Ik reageer een beetje laat,maar ik hoorde net van peet ,dat er mensen nieuwsgierig waren geweest naar de foto die ik nu bij mijn naam heb staan..
Dat is t laatste schilderij ,wat ik gemaakt heb ,nadat mijn grote lieve arabierenjongen was gestorven..
Waar je tegenaan kijkt ,zijn zn mooie billen en dan naar boven toe draait zijn hoofd naar links toe de paardenhemel in,,
Dat is de uitleg..
ietwat futuristisch,maar t schilderij veranderd ook steeds weer,door invloeden van licht ...
groet trudy

Ik starfte haar eerst met mijn mond, als dat niet hielp gaf ik haar toch een
paar meppen met de zweep, en ja dat moet je als het niet anders kan toch
doen, want anders kan je het echt vergeten!! Ik zei wel een "ze vind het
volgens mij lekker" (geintje). Als het niet met je mond af kan dan kreeg ze
echt wel eens een paar lellen en dan was het klaar!!!
Het is echt niet zo dat ze echt helemaal inelkaar mepte, want ik was
eigenlijk zei men nog te goedig. Het ligt ook aan het karakter. Ik heb nu
een Fjord, daar verhef ik ook wel eens mijn stem als hij wat doet, maar bij
hem werkt het averechts als ik hem echt op z'n donder geef b.v. toen ik hem
pas had, moest hij de spuitplaats op, nou hij vertikte het, grote mond hij
was gelijk van slag, nam een zweepje mee, tikje naar achter, niet hard en
hij liep er op en dat heeft misschien 2 weken geduurd en nu loopt hij er zo
op!! Het is best moeilijk, en ik ken jouw paardje niet, dus zo deed ik het.
Bij de 1 helpt een grote mond en een schop onder z'n kont en bij de ander
werkt het precies andersom, het vergt veel geduld om kalm te blijven maar
het werkt wel. Succes!
Groetjes, Connie

Hoi Moniek,
Toch wel een tijdje, het moet een beetje plakkerig, stroperig worden dan is
het goed.
Groet, Connie

Connie Tuk schreef op Mon, 21 Feb 2005 14:26:11:


Dat schijnt bij de meeste maneges te gebeuren ?????? Schreeuwen, lellen geven??????? Ook nog liefst wanneer er kinderen in de buurt zijn(goed voorbeeld!)

Daar heb ik mij altijd zo aan geergerd.Als dat de enige manier is om een paard te beleren, sorry hoor, waar dan weten de meeste niet hoe met paarden om te gaan,of uberhaupt niet met dieren.
Er zijn andere manieren waar geweld niet aan te pas hoef te komen.
Een beetje meer geduld helpt ook.

Loes

Connie Tuk schreef op Mon, 21 Feb 2005 14:26:11:


Wat ben ik blij dat je dat zo schrijft Connie! Deed iedereen dat maar dan waren we in staat om iedereen een paar dingen te laten zien en duidelijk te maken.
Jouw verhaaltje is nou precies waarom ik niet meer dan 1 les heb gehad in een manege,
Maar ik ben dan ook pas met rijden begonnen toen ik in de 40 was . Ik was geen klein jongetje of in jouw geval meisje, die ze alles konden wijsmaken, dus het is niet dat ik me daarvoor op de borst klop. Volwassen zijn ( ik heb dat ongelooflijk sterk) laat je vragen naar het waarom van de dingen, ik was toen al een zgn zeikerd die overal antwoord op wil, Omdat je ouder bent weet je dat overal 2 kanten aan zitten, ook aan het dominante agressieve gedrag t.o.v. een paard.
Wat je zegt : geef hem maar een lel en volgens anderen was je nog te zachies. Het waarom begrijp ik ook: je zag geen andere weg, heel simpel.
Ik ben blij dat je hier bent Conny, hoe moeilijk we het hier ook soms hebben met elkaar, zeker is dat je leert dat het nooit nodig is een paard te slaan en dat het geen geduld vergt om kalm te blijven. Je moet het gewoon zijn!
Ik hoop dat je hier veel plezier hebt en dat je kunt zeggen "Toen gingen mijn ogen open!"

Piet