Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 21:56:


Kijk daar loop ik nu tegen aan: Parelli heeft mij geleerd pas in te grijpen NADAT het paard de fout heeft begaan! Parelli wil dat het paard zelf verantwoording neemt en nadenkt. Jij en b.v. Pien vinden dat ik al moet reageren VOOR Mike de fout begaat.
Dat kan ik vaak wel, ik kan MIke aardig lezen maar Parelli heeft het me afgeleerd.
Dus ook jij vind dat ik zodra ik iets aan zie/voel komen wat fout is al in moet grijpen?


Kun jij verklaren Michiel waarom Mike een paard voor zich loopt op te jagen maar zodra hijzelf voorop mag overal bang voor is? Zou het kunnen dat hij helemaal niet echt bang is maar uitprobeert of ik dan de leiding vanaf zijn rug neem?


Ja dat snap ik wel... Maar weet nog niet hoe ik dat succesvol wandelen moet in gaan vullen... Van Parelli heb ik dus geleerd om als een paard je voorbij probeert te lopen met de leadrope verticaal te ‘helicopteren’ dus draaien. Meestal is dat genoeg om Mike weer wat terug te laten vallen. Doet hij dat niet loopt hij zelf tegen het touw aan. Maar ik ben sceptisch over het effect op Mike als ik dit nou eens bij iedere wandeling zou volhouden, en dan heel erg gericht en consequent. Ik weet niet of dat het muntje bij mIke laat vallen. Rondje draaien ken ik ook als manier maar dan moet er niets aankomen rijden en in het bos kan het bijna nergens omdat er geen ruimte voor is naast het vaak smalle ruiterpad... Merk ik dat Mike weer voorbij probeert te lopen en komt er net een andere weggebruiker aan kan ik niet voor dat rondje kiezen begrijp je? Dan blijft het zwaaien met het touw over toch? En misschien moet ik even iets recht zetten: dat zwaaien doe ik niet gericht op Mike zijn hoofd! Zo leert Parelli het ons ook niet. Het paard loopt er als hij het negeert ZELF tegenaan!

Stel dat Mike na tig keer zwaaien of omdraaien nog niet reageert zoals bedoelt kan ik hem dan ‘voor straf’ niet juist een end achter me sturen? Paarden sturen in een kudde ranglagere toch ook wel eens weg als ze het te bont maken? En reken maar dat het ‘gestrafte’ paard dan WEL weet waar het om draait!

Maar laat dat parelli toch eens een beetje los.... Je zegt dat je mike best goed kan lezen en genoeg 'savvy' hebt of zoiets. Doe daar dan eens iets mee dan constant door te blijven gaan over de trucjes die je parelli geleerd hebt... Hou gewoon voor de komende week even op met alles wat je geleerd hebt, laat alles eens los. Kijk nergens meer naar en probeer ondertussen je blik eens wat te verruimen. Jij zit zooooooo enorm vast in alles wat je wel en niet kan, dat wij kunnen zeggen wat we willen. Je hoort en ziet het toch niet.
Tis niet vervelend bedoeld, maar ik denk dat je echt even moet stoppen met te werken aan Mike, maar moet gaan werken aan jezelf. ZO kom je in ieder geval geen meter verder...

Spirithorses schreef op woensdag 20 december 2006, 14:45:


Zware woorden, Pien? Dat is waarschijnlijk omdat je ook echt ALLES wat hem aangaat verwoordt... En stiekum ben je net als Elzalien (en ik) toch meer bezig met vooruitgang boeken omdat je dat - voor hem - zo graag wilt? Voor jou met Mazir (en Oakley) zit 't verschil denk ik in het feit dat je ze (paarden per saldo) 'beter kunt lezen', dan wij dat kunnen. En ik sluit me volledig bij Wil aan, je brengt het prima, eerder lichtvoetig dan zwaar onder woorden!

Ik ben na 12 maanden Secret weer terug bij af, want zoals Piet schreef en jij bij Elzalien vermoedt, ik werd bang voor d'r, totdat ik op rug klom. Dan hadden we sámen pret. Maar dat vind ik niet de manier waarop ik met de mijnen wil omgaan. Dus 't zadel ligt even stoffig te worden en we zijn een hernieuwde vriendschap aan het opbouwen. Probeer beter te leren rijden op een andere rug en wat me sterkt is de omgang met ons immens grote paintveul Cool (1,5 jaar en nu al 1.50 m!). Die IS namelijk echt cool, maar reageert ook op me zoals onze honden en mensenjochies doen. Die leert dingen van me en blijft daardoor (hopelijk) lekker evenwichtig. Dat zou ik toch ook met Siggy moeten kunnen bereiken? En jij met Mazir? En Elzalien met Mike? En...

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:04:

...Knip...

Omdat Parelli vind dat een paard zelf zijn verantwoording moet leren nemen... Heeft denk ik ook met de 4-fases aanpak van hem te maken.

... Knip...> Als je hem vóór bent is het allemaal wat minder grimmig, kun je

NIETS! Wat is er mis om te waarschuwen op de Parelli manier? Zie boven. Vergeet niet dat parelli in die 4 fases LAAT waarschuwen! Stel Mike duikt ongevraagt in gras - ik zwaai licht met het touw zijn richting op (fase 1) - Mike reageert niet - laat het touw met wat meer intentie/energie zwaaien (Fase 2) - stel Mike reageert nog niet - Laat het touw nu zwiepen (Fase 3) - Mike reageert NOG niet - Nu RAAKT het touw Mike (Fase 4). Precies zoals Mike een ander paard waarschuwt, heb het vaak genoeg zien gebeuren! (Alleen dan niet met leadrope hè!

Daarom vind ik die methode van Parelli niet verkeerd overkomen... Maar jullie zijn niet zo van Parelli in dit licht begrijp ik dat niet helemaal.
...Knip...> Niks ruk in de mond maar voorkómen, door hem naar de andere

Klinkt logisch maar kan op onze ruiterpaden vaak niet; ruiterpad is een gleuf ter breedte van één paard met aan beiden kanten bossages en bomen! Een hap is dus ZO genomen.

....Knip...

Als ik met kracht MIKE! zeg weet hij donders goed dat hij iets doet wat niet in de haak is... Maar of het na b.v. 3x NOG zo'n effect heeft?


Okay, dat is een andere oplossing... Maar dat betekend even stevig 2 hielen in zijn zij toch? Vinden jullie dat dan weer niet onder ’geweld’ vallen? Want een normale zachte aansporing gaat in dit geval niet werken!

Nee vind ik ook niet zo'n probleem. Meestal maak ik er een spelletje van. Dat van Linda werkte niet dus heb ik opgegeven. Alleen hoe sta jij tegenover de bewering dat je als mens dan WEL degene moet zijn die het spelletje beeïndigd, omdat het een dominantie spelletje is en het paard de ‘baas’ een overwinning op jouw behaald als HIJ het beeïndigd?

Van mij mag Mike even stil staan als hij moet mesten... We zijn niet op de vlucht dus is daar tijd voor daar niet van... Ik vind het ook niet zo'n probleem als hij er even vandoor sprint, maar alleen als er de ruimte voor is! Anders voel ik mij absoluut niet veilig meer. Hij knalde bijna OP de kont van het Gelderse paard voor mij! Hem terug nemen lukt op dat moment gewoon niet, ja okay; of ik moet met heel mijn gewicht aan die teugels gaan hangen!!! Wil ik NIET! Rondje draaien zoals al eerder gezegd: meestal niet mogelijk. Kreeg al het advies hem tegen een boom te laten lopen! HUH?! Waar ben ik dan mee bezig?!!! Als ik met hem achter een ander paard loop kan ik constant in zijn mond gaan hangen om hem afstand te laten houden! Wil ik NIET!
Dan de bosjes in sturen om hem te laten nadenken: dat klinkt als een werkbaar plan, maar moet tussen die bossen wel de RUIMTE voor zijn en er moeten niet net Braamstruiken staan, voor hem AUW én voor mij! Verder zie ik geen mogelijkheden om hem af te leiden... Stoppen en achterwaarts kan ik natuurlijk ook vergeten...
Nog meer suggesties voor in zulk terrein?

Enne, zit het probleem toch niet in de basis? Kan ik al met al toch niet beter weer bij de basis beginnen en het rijden even laten voor wat het is? Zou dat niet gewoon de oplossing zijn?

Ik kan met hulpen hard uit de hoek komen als het nodig zou zijn hoor, geen kunst aan, maar eigenlijk wil ik dat niet. Harde hulpen = geweld toch? Of kan dat dan tóch soms nodig zijn?



Boven genoemd kun je toch niet subtiel noemen?!


Nee hoor ben niet bang of te lui voor de confrontatie! Geef daarmee meer aan dat het af en toe zo lijkt dat dát hem vooral boeit. LIJKT! Want waarom komt hij anders ook nog zo vaak naar me toe als ik bij de wei kom? Waarschijnlijk omdat hij zich verveelt! In een kudde heeft hij dat niet maar nu hij alleen met een merrie staat of in het verleden met 1 ruin wel!

... Knip...
... Knip...

Nee hoor Pien! Geef het ZEKER niet op!!! Dáárom ben ik zo in discussie met jullie!
En dat wandelen: ik denk dat het toch goed hier nu eens goed voor te gaan! Clickeren kan tussendoor natuurlijk altijd...

... Knip...

Die eerste zin: daar gaat het niet om. Is enkel een verschil van mening tussen jou en Parelli! Jij Pien vind dat ik ACTIEF moet rijden, misstappen van Mike VOOR zijn... Parelli vind dat Mike de kans moet krijgen de misstap TE MAKEN en daarná corrigeer je hem! Het zijn denk ik gewoon twee manieren, die van jou heb ik vroeger al geleerd, die van Parelli pas drie jaar geleden mee begonnen. Weet nu gewoon even niet meer welke methode ik het best kan gaan toepassen. Ben mijn geloof in Parelli’s denkwijze niet kwijt, heb door de jaren heen echter het idee gekregen dat er bij sommige paarden meerdere wegen naar Rome zullen moeten leiden...