Onze 25 jarige Quarter Bay wordt nu toch wel echt een oude tante.

Een maand geleden is ze met pensioen gegaan en ze heeft de touwtjes hier in de groep strak in handen.
Tis een geraffineerde ouwe heks die situaties prima inschat, zo ervaren en gewend te overleven in de kudde. Weet precies hoe ze de andere paarden moet manipuleren om haar plaats in de groep te behouden.

Een superlief paard naar mensen toe, (alleen oppassen als je net een ander paard in handen hebt)

Een oud paard dat door haar artrose slecht loopt, maar die nog volledig in haar kracht staat. Ze loopt niet slecht omdat ze niet meer wil, maar haar lijf staat haar niet meer toe. In haar mind echter vol vuur en een prachtig temperament. We wandelen nu alleen nog met haar en heel af en toe mag er nog eens een kindje op haar zitten.

Van jullie zou ik wel eens willen horen wie er ook zo'n ouder paard heeft en wat je nog met je paard doet. Ik weet van het oude paard van Pascal en van Carlos van Piet, wie nog meer?

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op zondag 5 februari 2006, 10:43:


well, Lenora arabiertje van 25,
werd in haar leven vooral gebruikt om te fokken
amper bereden,
had ik al een jaar of 5 op pensioen
maar heb haar terug een zadel opgelegd
Ode heeft er al een viertal buitenritjes mee gemaakt...
prima, rustig maar kwiek en kordaat
staartje omhoog en trippelen maar.
Maninka daarentegen, engels volbloed en pas 20
maar tot haar 3 (!!!!) jaar in de galoprennen
daarna gereden en gefokt
heel heethevig temperament
die blijft op pensioen,
je ziet het aan haar gewrichten
hoewel ze wel nog snel en hard kan !
peter

Pascal de Boer schreef op zondag 5 februari 2006, 9:46:


Een oneven getal paarden betekent vaak dat een paard geen echte vriend heeft. En in een kleine groep wordt dat heel duidelijk.
Volgens mij los je het probleem op door er een goed vriendje voor hem bij te zetten. Evt. een shetlandruintje of zo.

Wij hebben hetzelfde probleem hier gehad. Een ruintje die steeds de merries aan het 'klieren'was. Toen er een ruintje bijkwam was het probleem over. Nu hebben ze elkaar om lekker te ouwehoeren.

Geertje schreef op zondag 5 februari 2006, 9:36:


Beste Geertje, als je wilt weten wat de achterliggende gedachten achter de NAET theorie is, en HOE trauma's, lees: allergien ontstaan, en HOE je dit kunt behandelen, lees dan de website allergie-weg.nl... misschien is voor jou de groep JMT, TAT, Quantum Touch heel erg interessant. Op het Forum van deze website kun je gerichte vragen stellen of, misschien nog beter: rechtstreeks aan Moira Zerbst. Haar e-mail + adres staan in de lijst met therapeuten.
Uiteraard zal het wel mogelijk zijn om bij een behandeling aanwezig te zijn.
Tijdens de 1e behandeling van Chaser waren hier ook zeker 10 man aanwezig, gewoon uit belangstelling.

Geertje, legt een arts uit hoe rontgenstraling werkt? Of een anti-biotica? Of een pijnstiller? Nee.... en wij nemen alle geneesmiddelen die hij/zij voorschijft braaf in. Want de dokter heeft ervoor gestudeerd en zal wel weten wat goed voor ons is.
Dus luisteren en geloven wij dat en nemen medicatie in waarvan we vaak niet weten wat het in ons lijf doet. Als diezelfde arts zegt: loop NU 10 rondjes rond de kroeg en je bent genezen, zullen vele mensen dat ook doen. Want je wilt beter worden. De dokter hoeft zichzelf niet meer te bewijzen. De dokter staat met beide benen op de grond, net als jij.

Zo wij ook. Een heleboel therapeuten die deze technieken gebruiken hebben trouwens ook een medische achtergrond.
Maar wij geloven dat we met andere technieken heel vaak net zo goed mensen en dieren kunnen genezen. Inderdaad: door de energie van het eigen lichaam te stimuleren en aan te zetten tot genezing. Door het negatieve celgeheugen, informatie die ligt opgeslagen in het onderbewuste, te verwijderen.
Want mensen en dieren zijn vaak heel goed in staat om zichzelf te genezen. We zijn alleen vergeten hoe.

Wat in je lijf gebeurd: ik kan je daar wel een deel over vertellen. Bij verschillende NAET behandelingen, in een later stadium ook bij JMT en acupunctuur, heb ik gemerkt dat 'oud zeer' zoals b.v. een 5 jaar geleden gereden Rodeorit met als gevolg een Whiplash, eruit komt. Ongeveer 1 uur na de behandeling kun je bijwerkingen krijgen. Maar dit verschilt van persoon tot persoon! In mijn geval kwam de Whiplash, qua gevoelens, terug. De pijn kwam op en ik kon me zo ongeveer 15 min. bijna niet bewegen. Het is een heel specifieke pijn in de zenuwbanen en spieraanhechtingen die over de schedelrand lopen dus ik herkende het meteen. De aandoening komt natuurlijk nooit in die mate terug als je gehad hebt. Na dat kwartier had mijn lichaam kennelijk het trauma herkend en eruit gegooid als zijnde: afgehandelde zaak.
Van het stimuleren van de ruggegraat zelf, dus de daadwerkelijke behandeling, merk je weinig tot niets. Laat iemand maar met z'n duimen over je ruggegraat, langs alle wervels, naar beneden lopen.... that's it.... doet geen zeer hoor.
Het is teveel off topic om dit soort bijwerkings-verhalen op te schrijven op dit forum.

Ik wil nog wel zeggen dat vele therapeuten, en ikzelf trouwens ook, het vaak jammer vinden dat er inderdaad een scheiding is tussen de reguliere en alternatieve geneeskunst. Die 2 zouden veel meer moeten samenwerken en zouden elkaar perfect kunnen aanvullen. Er zijn gelukkig wel veel therapeuten die met reguliere artsen samenwerken. Dus ik dat opzicht ben ik het helemaal met je eens.

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Wil schreef op zondag 5 februari 2006, 12:34:


Hoi Wil en Geertje.

heb net weer van alles gelezen , was erg interresant www.jmtinfo.nl
En dan ook nog de link naar neat. had ik nog niet eerder gevonden.
Wil , ik las ook iets over insulineresistentie bij neat!! Zou dat ook wat kunnen zijn??

Geertje , als je de reis ervoor over hebt , kom maar langs , mag van mij en ik denk dat Wil het ook niet erg vind!!
Voorbeeldje voor Geertje , wat jou wel zal aanspreken , een hiv. besmette patient die al zijn medicatie niet verdraagt. Hij kan behandelt worden zodat hij die medicatie wel weer verdraagt......samenwerking zou mooi zijn!!!
[Ik werk zelf ook in de reguliere gezondheidszorg.]

Groetjes Esther

Hoi even een brief over hoe het nu met jur gaat.
Hij is nu een maand bij ons.

Ik ben net weer opnieuw in een boek van Mark Rashid begonnen, wie dat niet kent wel een aanrader!! Hele leuke boeken die lezen als een roman, wel in 't Engels. In "horses never lie, de heart of passif leadership" beschrijft hij hoe je paarden kunt berijden en trainen, zonder geweld en druk te gebruiken. helemaal PN dus !! Mark beschrijft in dit boek hoe hij paarden telkens de vrijheid geeft om te reageren op zijn verzoeken. Door te rijden met zo min mogelijk verzoeken, is het paard vrij om zijn eigen pad en tempo te gaan. En dat is weer de techniek van going with. Waardoor er partnerschap ontstaat inplaats van dictatorschap.

Maar omdat je een paard nooit altijd de zin kunt geven, natuurlijk, raad Mark aan om het paard zichzelf onder druk te laten zetten. Dit doe je door hem wel de vraag voor te blijven houden zonder hem ergens door heen te drukken. Sporen bijvoorbeeld dienen er alleen maar toe om een paard ergens doorheen te drukken. En later als een herinnering aan dit er door heen drukken.

Vrijdag bijvoorbeeld steeg ik op en Jur wou niet langs het hek het erf af. Ik heb hem er niet doorheen gedrukt, zelfs geen been gegeven, laat staan sporen. Wel heb ik hem de vraag voorgehouden, zijn hoofd weer in die richting gezet. Dan trappelt hij wat en keert om. Hierin ga ik mee, draai een rondje en zet hem weer voor de poort. Hij zet zichzelf dan weer onder druk, ik klik alleen maar, leg hem de vraag voor. Hij kiest zelf wat te doen. Hij drentelt en draait weer weg, waarin ik meega (is dus geen strijd/gevecht/druk met mij) ook laat hij zich weer gemakkelijk voorleiden voor de poort. Tot vier maal toe heeft hij zichzelf onder druk gezet. Toen ben ik afgestapt en hebben we door de poort gelopen, omdat ik voorzag dat hij het nog niet kon. Ideaal gezien had hij zelf die beslissing kunnen maken. Dat kwam echter de volgende dag Ik had al iemand gevraagd om hem even te geleiden, mocht dat nodig zijn, eerst zonder hulp proberen. Ik stap weer op, en op ons twijfelpunt voor het hek, zie ik hem nu tot mijn eigen verbazing doorstappen! Zo werkt het wel, als een paard zelf een beslissing neemt, dan is dat solide en is het probleem grotendeels opgelost. Met druk is dit niet zo, als ik |Jur er door heen gedrukt had, dan had hij alleen maar geleerd dat het niet prettig rijden met me is. Deze aanpak van een meningsverschil, waarbij Jur zichzelf onder druk zet en zelf de oplossing kan kiezen, pas ik telkens toe. Waarbij ik ervoor waak dat die druk niet te hoog wordt, dan stap ik af en lopen we samen mijn keuze. En dan loopt hij altijd heel braaf en gewillig mee.

Er is een heel groot verschil bij Jur tussen rijden en er naast lopen. Ontspannen, gewillig, nieuwsgierig en lief is hij als je er naast loopt, echt een super paard! Als we er op rijden dan heeft hij dit ook wel, maar ook is hij nerveuzer, en als dit erger wordt dan kan hij niet goed nadenken en niet meer goed luisteren. Het kan niet anders of dit is het resultaat van training met druk, de vorige berijdster heeft hem waarschijnlijk bij elk meningsverschil er door heen gedrukt. Zo vreemd is dit niet, ik zie dit overal en heel veel gebeuren. We hebben nooit anders geleerd lijkt het wel, de manege pony's waar Tessel vroeger het geleerd heeft liepen niet zonder trappen. Tessel probeert het been geven nu af te leren, het automatisme daarvan is al bijna weg. Ons vorige paard Shadow daar hebben we ook die cultuur omslag mee moeten maken. Toen hij ons ging vertrouwen, werd hij van nerveus en soms onhandelbaar voorwaarts, een kalm paard. Dat helaas niet meer harder wou dan stap. 4 maanden hebben we haar kunnen werken, ik weet dus niet hoe dit ombouwen, van dictatorschap naar partnerschap zich verder bij haar had kunnen ontwikkelen. Jur oogt veel meer als een voorwaarts paardje, ik hoop zo dat hij onder zadel het zelfde karakter kan behouden als er naast.

Michiel

Geertje schreef op zondag 5 februari 2006, 9:39:


Als je graag een bodywarmer wilt, mag je hem nu van me bestellen en later betalen als je wel geld hebt. Dit kan natuurlijk niet voor iedereen maar ik wil wel een uitzondering maken voor je. Ik weet niet of en wanneer we weer zo'n actie doen, vandaar dat dit me de beste oplossing lijkt.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Bij blijvend vreemd gedrag van ruinen zou ik ook altijd even een bloedtest doen om te kijken of het geen klophengst is (kost 19,50 + dierenartskosten). Ik heb er zelf ook een gehad, helaas is hij overleden aan iets anders maar het zou voor mij heel handig zijn geweest als ik direct had geweten dat hij een klophengst was!

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag 5 februari 2006, 15:03:


Hallo Ilona

Klophengst hier heeft men ons eerder op gewezen i.v.m. zijn
dekgedrag.
Maar stel dat het een klophengst is wat zijn dan de gevolgen?
Operatie, andere training, appart zetten?

Pascal

Peet schreef op zaterdag 4 februari 2006, 21:10:


Haha, die durft dan zeker tja, tegenwoordig kan je kan daar tegenwoordig niets meer neerzetten wat natuurlijk omgang met paarden te maken heeft, ook al is het maar een vraagje, je word meteen afgekakt =P

Spirithorses schreef op zondag 5 februari 2006, 10:43:


Hallo!
Op dit bericht moest ik wel reageren! Zelf ben ik de trotse eigenaar van een 30 jaar oude KWPN-merrie die nog volop geniet van haar leventje. Ze staat 24 -7 op de wei met een ander paard aan wie ze helaas het leiderschap heeft moeten overgeven. Nou ja, soms kan ze nog wel profiteren van zijn slechte dagen(vooral bij vorst) en weet voor eventjes haar plekje terug te veroveren.
We (mijn vriend en ik) wandelen, doen de oefeningen die een osteopaat ons heeft geleerd, lopen over balkjes om haar te doen beseffen dat ze ook nog 2 achterbenen moet laten werken en knuffelen vooral erg veel. Aan alle mensen die hun paard een rustig leventje op de wei willen geven, zou ik willen zegen dat ze hun paard wel moeten blijven bezighouden en niet zomaar op een wei kunnen zetten en denken dat ie gelukkig is. Ze vervelen zich snel en gaan allerlei "spelletjes"bedenken. Zo ook haar maatje (niet mijn paard)op de wei.
Groetjes Yonina

Even als reactie op dit specifieke stukje. Nee dat klopt helemaal dat de dokter het niet uit legt. Maar in mijn geval slik ik ook geen medicijnen als ik zelf niet precies weet hoe ze werken. Maar goed, er zijn genoeg mensen die geen geneeskunde studeren en dus helemaal niet kunnen begrijpen hoe een medicijn werkt. Dus als arts is het ook heel heel heel erg moeilijk om iets aan een patient uit te leggen. Ik erger mij er persoonlijk altijd aan als mijn arts me iets geeft zonder iets uit te leggen, maar dat is waarschijnlijk omdat ik geneeskunde studeer.
En verder kan ik hier wel een hele verhandeling gaan houden dat ik het als toekomstig arts niet eens ben met die uitzonderingspositie die veel reguliere artsen genieten, maar ach, dat is een andere discussie :).

Ik ga morgen eerst eens lezen wat ik er allemaal over lezen kan, want ik vind het wel heel erg interessant. En als ik tijd kan vinden zou ik graag een keer een behandeling meemaken, maar ik veronderstel dat dit vast niet de laatste paarden zijn die behandeld gaan worden!

yonina schreef op zondag 5 februari 2006, 17:47:

Aan alle mensen die hun paard een

Beetje kort door de bocht denk ik.
Ons oudje hebben we lekker op de wei gezet, en gelukkig was ze!!!
Ze had alle tijd om als een superöma voor de jonge paarden te zorgen, en of ze daar gelukkig mee was.

Esther

Spirithorses schreef op zondag 5 februari 2006, 10:43:



Ik heb een oudere merrie die april 27jr wordt, 2 -3x per week berijd ik haar, of ze gaat mee als handpaard met de pony, of omgekeerd(dat is als ik niemand anders kan vinden om mee te gaan).
Ben nu wel toch tot de conclusie gekomen dat bergjes op en af toch te veel voor haar wordt. Dus nu lopen we in de velden, een rustig drafje, wat galoperen, iedere keer zo'n 2 uurtjes, gaat best nog.

loes

Geertje schreef op zondag 5 februari 2006, 18:35:


Hoi Geertje, als je een behandeling mee wilt maken zul je toch naar Ruinen moeten komen. Of, als je een JMT behandeling op zich wilt meemaken op een mens, lijkt het mij verstandig als je contact legt met b.v. Moira... of Carla... Lijkt me niet dat hier hun, met toestemming van de patient uiteraard, een probleem van zullen maken.
Een behandeling op mij is wat mij betreft ook prima. In dat geval kun je zowel paard als mens meemaken op 1 middag.
Verder weet ik niet in hoeverre NAET/JMT-therapeuten, die vaak al overvolle praktijken hebben, meer paarden gaan behandelen. Ik denk dat je als therapeut al affiniteit met dieren/paarden moet hebben om dit te willen doen.
Buiten dat is het als paardeneigenaar een vrij kostbare zaak om een therapeut te laten komen. Je zult de reiskosten/reisuren, buiten de behandeling zelf, toch ook moeten betalen.
Maar geef maar aan als je kunt komen. De eerstvolgende keer is niet a.s. maar de donderdag daarop....

Groetjes,

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!