janna schreef op vrijdag, 16 september 2005, 9:31:


Hallo,
Even als voorbeeld: Mijn paard heeft altijd last gehad van een steile rechter voorhoef. Oorzaak daarvan was een schouderblessure en domweg verkeerde bekapping die het probleem steeds versterkte. De rechter hoef was 1,5 cm hoger dan de linker en bijna een bokhoef. Bij lopen op harde ondergrond hoorde je ook echt verschil, een doffe bonk rechts. Ze liep onregelmatig en had problemen bij aangalopperen. Mijn paard heeft 4 jaar met dit probleem rondgelopen.
De rechter voorhoef consequent steeds enkele keren per week bijhouden en corrigeren geeft naar mijn ervaring goede resultaten. Bij ons ging dat over 1 heel jaar (begonnen in oktober 2004) zo: Steeds weer de hielen wat verlagen, enorme bijgroei, weer verlagen, minder bijgroei. Dan plotseling gaf de hoef aan dat de hielen lager konden en ze bleven uiteindelijk ook laag. Het is dus wel mogelijk, maar kost veel tijd!
Tegenwoordig is haar rechter voor hoef bijna net zo als haar linker, op de weg hoor ik geen doffe bonk meer, maar hetzelfde geluid als links voor.
Een hoefsmid heeft bij mijn paard ook eens een hoornzuil geconstateerd en mij bang gemaakt met de meest gruwelijke verhalen........ Achteraf bleek dat gelukkig een defect in de witte lijn te zijn, een oude hoefzweer-gang die van boven naar beneden door de hoef loopt. Deze is inmiddels kleiner in omvang geworden en groeit er gelukkig langzamerhand uit.
Misschien heb je iets aan mijn ervaringen.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 10:33:


mijn paard heeft jaren geleden een ontsteking aan de toon van zijn rechterhoef gehad, deze ging snel over. t zou kunnen dat dit hier een overblijfsel van is. het stomme is dat niemand, geen ene smid en ook ik nooit iets hebben opgemerkt!! heb jij wel gewoon gereden het afgelopen jaar? ik ga maar ns naar die cursus hoefbekappen informeren.

ingrid van der post schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:50:


Hallo,
Rijden ging prima, gewoon een kwestie van rekening houden met wat ze kan en niet kan. En ze kan de laatste tijd steeds meer, galopperen gaat ook steeds beter. Misschien is het bij jouw paard wel helemaal geen hoornzuil. En dan nog: Ik heb me door onze oude dorpssmid laten vertellen dat als er wel een hoornzuil is en die zit gunstig en niet drukt in het hoefbeen, er helemaal niets aan de hand is. Een hoornzuil die ongunstig zit (in het midden van de toon), kan een gat in het hoefbeen veroorzaken door druk en dat veroorzaakt pijn en kreupelheid. Dan moet die hoornzuil eruit gehaald worden, en dat is niet zo leuk.
Ga gewoon de cursus doen, dan ben je niet van anderen afhankelijk. Maar laat wel een keer in de zoveel tijd een natuurlijk bekapper controleren! Is toch wat veiliger, wordt je zelf zekerder van.......
Kan ik helaas niet doen, daar is mijn paard te bang voor. Ze vertrouwt moeilijk vreemden die iets met haar hoeven willen.
Veel succes!
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 13:06:


De oude dorpssmid is, met alle respect, vast traditioneel opgeleid en zij halen soms oorzaak en gevolg door elkaar... Een hoornzuil is niet veel anders dan een slechte kwaliteit weefsel veroorzaakt door het niet grond parallel staan van het hoefbeen en daardoor de afknelling van het grote voorste bloedvat. Die druk en ook het gat wordt niet veroorzaakt door de hoornzuil zelf , maar door bovengenoemde reden. Het is dus volkomen onnodig en onzinnig dat operatief te verwijderen!
Een paard heeft een fantastisch zelfhelend vermogen wannneer je hem daartoe de gelegenheid geeft.


Karin

Karin Haneveer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 13:56:


Hallo, Karin,
Natuurlijk, hij is traditioneel opgeleid, en stamt uit een hoefsmid familie, met generaties van hoefsmeden. Maar hij was wel de enige uit een lange rij hoefsmeden die ik versleten heb, die mij er iets zinnigs over wist te zeggen, die normaal met mijn paard om kon gaan zonder schoppen en slaan en die hoge hielen afkeurde. Hij was ook degene die mij vertelde dat mijn paard absoluut geen hoornzuil had.
Als jij zeker weet dat een hoornzuil alleen slecht kwaliteit weefsel is, enz. en dat operatief verwijderen onnodig en onzinnig is, dan ben ik daar erg blij om dat nu eindelijk te weten! Ik heb me jarenlang zorgen gemaakt en horrorverhalen genoeg gehoord......
Dank je wel!!
En dat zelfhelend vermogen, dat hebben we in het afgelopen jaar zelf ondervonden.
Groeten,
Monique

Karin Haneveer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 13:56:

blablabla-knipknip !

Ik wil een foto van die zuil !
Karin ik begrijp het niet hoe jij die hoornzuil uitlegt :
hoorn groeit af vanaf de kroonrand,
hoe leg jij dan de relatie met dat volledig interne hoefbeen
en het gat erin ?
kan je dit wat 'aanschouwelijker' maken ?
Peter

Peter Donck schreef op vrijdag, 16 september 2005, 19:06:


Foto's van een hoornzuil zijn oa te vinden in Strasser, Offereins en het groene boekje. Je kunt dan zien dat ze een min of meer conische vorm hebben en meestal niet tot in de kroonrand lopen, het start daar dus niet. Operatief wordt het ook tot onder de kroonrand weggesneden.
Aan de onderzijde van de hoef is het te zien als een "oog" in de witte lijn, het is korrelig weefsel dat je er zo uitpeutert.
Je moet het eigenlijk zien als een lokaal witte lijn defect.
Het corium op het hoefbeen is verantwoordelijk voor de lamelstructuur en het zoolhoorn. Door het afknellen van de circumflex (dat grote bloedvat rond het hoefbeen) in de tip krijg je een slechte lamelstructuur en lokaal slechte kwaliteit zoolhoorn. De kwaliteit van de verbindingen neemt af. Waardoor ruimte ontstaat en er een abnormale groeirichting van de wand (waterlijn/plaatjeshoorn) kan ontstaan. En hoe meer ruimte, hoe meer er abnormaal zal zijn.Hoe meer ruimte, hoe meer kans op prut en ontsteken ook.
In een later stadium neemt door diezelfde afknelling het hoefbeen in kwaliteit af door een slechte bloedvoorziening, het zal gaan degenereren.

Karin

Karin Haneveer schreef op zaterdag, 17 september 2005, 8:46:


slik, hoe weet je dat dit echt gaat gebeuren, gewoon maar afwachten. de ijzers zijn er nu af. is dit proces onomkeerbaar, of groeit het er ook wel uit. maakt het uit met of zonder ijzers. voor mijn gevoel kun je iets wat ergens in de hoef zit te pruttelen toch niet voorkomen, door ijzers (met evt zijlippen) onder te slaan. of wel?

ingrid van der post schreef op zaterdag, 17 september 2005, 14:08:


die zijlippen helpen alleen om de scheur dicht te houden,
symptoombestrijding natuurlijk,
een scheur kan je dicht krijgen door kort te bekappen
en zoveel mogelijk brokkels enzo weg te raspen
+ het verminderen van de druk lokaal door het inraspen
van een driehoekje aan de hoefrand
+ raspen van een sleufje boven de scheur.
die twee laatste dingen nemen gewoon de druk ter plaatse weg.
Bij de hierbeschreven 'hoornzuil' (eigenlijk een soort vertikale koker langs
de binnenzijde van de hoefwand ) komt het probleem van binnen.
dus eerst en vooral de doorbloeding stimuleren
én kort bekappen !
Peter

ingrid van der post schreef op zaterdag, 17 september 2005, 14:08:


Niet slikken hoor, het klinkt erger dan het in de meeste gevallen is.
Degeneratie van het hoefbeen is inderdaad een kwestie van afwachten (of foto's maken maar dat helpt je in dit geval toch niet verder), je kunt dat pas aan de onderkant van de hoef zien wanneer er een echt goede hoef is afgegroeid. Wanneer dat "oog" dan blijft bestaan is er een blijvende schade, maar in de regel is dat probleemloos. (veel paarden hebben het al vanuit hun zeer jonge jaren) Het "oog" en de degeneratie zal ook niet steeds ernstiger worden wanneer je wat aan de oorzaak doet .
Het proces is omkeerbaar door het grond parallel zetten van het hoefbeen, eventuele druk van eventueel te lange teen te halen en veel harde ondergrond zodat het hoefbeen niet alsnog alsmaar met de tip naar beneden gaat staan. De bloedvoorziening kan dan herstellen, de rotzooi eruit groeien en er kan weer goede kwaliteit weefsel groeien.
IJzers zijn een slechte optie, zij belemmeren doorbloeding en zijn eerder het verdoezelen van het probleem ipv een oplossing.

Karin