Piet schreef op donderdag, 30 juni 2005, 8:39:

*******************

Hou maar op, het is alweer duidelijk.

Jahaa, tuurlijk weet ik waar je naartoe wilt en wat je bedoelt. Dat is tenslotte al 3000 keer aan de orde geweest. Maar ik vind het zooooo overdreven. Met jullie zwart/wit denken blijf ik moeite houden.

Alsof je meteen een dierenmishandelaar zou zijn als je af en toe een bit gebruikt omdat je dat prettig vindt rijden en je met je paard daarin een heel plezierige balans in kunt vinden.

Af en toe eens een keertje met bit rijden en er verantwoord en prettig mee omgaan op een paard dat het in het geheel niet vreselijk vindt en er ontspannen mee loopt, is wel degelijk wat anders dan zwaar dressuur trainen-onder-dwang op een paard dat verder ook niet lekker in z'n vel zit omdat ie b.v. maar 1 uurtje per dag naar buiten mag en daarom met een bom in z'n kont loopt. Om maar eens 2 uitersten te noemen. Bij dat laatste kan ik me voorstellen dat iemand zich daar terecht druk over maakt. Maar dat eerste? Dan wordt het m.i. een kwestie van afwegen.

Ik vind het werkelijk niet fair om alles over 1 kam te scheren.

DAAR gaat het mij dus om.

Het gaat er mij niet om dat ik zo nodig met een bit moet rijden, dat doe'k namelijk zelden. Maar als ik het wel doe voel ik me niet bepaald een dierenkweller.

HannahFroukje schreef op donderdag, 30 juni 2005, 9:59:


Het eerste wat een paard doet, als je het bit er in hangt, is kauwen. Dat doet ie niet, omdat ie dat nou zo'n lekker ding vindt. Maar dat doet ie, om dat ding weer uit z'n mond te krijgen. Naast alle andere lichamelijke nadelen voor het dier, reden genoeg voor mij, om het bit er niet meer in te hangen. Dat het dier ontspannen voor je loopt, dat doet ie voor jou. Dat is z'n eeuwige grote aanpassingsvermogen, zijn liefde voor jou. Heel mooi dat ie dat voor je doet.
De vraag is, moet je dat willen.

Groetjes Collane.