>> Zicht krijgen op de mineralengehaltes van je hooi zou toch

Als je hier bij een boer gaat vragen of zijn hooi van goede kwaliteit is, of er grondanalyses gedaan zijn, dan kijken ze je aan of ze het in Keulen horen donderen. "Typisch weer zo een Ollands madammeke, ons hooi wordt al tig generaties zo geteeld en we hebben nog nooit e probleem gehad, als het u niet bevalt dan gaat u maar naar een ander hé"

Of "Ge kunt gaan kijken, ons hooi is mooi, ziet ge, het wordt regelmatig bemest en we halen 3 snedes van dit land af".

Ik weet één ding wel zeker : JKK kom je hier niet tegen, die is al kapot gespoten nog vóórdat het zijn kop boven de grond durft te steken....



Ja : Kijk hoe je paarden het eerop doen (vallen ze niet om dat valt het allemaal nog wel mee)
Nee, zonder flauwekul : Wij hebben gelukkig een goede vriendin met wat land waarvan we elk jaar de hele hooi-opbrengst kopen.
Die denkt er gelukkig net als wij over....

Pien

Nick Altena schreef op dinsdag 5 december 2006, 22:46:


Aha, ik snap 'm.
Tja, ik heb geen wei. Ik heb een kleine boomgaard waar een beetje gras staat. Daar mogen ze mondjesmaat in omdat ze anders de boel zwart lopen en ik heb het achterstuk van de boomgaard beschikbaar voor de meiden en dat hebben ze helemaal zwart gelopen.
Ik ben dus afhankelijk van aangekocht hooi. Dit komt van een boer die speciaal voor paarden gras kweekt en daarom geen kunststof mest gebruikt maar alleen organische mest. Maar het is enkel en alleen gras.
Zou ik puur en alleen op het verhaal van PN afgaan dan zou dat voldoende zijn. En daar heb ik mijn vraagtekens dus over.
En misschien heb ik mij in de verkeerde discussie gemengd want het ging inderdaad over het bijvoeren van voeding supplementen maar dat was niet mijn achterliggende gedachte.
Ik ben niet voor het zonder meer bijvoeren van supplementen Zou het alleen interessant vinden als we konden uitzoeken welke stoffen een paard zelf als aanvulling kiest. En of er verschil zit in de voedingskeuze tussen de verschillende rassen.
En tja. Voor mensen zoals ik is het handig als het dan in een potje aan te leveren is.
Het is niet de meest ideale situatie, dat geef ik toe. Ik zou ook nooit zelf extra vitamines slikken of voor mijzelf voeding supplementen nemen. Dat kun je het beste gewoon uit je voeding halen. Maar ik heb het hele jaar door de beschikking over allerlei soorten voedsel die we in tijden dat ze hier niet beschikbaar zijn uit andere delen van de wereld kunnen halen.
Dat was nog niet zo heel lang geleden wel anders. De mensen moesten het doen met de groenten die 's winters beschikbaar waren. En toen kwamen tekorten zoals wij die nu niet kennen wel degelijk voor. Engelse ziekte bijvoorbeeld, kennen we nu niet meer, maar kwam vroeger heel vaak voor.

Weer terug naar de paarden.
Ze hebben geen vrije keuze in voedsel. Een tekort of teveel is pas aantoonbaar in een veel te laat stadium. Vandaar mijn reactie.

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 9:10:


En onbespoten is vaak niet beter.

sandratien schreef :


Ja, vind ik ook!
Ik ben niet heel goed in wat paarden nodig hebben aan mineralen, maar ik weet wel dat paarden in het voorjaar bijvoorbeeld vooral extra magnesium nodig hebben. Dat halen ze oa. uit wilgenblad en schors.
In het najaar hebben ze extra behoefte aan ijzer.
Dát halen ze weer uit eikenblad en schors.

Ik heb er even mijn Konikpaardenboek bijgenomen, daar staat nauwkeurig in vermeld wat de paarden aan verschillende gewassen eten en op welke momenten in het seizoen, en de uitwerking daarvan.
Tis een heel verhaal om effe over te typen, maar wat ik eruit haal is dat het gras en het hooi dat wij geven peanuts is, vergeleken bij het gevarieerde menu van de Koniks. Ze gaan er op verschillende momenten bewust naar op zoek, nou, dat onthouden wij onze gecultiveerde paarden maar mooi. Zo eten ze bij bacteriële infecties bijvoorbeeld smalle weegbree met wortel en al.

Ik zou het allemaal niet zomaar in een potje durven geven, tenzij ik zou weten waaráán dat paard op dat moment behoefte heeft, want ze hebben het dan wéér niet voor het zelf-kiezen.
't Blijft zoeken naar een gulden middenweg.

En dan denken we werkelijk dat we met een mineralenzoutblok de mineralen aanvullen, maar dan weer geef je alles in één keer. Het paard kan niet zeggen : Ik breek er een stukje magnesium af, hij krijgt dan ook de koper binnen (ik zeg maar wat) terwijl hij daar misschien op dát moment helemaal geen behoefte aan heeft. Volgens mij denkt hij alleen maar : Ik heb zin in zout en niet ik heb zin in selenium.

Ik heb ooit een natuurvoedingscursus gevolgd en daarin gingen we ervan uit dat de mens in elk seizoen ene andere voedingsbehoefte heeft.
Zo eet je in de zomer graag zomergroenten, de lichtere groenten noem ik het maar even en in de winter eet je graag stamppotten van verwarmende groenten.

Gewoon leven van wat de natuur hier en nu biedt.

Dus bijvoorbeeld geen citrusfruit omdat de stoffen die daarin zitten weer van toepassing zijn op de voedingstoestand van mensen in de zuidelijke landen. Als je dat doortrekt naar de antroposofische voedingsleer kun je er nóg meer van leren. De pest is gewoon dat we zo verwend zijn geraakt met de invoer van ander voedsel en het telen in kassen dat we niet meer weten welk voedsel we nu eigenlijk nodig hebben.

Ik kan me niet voorstellen dat dat bij een paard dat toch nog véél dichter bij de natuur staat anders zou werken en al helemaal niet wanneer ik dat Konikpaardenverhaal lees als voorbeeld.

Pien

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 10:07:


En dat gaat helemaal tegen je menselijke natuur als variatie-eter in. Logisch. Ik vraag me ook wel eens af of onze katten niet eens wat meer fruit en groenten moeten eten. Fruit is toch gezond? Of misschien gelden voor katten andere normen dan voor mensen?

Paarden zijn geen variatie-eters. Niet op vergelijkbare schaal als mensen. Maar wij mensen kunnen geen vitamine C maken, geen aminozuren zelf maken, hebben een blinde darm die totaal nutteloos is, etc. Wij kunnen niet eens gras verteren. We zijn totaal Niet Vergelijkbaar, dus laat alle menselijke ideeen over voeding maar gewoon los.


Dat is al lang uitgezocht: Paarden zijn opportunistic feeders. Ze voeden zich het liefst met datgene dat het minste werk kost en het gemakkelijkst voorhanden is. Dat ze dat ene plantje zo lekker vinden betekent nog niet dat ze het nodig hebben. Er zijn ook mensen die geroosterde sprinkhanen lekker vinden. Of maden. Hele stammen leven er van. Maar kun je daar dan de conclusie uit trekken dat je iets te kort komt als je geen geroosterde sprinkhanen eet? nee toch?

Heb je ooit moeite gedaan om uit te zoeken wat er nou in dat ene plantje zit wat niet in gras zou zitten? Nee? Nou dan! Ik kan je wel voorspellen dat er niets in zit dat niet in gras zit, hooguit zijn de verhoudingen wat anders. Paarden zijn opportunistic feeders, remember? We leven al lang niet meer in een tijd waarin de binnenkant van een plant een black-box is, waar we niets van weten. Van ieder plantje is gemakkelijk te achterhalen (zo het niet al lang bekend is) wat er in zit.


We weten precies waardoor dat komt. We weten ook precies waar mensen bij voedingsfouten een tekort aan kunnen krijgen. Geen groente is een vitamine C tekort. Geen dierlijke producten (of kunstmatige vervangers) is Vit B12 tekort. Etc.

Al die mensen die denken dat paarden iets te kort komen als ze alleen gras eten, hebben die ooit wel eens bedacht WAT ze te kort zouden komen? Ik heb die vraag meermalen gesteld, maar niemand heeft daar ooit antwoord op gegeven, en nergens heb ik er iets over kunnen vinden.

Raar he? Zou het mogelijk zijn dat we in deze tijd nog steeds niet hadden uitgevogeld waar je een tekort aan krijgt als je nooit meer groente eet? Nee toch? We weten het al lang: vitamine C. Geen magie, geen hocuspocus, we weten precies waar wat in zit, wanneer je vitamine-C tekorten kunt krijgen, en wat dan de symptomen zijn.

Maar als je vraagt waar paarden bij een "hooidieet" tekorten aan zal krijgen is het antwoord altijd: "Tjsa, nou, ik weet niet, maar hij zal aan iets tekort krijgen. Je kan toch niet van gras leven? Nee, dat kan echt niet, het paard moet ergens tekort aan krijgen. Geen idee waaraan, maar hij kan er niet van leven hoor." 8-/

Ik stel voor, voordat we klakkeloos aannemen dat paarden een tekort gaan krijgen bij het eten van uitsluitend gras/hooi/mineralenblok, dat we eerst eens gaan uitzoeken waar het paard precies een tekort aan zal gaan krijgen. Wat zit er in voedingssupplementen (behalve allerlei chemicalien voor houdbaarheid enzo) wat er in gras/hooi/mineralenblok niet zit?

Nuttig huiswerk: Er is bekend wat er in gras zit, en er is bekend wat er in voedingssupplementjes zit. Wie zoekt het uit, en vertelt mij waarom het onmogelijk is dat onze 6 paarden hier al jaren op gras/hooi leven, zonder supplementjes?

Groeten,
Frans

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 10:30:


Helemaal, precies mijn punt. Je weet het nog beter te verwoorden dan ik het kan.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 10:38:


Eh Frans????? Je schrijft precies hetzelfde als ik maar dan in andere bewoordingen! We zitten op hetzelfde spoor hoor!

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 10:49:


Toch wel een klein vershilletje hier en daar, anders was deze hele discussie niet nodig. Maar dat vindt je weer terug in het verhaal van Pien, en haar voorbeeld van de Koniks.

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 10:49:


Nog eens even goed doorgelezen wat je schrijft maar we zitten toch niet op hetzelfde spoor. Ik kan me helemaal vinden in het verhaal van Pien. Dat komt toch dichterbij.

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 10:30:


Staat er ook bij waarom ze extra behoefte hebben aan ijzer? Voor zover ik weet wordt ijzer hoofdzakelijk gebruikt voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes, en ik zou niet weten waarom ze er daar meer van nodig hebben in de winter. Voor de rest is ijzer niet zo'n fijne stof voor het lichaam... Je kan er maar beter niet meer van hebben dan strict noodzakelijk voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes...


Leuk, maar waar ik ben gaan kijken in een natuurlijk leefgebied van paarden groeide beslist geen weegbree. Dus ik trek toch de conclusie dat ze dit niet perse nodig hebben...


Wie heeft dat boek eigenlijk geschreven?

Groeten,
Frans

Er komen zoveel meer factoren bij kijken dan alleen maar voedsel , of er een tekort zou zijn...
Maike heeft afgelopen zomer echt alleen maar hooi gehad , en hij heet vit e tekort... Maar ik weet niets over de oorzaak. Kan hij het niet opnemen? in verband met zijn slechte darmen?of zat er te weinig in het hooi?
Hoelang bestaat dit te kort al , en had hij het ook toen hij nog op het gras stond...
Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat het vit e gehalte in gras vele malen hoger ligt , dan in hooi.
Ik voer hem nu wel wat bij en ben van plan om het bloedonderzoek te gaan herhalen.[ Hij stond trouwens erg snel weer te schuren van de vit e zooi van de dierenarts , dat rook al zoet als je de deksel open deed]

Nog even over het bemesten van je weiland.
Ik snap de aversie tegen kunstmest niet zo goed , en waarom drijfmest als beter ervaren word.
Op ons landje komt nu farmershouse , en dat is kunstmest , althans zo word het verkocht. Eigenlijk is het gedroogde kippenmest. Het is mineraalhoudender dan drijfmest , en het gras krijgt door het zeer lage stikstofgehalte geen groeispurt.Ik heb een productief weilandje wat zomers nog teveel gras produceerd voor twee paarden.[Met dank aan Joke de Geus!]

De proef die voorgesteld werd , gaan wandelen en kijken wat je paarden eten , heeft bij mijn vreetbakken geen zin. Die doen altijd alsof ze wat tekort komen , en dan gaat het niet om de kwaliteit , maar altijd om de kwantiteit!
Toen ik het zeewater van Piet meekreeg ,had ik het geweldige idee om een strook in het weiland hiermee te behandelen , en dan te kijken waar de paarden voor gaan kiezen. Ik ben dat nog steeds van plan[in het voorjaar , als het gras weer wat op gaat nemen] maar ik verwacht niet te gaan zien dat de paarden gaan 'kiezen' voor het mineraalrijkere gras.
Namkje de tweejarige vreet zich klem aan het hooi , en komt nu alleen nog maar aan. Tekla kwam hier met een harde manenkam , en die is snel wat afgevallen , en blijft nu mooi op gewicht , en Maike , tsja....

Gr Esther

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 10:38:


Was ik even vergeten. Heb je het onderzoek waar dit terug te vinden is?
Ik zoek me het schompus naar onderzoeken over voedingspatronen bij paarden en kon tot nu toe niets vinden.

van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:


Dat kan aan het hooi liggen. Als de kwaliteit van het hooi minder goed is kan een Vitamine E gebrek optreden. (D in theorie ook, maar het paard maakt die ook nog zelf aan dus het levert niet snel problemen op).


Het gras wordt niet mineraalrijker, vergeet dat maar. Er heerst hier een hardnekkig geloof dat gras een soort afspiegeling van de grond is, maar er wordt aan voorbijgegaan dat gras een levend organisme is wat zelf bepaalt wat het opneemt.

Wie dat niet gelooft: Kweek eens twee eetbare groenten, allebei in een apart potje. De een geef je gewoon water, de andere geef je zout water (niet al te extreem want de plant moet wel blijven leven). Gaat de met zout gevoerde plant nu zouter smaken dan de met gewoon water gevoerde plant?

Probeer het maar eens. (Piet, jij hebt je toch bezig gehouden met bemesting met zeewater, misschien kan jij er meer over zeggen? Krijgen we dan voorgezoute aardappels?)

Het enige wat je hoeft te doen is zorgen dat de grond alle mineralen bevat die de plant nodig heeft. Genoeg is genoeg. Als je meer toevoegt dan zal de plant niet meer opnemen, maak je het echt te bont dan zal hij de deur zo goed op slot doen dat ook water niet meer wordt opgenomen en de plant dus uitdroogt.

Heb je te weinig mineralen? Ook niet zoveel aan de hand: Dan krijg je minder gras. Je krijgt zoveel gras als er met de beschikbare mineralen gemaakt kan worden. Het gras dat er dan nog wordt gemaakt is in grote lijnen nog steeds gewoon gras, en bevat dus alle mineralen. Zit een noodzakelijk mineraal echt niet in de grond? Dan kun je hoog of laag springen maar krijg je geen gras.

Het is de plant die de samenstelling bepaalt (dat is genetisch vastgelegd), en de grond heeft er verrassend weinig invloed op.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:

Erer> kippenmest. Het is mineraalhoudender dan drijfmest , en het

De bedoeling achter het ingedikte zeewater is om "alle" mineralen in een optimale, natuurlijke verhouding, op je land te brengen.
Eventuele roofbouw en erosie wordt daarmee opgeheven.
Je gras zou dan ook alles moeten bevatten wat gras op kan nemen.
Of daarmee de mineralensteen overbodig wordt weet ik niet.
Ik heb wel verslagen gelezen dat dieren het gras van de behandelde grond eerst aten.

Piet

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 11:53:


Dan maakt het gebruik van kunstmest of gewone mest dus ook niet zo heel veel uit.