jose schreef op woensdag 6 december 2006, 18:26:


1) Eiwitten worden niet vebruikt door arbeid, het zijn bouwstoffen en de benodigde hoeveelheid verandert niet als je de hoeveelheid arbeid varieert.
2) Ik mis nog steeds de aanwijzing wat er niet in gras zit. Als je in jouw berekening ergens niet genoeg van tegenkomt, dan geef ik hem meer, tot hij wel genoeg heeft. Daar is nog steeds niets anders voor nodig, alleen maar meer hooi. (Tot je een moment tegenkomt waarbij het paard zolang onderweg is dat hij niet meer genoeg tijd heeft om al dat hooi op te eten. Maar dat is bij praktisch niemand van ons aan de orde, althans niet voor meerdere dagen achter elkaar. En een keer een dagje in de min zitten is ook geen ramp).
3) Of hij genoeg energie krijgt hoef je niet te berekenen, dat kun je zien. Als je paard niet afvalt ondanks de arbeid dan krijgt hij per definitie genoeg calorieen binnen.
4) De meeste stoffen zijn niet in hogere doseringen nodig bij arbeid, omdat ze niet voor de energieleverantie worden verbruikt. Je botten hebben bijvoorbeeld niet ineens twee keer zoveel calcium nodig als je twee keer zoveel arbeid verricht, etc.
5) Een liksteen bevat geen energie.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 20:09:


Arbeid verbruikt wel eiwitten: een goed getraind en meer bespierd lichaam heeft een hogere eiwitbehoefte om dit in stand te houden. Een te lage eiwitinname zorgt voor het 'opeten' van de eigen spieren.


En kan je paard genoeg energie halen uit gras en hooi, ook al eet hij 23 uur per dag? Dan hij die sporttraining aan?


Er is een belangrijkere indicator: heeft je paard werklust genoeg, kan hij het werk goed aan of ploft hij na een kwartier in elkaar, herstelt hij snel na inspanning. Bouwt de conditie en de bespiering op door de regelmatige arbeid of blijft dat gelijk of gaat dat zelfs achteruit. Dat zijn belangrijke punten waaraan je kunt zien of je paard genoeg naar binnen krijgt om die prestatie te leveren. Bij mensen precies zo.


Daar twijfel ik heel sterk aan die bewering. Arbeid doet een zwaarder beroep op het lichaam, verhoogt tijdelijk bepaalde hormoonspiegels en afgifte, versnelt de stofwisseling, versnelt de hartslag etc. De verbranding gaat sneller. Om die processen te kunnen volbrengen, heeft het lichaam een andere behoefte dan bij alleen maar rustig in de wei staan.

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 9:48:


Ja haald zo veel meer uit een belgische Peer

Nils en Olly

jose schreef op woensdag 6 december 2006, 20:19:


Ik denk dat dit weer een welles-nietus verhaal wordt. Wie het wil weten kijkt zelf maar even zijn biologieboek of zoiets erop na. Eiwit wordt niet voor de energiebehoefte gebruikt maar slechts voor weefselonderhoud. En te lage eiwitopname zorgt voor opeten van eigen spieren, of je nou sport of niet. De hoeveelheid sport heeft er niets mee te maken.


Wie heeft het over 23 uur?


Nee, dat noemen we conditie, en dat heeft niets met de hoeveelheid energie te maken. iemand die dik is en na een kwartier in elkaar ploft heeft geen energiegebrek maar een gebrek aan conditie.


Aan energie ja. Aan andere zaken nauwelijks of niet. Waar zou die extra calcium volgens jou heen moeten? Wordt die "verbrand" of zo?

Groeten,
Frans

Piet schreef op woensdag 6 december 2006, 19:58:



maar juist klei kan zo ontzetten hard uitdrogen dat er nadien géén druppel
water meer in wil ( doe de test met een blok boetseerklei die droog is,
probeer die maar weer vochtig te krijgen), vandaar dat die 'turf' de boel
wat 'bewerkbaar kan houden.
Turf is trouwens ook echt niet eko-verantwoord,
maar ja in Litouwen lekker goedkoop hé
de effekten zien wel later wel, ondertussen is de zak gevuld
en de konsument onwetend en tevreden....



da's natuurlijk een alluviaal gegeven,
waar jij zit is de boel nog "in motion"
hier is sedert de laatste transflandriaanse transgressie
niets meer gesedimenteerd
jij zit in de nijldelta, ik in de sahara, so to speak
trouwens ondergrond is zelden kompakt en uniform
maar doorgaans een soort gevarieerd doorregen spek

slééééchte grond ?! willen we ruilen ?
hier gaan de plassen niet meer weg
tot na pasen, wat zeg ik plassen,
drijvende moddereilanden.....

Nils Vellinga schreef op woensdag 6 december 2006, 20:28:


niet het bordje maakt de BIO, Eddy !
wel de kontrole ......

(denk ruim, eet pruim !)

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 15:05:


Duh... Chaser staat altijd in de spaarstand!
OK. IK heb nog hetzelfde hooi als jullie, van vorig jaar. Niet veel maar voldoende om uit te proberen... het gaat gebeuren!

Wil.

Piet schreef op woensdag 6 december 2006, 15:30:


Tsja Piet.... zet ze eens naast elkaar! Maar je hebt wel gelijk hoor... Catcher is echt niet te mager. Toch zie ik liever iets vlees voordat ze de winter ingaan... Maar dat gaat me niet lukken, weet ik. Hij laat het hooi gewoon liggen. Alleen 's morgens is ineens alles weg. Maar hij is in orde hoor, gaat prima met hem. Staat, ondanks de bakken regen, nooit te bibberen dus de kachel werkt prima.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 20:31:


Ja, Duh, en ik doel op het feit dat een paard ook genoeg energie moet kunnen hebben om deze conditie op te bouwen. Dat ontbreekt er nog wel eens aan. Je bent dan tijdens de training gewoon aan het achteruitboeren. Vergelijk het met mensen: topsporters hebben een heel ander eetpatroon dan mensen die nu en dan een wandelingetje maken. Gaan die rustige wandelaars ineens meer sporten met het doel om conditie op te bouwen, dan zal hun energie inname toe moeten nemen. Of anders gaan ze afvallen. Dat kan ook gewenst zijn natuurlijk, maar als de energie die ze daardoor te kort komen niet meer kunnen aanwenden om nuttig hun trainingsprogramma te volbrengen, tja, dan kun je dus gewoon geen conditie opbouwen.


Onderbouw jij jou stellige stelling: aan andere zaken niet of nauwelijks, nou eens dan?
Heb je een linkje voor mij? Een artikeltje.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 6 december 2006, 18:51:


Wanneer kan ik komen????

Peter Donck schreef op woensdag 6 december 2006, 18:49:


Mja, maar die is nu toch eindelijk eens wat aan het afvallen hoor

Kan ik gelijk een vraag over stellen, wie weet het antwoord :
Bombita heeft een bloedwormbesmetting gehad, die is nu bestreden maar ze heeft een rare vorm; haar staart ligt verheven op haar kont, dus niet in het verlengde, een soort koeiestaart dus, met aan het begin een bult. Ik denk dat dat nog een restverschijnsel van de bloedworm is. Iemand tips hierover?
Zij heeft zowiezo een wat rare vorm : Is gedrongen, klein, bulldogtype, veel spieren, dikke buik, ribben zichtbaar, dikke kont, verheven staart dus. Ik durf haar weinig bij te voeren vanwege haar zomereczeem, maar die staartvorm is ook niet helemaal koosjer.
Ze is een Appaloosa en haar veulen is nu 5 maanden oud.

Ik vraag me dus af wanneer die bultstaart weg trekt, iemand ervaring hiermee?

Pien

jose schreef op woensdag 6 december 2006, 22:32:


Mijn stelling was: Als het paard niet afvalt krijgt het voldoende energie. Of het ook een goede conditie heeft, dat is wat anders. Maar een betere conditie krijg je niet door meer energie te eten, je wordt daar alleen maar dikker door, en je conditie gaat nog verder achteruit. Blijf je daarentegen op gewicht, dan zit het met je energieopname goed.

Jouw stelling was: Als het paard geen goede conditie heeft (hij ploft na een kwartier in elkaar) is dat een teken dat hij meer energie moet eten. Het gewicht speelt daarbij geen rol.

De vraag is nu: welke stelling is het meest logisch? Het zou eigenlijk niet eens een vraag hoeven te zijn, want dit is iets wat toevallig bij mensen precies hetzelfde werkt als bij paarden.

En natuurlijk eet een topsporter meer energie. Maar dat doet hij zodanig dat hij op het gewenste gewicht blijft. En niet als poging om zijn conditie te verbeteren, want dat doe je door te oefenen. Wordt hij zwaarder dan zal hij gewoon dooroefenen, maar minder gaan eten. Tot zijn energieinname weer in balans is met zijn verbruik, en dat ziet hij doordat zijn gewicht constant blijft.


Sorry hoor, maar dit is gewoon elementair kennis, zeker als je zo stellig beweert te weten wat een paard nodig heeft.

In het kort: Calcium is geen verbruiksstof. Het geeft het skelet stevigheid, en het is een signaalstof voor de prikkelgeleiding voor de zenuwen en spieren. Het wordt daarbij niet verbruikt. De Calcium ondergaat wel bewerkingen, maar wordt steeds weer opnieuw in de beginsituatie teruggebracht. Het calcium verslijt ook niet. Calcium is een element, en kan niet verder af worden gebroken (behalve dan bij kernsplijting).

Vergelijk het van mijn part met een auto: Je hebt benzine nodig als energiestof, en die wordt verbruikt, en je hebt koperdraad nodig om de stroom van je contactslot naar de starter te geleiden. Als je meer rijdt heb je wel meer benzine nodig, maar niet meer koperdraad.

Hetzelfde geldt voor andere mineralen. Ze worden niet "verbruikt" tijdens het leveren van prestaties. Wel kun je sommigen kwijtraken door transpireren, en dan moet je dat aanvullen. Maar meer arbeid leveren hoeft niet te beteken dat er meer mineralen worden verbruikt: als hij niet zweet gaan er bij het sporten ook geen mineralen verloren.

Uiteindelijk verdwijnt er altijd wel wat via de urine. En dat moet worden aangevuld. Maar dat staat weer grotendeels los van de hoeveel arbeid die wordt verricht.

Voor de meeste andere stoffen geldt een soortgelijk verhaal. Het enige dat echt wordt verbruikt tijdens een prestatie is glucose. En die krijg je door koolhydraten te eten, vetten (hoewel die veel afval produceren) en lichaamsvet om te zetten in glucose. En nergens anders door. (Technisch is eiwitverbranding een mogelijkheid, maar dat is een laatste redmiddel bij zware ondervoeding of ernstige stofwisselingsproblemen, en dat is iets dat zo ernstig is dat het je niet kan ontgaan).

Wat me dan toch wel weer irriteert is het gemak waarbij je voortdurend over tekorten blijft praten, terwijl je kennelijk niet echt weet waar de diverse stoffen voor dienen en of en hoe ze al dan niet worden verbruikt. Soms heb je aan kennis meer dan aan 50 jaar ervaring...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef :

Frans

Experiment is hier zeker een jaar uitgevoerd met Fjord Izzy, onze Pacman die in een veel sneller tempo eet dan de andere paarden.
Als de rest tussen de middag allang languit lag uit te buiken staat madame nog te schransen. Resultaat 24/7 hooi was een bijna ontploffende Fjord die at alsof haar leven ervan afhangt.

Het enige wat bij dit paard helpt naast veel bewegen zijn een paar plakjes hooi in de ochtend en paar plakjes hooi in de avond.

Tis hard maar het is niet anders.

Pien

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 22:57:


O ja, calcium wordt ook nog gebruikt voor het late groeien van tanden en kiezen.
Maar je tanden en kiezen gaan ook niet harder groeien als je meer arbeid verricht, of ik moet het wel heel erg mis hebben.
Blijft toch de vraag over waarom je meer calcium zou moeten opnemen als je meer arbeid verricht?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 23:03:

Ca++ en ATP zijn modulatoren van spiercontractie.

Fred.

--
www.cabcalor.be - Evidence Based & Natural Hoofcare