van lennep schreef op woensdag 24 oktober 2007, 12:37:


Waar ik in het voorjaar over rapporteerde was vooral in het Oostvaardersplassen gebied. Dat was toen totaal vertrapt en opgegeten. Zodoende wellicht vergelijkbaar met overbegraasde weide, maar niet helemaal want er staat in de wei in de regel geen riet en dat wordt ook gegeten.
Op de Ennemaborg, waar bevangenheid ook voor komt, is echter de terrein- en voedselsituatie weer heel anders. Van overbegrazing is hier totaal geen sprake.

Een voorwaarde die tot sterk verhoogde kans op laminitis leidt, heb ik lang geleden gehoord/geleerd (maar niet wetenschappelijk ondersteund dus), is overconditie.
Dat lijkt mij nog altijd erg goed te kloppen. Het overgrote deel van de paarden in onze streken is (veel) te dik om van moddervet maar te zwijgen en dat geldt ook voor de koniks!
Wat zo'n 25 jaar terug vrijwel standaard in goede vakliteratuur voor gewaarschuwd werd, hier direct mee in verband, is hyperlipaemie oftewel "vet bloed" (vooral bij geiten en shetten) maar daar hoor of lees ik al heel lang ook niets meer over.

Wat ik eigenlijk graag wel eens zou willen weten is waar de wél wetenschappelijke gegevens op grond waarvan vigerend werd geconcludeerd dat eiwitten dé oorzaak waren en wordt geconcludeerd dat fructaan dé oorzaak is vandaan komen.
Auteur(s), jaartal en titel(s) dus... wat is er nou precies onderzocht en tot welke onderbouwde conclusies leidde dat?
Beide lijken mij nml. te kort door de bocht - dat eiwitten en/of fructaan kunnen bijdragen tot ... is een totaal andere conclusie. Er zijn wel meer zaken die, veel directer herleidbaar, tot bevangenheid kunnen leiden.

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 10:47:


Frans, illona???

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 14:30:


Wetenschappelijke gegevens heb ik niet. Heb wel al eens een link gegeven naar een verslag van een test, waarbij paarden insuline werd toegediend. Dit leidde dan tot bevangenheid. Daaruit werd de conclusie getrokken, dat niet een teveel aan fructaan de boosdoener was, maar de daardoor veroorzaakte insulinepiek.
Zo kan je het ook bij eiwitten bedenken. Eiwitten leveren een groot aantal restprodukten bij verwerking in het lichaam, die door lever en nieren moeten worden afgevoerd. Naar wat ik begrijp kan een teveel aan eiwitten leiden tot vergiftigingsverschijnselen.
Vergiftiging kan zover ik weet ook leiden tot bevangenheid. En ook een teveel aan insuline is in wezen een vergiftiging.

Els.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 15:23:


Exact! Gemeenschappelijke noemer: vergiftiging. Maar dat is een breed begrip... het betekent niet meer dan dat er een teveel van iets in een organisme is, dit in contrast tot deficientie waarin er een tekort is (om wat voor reden dan ook; er kan een tekort aan B zijn omdat er een teveel aan A is... etc. Zit er ook een internist op dit forum? ).

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!