Nick Altena schreef op maandag 18 september 2006, 0:20:



Er zijn tig manieren van gymnasticeren en soepel maken/houden van je paard via grondwerk, zonder bit én in stap. Dus niks eindeloos longeren (bah). Doe je dit een paar keer in de week een kwartiertje, kan je verders lekker met een los teugeltje buiten rondhobbelen, zonder allerlei vervelende, moeilijke dingen aan je paard te vragen vanaf zijn rug.

Nick Altena schreef op zondag 17 september 2006, 23:36:


Ah, dat vind ik interessant Nick.

Een paard wat moeite heeft met nageeflijkheid of met voor het been zijn, zal dat niet ineens wel zijn als het bit er uit gaat. Das mijn mening en ervaring althans. Sterker nog, ik durf wel te stellen dat basisfouten in de rijkunstige opvoeding zich alleen nog maar sterker zullen tonen als je middelen weg gaat laten.

Kun je beschrijven wat die problemen met die vele paarden die je gereden hebt dan zijn?

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 23:45:


Als mensen denken aan dressuurmatig rijden dan denken ze vaak aan: hup nageven en de achterhand eronder en klaar. Dat is naar mijn idee maar een heel klein deeltje en dan ook nog eens een gevolg van. Dressuur bestaat uit zoveel elementen en verschillende stappen die allemaal in elkaar grijpen, het een kan niet zonder het ander.

Simpel gesteld: een paard wat ontspannen en taktmatig loopt, goed op beenhulpen reageert, voldoende vorwaarts is zal als vanzelf een fijne aanleuning nemen, over de rug gaan lopen en vanuit de achterhand gaan bewegen.
Ik werk dus aan ontspanning en het voldoende voorwaarts zijn met een lichte aanleuning: voltes (openen, sluiten), slangenvoltes overgangen, schoudervoor, schouderbinnenwaarts. Hiermee bewerkstellig je ontspanning in de kaak, nek en hals tot over de rug, activiteit vanuit de achterhand en als ze sterk genoeg zijn, het opdrukken uit de schoft.

Nick Altena schreef op zondag 17 september 2006, 23:57:

Ook paarden die zonder bit lopen maken speeksel aan. Het kauwen en smakken breng ik in verband met ontspanning en verwerking van het geleerde. Ik ken zat paarden die schuimen dat het een lieve lust is, zonder bit!

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 23:58:


Een paard wat zijn rug niet goed gebruikt is nog niet toe aan een ruiter die achter de zitbeenknobbels zit. Daarmee maak je de ontspanning van de rug en het ondertreden van de achterbenen onmogelijk. Proberen iets in verlichte zit te gaan zitten zodat ook de rug ook de ruimte krijgt om op te bollen.

Algemeen: de manier waarop je zit is niet voor elk paard hetzelfde, noch voor elke africhting. Pas je eigen houding aan aan waar het paard aan toe is.

jose schreef :


Hoi José, je bent het toch het me eens dat de ruiter gebalanceerd moet zitten op tot een optimaal ruggebruik van het paard te komen, dus niet voorover, op schouders of achterover op achterhand van het paard want dan breng je het paard onnodig uit balans. Ga je in verlichte zit op de voorhand hangen dan bereik je het effect niet, lijkt mij (maar dat zul je vast ook niet bedoelen).

Voor Wil: Een andere aanvullende oefening die kan helpen het paard zijn voeten in een goed ritme neer te zetten, te dragen en te balanceren:

* Werk met een metronoom (aanpassen aan het ritme van de draf - niet andersom) of tel zelf : een, twee, drie, vier, vijf, zes, zé-ven.

*Lichtrijden : Wissel om de paar passen van been.
Niet dmv doorzitten maar door in de lucht te wisselen (minder belastend voor paardenrug).
Als volgt: Normaal : op, neer, op, neer, op, neer....enz
Nu: op, op, neer, op, op, neer, of: op, op, op, neer, op, op, op, neer etc. Je wisselt daarbij staand in de lucht van been (goede balans en timing nodig!). Moeilijke oefening, maar eenmaal goed te pakken gaat je paard zich heel snel goed dragen en kom je in een titme.


Die snap ik niet, José - kun je het eens uitleggen?
Of bedoelde je alleen bovenstaande?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 18 september 2006, 12:54:


Ja, de ruiter moet zitten in de balans van het paard om het gezamenlijk evenwicht niet te verstoren. Een paard wat achter (nog) niet goed onderbrengt heeft het zwaartepunt redelijk ver naar voren liggen. Door er zelf in de klassieke zit op te gaan zitten (kruin, schouders, heupen, hakken op 1 lijn) zit je achter het zwaartepunt van je paard.
Achter je zitbeenknobbels zitten is een mooie, en als je het goed doet, meegaande zit, maar het zet je wel behoorlijk achterop. Een paard wat moeite heeft met de rug te bollen en de achterbenen onder te brengen, maak je het met die zit onmogelijk dit te doen. Dus: als paard nog op de voorhand loopt, pas je je eigen zit daar op aan. Gewicht naar voren, verlichte zit, evt. iets met je kont uit het zadel. Hoe verder je het paard traint, hoe makkelijker het wordt de rug te bollen en het gewicht naar de achterhand te nemen, hoe meer je je zit rechter kan maken.
Het zoeken van het gezamenlijke zwaartepunt dus. Zet je je eigen gewicht meer naar achter op je paard, dan moet je paard daar wel aan toe zijn om daarin mee te kunnen.




Zie boven.

Nick Altena schreef op zondag 17 september 2006, 23:57:

Zeg Nick moet je ens iets weten ? IK ben het gewoon eens met JOU . Waar gaan we dat schrijven

e m kraak schreef op maandag 18 september 2006, 1:29:


Kan wel redelijk moeilijk zijn als paard "met de harde hand" is AFGELEERD om te draven onder de ruiter zoals werd beweerd en volkomen juist is want een draf tijdens de shows in de States wort bestraft met slechte punten of uitsluiting.

jose schreef op maandag 18 september 2006, 10:13:


José ? Herrinner je die kleine test die ik uitgevoerd heb op drie manege paarden met Side pull , bosaal en crossover ? Je zal hem wel terugvinden als je op mijn naam zoekt , denk ik ! Maar het verschil was onmiddelijk en duidelijk . Geen enkel van de drie "zeer" moeilijk te houden manegepaarden had er een probleem mee om bitloos te rijden . De cross over zorgde voor de grootste verwarring, de bosaal voor het meeste protest wegens te zwaarinwerkend op neusbeen. Maar de side pull gaf "na aanpassing" een zeer mooi resultaat , paarden konden losse teugel gelaten worden in stap draf en galop en konden ook perfekt teruggenomen worden naar arbeidsdraf of galop vanuit gestrekt . Over het algemeen werden de paarden rustiger en duidelijk meer gefocust naar de ruiter . Doorheen de jaren zijn er zo'n 90 leerlingen bij mij overgeschakeld op site pull met een lichte aanpassing aan de neusriem zonder problemen of set backs dressuurgewijs .

jose schreef op maandag 18 september 2006, 10:13:



Had er al een beschreven.
Hoofd hoog houden , nek hoog houden met de daarbij vaak voorkomende rug wegdrukken en geen buikspier gebruik , het daarbij behorende meestal op de voorhand lopen, met het hoofd continu lopen schudden , het bit vastpakken en gewoon je eigen gang gaan.... je kent ze vast wel....de problemen waar blijkbaar Eddy ook de mensen mee aan de deur krijgt.

Zonder bit zie je vaak deze problemen dan ineens verdwijnen , OOK terwijl er niks aan de rijstijl veranderd.
Het ligt dus lang niet altijd alleen maar aan de rijstijl of kwaliteiten van de ruiter...is dan mijn conclusie...iets wat ik wel uit jou schrijven opmaak.

Als een paard al niet ontspannen loopt heb je nmm. al een probleem.
Niet ontspannen lopen kan bijv. komen door een slechtpassend zadel....een niet goed rijdende ruiter...maar ook....een bit in een mond.

DAT is wat ik zeg.

Nick

jose schreef op maandag 18 september 2006, 10:37:

Kijk....dit vind ik nou intressant :)

Nou is hier toch al een hoop geschreven over dit achter de zitbeenknobbels zitten.
Dit zou de juiste manier van zitten zijn...volgens bepaalde mensen hier.


Nu schrijf je dus eigenlijk.....dat een paard wat zijn rug niet goed gebruikt....je daar dus eigenlijk verkeerd op moet gaan zitten ?


Nick

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 september 2006, 14:10:


Gewoon hier maar Eddy....mag best openbaar worden hoor

Nick

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 september 2006, 14:36:


Wat was dan die aanpassing ?

Nick