Ilona Kooistra schreef op vrijdag 27 januari 2006, 9:03:


Jij bent er niet alleen mee bezig hoor Ilona. Ook hier thuis speelt het. Alleen toen ik zag hoe de zogenaamde "scharrelkippen" werden gehouden kreeg ik ook weer de koude rillingen. Ons idee was dat we dan nog beter zelf dieren konden houden en ze zelf slachten dan wisten we tenminste zeker dat ze een leuk leven hadden gehad. Je weet inmiddels al hoe sentimenteel ik ben met paarden dus je kan het gevolg al raden denk ik. We hadden zeven ganzen lopen die ik één voor één te lief vond om dood te maken. We hebben er maar een goed adres voor gezocht want we hadden niet genoeg gras voor ze. De kippen leggen allang geen eieren meer maar zijn ook onze vriendjes en zullen heel gezellig heel oud worden bij ons.
Ik kan geen vegetarier worden want alle leven heeft voor mij even veel waarde. Een plant leeft ook en het is ook niet zijn bedoeling om opgegeten te worden. En wie ben ik als mens om te beslissen dat het ene soort leven meer waarde heeft dan het andere. Ok, een krop sla knuffel je niet zo gemakkelijk.
Moeilijk hoor.

Maar gewoon weer verder met de hoefjes, daar is deze pagina voor.

Cassandra

Coralie van W schreef op vrijdag 27 januari 2006, 9:34:


Misschien is dat het wel...
Ik vind het zelf ook naar hoor, dat mijn berichten bij veel mensen een rooie lap lijken te zijn. Ik hoor ook vaak dat ik in het echt heel anders ben dan dat ik overkom in mijn mail. Tis gewoon een handycap als je schrijftaal niet aardig overkomt, maar niet iets dat je gemakkelijk kan veranderen, zeker niet als het je gewoon niet duidelijk is waar het hem in zit.


O ja. Hoewel dat tegenwoordig een stuk minder is. Mensen in de buurt zien dat onze paarden nooit kreupel zijn, ondanks die rare manier van bekappen. Mensen zien dat wij nooit op een op hol geslagen paard voorbijkomen, terwijl er geen bit in zit. Mensen zien dat de paarden in een sneeuwstorm gewoon zonder deken buitenblijven, maar dat hun aantal alleen maar toeneemt, en dat als Rendac komt dat het dan voor die hoeven is, en niet voor de paarden... Blijkbaar zit er toch iets in...
Zonder krachtvoer kan het niet, en dat zouden we wel gaan merken. Hmmmm. Aha, nu hebben ze drachtige merries. Nou zullen ze wel gaan merken dat een paard van hooi alleen niet kan leven. Hmmmm, ze hebben gezonde veulens gekregen...

Wij hebben wonderpaarden. Paarden die nooit ziek worden, al zet je ze zonder deken buiten. Paarden die nooit de ruiter eraf smijten, op hol slaan, en zelfs zonder bit te rijden zijn. Paarden die nooit naar de smid hoeven, en gewoon over asfalt kunnen galoperen. Wonderpaarden, want ze doen het op uitsluitend hooi, drachtig, zogend, "werkend", wat dan ook.

We zijn gek ja, maar mensen beginnen zich steeds meer achter de oren te krabben.

O ja, en dan natuurlijk die webcam in de wei. Dat rare ding met zonnepanelen en antenne's, alsof er een sonde van een andere planeet in de wei is afgedaald...
Er gebeuren hier vreemde dingen...


Dat er mensen zomaar geblocked worden is een fabeltje.


Oh, er zit vast wel wat in hoor, voor wat betreft de mail althans. Bedankt in ieder geval.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 januari 2006, 10:00:


Ik moet mij er eigenlijk niet me bemoeien maar er zit een heel eenvoudig stukje psychologie achter dat mensen bij het schrijven van teksten anders reageren dan wanneer men mondeling met elkaar praat. Als je mondeling met elkaar converseert kun je inspelen op elkaars reacties. Je maakt ze op uit de lichaamstaal die je van elkaar opvangt en speelt daar zonder dat je het eigenlijk in de gaten hebt op in. Ook bij praten door de telefoon merk je aan de toon van de ander hoe het gesprek verloopt.
Dit ontbreekt bij het schriftelijk met elkaar om gaan zoals wij hier doen. Daar komt nog bij er met dit nieuwe medium sneller gereageerd wordt. Als je een per post geschreven brief krijgt ga je die eerst eens op je gemak lezen en beantwoordt je hem doorgaans niet gelijk. Ook je geschreven antwoord lees je doorgaans nog een paar keer door.
Dat gebeurt hier niet. Lezen, reageren.
Er is een totaal nieuwe manier van converseren aan het ontstaan door het gebruik van internet. Ik vind het fasinerend (ik heb een blauwe maandag psychologie gestudeerd)
Maar het is wel goed als je je ervan bewust bent. Als je boos wilt reageren op een bericht kun je beter een dag wachten en jezelf afvragen of de persoon in kwestie nou werkelijk datgene bedoelt wat je er uit opmaakt.

Ik houd op, want hier kan ik uren over doorgaan en het heeft helemaal niets meer met paarden te maken.

Groet,
Cassandra

Spirit schreef op vrijdag 27 januari 2006, 9:28:

Een varkensfluisteraar..... daar moet ik wel een beetje om lachen. Nu klink je net als de mensen die mij een paardenfluisteraar noemen!

Maar verder kan ik alleen maar heel hard huilen, want ja, zo is het maar net. Ik heb 2 van die dikke diertjes wandelen hier en reken maar dat ze nog een stuk leuker, intelligenter en gevoeliger zijn zelfs. Het is ronduit onacceptabel verschrikkelijk wat er in de bioindustrie allemaal gebeurt.

En iedereen moet zich realiseren dat je daar medeverantwoordelijk voor bent, iedere keer dat je zo'n aanbieding bioindustrievlees bij de plaatstelijke supermarkt of slager in je mandje flikkert.
En maar tuttelen met de paardjes.....

Alweer een zijstraat. Maar hoe belangrijk ook...

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 januari 2006, 10:00:


Ach, misschien zijn we hier op de wereld om te leren, en doen we dat op dit forum ook.
Het wordt er in ieder geval wel leuker op als we wat aardiger met elkaar omgaan en niet direct met de zeis aankomen om andermans mening af te maaien.... Want daar zit niemand op te wachten. En iedereen heeft graag waardering.
Ik waardeer het erg dat je probeert om je manier van schrijven te veranderen!

En ik waardeer Janna ook, dat ze meer van zich heeft laten zien dan ooit tevoren.
Groet,
Coralie

marjolijn schreef op vrijdag 27 januari 2006, 14:56:


Hallo Marjolijn,
Je raakt bij mij een tere snaar.
Ik was laatst op bezoek in Boxtel en liep langs een industrieterrein. Hoorde ik het geschreeuw van varkens... Nee toch, dacht ik. Maar jawel hoor, verderop stond een bord langs de weg: Varkensfabriek!
Aan de éne kant de levende varkens er in, en aan de andere kant de ingepakte hamlapjes....
Ik word misselijk terwijl ik dit schrijf.

Vroeger werden alle dieren met de hand geslacht. Ik heb wel eens zo'n slager ontmoet: die deed het met liefde.
(Dat kan, weet ik uit ervaring. Ik heb zelf ooit mijn eigen jonge hanen geslacht: met liefde!)
Groet,
Coralie

Hoefsmid Rik schreef op donderdag 26 januari 2006, 18:07:


Mensen er is net zo'n discussie over het zelfde paard en over de hoefbevangenheid bezig op bokt..
Haha als je daar de vele zogenaamde veeartsen hoort spreken en betweters over hoefb dan kom je er ook achter hoe er door de normals over zo'n hoefziekte gedacht word..echt erg de medicijn namen vliegen je om de oren maar een beetje naar natuurlijk bekapppen kijken ho maar...wat is dat?ik ken het niet?zon paard op een weilandje zetten das uit ten boze etc..bepaalde uitspraken over de verzekering en etc hoor je daar ook vallen!

Milena
Rijijzervrij

CooLLady schreef op vrijdag 27 januari 2006, 22:27:


Enne ik ben ook vegetarisch Ilona sinds me 14e
Vegatarians Rules hihihi

Zezeggen trouwens ook dat een paard in te laten slapen ook zielig is,want een kogel is veel beter en sneller!!

ALs hij dus last heeft van zo'n hoefziekte of iets anders ,maar hij heeft nog dus wel een gezond hart dan is het beter dat tie in 1x dood is volgens de 'vele normals'dan te lijden voordat zn sterke hartje pas een uur later stopt met kloppen met alle pijnstuipen erbij..

'Not'!!

Milena
rijijzervrij