Preston schreef op maandag 10 juni 2013, 11:54:


Mijn theorie is, dat die partner het aantrekkelijkst is, die het meest op de vader lijkt (toen die nog jong was dan ) .
Bij mij was dat iig wel het geval.
Het kan misschien ook andersom zijn: degeen die het minst op de vader lijkt waar je zo'n hekel aan hebt...?
(Of op de moeder natuurlijk.)

joop schreef op maandag 10 juni 2013, 15:57:


Zoals anderen al aangegeven hebben is het bij honden niet duidelijker of beter begrepen. Wat het anders doet lijken is de frequentie: bij honden slechts 2x jaarlijks.

Els Kleverlaan schreef op maandag 10 juni 2013, 14:18:



Voor beiden blijft bonding denk ik wel meespelen, omdat Dyg ook toen ik nog veel meer ponies had alleen maar Týra uit koos. Da's 8 hoeffies op 1 buik.
Maar ik ga helemaal met je mee in dat de bevrediging voor de hengst belangrijker lijkt dan voor de merrie. Nouja, daar benne we echtuh mannuh voor
Het moet ook niet zo lijken dat Dyg het hele jaar niks anders doet dan 1-hoog spelen met z'n dinges. Het is nu 10 juni en lekker weer, helpt allemaal mee. Er gaan ook maanden voorbij dat ze niks doen dan vredig naast mekaar staan vreten.


Dat kan best, maar daar zijn ook weer een hele rij mechanismen bij mogelijk die iets over aspecten van identiteit kunnen zeggen, van dominantie tot juist onderdanigheid of unieke ID of combinaties van info. Ik heb eerlijk gezegd ook nog altijd geen flauw benul van hoe het allemaal opgevat moet worden.

Nou heb ik natuurlijk ook nog mijn meest paard-onnatuurlijk mogelijke Elska! Zij heeft dat plasgedrag helemaal niet, alleen als ze op top van (echte) hengstigheid is doet ze het kenmerkende sinaasappel-plasje, netjes buiten op het terras. Daar komt Dyg uiteraard op af maar die 2 kan ik echt nooit 10 seconden bij elkaar laten want ze trapt hem weg. Els heeft nooit iets van echte hengsten willen weten, ik denk doorgeslagen in dubbelsocialisatie.
Wat wel overeen komt is dat we even klef plakkerig zijn als Dygs met z'n Týra, maar wie wilde fantasiën mocht hebben over hengstige geile Els moet ik teleurstellen. Als ik thuis of in zicht kom zijn de begroetingen een soort hinnik voor veraf, een huhuhu voor dichtbij en als ik wat te vreten meeneem klinkt het allemaal weer net anders, maar nooit never plasjes gelukkig want dat lijkt me toch bewerkelijk worden. Ik vind onze relatie ideaal, heerlijk saai, geborgen, knus, zonder gezeur aan m'n kop van 'zit je alweer... voor die computer, met je camera's te kloten, te slapen, en doe es netjes, en... en... en...'.

Coralie schreef op maandag 10 juni 2013, 17:09:


knip


jij baseert je kennelijk liever op iets dat je gewoon wel zo lijkt, ik liever op dingen die ik bestudeerd heb.
Je kan mijn berichten gewoon overslaan als je geen zin hebt ze te lezen en ieder ander die geen trek in mijn berichten heeft kan ze links laten liggen (ik lees ook lang niet alles wat hier geschreven wordt, al heeft dat niks met ergernis te maken, ik val mensen niet persoonlijk aan omdat ze iets schrijven wat mij verder niet zo interesseert)

Merken jullie ondertussen wel op dat de titel van deze draad leuk blijft matchen?

Jet van Gulik schreef op maandag 10 juni 2013, 21:09:


Vergeleken met voorgaande jaren wel aan de late kant. Nou ja zelfs m'n kersen waren drie weken later dan normaal in bloei dit jaar

Jet van Gulik schreef op maandag 10 juni 2013, 21:09:


We blijven netjes on-topic

Talitha schreef op dinsdag 11 juni 2013, 9:59:


Wat is er vies aan seks??

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ondertussen is Preston ook op de nieuwe merrie gesprongen . Dier heeft de tijd van zijn leven! Ik altijd maar zeggen dat het een beetje een sulletje is, altijd op zijn kop krijgt en door alle paarden weggestuurd wordt. Hij lijkt zich te ontwikkelen tot een heuse "player" . De andere ruinen staan erbij (achter een draadje) en kijken erna

Ik ga maar eens even een praatje met hem maken, misschien kan hij als een soort "loverstud" gaan werken. Levert het ook nog wat op, dat ge-sex van hem.