eddy DRUPPEL schreef :

Ja vind ik dus ook!

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:31:


NEeee, ik bedoel ook niet onbeweeglijk, je draait je bekken mee in de wending maar paralell als de hoek van de wending van het paard. Dus je draait je bekken wel horizontaal iets mee in de beweging waardoor en omdat het paard dat ook doet.
Maar het bekken blijft recht op het paard en ook recht tov het paard snap je?


Kwam je hiermee niet in de knoei tijdens de cr cursus? Die gaat toch ook niet uit van sturen met je buitenbeen.

Ik

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 0:43:


Je maakt de richting juist niet open: leg je handen maar eens onder je zitbeenknobbels.
Het binnenbeen naar achterleggen zorgt ervoor dat er meer druk op het zitknobbeltje komt naar voren toe gericht. Er komt dus meer druk te staan op de plaats iets voor de zitbeenknobbels waar ze zich normaal bevinden. Dat is geen opening.
Ten tweede zorgt een naar achter gelegd been ervoor dat je de achterhand iets naar buiten duwt, de achterhand zwaait dan teveel uit en van buiging is dan geen sprak meer.
Je paard kan hiermee niet anders dan te snel naar binnen vallen, op de schouder.

Het paard maakt

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:52:


Ja, ik denk dat dat een gevolg is van je onlogische beenhulpen.


Welke kant wilde je nou op? Ik dacht dat je je juist je rechterbeen gebruikte voor een bocht naar links. Als jij je rechterbeen gebruikt voor een bocht naar links, dan vind ik het heel logisch dat Holly met het hoofd naar rechts gesteld de bocht doorgaat! Omdat je automatisch die stelling veroorzaakt hebt met je rechterbeen.


En daarmee zit je dus elke keer die romp in een andere buiging te kronkelen.
Daarmee kan een paard toch niet rechtgericht wenden?
Je paard is met zijn schouders in de wending. Jij vindt dat de bocht te scherp wordt. Eerst heb je je paard met druk van het buitenbeen in de wending gebracht en dan moet je binnenbeen er weer bij waardoor je de achterhand weer iets verplaatst.

Ik vind het zeer onlogisch. Nmm kan het niet anders dan door je buitenbeen te gebruiken in de wending, je paard op zijn binnenschouder valt omdat je hem daar op duwt.

Want buitenbeen lang maken, daar meer gewicht op brengen, brengt een automatische, reflexmatige buiging van de romp teweeg rond jou been.
Hoe moet je paard dan nog juist gekromd in de andere richting netjes de bocht door?

jose schreef :

In de knoei niet, we hebben er goed over kunnen discussieren en ik kon het ze goed uitleggen hoe en waarom ik dat zo doe, zoals ik dat hier nu ook doe en gezegd dat ik het onbegrijpelijk vind dat al die dressuurruiters het paard om hun been laten draaien. Want in mijn ogen is het té onnodig technisch. De CR cursus die ik volgde werd gegeven door een instructor die zelf heel dressuurgericht was, dat gaf ze later ook toe.

Bleek ook dat ik de enige was die haar paard puur vanuit de zit kon besturen aan een losse (lange) teugel, ik heb dat gedemonstreerd in een pole-bending demo, (weet je wel, slalommen om 6 pilonnen heen en bij elke pilon een galopwissel) ja, toen gingen ze er wel anders over denken. Want de andere deeelnemers hadden allemaal veel teugel nodig om hun paard te laten slalommen en de paarden kwamen in de knoop met hun hulpen, want dat werkt het niet om je paard naar je been toe te laten komen. Als je namelijk op snelheid gaat oefenen dan moet je snel druk naar één kant kunnen zetten en vanuit je bekken gaan stuwen, ik kan het niet anders noemen. De mensen hier die zelf kunnen skieën snappen misschien hoe ik dat bedoel, je gaat ahw 'in' je bekken hangen, zonder dat je bovenlichaam instabiel wordt. Je hebt er dus een goede controle van je bovenlichaam en een onafhankelijke zit voor nodig om dat in snelheid te doen. En nee, zeker niks opzij hangen of naar achteren leunen want dan gaat je paard om op zulke snelheden.

Krijg de neiging om er een filmpje voor je van te maken, maar het is nu zo glad buiten dat ik waarschijnlijk zo onderuit ga met paard en al.
Zal er eens over denken, misschien een draf-fillumpje, tis echt zó simpel....

Pien