Ilona Kooistra schreef op zondag 15 april 2012, 11:19:
> Bodemschuw is gewoon..... bodemschuw. Dus bang voor dingen (veranderingen)
> op de grond. Is echt anders dan schrikkerig in het algemeen. Als je het
> fenomeen niet intuitief begrijpt dan heb je waarschijnlijk nooit een
> bodemschuw paard gehad.
Het befaamde plasje waar niet doorheen gelopen wil worden? Rare verkeerstekens op de weg? Putdeksels? Het schakelkastje van de kabeldinges? Allemaal wel eens meegemaakt, maar ik zou alle gevallen eerder behoedzaam dan bang willen noemen en met wat simpele belering en gewenning van zeer voorbijgaande aard. Dus nauwelijks problematisch te noemen.
Ik kan me best voorstellen dat deze behoedzaamheid een extreem kent, dat misschien wel een angstcomplex genoemd kan worden, maar erg algemeen lijkt mij dat toch niet.
> Ik ben daar achtergekomen bij een Arabische merrie
> die verder helemaal niet schrikkerig was maar wel echt erg bodemschuw,
> somehow meer gefocussed op krokodillen verstopt in de grond (die lichte
> vlek in het asfalt kan dat zomaar zijn, hoor!!) dan op andere gevaren.
Volgens jouw avatar zijn paarden juist helemaal niet bang voor krokodillen
Maar nog steeds zie ik de verbanden niet tussen bodemschuwheid, als dat al algemener zou voorkomen dan waar ik de indruk van heb, en ongemak door verkeerde zadels en al wat verder in deze draag aangeleverd wordt.
zucht... draag moet uiteraard draad zijn
Warboel
