Hoi Ellen (en Petra),

Ik reageer de laatste tijd weer heel weinig, maar hier wil ik graag wat
meer over weten...

Petra, nog bedankt voor je mailtje over angst !

Sinds een week of 2 ben ik namelijk ook mijn hele zelfvertrouwen kwijt
geraakt bij het stuiteren van Donny in volle galop (een buurpaardje waar
ik 1x per week op rij). Het ging fout door mijn slechte voorbereiding,
spanning en uiteindelijk paniek, hij is er zelf niet vandoor gegaan.

Omdat Donny heel sterk reageert op "oh, als hij er maar NIET vandoor
gaat...", en bij de eigenaar echt berucht is in het "ervandoor gaan",
ben ik tot ik mijn zekerheid weer een beetje terug heb, bang om op hem
te rijden (tijdelijk dus). Ik kan het wel, heb het ook gedaan, maar dan
ben ik zo gespannen, dat hij echt niet veel meer nodig heeft om weg te
stuiven.

Het verhaal van Petra vond ik heel duidelijk en ik denk dat ik daar ook
zeker veel mee kan, maar wat voor toelichting mis ik ? Of komt het
doordat ik nu zoetjes op het reiki-pad slenter, dat ik het goed begrepen
heb ?

PS Nu ik bij de enorm grote club van niet-vertrouwende-ruiters hoor,
valt me pas op HOE groot die club eigenlijk is ! Ik hoorde vroeger
alleen maar dat mensen van paarden stuiterden en daar geen
noemenswaardige reactie op hadden, maar nu ik toegeef dat ik daar WEL
van geschrokken ben, blijkt zowat iedereen wel bang te zijn dat hun
paard ervandoor gaat !
Raar hoor... Ik dacht dat ruiters juist vertrouwen in hun paardje
moesten hebben.

Groetjes,
Angelique