clarissa ruijgrok schreef op maandag 9 maart 2009, 17:37:


En deze tekst kom ik steeds vaker tegen:
"
Helaas mogen wij een deel van de informatie over deze olie en recepten op last van de Voedsel en Waren Autoriteit (warenwet) niet meer op onze site publiceren omdat deze in strijd zou zijn met de EEG wetgeving i.z. consumentenbescherming. De gepubliceerde informatie zou een oneerlijke reclame zijn t.o.v. geneesmiddelen. Heel jammer, omdat veel van onze klanten dankbaar gebruik maakten van deze informatie en het zeer zeker niet als oneerlijke reclame ervoeren. "

Zoooo oneerlijk, die natuur!

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 maart 2009, 7:35:


Ik heb lang geaarzeld om te schrijven, omdat het zo snel erop lijkt dat je door kritiek te leveren iemands prestaties probeert af te breken. Ik hoop dat je het zo niet opvat.
Zoals ik eerder heb geschreven vind ik het knap wat je bereikt (hoewel ik moest slikken bij het geprik met de stok om de paarden uit je buurt te houden) met je paard en ik ben even een heel eind meegegaan in 'Het is veranderd', omdat je dat meer en meer leest. Hoewel ik me altijd afvroeg WAT er nu precies veranderd zou zijn, heb ik echt geprobeerd erachter te komen en door de verandering heen te kijken of er aan het Parelli-principe werkelijk iets veranderd is.
Ik ben zo vrij geweest een stukje van wat je schreef te plakken

'achteruit tot aan het eind van de lijn' kon ik met geen mogelijkheid vervullen. En dat terwijl ik vooraf zeker was geweest dat ik Huppel zelfs op lichte hulpen altijd achteruit kon zetten, ook als ze bv. in een baldadige bui aan het steigeren ging. Maar nu had ik geen LB extravert voor mij, maar een RB extravert, of ze gedroeg zich toch zo. Ze was ongerust en bang, dus wat had ze nodig? Juist ja, een leider... en dat was ik niet op dat moment. Eddy heeft dan even overgenomen, haar met een paar zwaaien van het leidtouw achteruitgezet (as firm as necessary...) en ineens stond daar een ander paard. Ze bleef (eindelijk) staan, ging even likken en kauwen, en leek ineens weer te merken dat er iemand aan het andere eind van het leidtouw was. Ik kreeg het touw al meteen weer van Eddy terug, en omdat ik een veel kalmere Huppel had, en ik daarenboven met eigen ogen gezien had wat nodig was, kon het ineens allemaal wel.

Ik ga er nog even vanuit dat de vertegenwoordiger van Parelli in Oostburg woont. Dat hij eventuele vernieuwingen als eerste hoort door te voeren. Zeg het maar als ik dat fout zie.
Wat vertelt mij dit?
Allereerst
Dat het idee dat een paard via de Parelli methode iets aangeleerd krijgt, dit ook altijd in een gewijzigde situatie uitvoert, onzin is.
Dit zou het grote verschil zijn tussen de 'kunstjes' binnen het clickertrainen en het concept denken binnen Parelli.

Het is gedrag wat je aanleert op een bepaalde tijd en onder bepaalde omstandigheden. Heb ik daar moeite mee? Nee, ik weet dat het zo is.
Je kunt een paard met over een plastic zeil te laten lopen niet aanleren dat het voortaan overal en onder alle omstandigheden over elke ondergrond zal kunnen lopen. Door heel veel verschillende omstandigheden te trainen oefen je het zelfvertrouwen zodat het zal weten: "ach ik ben nu al over zoveel gekke dingen gelopen en dat ging altijd goed, dan zal wat ik nu voor me zie, ook wel meevallen".
Nu net dit is wat ik in dit stuk niet zie.

Mensen kunnen, mogen, we niet in hokjes duwen, paarden wel? Nu wordt er via een weer prachtig gevonden marketing tool, geschermd met termen als LB en RB extravert, alsof er ineens een ander paard zou zijn, wat uit het ene hokje naar het andere is overgestapt.
Ben je mal! Het is hetzelfde paard wat al het gedrag wat het KAN uitvoeren in verschillende omstandigheden ook zal laten zien.
Jong paard wordt onder vreemde omstandigheden gebracht, wil de steun van haar moeder en wordt omdat 'mens' dat lastig vindt, niet getraind om de nieuwe, onbekende omstandigheden het hoofd te kunnen bieden, maar overdonderd en gestraft. (as firm as necessary...) Zo hard als nodig.....
Het open eind van geweldplegen tot Fase 4. Waar blijkbaar niet meer over gesproken wordt, maar wat die uitdrukking gewoon inhoudt.
Kun je me vertellen wat hiermee principeel het verschil is met waar ik van de week was en waar iemand verteld was : Stijgert ze? Mjaa, deed ze bij mij ook wel eens, geef haar maar een dreun tussen de oren en het zal wel afgelopen zijn? (as firm as necessary...)

Zolang Parelli bij monde van de vertegenwoordiger ervan in Nederland, -hoe het gaat over het water kan ik niet zien-, uitgaat van het trainingsprincipe: '"zolang het goed gaat kan het allemaal positief, maar als het niet wil zet ik er een P voor. Maw ik wil best positief trainen maar als het lastig wordt voeg ik gewoon straf toe en ik zie wel hoeveel" zie ik geen verandering en kan het mijn ding nooit zijn.
Ik geloof in positief trainen. punt. In belonen van goed gedrag. In de wet van Thorndyke en in trainen volgens de principes van Kaizen.
Ok, shoot

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 maart 2009, 7:15:


Ben ni zo zeker

Spirithorses schreef op donderdag 12 maart 2009, 8:22:


Proficiat Realist en veel plezier! Mooi dat je nu al weet dat je het veulen houdt.

Cindy, ik weet dat je m'n filmpje al bekeken had, ik zet em toch nog maar eens neer, want ik vind er op youtube eigenlijk niet zo snel betere
http://www.youtube.com/watch?v=2ZbR7Saimms

Uier die zwelt, dan heb je nog weken te gaan normaal gezien. De predict-a-foal-test vond ik ook erg handig om wat zicht te hebben over hoe lang we nog te gaan hadden, gezien ik ook geen ervaring had. Achteraf gezien klopte het ook wel dat ze de avond ervoor harsvelletjes op de tepels had, en de geboortemelder hebben we ook niet nodig gehad (gezien ze mooi overdag in mijn bijzijn geveulend heeft). Maar vooraf was ik met die extra hulpmiddelen toch wat geruster.

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 12 maart 2009, 10:25:


Jezelf niet onderschatten, uiteindelijk vraagt zo'n omschakeling voor de meeste mensen echt wel wat tijd. Het zou al bijna abnormaal zijn als dat meisje (dat niet eens zelf je hulp zocht) zo plots ineens volledig zou kunnen voor zichzelf toegeven dat ze het al jaren helemaal verkeerd doet, dat is slechts weinig mensen gegeven. Beetje bij beetje, en langzaam sijpelt het allemaal wel door, al die druppeltjes die jij en anderen in de paardenwereld gieten, en ooit lopen de emmers wel over.