Cili schreef op donderdag 22 september 2005, 14:01:


Ik vraag me af hè... Is het niet ook goed om toch aan merrie melk te kunnen komen? Ik weet dat er in ieder geval 1 merrie melkerij bestaat in Nederland... Voor mensen met een koemelk allergie. Het lijkt me dat merrie melk nog even nodig is voor zo'n jong veulen. Betekend wel veel werk, maar de fles geven zal denk ik ook meehelpen aan een band kweken en je weet tenminste zeker dat je veulen stoffen binnen krijgt die ze anders nog bij mama had kunnen drinken. Naar mijn mening erg belangrijk!

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 januari 2007, 12:48:

als ik haar roep, en zij heeft dus ook box arrest.

Tsja, ik ben onduidelijk geweest. Ik probeer het beter uit te leggen: Bij ons het oudeste veulen, Xinga, is de dominantste, maar ze is dan ook de angstige. Ik vond het eigenlijk een vooruitgang dat ze gisteren me aandachtig volgde en dat de jongste (het tamme veulen, Brankie) niet bij mij mocht. Het verhaal is dan wel weer anders, of niet, Eddy? Het tamme veulen staat de hele tijd bij mij en de angstige, dominante Xinga staat achter haar. Ik doe wat je adviseert, ik loop rond in de stal en doe net als ze niet daar was en nu en dan raak ik haar "per ongeluk" aan (eigenwijs, hé?) en voor dat ze weg zou lopen ben ik zelf al weg. En het gaat al beter, ze rent niet meer weg van me als ik niet gericht op haar af ga. En dat doe ik dus niet meer. (De halster laat ik nu ook liggen, ze mag van de DA toch nog niet op de wei.) Zou je nog steeds de tamme uit de box halen? Maak ik het angstige, dominante veulen niet extra bang en onhandelbaar?

Trouwens, in het algemeen, heeft het dominante of het ondergeschikte paard meer moeite met separatie?

Danielle, begrijp ik het goed dat jouw jongste veulen is angstig geweest en dat hij ook de ene is die onder in de rangorde staat? Het verhaal is dus wel anders.

Böske

Böske schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:27:


Normaal is de dominanste makkelijker te scheiden, ten minste bij mij is dat altijd zo geweest en nog. Bij mijn eerste merrie nu Sara en het oudste hengstje.
Bij mij neemt de oudste altijd het dominante over.
Het oudste veulen is bij mij geboren dus ik ben met hem vanaf de geboorte bezig, zo mak als een lammetje (weet niet of die zo tam zijn maar zo is het spreekwoord hé). Nu GP ook hoor, maar hij is dus niet bij mij geboren.
Waarom zet je niet een stukje af, dat is makkelijker om ze te pakken te krijgen, dat heb ik dus met mijn veulens. Ze staan op een klein stukje, ze kunnen toch de benen strekken, maar hoef er niet achteraan te rennen. Nu zal het op een groot stuk ook weer gaan, maar ik vond dit zeker een goede oplossing in het begin. 24 op 24 binnen lijkt me zeker niet goed en helemaal niet voor te jonge veulens.

Mijn vriendin had een merrie met een veulen lopen en de moeder is na 3 weken overleden aan uitputting. Ze heeft het veulen groot gebracht met de fles (ze had nog andere merries lopen met melk) en bij zijn zuster die hem heeft opgenomen als haar eigen zoon, maar zij zonder melk. Elke dag buiten want voor de pezen is het slecht om binnen te staan. Zeker voor een veulen.

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 13 januari 2007, 16:20:

Elke dag buiten want voor de pezen

Ik ben met je eens. Onze andere paarden lopen dag en nacht buiten en de bedoeling is dat de veulens ook altijd buiten kunnen. Helaas, vanwegen de diarree van Xinga mogen ze niet op de wei en als ze in de paddock staan, gaan ze zand eten. (Ja, ze krijgen wat bijvoer en hebben twee soorten likstenen.) Omdat de diarree echt erger wordt na een paar uurtjes in de paddock, en omdat we Xinga niet binnen kunnen zetten wanneer we willen, staan ze nu noodgedwongen in een dubbel grote box. Verschrikkelijk, ik weet het wel. Ik hoop dat het snel anders kan.

Groetjes,
Böske

Böske schreef op zaterdag 13 januari 2007, 16:28:


Mag ze niet buiten doordat ze gras zou eten of door iets anders? Ik heb ze namelijk op een stuk staan waar ze geen gras hebben. Zand is slecht voor te eten. Bij mij staan ze in de blubber, maar dit vinden ze niet zo erg. Ze gaan toch wel uit hun dak.
Waarschijnlijk is ze bang en daarom poept ze veel (als ik het mis heb moet je het zeggen) en word het diarree. Maar misschien als je het een dagje buiten aan kijkt dat het weer minder word als ze eraan gewent raakt.

Ik rijd een haflinger van mijn buurvrouw en die krijgt ook de diarree als ze meegaat alleen door angst, maar ga gewoon door en dan gaat het vanzelf weg en aan het eind van de dag is het altijd beter.

Böske schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:27:


Je hebt dus al voruitgang geboekt in die korte tijd ? Als je nu op kortere tjd (als dat belangrijk is voor je of als het echt moet ) sneller wil vooruit gaan ga je ze toch effe alleen moeten zetten vooral tijdens het socialiseren aan jou . Probeer je eigenwijsheid effe te bedwingen (kweet et tis moeilijk maar als zij zelf de eerste stap naar jou toe zet geeft ze je eignelijk het signaal van "kom nu maar tis O.K" en dan, Boske, gaat het met rasse schreden . Kan je je niet bedwingen om haar toch aan te raken ga je dat moment mischien voor je uitduwen !

Veel kennismaking genot nog

Cili schreef op donderdag 22 september 2005, 14:01:

Mijn vorige lieve said heeft ook zoiets moeten doorstaan.
Veulentje verkocht aan mij.
Ik ging nog even een paar weken op vakantie met t idee dat hij nog lekker bij de merrie stond.
Niets was minder waar.
Na de vakantie was mijn veulie een wrak.!
De eigenaar had de hele kudde ,inclusief de merrie van t land gehaald omdat t zo verschrikkelijk regende(juni 1987)
Said heeft hij (nog geen 5 mnd oud)in zn eentje achtergelaten op t landje.
Hij wilde niet eten,zakte door zn benen van zwakheid en had zware bloedarmoede(gelijk dierenarts bloedonderzoek)
T is allemaal goedgekomen maar heeft maanden geduurd.
Ik heb er al de jaren dat hij geleefd heeft een bijzonder fijn betrouwbaar paard en vriend aan gehad.
Met alle liefde die je in je hebt komt t wel goed.
Heel veel succes
groet trudy

Böske schreef op vrijdag 12 januari 2007, 23:34:


Ik ken een oude boer die elke winter zorgt dat hij een veulen
op stal heeft staan, op de deel, waar ook 1 of 2 andere paarden staan.
De deur van die veulenstal staat meestal open, en het veulen loopt vrij rond.
De boer is meestal op de deel te vinden, daar doet hij al zijn klusjes
tot aardappels schillen aan toe. Zo heeft hij een leuke winter. En het veulen
socialiseerd een beetje. Ik ken een andere man die zijn tuin achter draad heeft staan, evenals de oprit, zodat de paarden rond het erf kunnen lopen. Wat we er van kunnen leren is de dingen zo te organiseren dat paarden en mensen bij elkaar zijn, zonder dat dit werken of training is.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:11:


Da's ook de ideale manier om een veulen op te laten groeien en te socialiseren, wij doen dat ook zo en de veulens raken aan alles en iederen gewend, ze lopen gewoon los overal.
Naja, Spirit al iets minder, die wordt nu 2.

Veulens zet je toch niet in hun eentje in een stal????

Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:35:


Nee, gezonde veulens zeker niet. Ik weet het niet, Pien, hoe het is in Belgie, maar hier hebben we de laatste weken alleen maar storm en regen gehad. Zou je in dit weer twee zieke veulens buiten zetten? (Zij kwamen met een flink verkoudheid en diarree uit Duitsland aab,) Ik heb het wel gedaan, en hun conditie werd maar erger en erger. Van een paar uurtje op de wei werd de diarree veel erger, in de paddock staan ze zand te eten en het geren in de regen leverde ook nog meer snot op.
Maar verder, geloof me, we zijn op een lijn. Bij ons lopen de paarden ook overal los. In de zomer mogen ze zelfs in de voortuin en op ons terras lopen, ze kunnen de ramen binnen kijken, Een deel van hun inloopstal is onze werkplaats dus ze maken alle herrie van onze klusjes mee. Zij stonden te kijken toen we in hun stal een zolder hebben gemaakt, ze kennen de herrie van de zaagmaschiene en de flitsen van de lasapparaat.... noem maar op. Maar zou je zieke veulens bij je andere paarden zetten? Het idee is dat zij bij de andere paarden komen staan als ze niet meer ziek zijn. Hun box is trouwens geen echte box, eerder een 7 m lang ruimte in de inloopstal achter een120 cm muurtje (geen tralies) met zicht op de andere paarden.

Groeten,
Böske

Böske schreef :


Ik weet hoe je denkt hoor, ik ben je mailtje van toen nog niet vergeten

Tuurlijk pleur je zieke veulens niet zomaar in de natte koude.
Maar hoe komt het dan dat ze zo ziek geworden zijn? Gebrekkige verzorging daar in Duitsland, te vroeg van hun moeder weg en daardoor te weinig weerstand, virus, iets besmettelijks?

Is er geen mogelijkheid dat je een oudere ervaren merrie erbij zet en haar een beetje laat moederen? Als die twee veulens in Duitsland al samen waren kan ik me hun gehechtheid goed voorstellen; ze hebben immers alleen mekaar.

Spirit was vanuit zichzelf net zo'n bang veulen en na drie weken lief doen, lokken, negeren wilde ik toch dat er iets gebeurde en hebben wij hem letterlijk met 3 mensen in een hoek gedreven, halstertje aangedaan en hem geaaid met lieve woordjes totdat dat lijfje weer rustig werd en zijn hartje rustiger klopte. Dit hebben we een paar dagen gedaan en telkens werd het makkelijker en konden we met minder mensen toe. Ik liet dan het halster een paar uur aan , maar bleef wel in de buurt zodat ie nergens in vast kon komen te zitten. Binnen een week was hij helemaal rustig en liet hij zich goed halsteren. Hij wordt nu twee en nu nóg wanneer ik mijn armen om hem heen doe blijft hij heel stil staan.
Hij heeft niet eens in de gaten dat hij nu zo weg kan vluchten.

Ja, ik wilde het ook liever anders maar verder dan neusje snuffelen kwamen ook wij niet en ik was bezorgd dat wanneer er iets aan de hand zou zijn, ik hem niet te pakken kon krijgen dus ben ik een stapje verder gegaan. Hij heeft absoluut geen trauma eraan overgehouden hoor, hij is nu een echte knuffelkont (en een kei in grondwerk).

Mocht je moeten besluiten je veulen te vangen dan raad ik je aan om dat snel en effectief te doen, en ervoor te zorgen dat je het veulen niet opjaagt en het als een dolle gaat rennen en zich kan bezeren.
En net zolang aaien tot ie zich aan je overgeeft en dan nog nét iets langer.

Pien

Michiel schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:11:


Dit is wat ik, al sinds ik op PN ben komen aanwaaien, aanhang als organische manier van samenleven.
Als ik niet met en bij mijn ponies zou kunnen leven zou ik geen ponies hebben. Dat is persoonlijk uiteraard want velen zoniet de meesten hun paarden leven ergens anders dan zijzelf doen.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey