Geen zorg! Het is gelukt hoor - leuke site en een goed initiatief. Ik ben al
jaren een fan van de 'Manege zonder Drempels' , maar ben daar niet aktief
bij betrokken.

ik rij ook western maar als je eerst western hebt leren rijden zonder wat voor manier van NH dan ook dan dan schieten de tranen je ook in de ogen. Je hebt dan het zelfde effect als wat hiervoor beschreven dan gaat de lol er gauw af en zie je in dat dit westernrijden helemaal niet zo leuk en aardig is als men doet voorkomen.

Gelukkig kende ik de Parelli manier (en andere) al voordat ik uberhaubt met rijden begon dus we hadden al een heel jaar grondwerk achter de rug waardoor het rijden een stuk makkelijker ging. Maar toch nog stuit ik op problemen en dan moet je wel weer eens een paar stappen terug.(maar dat komt meer omdat ik geen ervaring in de western had en dus verkeerde hulpen aan mijn paard gaf)

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat als je echt nog nooit met Parelli of wat voor NH methode hebt gewerkt kan je dit niet combineren met rijden zoals je gewend was ook niet western.
Maar zoals sommige al schreven en sommige gevallen is dit achterhaald want dan wordt er al op die manier gereden. Maar ik blijf er bij dat er western wordt gereden af en toe........

NH en Dressuur…

Ik reageer maar eens even op de verschillende berichtjes van de afgelopen dagen waarin vragen gesteld en beantwoordt worden over de combinatie van verschillende methodes. Het schijnt een menselijk trekje te zijn om alles in vakjes in te delen en ik zie dat jullie dat ook doen! Want op een uitzondering na, ziet niemand in dat de grondgedachtes van NH of dressuur, endurance, springen, western of weet ik wat, eigenlijk heel goed te combineren zijn.
En voordat ik misverstanden creëer: ik heb het over de GRONDGEDACHTE en naar mijn mening is dat niet anders dan behoorlijk met je paard omgaan en je te verdiepen in het wezen en aard van het paard.
Dat de uiterlijke verschijningsvorm van de verschillende rijstijlen varieert, is wel duidelijk en dat vind je aantrekkelijk, of niet! Persoonlijk zie ik er helemaal niets in om met een bolle rug met m’n benen vooruit op een paard te zitten stuiteren ( herken je dit Frans? Het bewegende plaatje van je persoonsgegevens naast je bericht laat dat een beetje zien) maar, als iemand zich daar lekker bij voelt, so what! En sommigen van jullie zullen meteen een oordeel hebben over ‘die dressuurmiepen’ met hun stang/trens, sporen en mooie rijpakjes!

Maar waar gaat het nu eigenlijk om? In de dressuurwereld wordt inderdaad wel negatief gedacht over de NH-methodes. Dus ook daar heerst de hokjesgeest. Maar.. er is al een beweging gaande met als beste voorbeeld de samenwerking tussen Emiel Voest en dressuurprofessional Tineke Bartels. Zij ontdekt nu wat ik zelf al jaren geleden heb ontdekt, nl. dat de goede zaken van beide methodes elkaar uitstekend kunnen ondersteunen! Met een andere benadering en de methodes van anderen, open je nieuwe wegen! Ook ten gunste van je paard, en daar gaat het ons toch allemaal om?

Toegegeven, in de dressuur worden zaken wel eens aangepakt op een manier die de NH-ers niet zullen aanspreken. Althans zo lijkt het – maar denk je nu echt dat je een paard tot een hoog niveau kunt rijden door middel van dwang? Vergeet het maar, dat lukt je echt niet. Bovendien, iemand die op zo’n manier dressuur rijdt, valt toch door de mand uiteindelijk want de grondgedachte van de dressuur is niet veel anders dan de NH-methode: een zichtbare eenheid kunnen vormen met je paard, zonder uiterlijk vertoon van hulpen of ‘geweld’ .

Uit eerdere stukjes op deze site mag wel duidelijk zijn dat ik me best kan ergeren aan mensen ( vooral meisjes/vrouwen) die een paard allerlei menselijke eigenschappen toedichten ( zo lees ik dingen als ‘baasje pesten’, ‘trucjes’ ‘gevoel voor humor’ etc.).
Dat is voor mij wat Frans zo mooi noemt ‘Antropoformisme’ ten top. Het grootste respect dat je voor je paard kunt tonen is niet je eigen denkwereldje en gevoelens op het dier loslaten, maar te willen leren en te zien wat dat wonderbaarlijke schepsel Paard uit zichzelf in zich heeft. Als je daar voor open staat en vervolgens op die respectvolle wijze met je paard omgaat, ben je pas een echte NH-er! En dan hoef je ook geen ‘aanhanger’ te zijn van allerlei goeroes – je hebt ’t dan nl. gewoon zelf gesnapt.

Ik hoop dat jullie zullen willen begrijpen dat ik niemand probeer te kwetsen of de kast op wil jagen. Groet aan allen! Marianne

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 11:42:


---Helemaal mee eens!!!
Veel mensen beginnen aan NH en snappen er nog de b*llen niet van. Bij hun gaat het puur om de 'methode'. Maar omgaan met je paard is meer dan dat, vandaar dat die discussie over het wel en niet combineren ook vrij lastig is. Want, als je een goede basis hebt en je snapt het hele NH-principe (het daadwerkelijk begrijpen van het wezen paard!) kun je uiteraard de verschillende takken combineren. Waarom niet? Ik wil later ook gaan dressuren of springen, maar dan wel met een NH-basis. Maar wat helaas nog vaak zo is, is dat mensen beginnen met de dressuur zoals die op maneges geleerd wordt (met zweepjes, sporen en schoppen) en ja, dat kan ik uiteraard totaal niet combineren met Parelli of enige andere vorm van NH. Ik zie gelukkig ook wel dat er steeds meer dressuurruiters zijn die zich nu eindelijk eens wat meer gaan verdiepen in NH. Maar als je al jaren dressuur hebt gereden en je wilt dan ineens NH gaan doen, is dit gewoon heel tegenstrijdig. Er zal dus zeker wel een verandering plaats moeten vinden bij de ruiter en eigenaar van het paard zelf wil deze alles goed en dus op een paardvriendelijke manier combineren...maar das mijn mening

Groetjes,

Linda

Dag Ilona,

ik ben het er helemaal mee eens - mijn paarden staan al jaren niet meer op ijzers en wat je beschrijft, klopt: de meeste paarden krijgen uitstekende hoeven waarmee je makkelijk 'de straat' op kunt. Toch zou ik er aan willen toevoegen dat iemand die besluit de ijzers eraf te halen, wel moet weten dat je - zeker in het begin - de hoefsmid wat vaker moet laten komen om de hoeven 'bij te houden'. Het is niet zo dat de tijd tussen bekap-beurten, langer kan zijn dan b.v. met ijzers! Ik ben nu zo ver dat de hoefsmid om de 7 à 8 weken kan komen maar in het begin was hij er echt om de maand! Dat moet men zich wel realiseren!

Overigens: hoe zit dat nu inderdaad met mennen? Bij het wegtrekken van de kar moet een paard zich toch wel behoorlijk afzetten. Levert dat niet veel 'extra' slijtage op? Ik men zelf helemaal niet maar ben wel benieuwd!

Groet, Marianne

Linda schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 11:59:

. Maar als

Hoi Linda,

tegenstrijdig is het niet, wél een openbaring! Dus wat dat betreft heb je zeker gelijk: je moet willen veranderen, willen leren en zéker de oogkleppen van jezelf weghalen! En vooral de overeenkomsten willen ontdekken! Wat ik als dressuur-ruiter doe ( lichte aanleuning en contact op het bit) kan écht precies hetzelfde zijn als je leadrope of ander touwtje in een boogje laten hangen. En dat wordt vooral veroorzaakt omdat ik niet met mijn teugel stuur, dat doe ik vanuit de zit en mijn balans. Om maar een voorbeeldje te noemen!

Volledig met je eens. Ik omschrijf mijzelf ook altijd gewoon als ruiter omdat ik een hekel aan hokjes ben. Uiterlijk doe ik met 1 en hetzelfde paard aan dressuur, western, pnh, endurance, vrijheidsdressuur, clickertraining etc. En wij voelen ons er toppie bij en daar gaat het mij om

Ilse Baggerman-van Belleghem schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 7:19:


Het gaat er niet om WAT je precies rijdt, maar WANNEER je dat doet. Het PNH-programma leidt op tot iets, uiteindelijk western of dressuur, of wat je maar wilt. Maar gelijktijdig iets anders doen haalt veel van de kracht van het PNH-programma weg. Het is zinloos om bij PNH netjes het rijden met bit uit te stellen tot halverwege level 2 maar dan tegelijkertijd "normaal western" te rijden MET bit. Of om hem met PNH supergevoelig te maken maar er dan tijdens de "gewone" les met sporen op te gaan zitten. Of om met de circling game je paard te leren dat het rustpunt bij jou ligt en dat je niets doet zolang hij doet wat jij wilt, om dat dan weer af te wisselen met "normaal longeren" en mee te draaien en steeds die zweep achter zijn kont te houden.

Het PNH-programma is erg compleet en erg doordacht in elkaar gezet. Het is niet nodig en zelfs onwenselijk om tegelijkertijd volgens een andere discipline bezig te zijn. Het is beter PNH te gebruiken als BASIS, en daarna pas door te gaan met de andere disciplines. Je kan dan al ontzettend veel...

Groeten,
Frans

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 11:42:


Het is ook goed te combineren, maar, volgens mijn mening, niet tegelijkertijd. Het is goed te combineren NA elkaar. PNH is vooral een basis-programma (hoewel, als je ziet wat je in level-3 moet doen...) wat zeer geschikt is om van daaruit verder te gaan met dressuur of western, maar dan wel op een paard dat reageert op focus, minimale hulpen, verzameld kan rijden zonder teugels, etc.


Het gaat er bij deze foto's om dat ik hier zonder zadel, zonder halster, hoofdstel, of wat dan ook, op Harisha door het bos heb gegalopeerd. De manier waarop mijn zit op dat moment over komt vind ik iets minder belangrijk, voor mij was het een doel om een dusdanige harmonie met mijn paard te krijgen dat dit galoperen op een bloot paard door het bos mogelijk was. En natuurlijk is mijn zit op zo'n manier iets "defensiever" dan wanneer ik op een zadel, in de bak, en met teugels in mijn handen kan rijden... Met je benen recht onder je, hmmm... ik heb wat moeite om zonder zadel te blijven zitten als het paard ineens ergens van schrikt en vanuit volle galop plotseling stil blijft staan... De benen iets naar voren geeft dan toch wat meer stabiliteit...


PNH is veel meer dan alleen maar het weglaten van dwang...

Maar voor het grootste deel ben ik het wel met je eens hoor!

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 12:58:


In principe ben ik het daar wel mee eens - het is (vooral voor jezelf) logischer om in een leerfase eerst het éne en dan pas het andere te doen! Maar, als je allebei de methodes (NH en wat anders) beheerst, kun je combineren.

Of om hem met PNH supergevoelig te> maken maar er dan tijdens de "gewone" les met sporen op te gaan > zitten. Of om met de circling game je paard te leren dat het> rustpunt bij jou ligt en dat je niets doet zolang hij doet wat jij wilt, om dat dan weer af te wisselen met "normaal longeren"> en mee te draaien en steeds die zweep achter zijn kont te > houden.

Ho Frans!! Wat denk je dat ik met 'sporen' doe? Prikken? Nee toch! En 'normaal longeren' -- tja, daar heb ik al eens met Sandra op een ander forum een hele discussie over gehad. In het kort: écht goed longeren is een hele grote kunst, die net zoals NH of jullie PNH het paard nét zo subtiel behandelt! Meedraaien en de zweep erachter is geen longeren, dat is rondjes laten rennen!

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 13:50:


Hoi Marianne,

Subtiel? Ok, kan ik inkomen! Maar dan... wat nou als het paard allerlei tekenen vertoont om terug te willen... Wat doe je dan? Terug laten komen zoals in 'paardentaal' normaal is? Of ga je dan TOCH door (stel het is na een minuutje.. das geen training aan de longe natuurlijk..) Laat je het paard dan in zijn 'paardzijn' (zoals jij dat omschrijft) of ga je dan het 'menselijke' erop los laten en wil je toch dat hij doorloopt...?

Ik ben wel benieuwd hoe jij ziet hoe je vanuit een paard bekeken goed KUNT longeren.... En wat train je...

Groetjes Ilona