Mijn paard was toen hij rond 1 jaar oud was net zo, hij kon vanuit niets compleet in blinde paniek raken en zichzelf verliezen in rennen, rennen en rennen. Maakt niet uit wat er op zijn pad stond. Hem heb ik een tijd lang aan een touwtje gehad wanneer er een grotere ruimte was om hem zo 'om te kunnen leiden', dus niet trekken maar in een cirkel om mij heen sturen en hem belonen zodra hij stilstond. En eerlijk gezegd was die idiotie na een week voorbij. Hij trok zelfs niet aan het touw, net voor het op spanning stond draaide hij met zijn hoofd naar me toe en bleef hij staan. Inmiddels is het nog steeds een watje, maar is hij behoorlijk koel in zijn hoofd.

Tsja, ik kan het zo moeilijk 'trainen' omdat dit de tweede keer was in een half jaar, hij is helemaal niet zo paniekerig.