Simon Lingbeek schreef op donderdag, 15 september 2005, 10:50:

Klopt. Dat blijkt ook nergens uit.


Het is nooit mijn bedoeling beledigend te zijn, of op de man.
Wel inhoudelijk !
Mijn inhoudelijke punt is, zoals aangegeven, dat er een duidelijke trend is naar het bestellen van eens in de zoveel tijd een "natuurlijk bekapper" i.p.v. een "zomaar smid", en dat dan "natuurlijk bekappen" te gaan noemen. Dit klopt modelmatig stomweg niet.

Er zijn verschillende mogelijkheden die wél werken:
-zoals door Hans v. K. aangegeven, is ongetwijfeld je paard consequent passende beweging en ambiance geven de beste optie. Er blijkt dan nauwelijks of geen bekappen nodig.
-daarna volgt het nabootsen van optimale natuurlijke slijtage door frequente controle en "klein onderhoud". DIT is wat naar mijn stellige indruk de cursussen zoals bedoeld door Frans en Ilona ook beogen. Dat frequente klein onderhoud zal in praktijk door de verzorger zelf moeten plaatsvinden tenzij die het budget heeft daartoe minstens 2 á 3 maal in de maand een vakman te laten voorrijden... logisch tot zover?

Groeten, Egon

Karin Haneveer schreef op donderdag, 15 september 2005, 23:36:


hoe kom je aan al die info, t laatste jaar is ie op een bekende kliniek door de hoefsmid aldaar beslagen (na de zoveelste onregelmatigheid). deze wist dus niets over een hoornzuil te vertellen. het feit dat het daar zat, baarde hem zorgen, hij wilde het "zaakje" bijelkaarhouden en het paard kreeg (eenmalig) ijzers met zijlippen. daarna heeft hij het paard weer met normale ijzers beslagen. en over de ongelijke koten: dat ziet er voor mij zo uit door de verschillende hoefstanden. de ene koot is steil en de ander is normaal. en idd, ben pas begonnen met lessen volgens de antoine de bodt methode. vooral rechtrichten. het bleek ook dat mijn paard zijn rechtervoorbeen te veel belastte. en of het hoefbeen nog in orde is, geen idee, dat zal de toekomst uitwijzen. in ieder geval bedankt voor je reactie.

e m kraak schreef op vrijdag, 16 september 2005, 0:47:


Het gevolg van dit zeer regelmatig uitvoeren van "klein onderhoud", wat de cursisten aangeleerd krijgen is dat er voor dat werk geen vakman nodig is.
Na een aanloopperiode, waarin hij bv het paard van de ijzers haalt, of overlegt met de oud-cursist wat de strategie is om van bv. hele hoge hielen af te komen, of een zwakke witte lijn te laten genezen, hoort er ook geen werk voor de specialist meer te zijn.
Het kan niet bestaan dat een paard wat goed natuurlijk bekapt wordt, met normale hoeven, de specialist na 2 maanden daar iets aan moet doen wat de verzorger niet gemakkelijk zelf kan.

Als het anders is, dan klooit de verzorger maar een beetje aan in afwachting van de "echte bekapper' die het allemaal wel even een keer in de 2 maanden in orde zal brengen.
In mijn ogen is de vakman van de toekomst, iemand die je bij een paard haalt wanneer er met het onderstel problemen zijn.
Wanneer klein onderhoud even niet genoeg is, maar er echt vakmanschap gevraagd wordt

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

ingrid van der post schreef op vrijdag, 16 september 2005, 7:41:


Die info is voor iedereen te halen uit de literatuur van dr Strasser en oa onderbouwd met foto's van bv de bloedcirculatie, die gepresenteert worden in de driedaagse basiscursus (waarvan er overigens een aantal in Ned gegeven gaan worden, alleen niet meer door dr Strasser zelf, zij heeft Karen Drost daarvoor opgeleid)
Overigens is het vreemd dat je hoefsmid er niets van weet (hoe heeft ie dan de diagnose gesteld?), zelfs in het "groene boekje" staat een stuk over hoornzuil, met foto van een aangetast hoefbeen. Alleen wordt daar de oorzaak elders gezocht (helaas deels met woorden als: "we moeten aannemen dat" en "om een of andere reden", hetgeen niet echt overtuigend klinkt) en niet gekeken naar leefomstandigheden en trim, maar het wordt als ziektebeeld gezien en de oplossing is al helemaal een andere.

Karin

ingrid van der post schreef op vrijdag, 16 september 2005, 7:41:


mijn idee wbt die ongelijke koten is een ongelijke spieropbouw door verkeerde training, spierpijn ergens in het lichaam oid en daardoor een ongelijke spierbelasting. Verschil in lengte en gebruik van de spieren dus. Het lijkt me een zaak van lange adem maar wel iets wat met training en deskundige begeleiding beter moet kunnen worden.

janna schreef op vrijdag, 16 september 2005, 9:31:


Hallo,
Even als voorbeeld: Mijn paard heeft altijd last gehad van een steile rechter voorhoef. Oorzaak daarvan was een schouderblessure en domweg verkeerde bekapping die het probleem steeds versterkte. De rechter hoef was 1,5 cm hoger dan de linker en bijna een bokhoef. Bij lopen op harde ondergrond hoorde je ook echt verschil, een doffe bonk rechts. Ze liep onregelmatig en had problemen bij aangalopperen. Mijn paard heeft 4 jaar met dit probleem rondgelopen.
De rechter voorhoef consequent steeds enkele keren per week bijhouden en corrigeren geeft naar mijn ervaring goede resultaten. Bij ons ging dat over 1 heel jaar (begonnen in oktober 2004) zo: Steeds weer de hielen wat verlagen, enorme bijgroei, weer verlagen, minder bijgroei. Dan plotseling gaf de hoef aan dat de hielen lager konden en ze bleven uiteindelijk ook laag. Het is dus wel mogelijk, maar kost veel tijd!
Tegenwoordig is haar rechter voor hoef bijna net zo als haar linker, op de weg hoor ik geen doffe bonk meer, maar hetzelfde geluid als links voor.
Een hoefsmid heeft bij mijn paard ook eens een hoornzuil geconstateerd en mij bang gemaakt met de meest gruwelijke verhalen........ Achteraf bleek dat gelukkig een defect in de witte lijn te zijn, een oude hoefzweer-gang die van boven naar beneden door de hoef loopt. Deze is inmiddels kleiner in omvang geworden en groeit er gelukkig langzamerhand uit.
Misschien heb je iets aan mijn ervaringen.
Groeten,
Monique

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 8:10:


Piet, en Egon,

Ik probeer al mkijn klanten te bewegen zelf zaken bij te gaan houden, omdat onlosmakelijk verbonden is aan de gehele opzet van het NB. Daar is geen discussie over. In de praktijk echter geven veel mensen er de voorkeur aan dat niet zelf te doen. Ondanks dat het dan verre van een ideale situatie is, ben ik dan nog steeds natuurlijk aan het bekappen, want ik hanteer de regels die daarvoor gesteld zijn.
Wat betreft de toekomst zie ik ook de volgende focus:
=>begeleiding en kennisoverdracht
=>af en toe controle
=>probleemgevallen

Vind ik een prima ontwikkeling, want geeft meerwaarde aan het beroep van natuurlijk bekapper...

Simon Lingbeek schreef op vrijdag, 16 september 2005, 11:17:

Dat zal in de praktijk best zo zijn, anders zou de markt zich niet in deze richting bewegen. Juist daarom hang ik aan de bel. Dat moet je gewoon maar als signalering zien en is zeker niet persoonlijk naar wie dan ook bedoeld.


Daarover verschillen we dan van mening. Ik denk dat het dan juister beschreven is dat jij weliswaar "natuurlijk bekapt" maar dat dit op zich nog steeds maar weinig met het model van hoefnatuurlijk onderhoud te maken heeft.

Groeten, Egon

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 10:33:


mijn paard heeft jaren geleden een ontsteking aan de toon van zijn rechterhoef gehad, deze ging snel over. t zou kunnen dat dit hier een overblijfsel van is. het stomme is dat niemand, geen ene smid en ook ik nooit iets hebben opgemerkt!! heb jij wel gewoon gereden het afgelopen jaar? ik ga maar ns naar die cursus hoefbekappen informeren.

ingrid van der post schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:50:


Hallo,
Rijden ging prima, gewoon een kwestie van rekening houden met wat ze kan en niet kan. En ze kan de laatste tijd steeds meer, galopperen gaat ook steeds beter. Misschien is het bij jouw paard wel helemaal geen hoornzuil. En dan nog: Ik heb me door onze oude dorpssmid laten vertellen dat als er wel een hoornzuil is en die zit gunstig en niet drukt in het hoefbeen, er helemaal niets aan de hand is. Een hoornzuil die ongunstig zit (in het midden van de toon), kan een gat in het hoefbeen veroorzaken door druk en dat veroorzaakt pijn en kreupelheid. Dan moet die hoornzuil eruit gehaald worden, en dat is niet zo leuk.
Ga gewoon de cursus doen, dan ben je niet van anderen afhankelijk. Maar laat wel een keer in de zoveel tijd een natuurlijk bekapper controleren! Is toch wat veiliger, wordt je zelf zekerder van.......
Kan ik helaas niet doen, daar is mijn paard te bang voor. Ze vertrouwt moeilijk vreemden die iets met haar hoeven willen.
Veel succes!
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 13:06:


De oude dorpssmid is, met alle respect, vast traditioneel opgeleid en zij halen soms oorzaak en gevolg door elkaar... Een hoornzuil is niet veel anders dan een slechte kwaliteit weefsel veroorzaakt door het niet grond parallel staan van het hoefbeen en daardoor de afknelling van het grote voorste bloedvat. Die druk en ook het gat wordt niet veroorzaakt door de hoornzuil zelf , maar door bovengenoemde reden. Het is dus volkomen onnodig en onzinnig dat operatief te verwijderen!
Een paard heeft een fantastisch zelfhelend vermogen wannneer je hem daartoe de gelegenheid geeft.


Karin

Karin Haneveer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 13:56:


Hallo, Karin,
Natuurlijk, hij is traditioneel opgeleid, en stamt uit een hoefsmid familie, met generaties van hoefsmeden. Maar hij was wel de enige uit een lange rij hoefsmeden die ik versleten heb, die mij er iets zinnigs over wist te zeggen, die normaal met mijn paard om kon gaan zonder schoppen en slaan en die hoge hielen afkeurde. Hij was ook degene die mij vertelde dat mijn paard absoluut geen hoornzuil had.
Als jij zeker weet dat een hoornzuil alleen slecht kwaliteit weefsel is, enz. en dat operatief verwijderen onnodig en onzinnig is, dan ben ik daar erg blij om dat nu eindelijk te weten! Ik heb me jarenlang zorgen gemaakt en horrorverhalen genoeg gehoord......
Dank je wel!!
En dat zelfhelend vermogen, dat hebben we in het afgelopen jaar zelf ondervonden.
Groeten,
Monique

Ik ben het met je eens Piet, maar ik denk wel dat er een hele grote groep mensen is die ook wanneer de hoef gezond is en maar klein onderhoudt nodig heeft controle wil of nodig heeft.
Ik zou met alle kennis en ervaring die ik nu heb (en na 5 maanden onderzoek doen mag ik op zijn minst zeggen dat ik me erin verdiept heb), nog steeds af en toe iemand erbij willen hebben om te controleren of het goed gaat. Of de hoef zo recht blijft als hij zijn moet, of ik door het bekappen geen (miniscule) aanpassingen doe in standen ofzo wanneer dit niet de bedoeling is enz. Als jij elke keer zelf naar de hoeven kijkt leer je ze perfect kennen, maar misschien ga je ook wel kleine veranderingen missen. Net zoals wanneer je als je iemand heel lang niet ziet het je opeens opvalt dat diegene dikker is geworden of af is gevallen en als je die persoon vaak ziet valt het veel minder snel op.

Dat absoluut ook. De gemiddelde eigen-paarden-bekapper hoeft geen kennis van hoefproblemen te hebben. Maar deze problemen moeten wel tijdig gesingaleerd worden! En dát moet die eigen-paarden-bekapper dan maar net kunnen. Een keer in de zes weken of voor mijn part een keer in de zes maanden iemand erbij halen die zulke dingen vroeg kan herkennen lijkt mij ook voor een hele grote groep mensen heel erg noodzakelijk.
Hoe vaak tobben mensen niet eindeloos door met een paard wat net niet helemaal lekker loopt. Allerlei oplossingkjes worden gezocht terwijl het echte probleem vaak een professionele en deskundige aanpak vraagt.
Nee, controle blijft in mijn ogen heel erg belangrijk! En ik zou er persoonlijk ook wat voor over hebben financieel gezien om deze controle plaats te kunnen laten vinden door iemand die genoodzaakt is een groot werkgebied te hebben met de bijbehorende hoge reiskosten.

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag, 16 september 2005, 14:15:


.
Ja, je argument voor een bepaalde bedrijfsblindheid daar kan ik in meegaan. Een soort apk hoeven keuring, inclusief eventuele bijscholing aan de verzorger om de ingeslopen fout voortaan te voorkomen.
Prima.

Piet

ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:18:


Hallo,
Een frisse kijk op de zaak is nooit weg! Inderdaad, je wordt wel wat blind als je elke dag maar weer dezelfde 4 hoefjes onder ogen krijgt. Ik heb de cursus samen met een vriendin gedaan; we vergelijken regelmatig de hoefjes van onze paarden en houden zo goed mogelijk in de gaten hoe de hoeven zich ontwikkelen en hoe onze paardjes lopen. Een beroeps-natuurlijk bekapper zou natuurlijk wel beter zijn, maar dat lukt bij mijn paard nog niet ivm de slechte ervaringen in het verleden. Wellicht in de toekomst.
Groeten,
Monique