Piet schreef op donderdag, 14 juli 2005, 8:25:


Beste Piet, je zet mij aan het denken..... Zou het mogelijk kunnen zijn dat paarden echt langdurig hoefbevangen (chronisch?) kunnen zijn? Ik bedoel: zomer en winter door en dan b.v. 2 jaar of zo?
De reden waarom ik dit vraag: vorig jaar september 4 ijzers def. verwijderd. Paard was toen 14 jaar oud. Met ijzers onder ook al gevoelig (ongeveer 2 jaar) en soms onregelmatig lopen (niet kreupel maar 'stoterig' op de voorhand en ook rechtervoorbeen minder ver naar voren plaatsen als het linkervoorbeen) + geen holle maar zelfs een bolle zool die uiteraard steeds uitgekapt werd. Mijn toenmalige hoefsmid heeft meerdere keren als opmerking geplaatst dat hij niet begreep waarom de voorvoet steeds slechter werd i.p.v. beter.
Ook op zijn advies rontgenfoto's gemaakt van beide voorvoeten, volgens hem was dit paard chronisch hoefbevangen. Kon nooit zonder ijzers lopen etc.
Op de foto's was het hoefbeen niet gekanteld, zijn voeten zagen er prima uit.
Aan de achterbenen werd een beginnende spat geconstateerd. Prompt moest het paard achter ook beslagen worden, met siliconen, lapje leer, en wiggen. Speciaal spatbeslag. Omdat er een standcorrectie plaatsvond meteen maar 1 week op pijnstillers. Als ik daar nog aan terug denk..... maar goed: het is gebeurd.
Lekker voelde ik me er toch al niet bij, achteraf wens ik dat ik toen al deze hele website doorgespit had. Al dat beslag hielp natuurlijk geen meter, hij liep gewoon taktmatig niet zuiver. Honderden euro's weggegooid geld.

Vaak ijzers verloren, nu begrijp ik ook waarom, de wand wordt door al dat nagelen steeds dunner en de witte lijn steeds breder. Na alweer loszittende ijzers en een fikse glijpartij waarbij we beiden net niet onderuit schoven was dit voor mij de reden om ze er helemaal af te gooien.

Omdat ik al heel veel hier gelezen had wist ik wel dat er een periode zou komen waarin hij minstens gevoelig zou lopen. Dat is ook gebeurd. Hij krijgt absoluut de tijd om te genezen, wij wandelen wel. Geen probleem. Zoals je misschien hebt gelezen is hij feb/maart wederom hoefbevangen geraakt, fructaan? Wie zal het zeggen.

Als ik jouw stukje goed begrijp is het dus zo dat een paard met een maand of 6 tot 9 nagenoeg genezen zou moeten zijn. Maar dat de mensen dan niet meer willen wachten en zo'n dier 'afgeschreven' wordt...
Je schrijft: hoe langer de zieke toestand voortduurde hoe langer het genezingsproces zal duren...

Mijn paard ging een paar maand geleden al steeds beter lopen, ook op het verharde.
Wij hebben dus gewoon pech dat ie weer bevangen is geraakt.
Als de witte lijn weer genezen is, ik zal dus wederom een paar maand geduld moeten hebben, is het dan zo dat hij altijd gevoelig zal blijven hiervoor?
En, gezien zijn geschiedenis, zou het zo kunnen zijn dat hij al jaren daarvoor, toen het gevoelig lopen begonnen is, al hoefbevangen is geweest?

groetjes,

Wil.

Wil schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:28:


Wil,

als op de foto's het hoefbeen niet gekanteld is, dan is het paard toch ook niet hoefbevangen? Wellicht is het nu dus ook geen bevangenheid. Omdat je schrijft dat het probleem vooraal aan 1 kant voor zit, doet me eerder denken aan hko.htm">hoefkatrolontsteking en/of niet recht gericht. Is haar lichaam helemaal stijf, gespannen? Dan kan het probleem ook meer in de schouder en de rug zitten. (misschien ken je deze site al hko.htm">hoefkatrol.com)

Wellicht heb ik info over je paard gemist en zit ik er dus wel naast, dan vergeet je dit maar weer.

groet,
Janna

janna schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:48:


Hoi Janna, dank voor je reactie. De foto's zijn genomen jan. 2004.... Het hoefbeen zit de hoefwand getaped en dit kun je op een foto heel goed zien. Er waren absoluut geen afwijkingen, nergens in de voeten, te zien. Dus ook geen HKO. Ik besef dat dit natuurlijk wel een momentopname is.
Mijn kennis reikt juist niet zo ver dat ik weet of hoefbevangen altijd samen moet gaan met een hoefbeenkanteling? Verder weet ik wel dat dit paard altijd iets Frans heeft gestaan. De rechtervoorvoet had ook altijd een fikse 'snavel'....
De linkervoorvoet wordt al aardig concaaf, daar zit het probleem dus niet.
Uiteraard is de witte lijn nog niet genezen. Er staat nu ongeveer 5 cm. goede wand, de rest zal gewoon weer uit moeten groeien.
Ik begrijp je denkwijze over de stijvigheid. Het is een Tennessee Walker en hij (geen haar ) loopt het allerliefst rechtuit. Maar: toch train ik hem zo af en toe wel degelijk in de rijbak, jaja... volgens Antoine's methode... slingeren! Links- en rechtsom... je krijgt zo een lekker soepel paard! Ook inbuigen als ik erop zit, neus naar de schouder.
Maar: bij een genezend paard heb ik ook gelezen dat korte wendingen nu niet goed zijn voor de witte lijn... Hij kan dit nu ook niet hoor. Dus laat ik het soepelbuigen even voor wat het is. Wij wandelen (op hoefschoenen) en zo af en toe zit ik er op, maar niet meer dan 1 uur of zo... Gewoon alleen maar stappen. Totdat hij zelf aangeeft dat hij wel weer wil 'walken'..... Hij is dus niet stijf of gespannen. Buiten dat heb ik een vriendin die paardenmasseuse is.... En als ze al hierkomt mag ze voordat ze koffie krijgt EERST lekker m'n paard losmasseren... ) Hij staat hiervan helemaal te genieten.
En ik ook. Het is gewoon een heel dankbaar dier.

Janna, de natuurlijk bekapper die hier nu regelmatig komt op mijn verzoek, zegt dat dit een lichte bevangenheid is...

Groet,
Wil.

Piet schreef op donderdag, 14 juli 2005, 8:25:



Och, dat weet ik nog zo net niet. Een paard dat jarenlang te hoge hielen, te lange tonen ed had kan best door natuurlijk te bekappen in een jaar een gezonde hoef ontwikkelen.
Dat is ongeveer de termijn dat de hoef zich vernieuwd heeft.
Groet, Pien
www.spirithorses.be

janna schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:48:


Hoefbevangenheid gaat (gelukkig) niet standaard gepaard met een kanteling van het hoefbeen. Er is zelfs nog een ergere variant, het hoefbeen kan zelfs de zool van de hoef doorboren.

Zit er een knik in de hoefwand? Zo ongeveer rond de periode waarin hij hoefbevangen zou zijn geraakt?

Volgens mij loont het toch ook het verder te zoeken in dat rechtrichten (heel veel info ook op www.paardenbegrijpen.nl) Ik blijf hier aan denken ivm.: ongelijkheid voor, liefst rechtuit willen lopen, al wat een ouder paard (ingesleten bewegingspatroon).
Ik weet niet maar uit alles wat je vertelt vindt ik het niet zo typisch hoefbevangen. Eerder nog een lichte spierbevangenheid wat moeilijk overgaat vanwege leeftijd. Zou die ook opgelopen kunnen hebben door plotselinge sneeuw/koude.
Ik weet het niet, het is maar een gevoel...

Wil schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:28:


Het antwoord op deze vraag wordt uitgebreid beschreven door Ramey in het artikel op zijn website:

http://www.hoofrehab.com/end_of_white_line_disease.htm#laminitis%20update

Veel succes, groet, joop

janna schreef op donderdag, 14 juli 2005, 17:04:

Hoi Janna, jazeker. Er zit een hele duidelijke knik. Ongeveer 4 a 5 cm onder het epiderm.
Je kunt gelijk hebben. Een Walker is natuurlijk ooit gefokt om in vroegere tijden de eindeloze katoenplantages te inspecteren... zeg maar: kilometers vreten.
Alleen heeft hij het voor zeg 2 jaar geleden nooit gedaan. Hij was lekker soepel.
Nooit onregelmatigheid of een stoterige voorhand. Zelfs een supersnelle Rack konden we er altijd goed uitrijden.

OK, maar we gaan vaak op ons gevoel af, en vaak heeft dat 'gevoel' gelijk, toch?
Hij heeft als een veulen in de sneeuw lopen spelen, da's waar. Als het al een spierbevangenheid zou zijn, wat is dan de remedie?
Groet!