Net de beslissing genomen om m'n 8-jarige merrie met pensioen te sturen. Ze is versleten. (Getver, wordt misselijk als ik eraan denk )
Na twee jaar slechte en minder slechte periodes heeft ze nu uiteindelijk zulke erge artrose in het katrolgewricht van haar sprong, dat ze nog maar over minder dan de helft van de beweegelijkheid van haar sprongewricht beschikt. Uiteindelijk zal ze zowat 95% beweegelijkheid verliezen.
Dit moest me even van het hart. Ik ben er echt kapot van. Ergens wist ik wel dat het goed fout zat met dat been, maar toch blijf je hopen op het beste. En het wordt dus maar eens tijd om de realiteit onder ogen te zien.
(Dus sorry mensen, maar of het bitloos rijden in de toekomst beter zou gaan, dat zullen we dus nooit weten :) )

Maar wat nu? Wat doe je de volgende twintig jaar met een immobiel paard? Vele vormen van grondwerk vallen af, want die vragen beweging. Dan toch maar verder gaan met clickertraining? Maar hoe ver kan je daar in gaan zonder beweging te vragen aan je paard?

Vaak lees of hoor ik dat mensen hun paard wegdoen (lees: dooddoen) omwille van een chronische mankheid. Het zou immers niet paardwaardig zijn om en paard met pijn te laten leven??? Ben ik dan egoïstisch om dit niet te doen?
Ik heb het er daarnet nog met de DA over gehad. Volgens hem maakt het niets uit en kan ze best met pijn leven. Maar wat vinden jullie? Ik vraag me af waar voor jullie de grens ligt?

groetjes
Ans

Mijn man steekt twee koppen boven mij uit. Die krijgt gewoon een week geen eten.
(je moet wel je grenzen kennen tenslotte)

Ans Jondral schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:15:


Jeetje Ans!! Wat een bericht zeg! 8 jaar... dat is geen leeftijd!
Ik weet niet of je in de gelegenheid bent, ook financieel gezien, om je paard nog een paardwaardig bestaan te geven.... Ik denk niet dat jij een egoist bent, integendeel!
Je kent je eigen dier het allerbeste en weet dus ook of zij wel of niet pijn duidelijk maakt. Lijkt me verschrikkelijk moeilijk inschatten.
Als zij nog wel plezier in haar leven kan hebben, b.v. met wandelen of zo, en je wilt dit doen... zou ik alles eerst eens even laten bezinken en eens afwachten hoe zaken zich ontwikkelen.

Ik zie ook meteen nog een probleem... je kunt een paard niet alleen maar in de wei laten lopen denk ik.... omdat je dan weer andere problemen kunt krijgen...

Heb je haar alleen of heeft ze gezelschap?

Ik heb het zelf nooit meegemaakt maar weet wel van paarden die flink pijn hadden dat ze zelf niet meer willen. 1 gaf het aan door zich te laten vallen in de trailer b.v.
Het schijnt dat ze van erge pijn ook flink vermageren. Denk dat voor mij de grens daar zou liggen. Als hun leven ondraaglijk wordt.

Ben benieuwd hoe anderen reageren.... moeilijk Ans!
Ik wens je echt sterkte hoor!

Groet,
Wil.

e m kraak schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:10:


Volgens mij snap ik deze zin niet.

e m kraak schreef op donderdag 13 juli 2006, 14:22:


Is maar de vraag Egon. Veel ruiters WILLEN helemaal geen zijgangen op licht aangelegd been of een galopswissel bij iets verzitten. Natuurlijk, focus etc, doch het is ter vergelijking.
Het is een prima authentiek europees alternatief voor een doorgaans VEEL langer en vaak daardoor eigenlijk niet passend western-zadel. Lomp is dus relatief. Voor mij en jou ja, maar wederom tov een doorsnee western-zadel niet.
Er zijn vast meer ruiters die hier een fijn zadel aan hebben dan aan een spartaanse McClellan.

HC

Isabel van der Made schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:23:


Moest er ook even over nadenken hoor. Niet fokken hoort niet bij elkaar, dus dan wordt het: "Wat al vermeerderd is, is al geselecteerd. Dus door nu te fokken, fokken we door met het geselecteerde." Zo klaar als een klontje toch?
Iedereen heeft het maar over Marsiaans maar het is Egonriaans. Ben het aan het leren op het moment.

Wil schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:22:


Is het vroegtijdige slijtage of ging er een trauma aan vooraf?
Ben je van plan het in supplementen te gaan zoeken? Piet wist een goed middel, herinner ik me, er was toen discussie over het suikergehalte erin meen ik. Verder is daar natuurlijk duivelsklauw.
Ik kan het niet laten weer te attenderen op hoefkatrol.com" target=_blank>www.hoefkatrol.com en met name de dvd met o.a. behoorlijk kreupele artrosepaarden.

Wil schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:22:


Ja , wat moet ik hier nou op zeggen...Ik kan je wel vertellen hoe het met Maike is gegaan.Die is met 6 jaar met pensioen gegaan , heeft allerlij problemen naast de seme en kan niet gereden worden. Ik had voor mezelf uitgemaakt dat hij zelf wel aan zou geven waarneer hij er aan toe zou zijn om uit dit leven te stappen , maar mijn vriend heeft mij erg aan het twijvelen gemaakt. Een soortgelijke vraag verscheen hier op het forum , begin dit jaar. Uit de meeste antwoorden die ik kreeg werd ik gesteund in mijn eerste gedachte,Maike geeft het zelf wel aan...
Of Maike pijn heeft...er zijn meerdere mensen geweest die zeiden van wel,waaronder een dierenarts en zoon fotolezeres. Ik denk ook dat Maike pijn heeft , maar dat hij er op zekere hoogte wel mee heeft leren omgaan , en ik ook!
Maike leeft echt helemaal op als ik wat met hem doe , zoals wandelen met dubbele lijnen , of met een longeerlijn zodat hij flink gek kan doen als hij wil. De dagen daarna heeft hij duidelijk meer pijn , maar houd zich dan ook wel rustig. Ik doe maar heel weinig met hem, maar wat ik doe vind hij echt geweldig.

Helemaal geen beweging geven lijkt me een te grote overgang , en rust roest...
Ik vind jou absoluut niet egoistisch! Het word anders als je paard het echt opgeeft en jij zou daar nog niet aan toe zijn , en hem met toeters en bellen probeerd om in leven te houden. Bv door dwangvoeding , omdat hij niet meer eet , want hij wil gewoon niet meer. Dit is duidelijk mijn mening gebaseerd op wat ik tot nu toe meegemaakt heb, en er zijn mensen die het eerder op zouden geven , maar ook mensen die het later pas opgeven.

Het is erg moeilijk , ook ik kan niet in jou geldkasje kijken.En ik kan ook niet zien wat jij jezelf allemaal moet ontzeggen om dit paard te moeten houden.Dit zijn geen overwegingen voor mij , maar ik respecteer het wel als anderen die mening hebben... ook daar zit wat in.

Of je het er nou mee eens bent of niet , wat ik geschreven heb , ik hoop dat het jouw steunt in jouw beslissing , welke dat ook mogen zijn.

Sterkte!!

Esther

sandratien schreef op donderdag 13 juli 2006, 14:44:


In normale hoeveelheden is paardenbloem toch niet giftig? Anders zouden mijn paarden (en velen met hen) al lang morsdood zijn.

van lennep schreef op donderdag 13 juli 2006, 16:05:


Lijkt me heel erg voor je paard en voor jou!
Ik weet niet goed welke geschiedenis hieraan vooraf is gegaan en of je het stadium van adviezen allang gepasseerd bent, maar ik wil je graag nog meegeven dat in de kliniek van dr Strasser paarden met zogenaamd ongeneeslijke artrose weer als een kievit zo fit naar buiten zijn gekomen en weer berijdbaar zijn. Misschien kun je haar om raad vragen Ik dacht dat ze nog steeds gewoon mails persoonlijk beantwoord. www.hufklinik.de

Sterkte, Marleen

MizzPoeZ schreef op donderdag 13 juli 2006, 10:53:

Internet of niet maakt geen verschil. Het cruiciale verschil is wel of niet kunnen passen en hoe je dat op kan lossen is net voorbij gekomen.

Staat hier op PN ergens een checklist van mij die leest als een stroomschema.
Op mijn site kun je ook vinden wat volgens MIJ de musts en wants zijn.

Het tweede zadel van jouw keuzes is GEEN spaans stierenvechtzadel doch een klassiek spaans rijzadel. Het heet Espanola. Het wordt gemaakt door alle spaanse zadelfabrikanten. Zaldi en Marjoman zijn de bekendste. De prijzen zijn verschillend doch beiden goed, geen top en de prijs-kwaliteit verhouding van beiden is vergelijkbaar.
Ik ben op Arabella met een espanola begonnen en tot volle tevredenheid. Het is als enige van onze eerste zadels door de zadeltest gekomen. Ik ga het te koop zetten omdat ik het naast de Malibauds nu te groot en te luxe vind.
Op ebay.de kun je een aardig overzicht van vergelijkbare types krijgen als je op spanischer sattel zoekt.
Of een dergelijk type bij JOU past kan alleen jij bepalen

Wat de maat betreft ligt de bal wederom bij alleen jou.
- Een goed begin zou het opmeten van de zadelruimte zijn. Heb je dat al gedaan? Dan weet je hoe lang de panelen ongeveer dienen te zijn.
- Een tweede stap is van ijzerdraad een dwarsprofiel van de schoft ter hoogte van ongeveer de singelplek maken. Dit kun je dan op ruitjespapier overzetten waardoor je enige referentie hebt voor de voorkant van de boom.
Je kan deze profieltekening zelfs mailen of faxen.
De verwisselbare boomvorken van Wintec zijn ook een bruikbare maatvergelijking.
Let wel, als globale indicatie. Een identiek zadel passen blijft de beste oplossing.

Als je een beetje in het duister tast over wat je concreet wil, over wat goed is, over hoe en wat, etcetera, dan is van afstand kopen niet verstandig. Punt.
Dan is het beter om eerst eens naar een zeer breed gesorteerde specialist te gaan zoals de HorsemanOutfitter en eens te KIJKEN wat er is en wat e verschillen zijn. Zowel in modellen als in kwaliteit.
Ik denk dat het voor veel mensen verstandig is om met hun lijst musts en wants naar een specialist te stappen.
Als je een specialist om een dienst vraagt los van een zadelaankoop sluit je de belangenverstrengeling zoveel mogelijk uit.
Zo heeft Erther Groen verschillende soorten goed ontworpen zadels in het programma en ook een dienst met een PortLewis pad. Op haar site greendistance.nl kun je verschillende echt goed doordachte zadels zien en ook wat die nieuw kosten.

Je kan er als vuistregel van uit gaan dat je voor een dubbeltje niet op een eersterangs zadel zit. Het bedrag door Egon genoemd is bepaald niet zomaar uit de lucht gegrepen.
Goede materialen kosten wat ze kosten. De juiste stukken leer van goede kwaliteit, goed stikgaren, een degelijke boom zijn prijzig. Bijvoorbeeld alleen de zijpanelen van een Malibaud ecuyer kosten al bijna 200 euro aan leer en garen alleen!
Dat een europese vakman meer kost dan een minderjarig indiaas jochie is ook duidelijk.
In de eenvoudigste, maar goed gemaakte en dus niet in elkaar geniete, McClellan zitten minimaal 4 uur aan leerwerk en in een speciaal-zadel tot wel 80!

HC

sandratien schreef op donderdag 13 juli 2006, 14:50:


Zelfs iedere clickeraar weet dat, uit praktijk.
In het begin heb ik Piet zelfs nog uitgebreid gewaarschuwd voor de overrompelende snelheid van sequences die je kunnen overkomen.

Maar even zo goed nog bedankt voor het artikel. Ik heb het zorgvuldig opgeborgen bij mijn documentatie :)

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Christel Provaas schreef op donderdag 13 juli 2006, 15:40:


Het komt door een trauma. Een afgescheurde collateraalband en kraakbeenspinters, waaraan ze geopereerd is.
Daardoor zit het volgen de DA op de slechts mogelijke plek, net in dat deel van het gewricht dat voor zowat 95% van de beweging zorgt. (in tegenstelling tot de vorm van artrose die je het meest tegenkomt (= spat thv 1ste tarsaal beentje) Volgens de DA zal ze na verloop van tijd haar sprongewricht nog amper kunnen plooien.
Of ik aan de gang ga met supplementen, dat weet ik nog niet zo goed. Ik vraag mij af of het wel iets uithaalt. Volgens de DA zijn er in haar geval geen middelen om het te vertragen, omwille van de plek. Het gaat om het tibiotarsale deel van het gewricht. (dus waar de katrol met de tibia articuleert) Als er nog mensen zijn met paarden die artrose hebben op deze plek, dan hoor ik het trouwens graag.
We hebben nog een pony waarbij op foto maar een hele milde vorm van spat te zien is. En die loopt nu ook al een jaar mank. Alhoewel ze primeval enzo krijgt. Ik ben dus nogal sceptisch over die supplementen.

groetjes
Ans

Huertecilla schreef op donderdag 13 juli 2006, 16:18:


Zadelfabrikant Deuber laat veel zadels (o.a. Equiflex en Startrekk) in ZuidAmerika (ik meen Venezuela) in elkaar zetten van idem leer. Hiermee willen ze een gunstige verhouding prijs-kwaliteit op de markt zetten voor een door een modale ruiter nog bereikbaar bedrag zonder al te grote kwaliteitsafstand naar bijvoorbeeld de zadels van de franse meester-selliers.

HC