jade schreef op maandag, 5 september 2005, 18:12:


Hoi Jade, wij zitten vlakbij Maastricht, ik weet niet waar jij woont, maar mits je in een straal van 40 kilometer rondom Maastricht zit kunnen wij wel bij je langskomen.
Groet, Pien
www.spirithorses.be

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 0:06:


Wat ik me er van kan herinneren is er nooit door iemand gezegd er moet nog meer af, wel is er steeds geadviseerd haal er iemand bij.
Zelf gaf ze iedereen honderden adviezen hoe het zou moeten.
Ze is zelf gaan bekappen omdat dat paard hoefzweren had. Ik vond het vreemd dat ze binnen een maand al schreef "de zool trekt al mooi hol," dat kan gewoon niet binnen een maand. Het paard had ook rooige vlekken op de hoef, ik heb toen gevraagd of het pisvlekken waren, en hoe dat paard woonde, daar kwam geen reactie op, een maand later ongeveer bleek dat het paard altijd op stal stond. Toen is er ook nog gepraat over de basisvoorwaarden, bewegen, bewegen en nog eens bewegen.
Het rare is dat ze juist heel enthousiast was, en gewoon niet af te remmen, alles ging zo geweldig en zo goed. Dat is in een dag omgedraaid, ik denk dat ze toen echt te ver is gegaan met een model in de hoef snijden, paard kon toen niet meer normaal lopen. Het was geen langzaam proces bij dat paard. Uiteindelijk vind ik het echt vreselijk zielig voor het paard. Maar ben wel blij dat zij in ieder geval nu met haar vingers van die hoeven afblijft.
Volgens mij was de strasserdame wel gediplomeerd trouwens, of al bijna, die is er maar een keer bij geweest, die zou iedere week komen, zo erg was het al toen ze werd ingeschakeld. De Strassermevrouw kreeg ook ten onrechte de schuld, die werd pas ingeschakeld toen het al te laat was.

Esther

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 6:32:


Door dit gruwel verhaal lijkt het nu alsof het niet mogelijk zou zijn voor mensen om zelf hun paarden te bekappen zonder dat er een ervaren bekapper klaar staat om in te grijpen.
Als je uitgaat van redelijke, gezonde hoeven of voeten waar de ijzers door een smid van afgehaald zijn kan je dat na het volgen van de cursus uitstekend zelf. Natuurlijk kan het geen kwaad en kan het zelfs goed zijn je werk in het begin te laten controleren door een natuurlijk bekap vakmens. Maar wanneer dan alles goed gaat, je paard loopt goed, kortom er zijn geen problemen, kan uiteindelijk niemand het beter dan degene die elke week of om de twee weken even de hoeven nakijkt en het teveel aan groei eraf raspt.
Door te kijken naar je paard en nuances uit te proberen doet de eigenaar een schat aan ervaring voor wat betreft het eigen paard op.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Monique Meijer schreef op maandag, 5 september 2005, 10:37:


Hallo,
Hier de beloofde foto's:
Deze foto's laten de onderkant van haar hoeven zien na een buitenrit van 10 km over asfalt en een stuk grind:
http://www.mijnalbum.nl/Album=C3YYY3HR
Hoevenfoto's nadat ik haar hoeven een beetje bijgewerkt had en schoongeschrobt met water:
http://www.mijnalbum.nl/Album=WE3CMUF3
De weg is niet lang meer, gelukkig........
Groeten,
Monique

Piet schreef op dinsdag, 6 september 2005, 8:22:
********************
Zo heb ik het niet opgevat hoor.

Ik ben zelf nog alleen maar een beetje aan het vijlen. Heeft weinig om het lijf. Maar ook dan is't wel beter om je te realiseren dat ALS je je paard zelf gaat bekappen, en hij misschien eens een keer niet lekker loopt, dat je niet meteen moet concluderen dat je er te weinig afgehaald hebt. Maar dat het ook kan zijn dat je even te veel weggehaald hebt.

Maar hier ging het blijkbaar om een paard wat in het begin behoorlijk hoge verzenen e.d. had, tenminste dat begrijp ik uit wat ik las.

************************
Dat bedoel ik. Kan nooit kwaad. Zeker niet in het begin.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 0:06:


Wat ze op haar website vermeld nl, dat haar geadviseerd is er nog meer af te halen, is een halve waarheid. Met posting 872 heb ik haar een ander advies gegeven wat ze kennelijk naast zich neer heeft gelegd.
Groet
Hans

Monique Meijer schreef op dinsdag, 6 september 2005, 8:29:


Weet je wat ik nou zo leuk vind aan deze foto's??? Jouw paard heeft zo te zien nogal platte zolen, en tòch kan hij zo'n lange rit aan over hard/steentjes! Super! Mijn paarden hebben ook nogal platte zolen, enerzijds omdat ik nog niet zo lang bezig ben met natuurlijk bekappen, anderzijds denk ik dat het een beetje rasgebonden is. Ik denk niet dat ze ooit zulke concave zolen krijgen zoals de mustangvoetjes, maar als ik dit jouw paard zie doen: Petje af hoor. Dat geeft mij toch wel hoop, want stiekum was ik toch wel een beetje bang, dat ik dalijk niet alles kan doen, buiten, door platte zolen...
Hoelang bekap jij al natuurlijk??

Trea

trea hoex schreef op dinsdag, 6 september 2005, 0:23:


.

Vandaag heb ik de mustangrol even bijgewerkt, en de richel er maar gewoon afgevijld. Ik weet niet of dit mag volgens de regels van natuurlijk bekappen, maar ik was toch erg nieuwschierig wat er onder zou zitten. Nou, er zit niks onder (pffft, geen scheur of bloed of wat dan ook). De hoefwand eronder is helemaal normaal, en nu ben ik natuurlijk wel benieuwd of ie nog terugkomt???

Trea

Nick Altena schreef op maandag, 5 september 2005, 22:57:


"Rigoreus dus", die twee woorden, zo gemakkelijk om die in een adem met Strasser te noemen...
Nick, heb jij het boek van Strasser wel eens gelezen?
Zo ja, dan weet je dat Strasser NIET voor rigoreus staat als er niks ernstigs aan de hand is met een hoef. Alleen wanneer er toch al grote problemen zijn bepleit ze een rigoreuze aanpak want dan maakt het toch geen zak uit. Integendeel, het paard heeft dan de kans dat de ellende sneller achter de rug is (jeweetwel, zacht heelmeesters maken stinkende wonden). Strasser zegt dat als er geen aanleiding is tot 'rigoreus' ingrijpen dat je dat dan ook niet moet doen, ga voor de geleidelijke weg!
Zo nee, lees het dan twee keer. De eerste keer met je bevooroordeelde bril op en de tweede keer met een open mind (zo is het mij vergaan). Je zult dan een heel wat genuanceerder beeld krijgen over de Strasser-methode.

Groeten,
Dorien

trea hoex schreef op dinsdag, 6 september 2005, 11:40:


Veel minder rasgebonden denk ik alswel gebonden aan omgevings omstandigheden. Rasgebonden moet je zien als populatiegenetica, en bij dergelijke door vele loci samengestelde kenmerken is normaalgesproken de vererfbare impact niet hoger dan ongeveer 20%.

Dit komt overeen met de waarnemingen dat ontsnapte paarden die zich bijv. bij een mustangkudde aansluiten binnen redelijk korte tijd vergelijkbaar goede hoeven krijgen (o.a. Jackson).

Daarom, omdat die omgevings omstandigheden zo onnoembaar belangrijk zijn, heb ik eerder ook al steeds aangedrongen het opsluiten van de paarden in stallen te stoppen. Als ze lekker kunnen scharrelen, desnoods maar op een boerenerf vol "dingen" als modder, losse stenen (puin), stuk oud landbouwplastic, gerei, tractor, etc... levert dat niet alleen een gezellige rommel op maar ook een "verrijkte" omgeving. De ex-boxen kunnen prima "doorbroken" worden tot een soort labyrinth-loopstal, waardoor de bruikbaarheid van de boxen niet eens wordt aangetast maar eerder in flexibiliteit verhoogd. Ik vind nog steeds dat natuurlijk willen bekappen van stalopgesloten paarden een druppel op een gloeiende plaat is en doodlopende weg. Eérst moet je geschiktere omgeving aanbieden waarbij natuurlijk bekappen een aanvullende extra is.
Uiteraard ben ik het wel eens met dat beslagen paarden van ijzers ontdoen een goede zaak is, zelfs bij stalpaarden, maar dat is een ander verhaal.

Groeten, Egon

Dorien66 schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:06:


Ik heb het boek van Strasser wèl gelezen, en kom toch tot de conclusie, dat vaak in de zool en straal wordt gesneden. Dit vind ik behoorlijk rigoreus tov. natuurlijk bekappen. Als je die foto's van de website van Ivanhoe kijkt, en dan met name de laatste foto, vóór de ijzers er weer onderkwamen, kan ik niet anders dan constateren dat hier zéér rigoreus in is gesneden. Misschien was het nodig, bij die hoeven, op dat moment, dat weet ik niet. Maar na het lezen van het boek van Dr Strasser ben ik in ieder geval tot de conclusie gekomen, dat ik er liever voor kies om volgens de regels van natuurlijk bekappen te werk te gaan en niet volgens Strasser, het is mij ook te rigoreus.... Dat heeft niks met vooroordelen te maken, maar met persoonlijke keuze.

trea hoex schreef op dinsdag, 6 september 2005, 11:40:


Hallo,
k denk ook niet dat mijn paard zulke concave zolen kan krijgen. Aangezien ik 40 uur per week werk is het soms moeilijk veel op pad te gaan. (Jammer genoeg moet je ook wassen, strijken (bah), enz). Mijn paard is wel dag en nacht buiten, al heeft ze soms tijden dat ze beslist in de stal wil slapen. Ik bekap haar sinds een jaar natuurlijk, sinds oktober 2004. Daarvoor bekapte ik haar al twee jaar traditioneel, waarvoor ik een 10 daagse cursus gedaan heb. Het enige voordeel daarvan was dat ik haar nu niet meer met een gediplomeerde bullebak moest plagen (ze kon alleen onder verdoving en met praam bekapt worden, zo bang was ze) en dat ik haar hoeven kon corrigeren wanneer ik wilde. Ik kon haar hoeven iets verbeteren met de traditionele methode (ze brokkelden niet meer), maar de vele hoefzweren bleven. Een jaar geleden hoorde ik van NatuurlijkBekappen en met deze methode verdwenen de hoefzweren.
We zijn nu een jaar zonder hoefzweren! Geweldig toch? We kunnen nu rijden wanneer we willen en zelfs afspraken maken! Anders was het steeds: Nou, ik moet even kijken of ik zondag wel kan, hangt ervan af hoe Indy loopt..... En meestal had ze wel weer iets.
Indy haar zolen achter zijn in vergelijking met een wilde hoef niet erg concaaf, maar ze kan wel over de onmogelijkste dingen lopen zonder problemen. Zondag ging ze bij een buurman op een grote puntige steen staan en wandelde rustig verder. Op de zool nog geen deukje. Voor is ze met zoiets wel iets gevoelig en knikt iets in, maar wandelt daarna ook rustig verder, zonder hoefzweer!
Monique

Dorien66 schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:06:


De "methode Strasser" is ontstaan vanuit een DA praktijk met klinisch nogal zware gevallen, en naar mijn indruk pas de laatste tijd genuanceerder geworden naarmate het toepassingsgebied werd verbreed.
Mevr. Strasser had/heeft voor haar "zware" behandelingen een heel aanvullend complex van faciliteiten beschikbaar. Dit kán klinisch, maar lijkt me totaal geen werk voor de gewone paardenhouder die het basispatroon van hoeven en onderhoud wil/moet leren.
En daarmee is denk ik een flink stuk van zowel de aanknopingspunten als de verschillen t.o.v. het "natural" hoefonderhoud te verklaren. Nmm een bottleneck blijft het frequent zelf controleren en zo nodig "klein onderhoud" door de verzorger zelf. Natuurlijk bekappen blijft een farce, een etiket ook maar, zolang er geleund wordt op de "professional" die relatief weinig frequent eens langskomt en dan centimeters wand e.d. moet verwijderen omdat er in tussentijd niets aan gedaan wordt (dit geldt uiteraard voor alle "methoden"). En zoals Hans v. K. laatst opperde: als je paard voldoende passende beweging krijgt heb je niet eens werk aan die hoeven! Da's alwéér "omgevingsomstandigheden"!

Groeten, Egon

Monique Meijer schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:46:


Hi Monique, sluit me aan bij Trea! Geweldig meid, wat een voeten! Het lijkt of wij een beetje hetzelfde 'probleem' hebben bij onze paarden. Ook die van mij heeft rechtsvoor zo'n platvoet... Het begint nu weliswaar allemaal wat holler te worden maar niet zoals sommige hoevenfoto's die ik weleens zie van de andere Forum-leden.
Het zij zo.... Wij zijn nu precies 1 jaar van de ijzers af. Misschien weten jullie nog wel dat hij in maart wederom hoefbevangen is geraakt.... Dus hadden we pech.
N.a.v. daarvan heb ik maat-hoefschoenen voor hem aangeschaft bij Smit.
Ik moet zeggen dat hij, dankzij die schoenen, nog enigzins kon lopen, en ik hem in beweging kon houden waardoor het genezingsproces wat sneller verloopt.
We hebben heel wat afgewandeld..... en vooral Kruiskruid-kontrole-route's gelopen...
Hier in de omgeving geen bloeiende Kruiskruiden meer, toch nog een positief punt )

We hebben dus veel meer dan 1 jaar nodig... het zij zo.
Omdat een blote voet weer beter is als een gehoefschoende voet heb ik toevallig eergisteren de hoefschoenen weer eens uitgelaten. Het paard geeft zelf wel aan of dit kan of niet.
Maar ik merkte dat ie op het harde (met schoen) steeds beter ging lopen en ook weer in de bermen durfde te galopperen. Dat vind ik precies nu zo moeilijk! Wanneer doe je de schoenen weer uit en durf je weer zonder bescherming over het harde?
Nu, eergisteren dus. Ik moet zeggen dat hij toch ietwat gevoelig loopt, zeker in het begin, als we net op pad zijn. Pad is in dit geval een vlak betonnen fietpad.
Ik merk ook dat als we wat langer lopen hij zelf gaat wisselen met harde- en zachte ondergronden... Ik laat hem zelf zijn keuze maken... Lijkt mij het allerbeste.
De weg naar verbetering blijkt inderdaad in ons geval lang.... maar wij komen er ook!
Jij, Monique, bent ietsje verder met jouw paard als wij... Toch altijd leuk om te lezen, dat geeft mij echt een grote stimulans!
Geweldig!

groet,

Wil.