Peter Donck schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:55:


Als je weer zoet bent mag je ze komen brengen, want nu sta in je nog in de hoek (misschien een extra motivatie )

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Geertje schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:11:


hoi geertje,
ik denk dat dit op den duur problematisch gaat worden en potentieel gevaarlijk. Wat als ie besluit niet te luisteren midden op een drukke kruising? Maatjes zijn is prima zolang maar wel duidelijk is dat jij uiteindelijk de beslissende factor bent.
Ina

epona schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:06:


bovendien heeft Frans helemaal gelijk als ie steld dat de dominantie comunicatie heeeel subtiel is bij paarden en al beslist is wie de leider is op het moment dat jij een duw met die schouder krijgt, dan heb je al minimaal drie of vier tekens over het hoofd gezien, waar je in had kunnen stappen en het dus niet tot een duw had hoeven laten komen. parelli, voest, hempfling hebben allemaal geschreven over comunicatie, daar kun je veel uithalen en kijken ga een week kijken naar paarden in groep kijk wat er gebeurt en probeer steeds de kleine tekentjes te zien die ze elkaar geven.
veel plezier
Ina

Peter Donck schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:55:


Geef ik Peter zijn auto terug, gaat ie er gelijk weer mee lopen meppen!
Volgende keer in de zandbak krijg je alleen maar een plastic schepje. Met een metalen schep ben je levensgevaarlijk.

Cassandra

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:40:


Je klink nou een beetje als iemand die van het bit zegt dat het helemaal geen zeer doet. Ik snap je redenatie totaal niet eigenlijk .
Ik vind het volstrekt logisch dat een touwhalster waar kracht op komt te staan, zeer gaat doen.

Karin schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:51:


Dat zou ik nou ook wel willen weten!!Bij mensen zit er inderdaad een zoutzuurbarriere in de maag om alle ongenode gasten de nek om te draaien....en mijn yakultje dan? Rectaal innemen??

Of zijn de goede bacterien hiertegen bestand?

Groetjes Esther

jose schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:49:


Als je aan een mond trekt zit je niet direct op iets hards (bot), dat is op de neus wel zo. Als je er dan voor zorgt dat je een zacht/breed stuk op de goede plek op de neus hebt (geen snijdend touw), dan kun je je paard eigenlijk geen pijn doen, en niks beschadigen.

Als je aan een bit trekt kunnen de mondhoeken zelfs scheuren, en kan er binnen in de mond ook van alles beschadigen zonder dat je het ziet.

Dat is het verschil.

Misschien heb ik me iets te sterk uitgedrukt, maar snap je het nu wel?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Maatje Bon schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:21:


Maatje, - ertussen staat inderdaad beter )
Ik had het al die tijd wel goed opgevat maar toen ik die opmerking van Frans las over zijn visie dacht ik: krijg nou wat! Ja... zo kun je het inderdaad ook lezen..
Haha....

Over bovenstaande dame: ben ik ook in geinteresseerd. Wat dat betreft zijn wij toch volgens velen al 'zweverig' bezig. Hiervan zal ik in ene later stadium ook nog verslag doen op dit Forum. Van jou zou ik graag willen weten waar die jeuk vandaan kwam, wat zij daarover verteld heeft en wat het tonicum was...

Alvast bedankt!

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:28:


Heeft niks met anecdotische ervaringen te maken denk ik.

Yoghurt bevat immers vanzich zelf probiotica; die rechtsdraaiende, linksdraaiende of weet ik wat voor mico organismes, die van nature in de darmen leven (de darmflora). Dus dan is het toch logisch dat als je yoghurt geeft, je deze darmflora daarmee weer aanvult? Bepaalde speciale middels zullen nog wat een rijkere variatie hebben denk ik aan verschillende culturen dan yoghurt.
Maar als paarden erge diaree hebben bijvoorbeeld, dan geven wij gewoon een flinke scheut yoghurt De dag erna is het alweer over.

Kijk anders even op www.yakult.nl

(staat volgens mij ook het antwoord dat deze beestjes echt wel levend aankomen)

Karin schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:51:

Klopt als een bus. Dagelijks, soms zelfs 2 x daags drinkwater verversen is van essentieel belang. Het is niet bekend HOE de E-colli ontstaan is. Kan ook een wilgentak zijn geweest waar een (blond) musje op gepoept had....
Druppie chloor in het kippendrinkwater zorgt er ook voor dat er geen bacteriengroei komt ) Verder, beste forumleden, was ik niet van plan om zuivere zoutzuur in drinkwater te doen hoor ))

Wat yoghurt in een paardenmaag betreft: geen idee! Als de goede bacterien inderdaad daar al afgebroken worden heeft pro-biotica toch ook geen enkele zin?

Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:59:


Ik vind dat je je nu nog wel wat sterk uitdrukt mbt bitten en mondhoeken kapotscheuren. Dat moet je het wel heel gewelddadig en stelselmatig doen volgens mij. Kheb heel wat mensen aan bitten zien trekken maar die afgrijselijke foto's met bloedende monden heb ik nog nooit gezien.

Ilona, touwhalster zijn nou eenmaal niet breed en ik zie ook niet vaak dat er een zacht stuk omheen zit. Ook jij rijdt hiernaast met een geval dat ik niet graag om mijn neus wil hangen.

En ja, ik heb wel open neusbenen gezien, of neusbenen die weliswaar geheeld, maar nog wel de plekken vertonen (volgens mij vaak de bosal als veroorzaker).

jose schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:16:


Kijk maar eens wat beter zou ik zeggen...



Als je zou moeten kiezen denk ik dat je liever dat hebt dan een stuk metaal in je mond. Maar goed, das een zinloze discussie.

Ik rijd baladeika al geruime tijd met een speciaal touwhalster, met een breed stuk neopreen op de neus. ik zal er wel eens een foto van maken, het is echt erg fijn. Dat ding kun je gewoon bij de ruitersport winkel kopen.



Ja, ik ook. Maar ik heb ook mensen met vreselijke dingen zien rijden: spijkers in de neusriem, dunne snijdende ijzeren draden etc. DUH dat je daar open wonden van kunt krijgen.

Maar van een normaal vrij dik trensbit heb ik óók wonden gezien, ik denk eigenlijk ieder manege-meisje wel eens... Toch? Niet dat het bloed eruit spuit, maar dat je weer vaseline op de mondhoeken moet smeren...?


Als een bosal niet past is het een on-ding.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:27:


Oh ja, en let ook eens op mn teugeltjes... die zijn dunner dan de 2 touwtjes samen op haar neus. Dat is ook vrij belangrijk, met dikke touwen (of handschoenen) heb je geen idee hoe hard je eventueel trekt. Die normale teugels zijn wat dat betreft ook niet erg aan te raden, en de dikke touwen van oa parelli ook niet (ook al qua gewicht).

BTW: de foto waar bala en ik door de plas heendenderen is gemaakt toen haar touwhalster veel te laag zat. Dat moest, want zij had haar neus toen opengehaald aan een scherpe rand, precies op de plak waar het halster hoort te zitten. Om te voorkomen dat de wond weer open zou geen heb ik het halster zo laag op de neus gedaan.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:27:

Ha,
Dit bevestigt dat ikzelf nu een (heel) klein stapje vooruit heb gemaakt. Ik stap namelijk niet meer achteruit. Heel bewust. Siggy is (was) geen dominant paard (denk ik). Maar sinds ze begin november bij deze 'leek' is komen wonen, is ze wel veranderd. Voordat we haar kochten, heeft ze een half jaar lang elke dag een zadel op d'r rug gehad of liep ze in een stapmolen haar energie te verbruiken. En bij ons mag ze eerst buitenspelen. Omdat ik haar vanaf de grond wil leren kennen. Maar nu moet ik toch eerst hét boek aanschaffen, want Frans, die andere signalen die ik uitstraal, die ga jij me zeker niet voorkauwen?
Alvast bedankt voor dit stapje!

dag,
jet

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:54:


Hoi Piet,
Altijd maar die twijfels. Het van de ijzers afhalen was bij ons het probleem niet, wel de tijd erna. De eerste paar weken had Froukje duidelijk heel gevoelige voeten en dan begin je toch te twijfelen of je wel goed bezig bent. Nu is die twijfel helemaal weg. Heb vandaag 5 kilometer met haar gewandeld en ze hobbelt overal doorheen. Loopt op het harde nog wat korter dan in de berm, maar absoluut niet pijnlijk meer.
Het natuurlijk houden kostte ook niet heel veel moeite. Moest even door de weerstand van John heen, maar ook hij is er nu heel blij mee. Je ziet de beesten gewoon genieten!
Bitloos ga ik zeker proberen. Wat mij betreft komt er geen bit meer in, zeker niet na de foto's van Egon. Ik schaam me dood! Mijn Froukje heeft altijd ontzettend veel weerstand op het bit gegeven. Moest ik haar aan de teugel rijden, deed ze haar mond wagenwijd open. Mijn reactie daarop was altijd "loslaten", maar ja dat mocht niet altijd van de verschillende instructeurs die ik heb gehad. Ik ben heel vastbesloten om dat nooit meer te laten gebeuren, hoewel ik bang ben dat ik dan ook nooit meer hoef te lessen bij mijn vereniging. So be it! Ze vonden daar dat natuurlijk bekappen ook al geen goed plan.

En dan over buurvrouwen. Was dus ook vol goede moed met de shetlander van de buurvrouw bezig met bekappen. Licht bevangen, dus ik had gezegd dat het beestje vooral niet op het gras moest. Na twee dagen liep het al aanmerkelijk beter, en na een week liep ze weer goed. Maar toen moest ze natuurlijk weer op het gras. Nu raakte ze niet bevangen, maar ze werd wel heel stijf in de achterhand. Gezegd dat dat nog wel eens insuline-intolerantie kon zijn.
Inmiddels zijn er een veearts en haar eigen hoefsmid bijgeweest. Ik hoef (mag) er niets meer aan te doen. Jammer, want de hoefjes begonnen er al aanmerkelijk beter uit te zien. De veearts heeft bloed afgenomen, mij benieuwen wat daar uit komt.
Haar haflinger heeft ze nu wel van de ijzers laten halen, maar wel traditioneel laten bekappen. Dus veel te hoge hielen en de kalklaag zit er nog gewoon onder. Opmerkelijk dat hij zelfs nu al veel beter loopt dan met ijzers. De langzame telgang-stap is veranderd in een langzame 4-takt stap!
En ach, Piet, deze mevrouw heeft m'n boek over natuurlijk bekappen een maand te leen gehad en ze heeft ook de hoeven van mijn fjordjes gezien. Die van Froukje, die na zovele jaren ijzers er zienderogen op vooruit gaan en die van Willem, nooit ijzers gehad en O, jongens ik ben zo vreselijk trots op zijn voeten! Plaatjes van natuurlijk bekapte hoeven, ze kunnen zo in het boek!

Nou het verhaal is zo wel lang genoeg. Ik dank in ieder geval iedereen op dit forum en de makers van deze site, dat ze m'n ogen geopend hebben!

Groetjes, Els.