ik zou graag wat raad vragen omtrent onze quarter. in februari 2003 hebben wij hem voor de eerste maal strasser laten bekappen, hij liep voordien al wel enkele maanden zonder ijzers maar liep toen ook al zeer gevoelig op steentjes.
de strasser trimmer kwam ongeveer om de drie maanden langs en in tussentijd onderhield mijn vriend zelf de hoeven van de paarden. in het najaar 2004 kreeg de quarter een scheur in de hoefwand (rechtsvooraan) tot op de zool,en liep hij mank. de strassertrimmer werd erbij gehaald, die constateerde een bijna zoolperforatie door hoefbevangenheid. Nu maanden later is het al veel beter, zijn hoeven zijn steviger geworden, de scheur in de zool is dicht, maar, het restscheurtje in de hoefwand blijft en barst zelfs nog licht verder, ook al worden zijn hoefjes regelmatig bijgehouden (steunsels ingekort en hoefwand en hielen gelijk met de zool, mustangroll en afwikkeling), nu meer volgens de methode van paardnatuurlijk. ik blijf zijn hoeven erg plat vinden, de hielen blijven de neiging hebben onder te treden, de zool blijft plat, ook al wordt de hoefwand en de toon goed bijgehouden.
hij blijft ook gevoelig over steentjes.
hoewel bij al onze andere paarden strasser en nu natuurlijk bekappen echt goede resultaten geeft, geraakt deze maar niet op spoor precies.
hij heeft ook gewrichtsproblemen en ik vraag me ook af of dat er mee kan te maken hebben dat de hoeven daardoor meer dan normaal belast blijven?

hoe kunnen we vermijden dat de hielen steeds de neiging hebben onder te treden? en hoe kunnen we toch zijn hoeven iets rechter krijgen en dat scheurtje voorgoed wegkrijgen?

misschien moet ik foto's best plaatsen? maar die heb ik voorlopig nog niet.

alvast bedankt,

kristel

shaolin schreef op dinsdag, 21 juni 2005, 14:57:



Als hij vorig najaar bijna een zoolperforatie had dan is dat nu toch niet zo gek dat de zool plat is, want de witte lijn was toen blijkbaar erg slecht van kwaliteit (anders is er geen sprake van "bijna" perforatie). Verder is het ook zo dat lang niet ieder paard even holle zolen heeft, ook al leven ze onder dezelfde omstandigheden. En de hoeveelheid beweging (meer dan alleen maar in de wei staan), is ook héél belangrijk om echt goede hoeven te krijgen. Het is dan een vicieuze cirkel, het paard heeft pijn dus de mens rijdt hem veel minder en daardoor worden de hoeven slechter, meer pijn, minder rijden etc. Een strook verharden met grind, keien en dan ervoor zorgen dat hij per dag vaak heen en weer moet lopen is een oplossing maar nu misschien wel heel zielig omdat hij een gevoelige zool heeft. Rijden met hoefschoenen is misschien een beter idee (als dit zonder de schoenen niet gaat).

Om iets te kunnen zeggen over de scheur zal ik inderdaad wat foto's moeten zien, want zo op beschrijving is het gewoon heel moeilijk te zeggen (vanaf foto ook, maar het geeft toch een beter beeld). Het gebeurt overigens wel heel vaak dat de hoefwand toch te lang gelaten wordt, terwijl men denkt dat hij kort genoeg is. Als dat zo is, dan is dat waarschijnlijk de reden dat de wand nog een beetje scheurt.


Ja, lastig ding. Het ene paard heeft van nature gewoon veel betere hoeven dan het andere. Het ene paard heeft dan ook vrijwel geen onderhoud nodig en kan alles wat slecht zou zijn voor paarden aan, en het andere moet op exact de juiste wijze behandeld worden, van voeding tot bekapping tot beweging. Bij zo'n paard hoeft er maar één ding te zijn wat niet helemaal goed is, en er is direct weer een probleem.


Watvoor gewrichtsproblemen heeft hij dan?



Zorgen voor een continue aanwezigheid van een kwartierboogje, en voeding vanaf de grond verstrekken.


Ik vraag me dus af of jullie de hoefwand genoeg inkorten en afronden. Welke natuurlijk bekapper heb je? Wat vindt die van de hoeven? En wat bedoel je met de hoeven rechter krijgen? Ik lees niks over scheve hoeven? Hoelang (tijd) en op welke manier is hij scheef?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 21 juni 2005, 23:12:

we kochten hem als 10 jarige van een kleine westernranch, waar ze zo trots waren op zijn slidingstops. eenmaal bij ons bleek hij toch veel last te hebben van de achterste gewrichten, stijf, krakend enz. we vermoeden dat hij zwaar overbelast geweest is. wij doen uiteraard geen slidingstops.

het voer krijgt hij altijd vanaf de grond. inderdaad, dat kwartierboogje, daar moeten we echt op letten.
ik bedoel dat ze te plat zijn. de toon wordt afgerond tot aan de witte lijn, en de hoefwand echt tot aan de zool, we kunnen er moeilijk toch meer afdoen?
maar het kwartierboogje is iets wat we wel regelmatig in 't oog moeten houden, bedankt.

ik zal in de loop van de week foto's maken.
onze strassertrimmer is Raf anteunis. hij vond laatst in februari dat het wel de goede richting evolueerde.
maar inderdaad...beweging, véééél, op harde ondergrond, bij deze moeten we inderdaad extra inspanning doen, ook al is het zielig op steentjes...maar het is al twee jaar zielig op steentjes (en zelfs in het bos, met de denappels)...misschien hebben we hem wel stilaan te veel gespaard, zeker rond de bijna zoolperforatieperiode.
ik zal binnenkort foto's mailen, maar alvast bedankt.

kristel

shaolin schreef : (ik heb wel wat zitten te knippen)....

Ja, van dat soort heb ik er hier ook staan
Quarters worden over het algemeen veel te jong en veel te zwaar belast. En daarbij worden de showpaarden langdurig op stal gehouden dus ja...
Ik weet er alles van.

> ik zal in de loop van de week foto's maken.

Tja, ik vind 2 jaar zo gevoelig lopen wel erg lang, ik wil niet rot doen maar al onze paarden zijn pas beter gaan lopen nadat we zelf het heft in handen genomen hebben en de paarden individueel zijn geen beoordelen, dit houdt bij ons in dat de een een wat lagere en de andere een wat hogere hiel heeft, dat is per paard verschillend. En met hogere hiel bedoel ik een randje van niet meer dan een paar millimeter, dat kan bepalend zijn voor de manier van lopen en de gevoeligheid, hebben wij gemerkt.

Wij hebben 2 jaar gestrasserd en sinds vorig jaar zijn we natuurlijk gaan bekappen en er was een opmerkelijk positief verschil.
Ik ben zo verschrikkelijk onzeker geweest over de hoeven van mijn paarden, en pas toen we het anders gingen doen, op onze manier, werd het meer 'eigen' en leerden wij met andere ogen naar de hoeven van onze paarden te kijken.
Pas toen snapten wij dat je niet uit kunt gaan van de ideale maat, omdat elk paard nou eenmaal andere hoeven heeft, anders beweegt, e.d.

Wat wij zijn gaan doen :
Wel mustangrol (zeker op de harde weg), ook al slijten de hoeven af tot een scherp randje hoor, we brengen die rol wel steeds weer aan
Geen openingscuts
Straal lang laten, tot ongeveer 3 mm boven hoefwand
We blijven helemaal van de zool af, alleen oude lagen wegkrabben met botte kant hoefmes
Kwartierboogjes
Steunsels niet dieper dan zoolnivo wegsnijden

We kijken de hoeven wekelijks na en raspen of snijden zonodig een beetje bij, maar omdat wij uitsluitend verharde wegen hebben hier hoeven wij al maanden niks meer te doen aan de hoeven van onze paarden. Groei en slijtage zijn volledig in evenwicht, het is alleen een randje hier of daar of een paard wat rechtzetten.

Wij krijgen steeds meer de neiging die hoeven met rust te laten, het wel in de gaten houden en kijken hoe processen zich evolueren maar dat altijd maar in perfecte vorm willen snijden hebben wij volledig losgelaten (wel binnen marges he) en onze paarden lopen beter dan ooit !
Waarbij ik wel moet zeggen dat wij bijna komen aan ons dagelijkse aantal kilometers over de verharde weg, we puin en beton en zand hebben in de uitlopen, naast de weides natuurlijk.

Een tijdelijk alternatief voor jou zouden hoefschoenen zijn, maar ik denk wel dat als je de ideale maat durft los te laten en zelf aan de slag gaat, er nieuwe inzichten kunnen ontstaan.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

shaolin schreef op dinsdag, 21 juni 2005, 14:57:


Ik heb hier zelf altijd een maatstaf voor. ( maar dit is niet onderzocht oid en puur een idee van mijzelf )
Zolang de oortjes naar voren gericht zijn denk ik niet dat mijn paard pijn heeft als hij eens wat gevoelig loopt. Pas als hij achterwaarts denkt ( dus oren naar achteren etc ) heeft hij pijn. Tot nu toe loopt hij soms wat gevoelig op bepaalde ondergronden maar nog altijd met de oortjes naar voren. En vaak is het na een aantal meters al over.
Ik heb zelf overigens een amerikaanse appaloosa met quarterbloed.
En je kan de gewrichtsklachten evt ook terugvinden in de hoeven. Die van mij stond regelmatig met dikke benen, knakken etc en kwam soms moeilijk op gang. Totdat ik de achterhoeven eens nader ging bestuderen. Voor het oog waren de hoeven recht.... maar blijkbaar was dat niet hetgeen de hoef nodig had. Ik ben toen nog beter de zool aan gaan houden en dat hiel in dat de hoef voor het oog wat scheef werd. Maar nu enkele maanden later, geen vochtbenen meer etc. En ook geen slinger als hij zijn voeten neerzet. Ik krijg soms nog weleens opmerkingen dat zijn voet wat scheef is maar mijn gevoel zegt me dat het nu goed is. Dus misschien ook dat eens nader bekijken?

cornelie

cornelie schreef op woensdag, 22 juni 2005, 9:45:


Hallo Karen,

Het hier bovenstaande verhaal is iets waar ik mezelf ook erg in kan vinden en is hetgeen wij onze cursisten ook leren: als je de zool aanhoudt respecteer je de stand van de benen, van de gewrichten en zorg je ervoor dat die gewrichten goed over elkaar heen kunnen bewegen (in twijfelgevallen over de zool kan een rontgenfoto een uitkomst zijn).

Er is hier laatst al eens iets over gevraagd door iemand die zich afvroeg of je door het paard recht te bekappen ieder paard weer "recht" kunt krijgen in de benen. Dit bevestigde je. Toen ik dat las dacht ik al: "maar dan worden de gewrichten overbelast". Ik heb er niet meer op gereageerd maar doe dat nu dan toch maar.

Wat is jouw mening over bovenstaande? Kun je je hier helemaal niet in vinden? Denk je dat je die hoeven toch gewoon recht moet maken ondanks dat je dat tekenen krijgt dat de gewrichten worden overbelast? Zo ja: dat zul je niet zelf verzonnen hebben dus dan ben ik benieuwd waar Strasser de onderzoeken hiernaar heeft staan, kunnen wij die ergens lezen?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

shaolin schreef op woensdag, 22 juni 2005, 8:12:


Ok, dan kan ik nog op je vraag terug komen. Ik denk inderdaad dat een paard wat op een dergelijke manier is afgetakeld, een een verkeerde wijze de benen belast. Wrs met de achterhoeven wat ver naar voren, in deze stand krijg je eerder last van hele lange tenen en ondergeschoven hielen. Ik heb het nu over de achterbenen.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 22 juni 2005, 11:22:


kan het dan ook zijn dat door die stand (achterhoeven verder naar voren gaan staan) ook de voorbenen anders belast worden waardoor het paard in een "alsof" hoefbevangen stand komt te staan zodat daar ook de tenen te lang worden en de hielen onderschuiven?

kristel

Spirit schreef op woensdag, 22 juni 2005, 8:56:


bedankt voor je antwoord, ook wij zijn stilaan van het strasseren afgeweken en snijden niet meer in de straal (wel gemerkt dat daardoor de hoefwand groeit als kool) en ook geen openingcuts meer en steunsels ook tot op zoolniveau. Hoewel Raf zei dat we onze draver weer te recht lieten komen (iets te lange hielen) loopt deze super en heeft hij superharde hoeven terwijl hij na een strasser bekapping ook even gevoelig liep. maar de ene zijn hoeven zijn niet die van de andere, de quarter heeft zachte hoeven, je kan ze redelijk bijeenknijpen...
en hoefschoenen, dat overwegen we ook, en of het de investering waard is, ook al komt de hoef stilaan in een andere (betere) vorm (passen ze dan nog wel?)
misschien moet ik het eerst nog een tijd aanzien, goed de mustangroll en het kwartierboogje in het oog houden (regelmatiger dus) en vééél meer met hem uit rijden of lopen gaan op harde ondergrond. (en van mijn hart even langer een steen maken ook al loopt hij soms alsof hij in een punaise trapt).

Kristel

shaolin schreef:

Dat is juist goed, dat je ze bijeen kunt knijpen, een teken van flexibiliteit en goed hoefmechanisme. Ze moeten beweegbaar zijn. Met dit droge weer zijn de meeste hoeven juist te hard en dat werkt scheurtjes in de hand. Elke dag een (modder)badje zou juist goed zijn nu om die flexibiliteit te behouden.

Goed dat je per paard kijkt wat het beste bij hem past....


Het blijkt zo te zijn dat hoefschoenen na een jaar eerder te groot dan te klein worden, heeft Gerrit Smit mij verteld. Tenminste bij paarden die voorheen ijzers hadden. Hoe dat precies zit bij paarden die voorheen geen ijzers hadden weet ik nog niet - nog geen ervaring mee, maar de tijd zal het leren, zodra we zelf beginnen met hoefschoenen aanmeten en een jaar verder zijn.


Ja, joh, kijk het even aan, elke week even nakijken, effe afronden, misschien wandje (randje) wegvijlen, wat steunsels bijsnijden, regelmatig over de harde weg, badderen, en geduld, vooral veel geduld....
Niet willen draven als het in stap nog niet goed gaat !

Vaak zien hoe - ie het beste loopt en met wat voor hielhoogte dat is.(Geen centimeters he, maar millimeters, ik kan het niet genoeg benadrukken). Gewoon zelf uitproberen.

Komt wel....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

shaolin schreef op donderdag, 23 juni 2005, 15:48:


Als het paard de voorbenen in een hoefbevangen-stand zet dan raken de hielen inderdaad sneller ondergeschoven omdat ze verkeerd worden belast, de vorm van de hoef kan hierdoor ook veranderen. Maar het lijkt mij niet logisch dat een paard ook met zn voorhoeven naar voren gaat staan door overbelasting van vroegere western trainingen, het is meestal de achterkant die zo naar voren gezet wordt.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Spirit schreef op donderdag, 23 juni 2005, 16:09:


De reden dat de schoenen te groot worden: de witte lijn wordt sterk en neemt de hoefwand dus netjes strak mee naar beneden. De flares groeien dus uit en dat scheelt een heleboel hoefomvang, meer dan dat de samengeknepen hoeven "uitvouwen".

Je kan redelijk van te voren voorspellen of een schoen te groot of te klein zal worden door te kijken naar die individuele hoef. Een erg samengeknepen hoefje door de ijzers, met een (wonderbaarlijk, maar het gebeurt) super strakke witte lijn, zal juist iets toenemen aan omvang. Maar het groter worden van hoeven gaat vrij traag, terwijl het kleiner worden met ca een cm per maand geschiedt en je dus redelijk snel een kleinere hoef kunt hebben.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 23 juni 2005, 16:16:


Ja, klopt, de voorhoeven worden graag kort gehouden en de achterhoeven langer om zodoende meer draagvlak te hebben voor het sliden en het slidingijzer.
Ook zag men in Quarterkringen altijd graag kleine voetjes, gelukkig lijkt men daarvan terug te komen omdat een te kleine voet onder een relatief grote spiermassa problemen gaf.
Ik vind het niet uitzien, die Chinese ingebonden voetjes.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 23 juni 2005, 16:21:


Ha, mooi, Iloon, weer wat geleerd!

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Spirit schreef op donderdag, 23 juni 2005, 16:22:


ja zo is het wel een beetje bij de onze: halterquartertype, dus een michelinmannetje in paardenformaat met super kleine voetjes. iedereen die hem ziet, zegt: wauw, wat een spiermassa, wat een sterk paard...
tja, valt dat toch wel even tegen.

kristel