janna schreef op maandag, 27 juni 2005, 7:59:


Ik merk nu dat het soms even


Sorry , misschien wat krom geantwoord van mij.. maar gezien het volgende stukje dat je schreef...


Leek het me dat je de site als ook het boek niet goed gelezen had omdat dit toch herhaaldelijk vermeld staat?
Ik heb nu begrepen dat je het boek nog niet binnen hebt maar als je dat doorleest zal je zien dat het wel behandeld wordt.
Ga ook zeker de cursus volgen , ook daar wordt dit doorzakken uitgelegd.


Als je hiermee het doorveren aan de achterkant bedoeld lijkt me dat er niks aan de hand is.
Zie het als een soort schokdempertjes.


Als de knik eerst naar voren gaat en dan met een klap naar achter is dat niet goed. (soms zelfs ook hoorbaar) Zeker schadelijk dus!
Oorzaak van te hoge hielen en het toonlanden.
Maar dit zou dan voorheen ook al zichtbaar moeten zijn geweest lijkt me.
Door de lagere stand van de hielen (en evt. het inkorten van de toonlengte/afwikkelpunt ) zal dit straks wel verdwijnen.


Een geleidelijke weg moet je nmm. altijd volgen.
Ook Frans en Ilona wijzen hier veelvuldig op op zowel de cursus als op de site en in het boek...
Ik zou dan ook nooit de hielen in een keer laag zetten als deze al vrij hoog stonden.

Wat ik er van voren en opzij af kan halen kan er achter ook af, das simpel, daar verander je de stand (voetas) niet mee.
Helemaal rondom 3 mm hoger of lager staan lijkt mij niks uitmaken toch?
Op een dingetje na....behalve dat het paard bij het weghalen van die uitstekende hoefwand ook niet meer op die hoefwand rust, wat ook pijnlijk kan zijn.

Zijn de hielen dan nog veel te hoog , verlaag dit dan geleidelijk aan zodat het paard kan wennen aan het rekken van de pezen en niet meteen een enorme verandering in die hoefstand krijgt.
In tegenstelling tot wat nmm. de Strasser mensen doen ben ik dus meer liefhebber van de geleidelijke weg.
Pak maar eens een dun boek en leg dat op de grond.
Ga daar met de tenen en voorkant van je voet opstaan en probeer met gestrekt been met je hak de grond weer te raken.
Je voelt nu dat je spieren achter in je hiel/kuiten opgerekt worden.
Pak nu maar eens een heel dik boek en probeer het zelfde nogmaals.....
Lijkt me beter/fijner om het dus geleidelijk aan te laten wennen?
Daarnaast moet het wel geleidelijk aan omdat wij niet in de zool snijden en je dus die hiel nooit lager kan zetten dan waar de zool zit.

Leeftijd heeft daar nmm. weinig mee te maken, ook bij een jong paard zou ik , om de genoemde redenen , de hielen nooit in een keer op de "juiste" hoogte maken.

Gr, Nick

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 23:47:


joa, kosteleik , zalek dan oek mor inieens int âântwâârps beginnen schreive?

Perdida

Nick Altena schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 0:23:


ok, begrepen, niks voor mensen die weten waar ze mee bezig zijn, dus
Perdida

Collane schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 12:07:


Inderdaad Collane, ik kom in mijn beroep ook geregeld in aanraking met jongeren met dyslexie, dyscalculie en dyspraxie, en dat is natuurlijk een andere zaak. Ik weet echter uit ervaring dat de spelling niet meer zo 'ingedrild' wordt als vroeger, en daar dacht ik in de eerste plaats aan. Als dat de drempel zou verhogen: dat is geenszins de bedoeling! Integendeel. Maar ik weet ook dat mensen met dyslexie dikwijs gemakkelijker foutloos typen dan schrijven. Ook daar wordt op de scholen tegenwoordig rekening mee gehouden: wij gebruiken trouwens speciale computerprogramma's voor leerlingen met dyslexie, voor verschillende vakken. Dus ga gewoon door met het uiten van je mening. Ik beloof je dat ik geen fouten meer zal verbeteren. En inderdaad, soms zie je fouten pas na het versturen van het bericht. Je eigen teksten verbeteren is nog moeilijker dan het verbeteren van andermans teksten.
(Eigenlijk was ik even 'gepikeerd' door de opmerking van de schrijfster dat ... (ben de naam vergeten) eens even het boek 'hoefproblemen' moest kopen en de materie bestuderen. Toen dàcht ik: nou bestudeer jij dan het groene boekje maar eens. Maar om niet 'grof' te worden heb ik me beperkt tot het verbeteren van die éne fout. Wel een boel reactie, en 't was dan niet eens op jullie bedoeld) Even goeie vrienden? Laat ons dan de 'foutenhistorie' misschien afsluiten en ons weer met de hoeven gaan bezighouden op dit forum? In ieder geval: sorry voor die misverstanden en toestanden.
Perdida

Ik meld hier niet zo vaak wat, maar ik lees wel alles mee. Maar ik had nu even een vraagje. Ik bekap mijn paard nu sinds november natuurlijk, en dat gaat heel goed. Z'n hoeven groeien hardstikke snel, en omdat ik nu door tijdgebrek niet altijd even veel tijd heb om over asfalt te rijden, moet ik hem elke week bekappen. En zn hoeven worden echt super hard, dus ze slijten zowiezo niet echt snel (het bekappen is dus ook al stukken zwaarder)
Maar in het begin kon ik altijd de dode zool van de hoef afschrapen, maar dit lukt me nu niet meer. Het is veel te hard. Er zitten wel van die lijntjes, dus ik weet wel zeker dat het oude zool is, maar ik kan het er dus alleen afsnijden.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Is dit normaal? En is het dan erg dat ik een dat gedeelte eraf snijdt? Het is namelijk maar een klein laagje.

Groeten Alline

alline schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 19:31:


Hoi Aline, ik heb hetzelfde probleem, en er is in voorgaande berichten over gesproken. Lees maar terug in; fotos van tinkerhoeven.
Trea

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 8:01:


Het werkt best goed eigenlijk Peter.
Doordat het maar 3 poten heeft kan je hem altijd zo zetten dat de poten niet in de weg zitten bij het terug trekken van het been.
Overigens, voor de knutselaars onder ons....
Gezien in het nieuwste blaadje van de Gamma? de 3poot standaard (voor schotels) voor de prijs van net geen 15 euro?
Het *** moet je er dan nog wel op zien te krijgen, maar die 3poot is een stuk goedkoper dan mijn fotostatief!
Dat zegt ik...je ken niet zonder de gamma
Gr, Nick