Wendy74 schreef op woensdag 20 juni 2012, 10:58:
>
> Om nu even nogmaals de link te leggen naar het paard van m'n buurvrouw
> (tradi), die grote ruin gaat soms door de druk van het bit door. De vrouw
> hoofdstel kan lopen (meestal in een stresserende situatie), dan gaat hij
> ook door de druk van een
bitloos hoofdstel. Tja , en inbuigen (one rein
> stop), heb je die spieren al eens bekeken , zei ze, daar kan ik niet tegen
> op ! Elk paard heeft recht op een staart
Misschien ben ik naïef maar ik ben met mijn paarden eigenlijk altijd gevoelsmatig bezig zowel ernaast als erop. je voelttoch wat een paard nodig heeft, je voelt toch wanneer de communicatie stropt en wanneer ze je niet begrijpen, of dat ze wel w
Het gaat mij om vertrouwen, wederzijds wel te verstaan en natuurlijk leiderschap.
Dat werkt super voor ons.
Dat is hetgeen ik mis bij alles wat ik rondom mij zie.
En dat is toch de basis.
Maar misschien ben ik naïef....en denk ik te makkelijk.
Warboel
