Esther schreef op dinsdag 22 april 2008, 0:47:


Ja idd, ik heb het nog nooit gezien bij een paard, maar zoals je de opsomming maakt en de DA in zulk een richting begint de denken ... dacht ik gewoon dat misschien idd daar het probleem zou kunnen zitten. Het kan ook nog meer problemen geven dan enkel cushing en afwijkingen van geslachtsorganen nl ook van de water-, zouthuishouding. Ik kan natuurlijk niet kijken door het internet heen wat er aan de hand is, maar misschien ligt het in die richting?
Ik vind het echt jammer voor je Esther dat ze er zo slecht aan toe is.

Fred schreef op maandag 21 april 2008, 21:54:


Verstuurd op 26 maart via het adres mark_do***et@yahoo.com en de mail begon met "Hallo,

Als alles wat meevalt,(...)"

De mail werd verstuurd naar hoofcare@cabcalor.be en ik herinner me niet dat ik een fout-bericht heb teruggekregen. Kan wel aan mij liggen.

Nu, het is ondertussen al niet zo dringend meer aangezien ik hem in afwachting voor 1x heb laten traditioneel bekappen. Zonder ijzerwerk weliswaar...

@ allen: het lijkt erop dat de hoeven (of toch de zolen) nu al, na een week en een half, veel harder geworden zijn dan voorheen terwijl ik eigenlijk nogmaar enkele keren op beton ben gekomen. Kan dat of krijg ik gewoon een soort placebo-effect? Krijg in ieder geval dat gevoel als ik met de hoevenkrabber bezig ben...

Heb ze vannacht buiten gelaten, deken ingspoten met 'stink-rommel'. Ging goed.

Kiriaki schreef op dinsdag 22 april 2008, 7:17:


Ik heb dezelfde ervaring ook, maar wijt dat aan het feit dat het al een tijd droog weer -dus droge bodem is, dan zijn de hoeven -dus ook de zolen altijd droger -dus harder.

Esther schreef op dinsdag 22 april 2008, 0:47:


Ik weet niet precies wat pergolide doet, maar ik vermoed dat dat de cushing nog wel onder controle zou kunnen krijgen. Maar inderdaad, als je niet precies waar alles vandaan komt, weet je ook niet precies wat je dan allemaal niet onder controle hebt.
Is het geen optie om het na alle onderzoeken en uitslagen eventueel gewoon uit te proberen als ze niks meer hebben kunnen ontdekken?
Mijn ervaring bij mensen is dat endocrinologische stoornissen best goed onder controle dan wel te behandelen zijn. Maar het duurt meestal heel erg lang voordat ze nu eindelijk weten wat er precies aan de hand is. Veel mensen verbeteren spectaculair als ze eenmaal onder de goede behandeling staan. Ik weet niet hoe het bij paarden zit natuurlijk maar ik hoop voor je dat ze snel iets concreets vinden.

Geertje schreef op dinsdag 22 april 2008, 7:46:


idd eerst is het belangrijk te weten waar en wat er juist misloopt: bijnieren, hypofyse, ... en afhankelijk van de resultaten zal al dan niet behandeld kunnen worden. Pergolide is een dopamineagonist die bij Cushing door hyperplasie van de pars intermedia van de hypofyse toch de ACTHrelease kan onderdrukken. Normaal wordt het ACTH van de pars intermedia afgebroken en op de ACTH-release van de pars distalis staat een negatieve feedback vanuit de bijnier (circulerende adrenocorticale hormonen). Bij hyperplasie wordt er dus wel ACTH zonder enige remming (dopaminerge zenuwbegleiding is niet meer in staat het nog af te remmen) gevormd en vrijgelaten door de pars intermedia. Met verhoogd cortisol gehalte tot gevolg (Cushing). Pergolide gaat de deze losgeslagen ACTH release trachten af te remmen.

Esther schreef op maandag 21 april 2008, 23:07:




als je een versmelting krijgt van een mannelijke en vrouwelijke bevruchte eicel,
dan krijg je logisch een hermafrodiet,
die ook voor een warboel in de hormoonproduktie zal zorgen

Peter Donck schreef op dinsdag 22 april 2008, 8:08:


Wordt ook niet uitgesloten. Onderzoeken gaan het moeten uitwijzen. Hopelijk weten ze het snel.