Marianne schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:21:


Hoi marianne,

Bedankt voor je reactie. Met scheef bedoelde ik niet de natuurlijke scheefheid, maar de scheefheid die een paard echt schaad, die hem werkelijk uit balans haalt. Helaas gaan mensen vaak mee in de onbalans van het paard (het niet volledig rechtgericht zijn) en maken daardoor het probleem erger.

Ieder paard heeft natuurlijk zo zijn trekjes en rechtrichten is inderdaad niet voor niets de basis (en meteen het allermoeilijkste).

Met dat je het paard niet scheef wordt van het telkens links opstijgen ben ik niet helemaal eens, het is toch een mensengewicht dat telkens aan 1 kant van het paard omhoog gaat (en het paard moet dan wel zijn balans bewaren). Het ligt er dan natuurlijk wel aan hoe vaak je je paard rijdt en hoe goed je kunt opstijgen (bij een groot paard is dat toch iets moeilijker als bij een pony.)

Groetjes Angela

Frans Veldman schreef op donderdag, 20 januari 2005, 18:06:


Ik heb geen flauw idee, vandaar dat ik er graag een professioneel anatomische atlas (of nog liever, hulp van een expert wie het geen enkele moeite kost de onduidelijkheden hier degelijk uit de wereld te helpen) bij wil. Wie o wie wil de relavante pagina's voor me scannen? :)

Zover mijn kennis reikt, en da's op dit gebied niet ver, bundelen zenuwen zich. Wat dan "knopen" zijn weet ik niet. Vandaar.


Die heb je wel. Als ik je onder/achter je oor prik doet het meer pijn, kan ik je zelfs vrij makkelijk dood prikken - vergeleken met bijv. je voorhoofd.

Bij al die tortuur-uitvindingen als extra gemene knoopjes en spijkers op paardehoofdstellen gaat het toch om externe oorzaken?!


Kan. Wil ik graag precies bijleren, zodat ik binnen dit kader geen onzin ga zitten schrijven.
Mij lijkt dat je ook transport kan frusteren en/of (tijdelijk) verminken.


Is vast wel te vinden, maar ik vind een paarden-anatomische atlas voor zoals ik het nu incidenteel nodig heb te duur

Groeten, Egon