Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:34:


Mijn paarden lopen over alle soorten ondergrond m.u.v de verharde weg. Over steunsels maak ik me nooit erg druk. Als ik wel eens naar kijk valt me op dat de slijtage gelijk op gaat met de zool. Ik kan me niet herinneren dat ik de steunsels heb "bekapt", op het weghalen van een loszittend stukje na.

Hoeven passen zich aan hun gebruik aan. Slijtage en druk worden beantwoord door groei en het harder en dikker worden van alle onderdelen van de hoef. Er ontstaat evenwicht. Extreem gebruik, bv een koers op de renbaan, kan dat evenwicht wel tijdelijk verstoren. Soms gebruik ik daarvoor een zoolversteviger.
Ik ben nieuwsgierig tot waar je kunt gaan met het belasten van de hoeven. Wanneer komt het moment dat de hoeven de toenemende belasting niet meer kunnen opvangen. Vooralsnog zit ik met 12 km gemiddeld per paard per dag niet aan die grens.

Groet
Hans

Gewoon maar even een berichtje om te laten weten dat onze paarden steeds beter gaan lopen sinds we natuurlijk bekappen.
Rolin, een 15 jarige ruin die we al 6 jaar hebben heeft bij ons altijd zonder ijzers gelopen en is altijd op tijd, maar traditioneel bekapt. Hij heeft echter nooit beenproblemen gehad en zijn hoeven zagen er ook altijd goed uit. Toch kan ik goed merken dat hij, nu ik hem zelf natuurlijk bekap, veel ruimer is gaan lopen. De hielen zijn ook al een stuk lager geworden en het gaat gewoon heel goed. Ik moet ze wel elke week bijhouden, maar dat komt ook omdat we eigenlijk nog te weinig op verharde ondergrond hebben gelopen met hem.

Dat laatste geldt ook voor Siggi, een 13 jarig merrie die we sinds februari dit jaar hebben. Ook zij heeft al jaren zonder ijzers gelopen. Haar hoeven zagen er in ieder geval een heel stuk minder goed uit dan die van Rolin. Breed, platvoeten en flares in de kwartieren. Zowel voor als achter. Haar manier van lopen was ook niet geweldig; ze zette haar voeten heel erg wiebelig neer en was onzeker. Nu is dat al echt een heel stuk verbeterd. Ze zet ze veel rechter en zekerder neer, ook op ongelijke ondergrond. De hoeven zelf zijn ook verbeterd. Er zijn geen flares meer en achter worden de hoeven al minder a-symetrisch. (de binnenkanten zijn schuiner dan de buitenkant) Door de a-symetrie leek het alsof ze hele scheve voeten had, maar dat is zichzelf aan het opheffen door het NB. Ik houd gewoon de zool aan en het gaat hartstikke goed!

We zijn nu eindelijk zover dat we de hoeven echt kunnen gaan trainen op het harde en ik ben benieuwd hoe dat allemaal gaat! Voorlopig ben ik in ieder geval heel tevreden met hoe het gaat en ben ik blij dat ik deze site begin dit jaar ben tegengekomen! En met de cursus die ik bij Frans en Ilona heb gedaan! Ik ben sinds februari 2005 met NB bezig met de paarden en voor die korte tijd en het (te)weinige lopen op verharde weg, vind ik toch dat het heel goed gaat.

Groeten, Hogan,
You're not gonna win, just sittin' on the fence

ps op de website staat een pagina over natuurlijk bekappen van onze paarden.....voor wie een kijkje wil nemen (via de knop dieren/paarden)

Piet schreef op donderdag, 14 juli 2005, 8:25:


Beste Piet, je zet mij aan het denken..... Zou het mogelijk kunnen zijn dat paarden echt langdurig hoefbevangen (chronisch?) kunnen zijn? Ik bedoel: zomer en winter door en dan b.v. 2 jaar of zo?
De reden waarom ik dit vraag: vorig jaar september 4 ijzers def. verwijderd. Paard was toen 14 jaar oud. Met ijzers onder ook al gevoelig (ongeveer 2 jaar) en soms onregelmatig lopen (niet kreupel maar 'stoterig' op de voorhand en ook rechtervoorbeen minder ver naar voren plaatsen als het linkervoorbeen) + geen holle maar zelfs een bolle zool die uiteraard steeds uitgekapt werd. Mijn toenmalige hoefsmid heeft meerdere keren als opmerking geplaatst dat hij niet begreep waarom de voorvoet steeds slechter werd i.p.v. beter.
Ook op zijn advies rontgenfoto's gemaakt van beide voorvoeten, volgens hem was dit paard chronisch hoefbevangen. Kon nooit zonder ijzers lopen etc.
Op de foto's was het hoefbeen niet gekanteld, zijn voeten zagen er prima uit.
Aan de achterbenen werd een beginnende spat geconstateerd. Prompt moest het paard achter ook beslagen worden, met siliconen, lapje leer, en wiggen. Speciaal spatbeslag. Omdat er een standcorrectie plaatsvond meteen maar 1 week op pijnstillers. Als ik daar nog aan terug denk..... maar goed: het is gebeurd.
Lekker voelde ik me er toch al niet bij, achteraf wens ik dat ik toen al deze hele website doorgespit had. Al dat beslag hielp natuurlijk geen meter, hij liep gewoon taktmatig niet zuiver. Honderden euro's weggegooid geld.

Vaak ijzers verloren, nu begrijp ik ook waarom, de wand wordt door al dat nagelen steeds dunner en de witte lijn steeds breder. Na alweer loszittende ijzers en een fikse glijpartij waarbij we beiden net niet onderuit schoven was dit voor mij de reden om ze er helemaal af te gooien.

Omdat ik al heel veel hier gelezen had wist ik wel dat er een periode zou komen waarin hij minstens gevoelig zou lopen. Dat is ook gebeurd. Hij krijgt absoluut de tijd om te genezen, wij wandelen wel. Geen probleem. Zoals je misschien hebt gelezen is hij feb/maart wederom hoefbevangen geraakt, fructaan? Wie zal het zeggen.

Als ik jouw stukje goed begrijp is het dus zo dat een paard met een maand of 6 tot 9 nagenoeg genezen zou moeten zijn. Maar dat de mensen dan niet meer willen wachten en zo'n dier 'afgeschreven' wordt...
Je schrijft: hoe langer de zieke toestand voortduurde hoe langer het genezingsproces zal duren...

Mijn paard ging een paar maand geleden al steeds beter lopen, ook op het verharde.
Wij hebben dus gewoon pech dat ie weer bevangen is geraakt.
Als de witte lijn weer genezen is, ik zal dus wederom een paar maand geduld moeten hebben, is het dan zo dat hij altijd gevoelig zal blijven hiervoor?
En, gezien zijn geschiedenis, zou het zo kunnen zijn dat hij al jaren daarvoor, toen het gevoelig lopen begonnen is, al hoefbevangen is geweest?

groetjes,

Wil.

Wil schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:28:


Wil,

als op de foto's het hoefbeen niet gekanteld is, dan is het paard toch ook niet hoefbevangen? Wellicht is het nu dus ook geen bevangenheid. Omdat je schrijft dat het probleem vooraal aan 1 kant voor zit, doet me eerder denken aan hoefkatrolontsteking en/of niet recht gericht. Is haar lichaam helemaal stijf, gespannen? Dan kan het probleem ook meer in de schouder en de rug zitten. (misschien ken je deze site al hoefkatrol.com)

Wellicht heb ik info over je paard gemist en zit ik er dus wel naast, dan vergeet je dit maar weer.

groet,
Janna

janna schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:48:


Hoi Janna, dank voor je reactie. De foto's zijn genomen jan. 2004.... Het hoefbeen zit de hoefwand getaped en dit kun je op een foto heel goed zien. Er waren absoluut geen afwijkingen, nergens in de voeten, te zien. Dus ook geen Hoefkatrolonsteking]">HKO. Ik besef dat dit natuurlijk wel een momentopname is.
Mijn kennis reikt juist niet zo ver dat ik weet of hoefbevangen altijd samen moet gaan met een hoefbeenkanteling? Verder weet ik wel dat dit paard altijd iets Frans heeft gestaan. De rechtervoorvoet had ook altijd een fikse 'snavel'....
De linkervoorvoet wordt al aardig concaaf, daar zit het probleem dus niet.
Uiteraard is de witte lijn nog niet genezen. Er staat nu ongeveer 5 cm. goede wand, de rest zal gewoon weer uit moeten groeien.
Ik begrijp je denkwijze over de stijvigheid. Het is een Tennessee Walker en hij (geen haar ) loopt het allerliefst rechtuit. Maar: toch train ik hem zo af en toe wel degelijk in de rijbak, jaja... volgens Antoine's methode... slingeren! Links- en rechtsom... je krijgt zo een lekker soepel paard! Ook inbuigen als ik erop zit, neus naar de schouder.
Maar: bij een genezend paard heb ik ook gelezen dat korte wendingen nu niet goed zijn voor de witte lijn... Hij kan dit nu ook niet hoor. Dus laat ik het soepelbuigen even voor wat het is. Wij wandelen (op hoefschoenen) en zo af en toe zit ik er op, maar niet meer dan 1 uur of zo... Gewoon alleen maar stappen. Totdat hij zelf aangeeft dat hij wel weer wil 'walken'..... Hij is dus niet stijf of gespannen. Buiten dat heb ik een vriendin die paardenmasseuse is.... En als ze al hierkomt mag ze voordat ze koffie krijgt EERST lekker m'n paard losmasseren... ) Hij staat hiervan helemaal te genieten.
En ik ook. Het is gewoon een heel dankbaar dier.

Janna, de natuurlijk bekapper die hier nu regelmatig komt op mijn verzoek, zegt dat dit een lichte bevangenheid is...

Groet,
Wil.

Sorry, de MAC heeft last van de warmte geloof ik! De Dierenarts had een stukje staaldraad op de hoefwand geplakt voor het rontgenen. Natuurlijk geen stukje hoefbeen, sorry!
Wil.