Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:08:

[zool dun snijden]

Klopt. Helaas is het in de praktijk wel zo dat je, als je voor het eerst aan een paard begint, een behoorlijke hoeveelheid zool verwijdert, omdat ze bij aanvang praktisch allemaal gecontraheerde zolen hebben. Maar als de hoef zich herstelt en de zool decontraheert stop je daarmee. Bij mijn eigen paard bijvoorbeeld verwijder ik nauwelijks zool. Alleen bij de uiteinden van de steunsels, naar de straal toe. Maar da's officieel geen zool- maar steunselmateriaal.


Maar hij kan toch net zo goed voorover vouwen? Hoe vaak zie je niet bij paarden dat het hoefbeen geroteerd is en het gewricht in de hoef uit balans is geraakt? Die situatie is bijna gewoon. Andersom, waarbij het gewricht bij wijze van spreken naar achteren scharniert, komt in de praktijk slechts hoogst zelden voor.


Hmm, inderdaad. Zoals je het hier beschrijft ben ik het pertinent met je oneens. In een gezonde hoef met een grondparallel hoefbeen zijn de krachten gelijk verdeelt en is er niet meer gewicht op de achterkant van de hoef dan op de voorkant, of vice versa.


Ja, daar heb je gelijk in. Dat was geen valide argument.


Daar lijkt het wel op he?

Nienkemulder schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:19:


Vertel mij wat! Ik heb net een tamelijk intensieve opleiding achter de rug van bijna een jaar. In die opleiding gaat het uitsluitend over het paard en zijn voeten, en alles wat daarbij komt kijken. En dan blijkt dus dat alles daar bij komt kijken: beweging, water, voeding, etc. Alles houdt met alles verband. Ik zal dus ook niet beweren dat ik, nu ik gecertificeerd ben als SHP, alles weet en begrijp. Ik ben nog maar net begonnen en waarschijnlijk nooit uitgeleerd. Ook voor mij blijven er dagelijks puzzelstukjes op hun plaats vallen. En de puzzel blijkt oneindig groot.


Het is erg moeilijk om via internet werkelijk te beoordelen wat er aan de hand is. Ik kan er dus falikant naast zitten. Dat gezegd hebbende kan ik mij een paar dingen indenken:

De achterhoeven waren welliswaar onbeslagen, maar waarschijnlijk hadden ze geen optimale vorm en functioneerden ze dus ook niet optimaal. Nu ze bekapt zijn en meer hoefmechanisme hebben worden er veranderingen in gang gezet. Ik heb al eerder geschreven dat veranderingen in het lichaam per definitie gepaard gaan met meer of minder pijn. Daarop zijn deze hoeven geen uitzondering. Hoogstwaarschijnlijk zitten er momenteel ontstekingen in de hoeven. Die zijn nodig om voor verbetering te zorgen, maar ze zijn wel pijnlijk. Blijf met je paard bewegen, dat is het allerbelangrijkst. En zorg ook dat de hoeven dagelijks in contact komen met water. De droge tijd breekt nu aan, en hoeven kunnen alleen optimaal functioneren als ze lekker flexibel zijn.

Het kort en krom lopen doet vermoeden dat er ook hogerop in het lichaam iets niet in orde zit. Het meest voorkomende euvel in dit soort gevallen is verkrampte spieren. Het paard heeft wellicht jaren verkeerd op de voeten gestaan en de pijn geprobeerd te verlichten door de beenstand aan te passen (gezicht meer naar voren verplaatsen). Nu staat hij goed op de voeten, maar die spieren zijn zo lang aangespannen geweest dat ze niet meer vanzelf kunnen ontspannen. Daar hebben ze hulp bij nodig. Van een fysiotherapeut, paardenmasseur, accupressur, of nog iets anders. Als ze maar los worden gemaakt.

Een andere mogelijkheid is een probleem in de wervelkolom. Daar zou een osteopaat of cranio sacraal therapeut wellicht opheldering over kunnen geven.


Hieruit blijkt maar weer wat het belang is van beweging. Het effect dat je beschrijft is het gevolg van het op gang komen van de bloedcirculatie. Na een goede warming up (in dit geval dus een uur wandelen) functioneert het hele lijf beter. Ga maar na bij jezelf: als je een flinke griep hebt gehad heb je vaak overal spierpijn. Maar als je aan de beterende hand bent en je gaat dan een blokje om voel je je vervolgens toch een stuk beter. Moe, maar beter.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 20:21:


Mwoa, ommezwaai . . . het is een accentverschil. Openingcuts en scoop waren er allebei al. Alleen heeft voortschrijdend inzicht het accent verlegd van de openingcuts naar de scoop. Hoe ze tot dat inzicht is gekomen? Gewoon door zo veel mogelijk cases goed te documenteren en met elkaar te vergelijken.


Vind ik ook. Wil ik ook graag, alleen ben ik soms dagen achtereen afwezig (paarden bekappen), dus ik kan niet altijd even snel en actief aan de discussie deelnemen.

Nick Altena schreef op woensdag, 15 juni 2005, 0:51:


Alles gaat via dit forum. Frans en ik hebben geen enkele mail prive uitgewisseld. Als ik dan toch de moeite neem om te discussieren, dan wil ik wel graag dat zoveel mogelijk mensen daarvan deelgenoot zijn :)

trea hoex schreef :

Gewoon hele haver , volle korrel, niet geplet. En evenveel lucernemix.
Ik heb nog steeds die zonder melasse niet kunnen vinden.
Ja, ik koop het bij de plaatselijke voerhandelaar.
Ik moet dat misschien veranderen op mijn site, van die granen, want da's eigenlijk al door mij zelf achterhaald.
Overigens worden er nu maar 3 paarden bijgevoerd, en dat zijn de 2 magere en Holly, de rest heeft voldoende aan gras en nu ook hooi omdat het gras op is, dor is, en niet groeit nu.
We hebben op het moment veel lange buitenritten, de paarden zien er blozend uit en zitten barstensvol energie..

Ik heb geen enkel paard dat door haver gek in de kop geworden is, terwijl mijn Arabier vroeger de stal afbrak als ze haver at.
Ik denk dat dat meer een kwestie van die energie niet kwijt kunnen was. Bij ons rijden ook kinderen en beginners op de paarden.

Ik ben ook lang blijven zoeken maar er uiteindelijk op uitgekomen dat alle waardevolle voedingsstoffen te halen zijn uit een haver en lucerne combinatie.

Ik zit ook nog een klein beetje met het kruidenverhaal.
Maar dan alleen voor de mineralen.
Gisteren weer de brandnetels en distels afgemaaid (we hebben er heel wat) en de paarden hebben zich erop gestórt, niet normaal gewoon.
Daarnaast hebben we altijd boomstammen in de wei liggen en ook die worden helemaal kaalgevreten. Deze week ook willen we naar de maasplassen gaan om daar een berg wilgentakken vandaan te halen en te planten. Ik denk wel dat het goed is dit soort extra's aan te blijven bieden. Onze weien zijn nu een grote dorre kale vlakte, de paarden krijgen meer zand binnen dan wat anders.

Zou ik ze dus een handjevol ongepelde haver voor geven.
Of ze één voor één aan een touwtje uit de wei halen.

Ik voer Stef, mijn Haflinger in de winter wel haver bij, gewoon omdat hij hard werkt en dan snel mager wordt. Daarbij geef ik niet meer dan 2 kilo per dag, (en evenveel lucerne) en dat is al veel voor een koudbloed.
Heb nog een tijdje gerst erbij gegeven als vervanger voor teveel haver, omdat het een koudbloed is ja.
Daarin zit iets minder aan voedingsstoffen maar het vult wel.
Komende winter ga ik beginnen met olie als energietoevoeger.
(Zie onderstaande link).

Fjord Izzy heeft het de hele winter prima gedaan op alleen hooi en af en toe een handjevol haver en lucerne.
En natuurlijk de mineralenliksteen niet te vergeten.
Ook voerde ik voederbiet bij, maar dat kreeg Izzy niet.
Overigens hebben wij haar gekregen met kale korsterige manen en harde manenkam en ze was veel te dik. Is nu allemaal over en niet teruggekomen, bovendien is ze veel slanker nu en glanst haar vacht.

Ik ken het allemaal en ik denk velen met mij.
Ik voer nu geen troep meer, zelfs Holly die net haar veulen heeft krijgt nu uitsluitend haver en lucerne + liksteen.
Spirit en zij zien er zeer welvarend uit....
Ik houd niet van te dikke paarden, het is een aanslag op hun gewrichten, hart en longen.
Beetje zomerspek is wel natuurlijk en nodig voor de winter, maar het moet niet uit de hand lopen.
Bij mijn werkpaarden moet ik juist moeite doen ze een beetje op gewicht te houden, die vallen echt snel af, maar goed, ze lopen wel beter als ze niet te zwaar zijn. Vandaar dat hooi als bijvoer.

Het is antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges te denken dat je paard gevarieerde voeding nodig heeft, kijk PN er nog maar eens op na, daar staat het beter beschreven dan ik kan weergeven.
Het enige waar ik me nog druk over kan maken is het mineralenverhaal. Daar moet ik nog iets mee.

Een link waar je misschien iets aan hebt :
http://www.icelandichorses.co.uk/Feeding_Your_Icelandic_Horse.htm

Kijk maar vooral eens bij het kopje over fat:
Like carbohydrates, fat is another energy rich food.
Fat provides slow release energy and not a short term boost for immediate fast work like carbohydrate. Fat is therefore a more useful type of energy food for horses. It provides a constant energy source for prolonged work. Many endurance riders have been known to add a cup of oil to their horse’s daily feed to provide the essential enduring energy that their horses require. Soya and linseed both provide a high level of fat for the horse in the form of essential fatty acids. This is much more appropriate than adding refined oil to the horse’s diet.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:38:


mijn indruk van strasser is dat er meestal teveel tijd zit tussen de kapbeurten in waardoor er weer relatief veel vanaf moet. ik denk dt je het beste resultaatmet strasser krijg als je dat ook iedere week zou laten doen, maar dat wordt onbetaalbaar. dus moet je proberen het zelf bij te houden en daardoor de veranderingen zo klein mogelijk houden en dan toch ieder 4 tot 6 weken de hoeven te laten nakijken en laten corrigeren als dat nodig mocht zijn. als je ze goed bij houd ook al is dat niet zo drastisch als de strassermethode zullen de problemen zoals het gevoelig blijven lopen aanmerkelijk minder zijn of zelfs helemaal verdwijnen.
Jacqueline

Nienkemulder schreef op woensdag, 15 juni 2005, 11:21:

[Frans vroeg:]

[Waarop Ingrid antwoordde:]

Uhm, er bestaat niet zoiets als een "strasser hoefsmid". De term "smid" is wat ons betreft behouden aan mensen die zich met hoefijzers bezig houden en dat doen wij principieel niet. Maar goed, dat even terzijde.

Ik ben wel heel benieuwd wie deze personen zijn. Want iemand die alleen openingcuts aanbrengt, dat klinkt mij vreemd in de oren. Ik geloof best dat er mensen zijn die dit doen, maar zijn dat echt SHP's? Even later schrijf je echter dat er ook in de zool wordt gesneden, dus ik raak de draad een beetje kwijt. Mogelijk is het verhaal/plaatje tijdens de overdracht wat verloren en klopt het niet helemaal? Het zijn immers kennissen en niet je eigen ervaring?

In principe sluiten SHP's geen compromissen. In de praktijk ontkom je er niet aan. Ik moet de eerste klant nog tegenkomen die bereid is om mij 2x per week te laten komen en daar ook voor te betalen. Je moet wel heel erg veel geld verdienen wil je je dat kunnen veroorloven. . .

Mag ik degenen die hier schrijven en die hun paarden laten "strasseren" verzoeken de naam van hun SHP te vermelden? Er blijken namelijk wat mensen te zijn die zich uitgeven voor "strasseraars", maar die dat niet zijn. Het is voor mij en voor de Strasser Methode van belang om te weten wie die mensen zijn. TIA!

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP
(& country manager van de benelux voor de Strasser Methode)

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 15 juni 2005, 12:50:


Dat is ook expliciet de bedoeling hoor.


Ik kan je geruststellen: wanneer de hoeven van je paard eenmaal gezond zijn is het met die overgevoeligheid gedaan. Echter, het kan wel even duren voordat het zover is. Ik ken de geschiedenis van je paard niet, maar over het algemeen zijn de ongezonde hoeven ontstaan gedurende een periode van meerdere jaren. Het kost dus ook flink wat tijd om die processen terug te draaien en weer een gezonde, functionele hoef terug te krijgen.


Toevallig heb ik net anderhalve dag met Petra doorgebracht. We hebben samen 6 paarden bekapt en dat was een waardevolle ervaring. In tegenstelling tot wat je zou verwachten hebben we over iedere hoef ongeveer 3x zo lang gedaan als normaal. Ieder detail heeft onze onverdeelde aandacht gehad en we hebben samen alle mogelijkheden zorgvuldig afgewogen en getracht deze paarden tot in perfectie te bekappen. Leuk hoor!

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP

Karen Drost schreef :


Hoi Karen, Raf Anteunis heeft 2 jaar de hoeven van onze paarden bekapt, een zeer kundig en aimabel persoon.We hebben heel veel van Raf geleerd.
Toch zijn we eind vorig jaar overgestapt op de wat minder drastische Natuurlijk Bekappenmethode en wel vanwege het volgende:

Ik noem even mij Arabier als voorbeeld; een paard met zeer ruime gangen die een mega uitgestrekte draf kan laten zien.
Haar gangen werden door het Strasseren steeds korter op het harde (op het zachte niet) en in de bochten zag/voelde ik haar duidelijk op haar voorhand en kort gaan lopen, met haar hoofd in de lucht, hetgeen ik niet van haar gewend was.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat het lag aan de 3,5 cm lage hielenstand die Raf bij alle paarden aanhield.
Wat dat betreft waren er inderdaad geen concessies mogelijk.
Ik bekapte mijn paard toen nog niet zelf.

Ook bij onze nieuwe paarden die we later kregen had ik moeite met de eenheidsworst van de 3,5 cm hielhoogte.
Dat een paard dat net van de ijzers komt gevoelig loopt, alla, maar na een jaar mag je verwachten dat de hoef zich helemaal vernieuwd heeft en dat er een evenwicht heeft plaatsgevonden.

Wij hebben geen onverharde wegen, bij ons is alles beton, steen, grind, kiezel, vuursteen. En we rijden hier dagelijks meerdere uren over.
Het is dus zaak de hoeven in goede conditie te krijgen.

Pas toen ik zelf de hoeven ben gaan bijhouden (aanvankelijk onder leiding van Raf) en de 3,5 cm hielstand heb "losgelaten", tot op zekere hoogte natuurlijk zijn mijn paarden beter gaan lopen. Als eerste BD , die me tracteerde op een vette uitgestrekte draf over de betonnen landweg, waardoor ik wist dat ik goed zat.

Raf zei echter dat de hielen te hoog waren waardoor het hoefmechanisme belemmerd werd en ze ongevoelig werd. We spreken hier over een randje van een paar millimeter en precies dat randje bleek genoeg om mijn paard weer goed te laten lopen.
Wie ben ik om dat randje weg te halen omdat die 3,5 cm vereist zijn?
Dat paard heeft superhoeven en ik kan niet zeggen dat ik merk dat ze verminderd hoefmechanisme heeft.

Wij zijn inmiddels zover dat wij praktisch geen hoefonderhoud meer hoeven te doen, behalve wat rondvijlen en af en toe een steunseltje bijhouden. Er is een prachtig evenwicht ontstaan tussen groei en slijtage, en de paarden lopen prima nu..

Er is behoorlijk wat variatie ontstaan in de hielhoogte van onze 8 paarden; er zijn er die erg plat staan maar prima lopen, en de hoogste hiel is een randje van een millimeter of 4. Daartussen blijkt dus een marge te zijn. Dat 4 mm hoge randje slijt ook niet meer vanzelf, dat blijft zo, ook nadat we afgelopen dagen meer dan 100 km over uitsluitend verharde wegen hebben afgelegd.

Zet ik dit paard op 3,5 cm dan loopt ze niet lekker en dit is wat ik van velen om mij heen hoor.
Ook de openingscuts behoorden bij mij al een tijdje tot het verleden, ik vond dat het teveel forceerde.

Maar ik blijf Strasser een warm hart toedragen, zij het dat ik het toch meer in het medische gebied plaats nu.

Kort gezegd : Ik had moeite met :

Het uithollen van de zool, waardoor de zolen onnodig dun werden, ook al snap ik de reden ervan volledig, maar waarom kon dat niet wat meer in fases? Niet zelden was er bloed te zien.
Het geeft toch veel meer risico op hoefzweren?
Of redeneert Strasser dat die hoefzweer (en dus oude troep) in aanleg er toch al zou hebben gezeten en het alleen maar goed is dattie naar buiten komt?
Dat snap ik wel ja.

Het in één keer laag zetten van de hielen, en dan allemaal 3,5 cm
Weer hetzelfde, maar het was zo 'eenheid'.

De openingscuts, het gaf ook in één keer een optimaal hoefmechanisme, maar waarom kon je het de hoef niet zelf geleidelijk laten bewerkstelligen?

En het dieper wegsnijden van de steunsels dan de zool.
Ik houd ze nu ook kort, maar gelijk met de zool, niet dieper.

Ik begrijp het wel en het is een manier te zeggen dat je hoefmechanisme en doorbloeding beter kunt forceren, er doorheen moet het paard toch, maar het heeft hier in mijn omgeving niet altijd blije gezichten gegeven dat paarden nu maandenlang onbruikbaar waren.
Dat is de reden dat veel mensen zijn overgestapt op de veel minder drastische Natuurlijk Bekappenmethode.
Uiteindelijk is het resultaat precies hetzelfde gebleken, maar de weg ernaartoe een geleidelijkere.

Ik bedoel het niet aanvallend, enkel constaterend.
En ik ben zeer benieuwd naar jouw antwoord.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Starlight schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:51:


Hallo,

Hoefschoenen testen is niet verkeerd, omdat niet ieder paard er iets mee kan en ze behoorlijk wat kosten. Mijn paard was erg bang geworden voor alles wat met hoefjes te maken had doordat ze zoveel pijnlijke behandelingen moest ondergaan. (Extreem slechte hoeven, verkeerd en te kort bekapt). De hoefschoenen van Marquis kon ik haar echter tot mijn verbazing gewoon aantrekken!! Even laten wennen in stap en toen draven.... ze was niet te houden en wilde steeds verder draven!! En slijten doen de schoenen ook niet snel, je kunt als het nodig is de zool zelf vervangen.
Ik heb geen idee waar dat zweertje vandaan kwam, het was gelukkig niet erg, dus ik denk dat het gewoon pech was, een steentje op de verkeerde plek. Haar hoeven zijn namelijk al wat hol getrokken, echter nog niet genoeg. Bij mijn paard hebben de hoeven achter bovendien een wat vreemde vorm, aan de buitenkant zijn ze hol, aan de binnenkant bol, dankzij jarenlange verkeerde bekapping door personen die zich in mijn ogen onterecht gediplomeerd hoefsmid noemen. De binnenkant is korter dan de buitenkant. Ze staat ook naar buiten gericht (volgens een hoefsmid koehakkig, kromme benen, franse stand etc. niets aan te doen, koop een beter paard), rechtsachter meer dan linksachter. Doordat ik sinds augustus 2004 de hoeven steeds goed rond rasp en het holle gedeelte van de hoefwand geen contact te laten maken met de grond, groeien de hoeven steeds rechter. Ze loopt ook beter, ze zwaait niet meer zo met haar achterkant. Haar benen blijken gewoon recht te zijn, het zit 'em puur in de hoeven.... Mijn paard gaat in ieder geval de goede kant op, de hoefschoenen gebruik ik regelmatig, vooral op onbekend terrein (steentjes e.d.). Op bekend terrein waarvan ik weet dat er niet veel steentjes liggen rijdt en wandel ik regelmatig zonder en dat gaat ook prima.

Groeten,
Monique

Starlight schreef op woensdag, 15 juni 2005, 17:09:


Dat is apart; meestal bevinden de meeste problemen zich juist in de voorhoeven.

<knip>

Het is een misverstand dat paarden hoefzweren ontwikkelen als gevolg van het stappen op een steen. Tuurlijk, het zal incidenteel wel eens voorkomen. Maar het overgrote deel van de hoefzweren is een gevolg van het eigen helend vermogen van het lichaam: er bevindt zich rotzooi in de hoef en dat moet worden afgevoerd. Als het kan via de bloedbaan en als het niet kan middels een hoefzweer.


Ik kan je uit eigen ervaring verzekeren dat die scheve hoeven niet goedkomen met de strategie die je nu hanteert. Want hoe vaak werk je ze bij? En weet je heel zeker dat je ze dan echt recht maakt? Dit is namelijk nogal een kunst en helemaal niet eenvoudig.

Het probleem met scheve hielen zit hem hogerop. Hoogstwaarschijnlijk bestaat deze situatie al langer (jaren) en zijn er gewrichten bij betrokken. Die zijn inmiddels ook scheef. De enige manier om daar iets aan te doen is door de hoeven een perfecte vorm te geven (zodat ze optimaal kunnen functioneren) en deze vorm zeer minitieus te handhaven. Dat laatste betektn dat je minimaal 2 en waarschijnlijk 3x per week de hoeven moet bijwerken. En dan moet je er op rekenen dat het ten minste 2 jaar duurt voordat het weer goed is.

Gewrichten bestaan uit bot, kraakbeen, pezen en ligamenten. Botten hebben een goede bloedtoevoer en kunnen dus snel veranderen. Kraakbeen, pezen en ligamenten hebben maar een hele beperkte bloedtoevoer en veranderen daardoor nogal traag. En dat werkt nu tegen je. M.n. de pezen en ligamenten werken vanwege hun taaiheid min of meer actief terug naar de scheve situatie. Vandaar dat je alleen met een *zeer frequente trim* en *heel erg veel beweging* hierin verbetering kunt aanbrengen.

<knip>

Om een hoefzweer naar buiten te helpen kun je de betreffende voet een paar keer per dag in een emmer met warme aardappelpuree of gekookt lijnzaad zetten. En vooral blijven bewegen!

<knip>
<knip>

Uit wat je allemaal beschrijft leid ik af dat je hier niet te maken hebt met een recht-toe-recht-aan geval. In tegendeel, je paard heeft diverse problemen die al dan niet gerelateerd zijn. Dat is niet iets wat je als leek kunt oplossen. Ik raad je dan ook aan er een professional bij te halen. En met alle respect: blijkbaar is degene die je er tot nu toe bij hebt gehad onvoldoende bekwaam om hierbij te helpen.

perdida schreef op donderdag, 16 juni 2005, 12:32:


ik heb ervaring met Marquis schoenen, 4 stuks, als je ze zorgvuldig volgens de gebruiksaanwijzing inloopt: beginnen met 5 minuten stappen aan de hand, volgende dag 10 minuten enz. (ze geven een schema mee) dan krijg je geen gevoelige hoefballen (als je die krijgt, zit je sowieso verkeerd: foute maat) en geen wondjes in de kootholtes.

Helaas hebben de meeste mensen geen geduld, denken na 2 x dat het wel kan en gaan volop rijden met die schoenen en daar gaat het fout. De voeten moeten er aan wennen je moet een beetje "eelt" kweken,

Mijn paard liep er ook zo op weg, alsof ie ze altijd al aan had gehad.

Ik gebruik ze niet meer, omdat ik het aan- en uittrekken een vreselijk werk vind en het schoonmaken ook. Ik wacht wel met mennen tot de hoeven gezond genoeg zijn!