yonina schreef op zondag 5 februari 2006, 17:47:

Aan alle mensen die hun paard een

Beetje kort door de bocht denk ik.
Ons oudje hebben we lekker op de wei gezet, en gelukkig was ze!!!
Ze had alle tijd om als een superöma voor de jonge paarden te zorgen, en of ze daar gelukkig mee was.

Esther

Spirithorses schreef op zondag 5 februari 2006, 10:43:



Ik heb een oudere merrie die april 27jr wordt, 2 -3x per week berijd ik haar, of ze gaat mee als handpaard met de pony, of omgekeerd(dat is als ik niemand anders kan vinden om mee te gaan).
Ben nu wel toch tot de conclusie gekomen dat bergjes op en af toch te veel voor haar wordt. Dus nu lopen we in de velden, een rustig drafje, wat galoperen, iedere keer zo'n 2 uurtjes, gaat best nog.

loes

yonina schreef op zondag 5 februari 2006, 17:47:


hallo Yonina,
welkom.
leuk dat je er bent.

Jacqueline

Spirithorses schreef op zondag 5 februari 2006, 10:43:


Hallo Pien,

Helaas moet ik constateren na afgelopen zaterdag dat het minder goed met Victor (27) gaat. Vanaf vorig jaar zomer is hij rechts voor gaan kwakkelen. Hij was regelmatig kreupel/stijf vooral als ik op hem zat. Er waren weer goede periode's bij maar een paar weken geleden was het weer goed mis. Na een paar weken rust leek het voorbij. In de wei galopeerd en draaft hij als een jonge hond maar als ik met hem ga rijden dan lijkt het Ok maar na een stukje draven komt het terug.
Zijn hoeven zijn prima. Zijn rug wordt visueel ook minder, behoorlijk doorgezakt.
Ik overweeg ook om nu te stoppen met rijden. In de wei voelt hij zich prima. Hij zal helaas zijn tijd alleen moeten slijten. Zal hem wel regelmatig blijven bezoeken omdat zijn eigenaar (Boer) met ups en downs hem matig verzorgd.

Pascal

Pascal de Boer schreef :


Zo ging het eigenlijk ook al een tijdje met Bay, die kwakkelde ook al een paar maanden, terwijl er niks te vinden was.
Stijf, opstartproblemen, veel struikelen, door de achterhand zakken, en erg moe. Soms redde ze haar 3 kwartier in de bak niet eens, terwijl wij toch al geen buitensporige dingen met haar deden.
Dan ging ze onregelmatiger lopen, meer struikelen, hoofdje laag, je zag gewoon dat het haar wat veel was.
Vooral die moeheid vonden we toch wel een teken waarmee ze veel aangaf.

Ze scheurt nog steeds over de wei hoor, soms moeten wij ons echt even onmdraaien als we zien wat voor capriolen dat stijve oude paard uithaalt, maar dat is allemaal niet belast met ruitergewicht , bovendien is het nu haar eigen keuze.
Want rennen wil ze, al ziet het er niet uit, dat punt komma paard
Wandelen blijft ze heerlijk vinden, dus dan doen we dat maar.
Ze heeft een lang werkzaam leven gehad, 10 jaar wedstrijden gelopen, en een paard dat dit allemaal aangeeft vind ik dat het tijd wordt voor een rustige oude dag.

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen