Wil schreef op dinsdag, 6 september 2005, 13:44:


Niet teveel zorgen maken om die platte zolen.
Komt vanzelf goed wanneer je juist bekapt en de leefomstandigheden van je paard optimaliseert. (Voer, beweging, groep, buiten, etc.)

En ja, het kan zeer lang duren, soms inderdaad wel langer dan een jaar en al die tijd is het inderdaad het beste wanneer je het geduld hebt je paard een beetje te ontzien. Kun je ook van te voren niet altijd bepalen en is per paard verschillend, merken wij.
En je hebt natuurlijk een tijdelijk alternatief in de vorm van hoefschoenen.

Mijn 2 nieuwe Haflingers zijn nu 6 weken natuurlijk bekapt, de een had voordien 10 jaar ijzers en de ander had weliswaar nooit ijzers maar enorm veel achterstallig onderhoud. (oa vergroeide steunsels).
Beiden gaan gelijk op, eigenlijk, en 'toevallig'.
We rijden ze al buiten maar we ontzien ze nog behoorlijk.
Sukkeldrafje oké op de gladde beton, maar ze breken hun nek soms nog over steentjes. Dat is dus een teken dat dat nog niet gaat.
Wat ik bij hun wel merk is dat ze aanvankelijk, aan het begin van de rit,/wandeling, gevoelig beginnen en na 5 minuten zijn hun voeten weer gewend aan de andere ondergrond.

Let er wel op in het begin dat je de straal niet teveel laat uitsteken, we zeggen wel tot max. 3 mm boven zoolnivo, maar zeker bij paarden die hogere hielen hadden en waarvan de straal nooit gedragen heeft en nu opeens wel, kunnen er toch drukkingen ontstaan.
Zeker bij het gaan over de harde weg.

Veel plezier met jullie paarden!
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef

Weet je wat bij mijn paarden een goede graadmeter is?
Als ze in het stadium waarover we het nu hebben goed lopen kun je net zo goed zonder, wel rustig aan.
Gaan ze wat stijver of minder voorwaarts lopen zou je misschien weer eens een dagje de hoefschoenen aan kunnen doen. Met de daarachter liggende gedachte dat wanneer een paard korter gaat lopen, hij zijn spieren anders belast en dat kan spierpijn geven (eigen ervaring!).
Want tja, dat wil je ook weer niet.
Kijk daarbij niet naar de hoeven alleen, maar ook naar het lopen, of de spieren hard zijn, verkrampt, minder beenactie etc.
Voel en masseer de schouders en het verschil in ontspannen toestand.Je leert te herkennen als er spanning in het lijf zit, dan weet je dat er iets aan de hand is.
Meestal lopen ze voor gevoeliger dan achter.

Let ook goed op het orenspel. Een paard dat echt pijn heeft laat je dat wel weten, ook al kan het zijn dat je dan al een stap te ver bent.
Sommige paarden lopen overal doorheen, daar merk je niks tijdens het rijden/wandelen, dus wees alert wanneer ze na het rijden of de dag erna, vooral 's ochtends stijf lopen. Dat zegt heel veel.

Zo blijft het leuk voor jullie allebei.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef


Niet raar opkijken als het terugkomt....
Mijn Arabier had ooit een doorntje in haar kroonrand, en nu is er nog steeds een crack op die plaats over de hele hoef, net zoals jij beschrijft en ik op de foto's zie. Die streep zit er nu al 6 jaar.
Hij zit er gewoon, ze loopt goed en ik let er niet eens meer op.

Ik zou niet veel meer gaan vijlen, want het zal geen kwaad kunnen dat die streep er zit, je loopt alleen kans de hoefwand onnodig te verdunnen.
Het zal wel heel oppervlakkig zijn.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirit schreef op dinsdag, 6 september 2005, 14:48:


Oké, thanks! Dat was het antwoord dat ik nodig had. Nu ik weet dat er niets onder zit, zal ik het ook niet meer wegvijlen. Ik weet genoeg...

Spirit schreef op dinsdag, 6 september 2005, 14:41:


Hallo,
Ik neem altijd hoefschoenen mee in mijn zadeltassen! Zijn we goed voorbereid op eventuele verrassingen onderweg. Mijn paard geeft goed aan (vroeg genoeg) of iets pijn doet, dus dan kan ik daar tijdig op reageren. Overigens laat ik mijn paard kiezen of ze op de weg wil lopen of in de berm. Ze kiest tot dusver steeds voor de weg, dus dat zal wel goed lopen. Als we draven moet ik haar inhouden en tot kalmte manen, want dan gaan de oortjes naar voren en wil ze steeds sneller worden, is toch ook een teken dat ze zich goed voelt. Laatst heb ik haar zo snel laten draven als ze wilde - loeihard. Zij vond het geweldig. Ben ik blij dat ze zo'n vlakke draf heeft, want lichtrijden heb ik nooit begrepen en zal ik ook wel nooit leren (wat heb ik al een klappen gehad, zeg, ik kon wel eens dagen niet zitten......) Ze weet precies de weg naar huis, maar probeert altijd stiekum op een onschuldige manier ons huis voorbij te lopen. Ik ben blij dat ze er zoveel plezier in heeft.
Monique

trea hoex schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:37:


Juist Trea, verwoord zoals ook ik het had willen doen.
Ook ik ben wel degelijk op de hoogte hoe men bij Strasser denkt en handeld.
Ik heb me echt niet alleen beperkt in mijn kennis tot de methode zoals hier omschreven op deze site.
En ja....het wordt eentonig maar daar is i dan weer....die eigenwijze onvanger bepaalt.....(mezelf bedoelend in dit geval).
Het is mij dus ook te rigoreus, de zool hol snijden is mij al te ver om maar een voorbeeld te noemen. Iets wat toch heel veel gedaan wordt, ook bij minder probleem paarden als deze.

Bij dit paard waren de problemen blijkbaar dusdanig dat er dus nmm. wel rigoreus is in gegrepen, maar voor die tijd was dat ook door haar zelf al gedaan....
En ik scheer echt niet alles over ene kam maar zo geleidelijk als het bij deze HN methode gaat is niet te vergelijken met de Strasser methode....misschien en hopelijk het uiteindelijke resultaat wel....

De reden waarom ik voor de uiterst geleidelijke methode heb gekozen is omdat ik vind dat een dier zo min mogelijk pijn of last moet hebben van onze ingrepen.....korte (weken soms?) hevige pijn is nmm. erger dan langdurige mindere pijn....

Voorbeeld...ik heb rechts een gekneusde rib...dat is een langdurige (weken?) lange lastige pijn.
Ik heb nu ook links een klap long en das een behoorlijk hevige pijn (korte als het goed is) die ik niet graag die weken zou willen hebben wat mijn gekneusde rib gaat duren.
Met die gekneusde rib is door mij nml. een hoop nog te doen.
Had ik de pijn zoals bij mijn klaplong dezelfde periode dan deed ik helemaal niks meer.
En jullie nu maar hopen dat ik dit ook maanden krijg he :) dan zijn jullie voorlopig van die lange berichten af
Ps...dit is een geintje...voor daar weer commentaar op komt..

Nick

Nienkemulder schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 10:07:

http://img150.imageshack.us/img150/2673/paard0092ba.jpg


Hoi Nienke,
Allereerst sterkte en proficiat dat je deze pony wil helpen. Over de gips en het verweken van de huid: mijn paardje heeft na een zware gewrichtsoperatie twee maand in de gips gezeten met een voorbeen, van hoef tot net onder de voorknie (zal bij jou ook zo iets zijn neem ik aan). In die tijd is de gips éénmaal onder narcose verwisseld., toen is aan de huid bij mijn weten niets verzorgd. Toen de gips er na twee maand definitief af mocht was de huid inderdaad helemaal veranderd: een dikke laag oude verweekte huidschilfers kwam eraf met eronder hier en daar wat bloederige dunne huid. Na een paar weken schoon en droog houden is dit weer helemaal goed gekomen, nu na twee jaar zie je hier ook niks meer van. Dat huidprobleempje vond ik toen in vergelijking met het feit dat mijn paard kon blijven lopen en leven echt peanuts. Hopelijk heb je hier wat aan (ik zit ook achter met lezen zie ik, hopelijk heb je intussen al zicht op een oplossing...)
Sterkte,
Nathalie

bedankt maar...

...ik woon niet in een straal van 40 km van maastricht.
Maar kan u me mss meer vertellen van hoe je die scheur wegkrijgt?
Niet dat ik het zelf ga proberen ofzo maar gwn om al een idee te hebben
hoe iedereen het doet en of het echt wel werkt?
in elk geval hartelijk bedankt!!

-->jade<--

bedankt!

Maar waar staat die lijst want ik vind hem niet....

groeten

-->jade<--

Hoefsmid Rik schreef op maandag, 5 september 2005, 19:48:

bedankt!

Maar ik zie het nu wel niet echt zitten om met haar naar west-vlaanderen te komen want ik ben zelf nog maar 13 jaar en dan moet
ik alles bekostigen en dat zou nogal duur uitvallen...
Maar je zou me wel heel erg kunnen helpen met gewoon te vertellen hoe je die hoef ongeveer bekapt... Kwestie van dan een andere goede
hoefsmid te vinden ofzo...

in elk geval heel hartelijk bedankt!!

-->jade<--

Nick Altena schreef op dinsdag, 6 september 2005, 16:42:


Toch vind ik het vooroordelen over Strasser EN erger, tevens die spreekwoordelijke grote balk in eigen ogen......
Mijn 5 paarden worden 5 jaar gestrassert en hebben geen dag kreupel gelopen, pijn of last van onze ingrepen gehad. Daarbij 2 (ex) hoefbevangen paarden, die ook geen hoefschoenen gehad hebben.
Zo ken ik meerdere paarden waar we dicht bij betrokken zijn.
Maar oke, ik heb niet de illusie dat een ieder er nu anders over zal gaan denken.
Wat ik wel wil opmerken is dat er hier blijkbaar selectief gelezen wordt, want ik zie toch echt regelmatig berichten van paarden die gevoelig lopen, hoefschoenen nodig hebben of andere probleempjes hebben.
Dan wordt de oorzaak ineens niet in de trim gezocht, maar in andere zaken. Het zou fijn zijn wanneer er ook op die manier naar Strasser gekeken wordt
Strassermensen snijden in de zool (een deel daarvan, ik zeg het maar even want ik vind dat er daarover nogal overdreven wordt) om redenen, daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar het is ook niet zo dat paarden daar meer pijn van zouden hebben dan paarden waarbij dat niet gedaan wordt.
Sterker, wij hebben 1 echt hardhoevige. Zij is niet gebouwd om op deze zachte ondergrond te moeten leven en ik heb niet de mogelijkheden er hier een rotslandschap van te maken. Snijden we haar zool niet concaaf, gaat ze korter lopen, stoterig lopen , je ziet het tot in haar rug toe, zoals je ook bij paarden ziet met ijzers. Het is een van de redenen geweest dat ze 5 jaar terug (eenmaal) bevangen is geweest, een dikkere, harde zool. Voor haar is het dus vele malen beter juist wel in de zool te snijden en te zorgen voor een optimaal hoefmechanisme in de voor haar geen optimale omstandigheden waarin ze moet leven.
Kortom, het zou plezierig zijn wanneer er iets genuanceerder gedacht zou worden over Strasser en het niet in een adem genoemd wordt met pijn, last en rigoreus. Er is tenslotte nog zoveel te leren van ieders zienswijze.

Karin

jade schreef op dinsdag, 6 september 2005, 18:38:


Hallo,

bij een scheur in de hoef moet je er steeds van uitgaan dat die het gevolg is van een probleem. Dat kan een heel klein probleempje zijn zoals het te lang zijn van de hoefwand en dan moet je die laten bekappen. Maar dat kan ook zijn omdat er een fout drukverdeling in de hoef zelf is. En dan moet de hoefverzorger die drukverdeling opnieuw in zijn juiste context plaatsen, de hoef uitlijnen en de assen respecteren. ls de scheur een gevolg is van een losse wand of een beginnende holle wand, dan moet de hoef geraspt worden tot er geen barstje meer te zien is (als het niet héééél ernstig is natuurlijk - op de website van onze school heb ik voor een taak van de zevende-jaars foto's gezet van enkele ernstige gevallen, waaronder de foto van Klaas, als je ze wilt zien dan kijk je op http://vltiweb.sint-rembert.be/de_heer_gadeyne.htm ) en tot op de plaats waar alle hoefhoorn er weer gezond uitziet. Als je er rekening mee houdt dat een hoef ongeveer 1 cm per maand groeit, dan kan je uitrekenen wanneer het deffect helemaal zal uitgegroeid zijn. Ik geloof nie tin driehoekjes invijlen en zo. Dat helpt tijdelijk, maar neemt de oorzaak niet weg.
Dat wat ik je hier vertel, kan iedere hoefverzorger-hoefsmid je vertellen en die hoort het ook zo uit te voeren..
Hopelijk ben je hiermee wat geholpen.

groeten en hopelijk kan je snel iemand vinden

Rik

Karin Haneveer schreef op dinsdag, 6 september 2005, 20:21:


Ik heb grote bewondering voor Mevrouw Strasser en al haar leerlingen. Als je ziet welke problemen er opgelost worden is dat prachtig en het zal natuurlijk ook zo zijn dat Strasser mensen op een NB manier kunnen bekappen.
Moet een fluitje van een cent zijn.
Het is echter iets anders dan wat we hier, denk ik, voor ogen hebben.
Wat mensen aangeleerd wordt, is via regelmatig onderhoud het nabootsen van slijtage zoals een paard dat zou hebben als het op een harde onregelmatige ondergrond zou lopen. Dat is het uitgangspunt van natuurlijk bekappen.
Het blijkt dat dat een betere, gezonde hoef oplevert , met meer hoefmechanisme, een betere witte lijn enz enz. dan traditioneel bekappen of met ijzers onder
Het belangrijkste is dat dit voor iedereen die zich erin verdiept heeft, dus geleerd heeft wat er nou allemaal precies afslijt en geoefend heeft met een hoefmes en een rasp om te gaan, te doen is.
Dat is een van de redenen dat we niet snijden in zolen, of ander "diepergravend" werk doen. Bij een redelijk gezonde hoef is dat ook niet nodig.
Een hoef zal sneller verbeteren met een dunnere zool, omdat dit nog meer hoefmechanisme tot gevolg heeft.
Maar we willen graag dat wanneer mensen het onderhoud zelf doen, zij dit zonder risico te nemen kunnen uitvoeren. Daarbij nemen we voor lief dat de overgang van bv hoeven naar blootsvoets mogelijk wat langer kan duren.
We waken ervoor het "nagels knippen" zo ingewikkeld te maken dat iedereen voor een bekappingsbeurt van een expert afhankelijk is. Terwijl het uiteindelijke het resultaat zelfde zal zijn: een gezonde voet, maar getrimd door de eigenaar zelf.

Piet
natuurlijk Natuurlijk

Spirit schreef op dinsdag, 6 september 2005, 14:41:


Hi Pien! Bedankt voor je antwoord Haha... ik zal morgenochtend eens kijken! Bedankt voor de tip. Want..... hij liep vanavond als een spoortrein! Ja, ook over het harde (zonder hoefschoenen)! Ik vind het zelf niet te geloven maar het is echt gebeurd.
Moet ik er wel bij vertellen dat we z'n vriendje, een Painthorse, tegenkwamen en die twee zijn stapeldol met elkaar. Vinden het beiden duidelijk veeeeeel gezelliger om samen te lopen. Hebben ze ook gelijk in.
Maarre... oortjes naar voren en tempo!! Hij laat zich in ieder geval niet kennen!
Pien, hij liep vanavond echt weer als vanouds, en da's lang geleden. Het hele fijne is gewoon dat hij er zelf duidelijk plezier aan had om weer eens ouderwets flink tempo te draaien.. hij was bijna niet te stoppen... Hij heeft dit meer dan 2 uur volgehouden.
Gelukkig kan dit, omdat we door het vele wandelen en 'slenter' ritjes de conditie wel op peil hadden gehouden... Nou, je begrijpt zeker wel dat ik gewoon blij ben?
Heel blij dat hij ineens zo goed gaat (nee, ik weet dat we er nog niet zijn) maar dat ie weer zo'n lol had!
En... ook niet onbelangrijk... ondanks zijn snelle gewalk (hij draaft natuurlijk niet) gewoon een heerlijk ontspannen paard....
Buiten dit was het gewoon zwoel weer, we kwamen pas in het donker, rond 21.15 thuis... Haha... daarna z'n grootste beloning, lekker het weiland weer in....
Die zal vannacht wel lekker slapen...

Groetjes,
Wil.