eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 8 juli 2006, 0:42:


Toen mijn eigen kinderen lang geleden nog bij mij dronken (jaja, ik ben ook nog steeds mama) en ze kwamen zo rond een half jaar met hun eerste tandjes in de bijtfase haalde ik ze echt wel van de borst en zei ik streng 'néé' en hief een vinger op. Als ik het ze nu vraag weten ze van niks meer, dus zo traumatisch zal het wel niet geweest zijn, maar het hielp wel. Ze bijten nog steeds niet

Pien

eddy DRUPPEL schreef:


C'est le ton qui fait la musique, n'est ce pas?

Pjén
(dat accent te dinges op de e kreeg ik niet de andere kant op - moest wel....)

Spirithorses schreef op zaterdag 8 juli 2006, 0:55:


Mazir is toch het uitzonderlijk mensgerichte paard als ik het goed onthouden heb?


Bedoel je daar nou mee dat hij je dan dekken wil, of zitten m'n hersens weer in m'n ...


Mwa, smaken verschillen, misschien was 'ie wel helemaal in de war, maar zoals ik het lees (kan best heel verkeerd zijn) vallen er toch een massa puzzlestukjes op de plek. Zo zijn er meer; kwestie van misgelopen dubbelsocialisatie.


Toen Dyggur hier net was eind vorig jaar speelde hij ook de... pakembeet eerste 2 maanden... lean mean sexmachine.
Het systeem hier van ad lib beschikbare faciliteiten heeft hem daar allang volkomen van genezen. Heb ik zelf eigenlijk niets aan hoeven doen, behalve af en toe op de oneindige mogelijkheden en standjes wijzen (meer ervaring he )
Wat dat aspect aan gaat vertrouw ik hem nu (sinds deze week pas hoor) zelfs met libra niemendalletje.


dit snap ik niet helemaal... uit krijgen hoe?


Fijn zo

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef :


Pff, ja, nog steeds. ik vind hem soms geen typisch paard, alhoewel hij steeds meer 'paards' begint te reageren, gelukkig. En ik soms al een stapje terug kan doen. Dat is goed. Want hij is paard en ik ben mens.
Hoewel het me van geen meter lukt om hem te socialiseren met de andere paarden (behalve Holly en Izzy). Hij blijft bang voor ze en zij moeten hem niet, ze voelen op de een of andere manier dat hij anders is.
Ja hij is met de fles opgevoed omdat zijn moeder bij de geboorte overleden is. Ik weet nu dat dat echt andere paarden zijn, die krijgen een hoop niet mee en zijn daardoor veel mensgerichter.
Het gekke is dat je dat niet ziet in onderlinge paardencommunicatie.
Zijn orenspel is precies hetzelfde als dat van de andere paarden, zijn gedrag ook, en tóch is het anders....

Jij zou er best je lichtje over mogen laten schijnen, in wat hem nu zo anders in reageren maakt dan de andere paarden. Ik lees dat in hem, nog voor ik wist dat hij een geflest paard was.
Egon, je ziet het aan hem.
Maar ik kan het zelf niet onder woorden brengen.



Ja schat, in je ballen ! Nee, hij heeft absoluut geen dekneigingen; hij weet niet eens wat dat is. Hij zal wel vroeg gecastreerd zijn omdat ie zo lastig was.... (hij heeft ook een heel kleine ...., of zegt dat niks?)
Op me springen was vanuit agressie. Niet fijn dus !



Wat is dubbelsocialisatie?
Heb ik ook ergens last van?


Als ik jouw verhaal zo lees moest Dikkie eerst eens een aantal keren goed ges*kst hebben voor hij tot rust kwam.
Mazir staat te slapen naast een hengstige Holly.


Gewoon: Wat ik in het verhaal van Mazir op mijn site schrijf: in plaats van hem op zijn lazer te geven voor zijn verschrikkelijke ongewenste gedrag (wat averechts werkte en niet echt bij mij past) ben ik hem héél lief gaan koesteren (ander woord schiet me nu effe niet te binnen).
Weet je wel : Hoofd in mijn armen, extreem lief zijn, over zijn ogen aaien.
Binnen 2 dagen was de klik er en vroeg hij op een lieve manier aandacht ipv in dat negatieve te gaan. Want voor hem was negatieve aandacht ook heel lang aandacht he.


Als je dat maar weet.
Er is nog heel wat om aan te werken, zo loopt hij nog erg op de automatische piloot : 'Verstand op nul, blik op oneindig', maar ook dat krijgen we er wel uit. Kwestie van tijd.
Het vertrouwen begint nu te komen.
Van hem naar mij, maar zeker ook van mij naar hem.

Egon, hij is echt leuk !
Zelfs Jack begint hem nu echt leuk te vinden, die had in het begin niet zoveel met hem.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 8 juli 2006, 0:32:


Beste Pien en natuurlijk ook de andere,

Ik ga er geen discussie meer van maken, ik dacht dat mijn punt nu wel duidelijk was alsook mijn mening over het omgaan met een 7 weken jong diertje.

Ik geef slechts MIJN mening...zoals een ieder ander hier ook een eigen mening geeft.

Mazir is geen gewoon , door soortgenoten opgevoed paard...en hoe oud ook alweer ? ....das een groot verschil Pien.

Over de stijgerende hengst (jaarling/enter) die , ook met niet al te vriendelijke bedoelingen , achter me aan kwam op zijn achterbeentjes en zwaaiend met de voorbenen heb ik hier al eens beschreven hoe ik dit opgelost heb.
In het kort...stil blijven staan en groot maken was in dit geval geen optie omdat ik er al met de rug naar toegekeerd was....dus....in de gaten houden vanuit de ooghoek...negeren en en gewoon in het noodzakelijke tempo doorlopen zodat i me niet kon raken.
Eenmaal terug op vier benen heb ik me omgedraaid en hem in de nek gekriebeld....ik ben daarna weer omgedraaid en langzaam gaan lopen, waarop meneer ook weer briesend en met oren in de nek op de achterbenen achter me aankwam , hetzelfde ritueel herhaald....daarna er nooit meer last van gehad...geen tik uithoeven te delen dus.
Niks gezwaaid met touwtjes....niks geen elleboog om tegenop te botsen maar ogenschijnlijk voor het paard negeren....

Ik had me echter ook om kunnen keren (achterwaarts trappen kan ik niet zo goed ) en hem een knal kunnen verkopen, ook een klomp komt hard aan in de ribbekast....waarschijnlijk met het zelfde resutaat, mischien zelfs met sneller resultaat....maar zo zit ik niet in elkaar.

Laat mij het watje wezen met zowel jonge als oude dieren....laat een ander het op zijn/haar manier oplossen....maar hier ging het om een 7 weken jong dier.
Om die te gaan bestraffen op welke manier dan ook vind IK fout....mag dat?

Ik wilde het hier maar bij laten....het wordt de zelfde discussie zoals hier al vaker is geweest en daar hek nu eigenlijk geen zin meer in.
Het is niet weglopen voor de feiten zoals ook regelmatig aangehaald wordt...de meeste lezers hier weten denk ik onderhand wel wat ik over dieren en geweld in welke vorm dan ook vind.
Anders kunnen ze dat altijd nog opzoeken.
Groetjes,

Nick

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 8 juli 2006, 0:42:



Lees hierboven Eddy....dat is al gebeurd.
Denk jij nu echt dat ik zo'n wurm een opvoedkundige tik zou geven omdat ze in mijn ahum...tietje bijt ?
Of haar weg heb geduwd ? Kom op zeg....
Het was tenslotte mijn fout.....ik lag in het gras zonder shirt...met de kleine boven op mijn lichaam een beetje te doezelen in de schaduw....dan moet je dat maar niet doen als je dochter honger of dorst heeft....

Ik heb echt niks gedaan...behalve wat graszoden eruit getrokken en mijn lip aan gruzel gebeten....ze is vanzelf gestopt al duurde dat naar mijn gevoel wel een paar minuten te lang....maar zolang was het niet hoor.

Het was snikheet die zomer...maar ik heb de rest van de vakantie toch maar een t shirt aan gehouden als ik die kleine vast had

Nick

Nick Altena schreef op zaterdag 8 juli 2006, 2:53:


Ah ja dat ze vanzelf gestopt is "er kwam nikske" schudden vr gebruik hé Nick . LOL.

Nick Altena schreef op vrijdag 7 juli 2006, 23:22:


Keertje rondslingeren aan zijn staart?

sandratien schreef op zaterdag 8 juli 2006, 9:41:


Voor iedereen verontwaardigt richting Friesland komt om mij aan mijn eigen staart een keer rond te slingeren. "Dit was een grapje. Ik slinger geen huisdieren aan hun staart rond!"

sandratien schreef op vrijdag 7 juli 2006, 22:47:

Poezen hoef je niet zindelijk te maken! Poezen zijn van een hogere orde en hebben alle wijsheid al in pacht.

En die nubbucklerenstoel wordt er alleen maar mooier van hoor, met een paar rafeltjes.
Bij ons zijn alle meubels eh... doorleefd zeg maar. Heeft even geduurd voor vriendlief daar aan gewend was, maar het scheelt zoveel discussie ("nee, mag niet") en gezeur....