Coulash schreef op maandag 8 juni 2009, 10:06:


Laat je niet misleiden hoor, dit is een selectie uit 120 foto's die op 5 minuten genomen zijn. Op die manier staat het er 'ergens' wel op
Leve het digitale tijdperk

mariekem schreef op maandag 8 juni 2009, 9:56:


k heb het zelfde met een appelboom, maar omdat we zelf ook appeltjes willen bescherm ik de boom met kippengaas (3 palen rond de stam). En als de appels vallen dan zet ik er paaltjes met schrikdraad omheen.
Te veel pruimen lijkt me niet echt goed voor je paardje, afzetten en rapen dus.
Smakelijk!

joop schreef op maandag 8 juni 2009, 10:09:


Ha!

Marije Huijsmans schreef op maandag 8 juni 2009, 9:41:


Oei, laat Hiltrud het maar niet horen....

ElkeW schreef op maandag 8 juni 2009, 1:01:


Ik zal onze mannengroep eens gaan observeren (2 hengsten en 3 ruinen), daar wordt ook flink gespeeld en uitgedaagd. Spirit lijkt nu eindelijk wat meer de leiding over te nemen is is van een watjeshengst veranderd in een klein kanonnetje. Ruin Rico (11 jaar, 1.63 groot) wordt nu niet meer geduld door Spirit. Eigen schuld, want Rico hield Spirit altijd weg van zijn eigen zoon Iskander en dat frustreerde Spirit weer. Nu Rico in een ander groepje staat is de rust wedergekeerd.

Wordt vervolgd....

Groetjes, Pien

Sandra van Bommel schreef op woensdag 3 juni 2009, 13:46:


Goed... ben nu dus bezig met het clickeren en zoals ik eerder schreef, kan ik haar nu met vingerwijzing achteruit sturen, zonder dat ze flipt. Dat is al heel wat.

Commotie om haar heen is nog steeds een issue, maar daar werk ik aan.
Valt me echter op dat momenteel haar reactie feller is dan voorheen als ik voor haar sta en dan naar achteren loop (opzij van haar)
Haar reactie: achteruit lopen, oren in de nek, wit van de ogen laten zien, in de lucht happen, dreigen, harde nek.
Hoewel er mensen zijn die hierin dominantie zien, zie ik het persoonlijk als wantrouwen/angst en de gevoelde noodzaak van het paard om zich te verdedigen.
Ze heeft nogal wat bagage dus er zal wel een oorsprong van zijn.
Momenteel los ik het op door naderen en terugtrekken, af en toe stukje lopen, opnieuw, letten op lichaamshouding (ontspannen, niet bedreigend), maar niet ophouden bij dreiging van haar kant, maar gewoon terugtrekken en naderen totdat ze ontspand. Dan belonen en stoppen.

Vraag me ff af waar die opleving van felheid in reactie vandaan komt...

kan me een paar dingen voorstellen:
-sommige beweren dat voedselbeloning een rol speelt. Persoonlijk zie ik dat iets minder, want ze is verder niet onbeleeft naar mij toe, en vlgs mij is dit ook geen dominantie. Maar ik kan het fout hebben.
Piet???
- Ik zet haar niet vast, waardoor ze ruim de kans krijgt om te vertellen wat haar dwars zit. Bij de vorige eigenaars zag je verzet bij het zadelen, maar ze stond te kort vast om echt iets te doen.
Maakt ze nu van de gelegenheid gebruik om haar zorgen/angst duidelijk te maken?
-Tijdelijke toename omdat ze zich thuis begint te voelen en wil weten waar zij en ik staan?
-FF verward door een andere benadering dan wat ze is gewend?

????

Roep maar.
Andere vraag....
Is de manier waarop ik ermee omga de goede? Dus rustig blijven maar wel ermee werken (dus niet meteen stoppen als ze dreigt/flipt, maar terugtrekken en naderen en ontspanning vragen. En die ontspanning belonen..?

Michiel schreef op woensdag 29 april 2009, 23:26:

Met Luna gaat het langzaam maar duidelijk vooruit, de ene keer beter dan de andere keer. Zaterdag een topdag, ik plak mijn notities daarvan hier onder. Komende donderdag komt Ivan van den Brink Luna bekappen, hij werkt samen met Mike van Dijk uit Nunspeet.

Zaterdag was er enkel wat tegenzin te merken bij het halsteren in de wei, verder wat getreuzel bij het hek. doordat ik haar vrienden weg stuurde leek ze makkelijker mee te komen. Bij een stop heb ik het wachten vervangen door wat kleine oefeningen, zoals pasje achteruit, etc en dat belonen met ct. Ze vervolgd dan makkelijker met voorwaarts gaan, bedankt Esther voor de tip. Op de poetsplaats heb ik al haar vier hoeven net zo goed kunnen doen, als anders met 2 personen. Ik doe nu de afronding op de hoefstanddaard en doordat ik dit 3 maal in de week doe, zijn haar voeten al bijna helemaal goed gesleten. Die afronding is genoeg voor een beloning achteraf, zodat ik mijn werk niet hoef te onderbreken. Dat ging echt super vandaag! Ook de wandeling ging prima, één stop dat makkelijk oploste en verder gegaan door de aanplant. Ik had de fiets bij de grote weg laten staan en vanaf daar zijn we fietsend door het bos van Zandhove gegaan, een rondje van 30 minuten. Wat ik hoopte bleek uit te komen, dat ze net zo makkelijk naast de fiets wou draven (met goed gedrag) als dat ik naast haar ren. Dat was het 2de mooie van vandaag! Het bos is spannend genoeg om een beetje voorwaarts te zijn, en dan is draven makkelijker voor haar dan mijn wandeltempo aanhouden.

.

Groet, Michiel

mariekem schreef op maandag 8 juni 2009, 9:56:


Ik heb ook een pruimenboom. Vorig jaar heb ik ergens gelezen... (weet helaas niet meer waar en de pc waar ik dat op bewaard heb is inmiddels stuk)... dat de bladeren giftig zjn voor paarden. Ligt er denk ik ook aan hoeveel er naar binnen gaat.
Die van mij kunnen er niet bij en de gevallen blaadjes eten ze niet op. De pruimen ga ik ze zeker niet op laten eten. Dat ga ik zelf doen Maar die zitten bomvol suiker...

tinalina schreef op zaterdag 6 juni 2009, 15:51:


Mijn shetten zijn ook nog niet helemaal door de rui heen,shetten hebben een dubbele vacht en bewaren het haar op de buik voor als ze liggen en de nachten nog koud zijn.
straks is het ineens weg.
Ik heb ze al 12 jaar en altijd zijn ze de laatste met het zomervacht.

Groet Conny

van lennep schreef op zaterdag 6 juni 2009, 20:01:


Gisteren heb ik Lily opgezadeld en zonder van te voren te longeren gewoon hup, erop en een ritje maken. Kim vond het niet zo leuk dat haar grote vriendin zonder haar wegging, Lily kon niet wachten en stond met gespitste oortjes te wachten tot ze klaar was. Ze bleef keurig staan totdat ik in het zadel zat en wachtte tot ik aangaf dat we zouden gaan. Klaas heeft zich over Kim ontfermd. Na wat heen en weer geren en gehinnik ging Kim grazen.

Het begon al goed, onder de carport door had Lily zich goed ingeprent dat de seringen bij de voordeur niet opgegeten mogen worden. Ze ging wat verder naar rechts om te voorkomen dat een toevallig takje zo de mond in zo vliegen; ik kon net nog voorkomen dat mijn knieen tegen de houten steunpalen aanknalden. Nauwelijks 10 meter van huis weg kwam mij een buurman tegemoet. Lily ging midden op de weg lopen, recht op de auto af, onbestuurbaar, ze week geen milimeter en scheen hem eens van dichtbij te willen bekijken. Na wat geharrewar kreeg ik toch haar aandacht terug en week ze keurig opzij.

De buurman lag dubbel van het lachen, deze buurman heeft zelf paarden gehad en kon de humor van de situatie wel inzien. Zonder verdere problemen bij het landweggetje van de boer aangekomen, daarna kwamen de katten van de boer in zicht, dus voorkomen dat Lily achter de katten van de boer aangaat, voorkomen dat ze haar neus in de zak met bouwzand steekt, niet naar de ganzen, niet naar de mesthoop, niet de bouwvallige tractoronderstand inlopen, enz, enz. Door al dat gedoe kon ik haar aan het eind van het landweggetje verrassend goed sturen en Lily liep zichtbaar tevreden richting industrieterrein.

We hebben alleen gestapt, ik wil eerst de besturing in stap in orde hebben voordat ik aan een versnelling hoger begin. Lily genoot zichtbaar en probeerde goed met de vrijheid (bosal, teugel los, alleen signalen als er iets verandert) om te gaan. In het begin zwalkte ze over de weg van links naar rechts, na een tijdje begreep ze dat ik haar in het begin aangeef waar ze moet lopen en dat ze daar moet blijven tot ik meldt dat ik wat anders wil. Het zal ook wel een verandering voor haar zijn.

We zijn anderhalf uur weggeweest en hebben beide heel wat geleerd. Lily is een perfect paardje om buiten te rijden, ze is overal toe bereid en overal in geinteresseerd, ze schrikt praktisch nergens van.

Ik heb genoten van het ritje.

Monique

stumperd schreef op maandag 8 juni 2009, 11:13:


Als je het haar en niet makkelijk afborsteld kun je ook rubber handschoentjes aandoen en plukken,dat gaat best aardig.
Als het goed is is de shet ook als eerste begonnen te ruien,bij mij beginnen de shetten eerder en zijn als laatste totaal verhaard.
Dierenarts vertelde mij dat een shet een dubbele wintervacht heeft tegen de kou.
Geen paniek ,het komt goed.
Mijn paardjes hebben op hun kont en rug ook plekken die eerder mooi waren en dat komt omdat de kauwtjes daar het vacht uittrokken en de rest bleef vast zitten.
Ze hebben geen tekorten want na de rui zijn het plaatjes!.
Mijn welschjes hadden vroeger op stal een wintervacht met dekens en met koninginnedag waren ze al supermooi.
Nu ze altijd buiten lopen en een echt wintervacht krijgen zijn ze nog niet zo lang pas door de rui heen.
We hebben ook koude winter gehad en vroeg in het voorjaar was het warm en zijn ze snel begonnen met rui,daarna weer kouder en een paard houdt dan gewoon zijn vacht weer vast omdat hij het nodig heeft voor de koude nachten als nu.
Groet Conny

stumperd schreef op maandag 8 juni 2009, 11:13:


Hallo, Conny,

Kijk eens in het fotoalbum van Lily, daar staat een fot van Kim. Ze had bijna overal enorme klitten. Ik heb vergeten de eerste dag een foto te maken, het was verschrikkelijk wat voor enorme klitten dat beestje overal had. De vorige eigenaar kwam er met een enge metalen krabber aan: "Kijk je krabt het er zo af..... Kim ging er bijna bij liggen, dat arme beest. We knippen elke dag een aantal klitten weg, de helft is al verdwenen. We hebben de linkerkant van de buik nu vrij van klitten, aan de rechter kant lijkt ze door de klitten bijna 10 cm dikker.

Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 8 juni 2009, 11:32:


fot???? ik bedoel fotO. :)

Sandra van Bommel schreef op maandag 8 juni 2009, 11:02:


Ik ben een paard met een rugzak vol ellende en de mevrouw die tegenover me staat lijkt wel tot een ander ras te behoren, maar waarom zou ik haar vertrouwen? Je zal zien....vroeg of laat.......

Het belangrijkste is dat je veel hebt van dat wat nodig is ... tijd...
Leer haar weer vertrouwen te krijgen.
Schrijf een trainingsplan met zoveel mogelijk kleine stapjes die je kunt bedenken, deel elk stapje weer doormidden en desnoods nog eens, zo blijft de richting naar je einddoel gehandhaafd maar is de weg er naar toe vol met kleine succesjes.
Reageert ze negatief? Stop! Ga NIET verder. Bedenk dat daar jouw drang om 'vooruit te willen" te groot is en of je dat niet in nog een kleiner brokje kunt aanbieden.
Je wilt geen verzet meer, je wilt een paard wat zelf eerder bevestigd clickergedrag durft te gaan aanbieden.Wat wíl gaan leren. Op basis daarvan leer je een milimeter verder.
Dus geen druk meer door te wachten tot ze ontspant, vooraf moet ze ontspannen zijn en jij moet haar daar houden en vooral niet luisteren naar mensen die ohen over dominantie en voerbeloningen. Ze hebben géén idee!

Monique Meijer schreef op maandag 8 juni 2009, 11:33:


Hoi Monique,

Ja,ik heb de foto's net bekeken en ja het is een warbol!!!.
Geen prbleem hoor,je kunt gewoon zien dat het dier niet optijd geborsteld is en dan draait al het oude haar door rollen in elkaar zoals dreadlocks.
In de natuur lopen ze te schuren tegen bomen en takken en gaat het er op een normale manier af maar als dat er allemaal niet is moeten wij helpen.
Het schuren van paarden gaat ook niet zachtzinnig dus je hoeft niet bang te zijn hem snel pijn te doen.
Wat al glad is natuurlijk voorzichtig borstelen maar de wolbaal kun je ook met goede stevige mensenhaarborstel borstelen.
Het MOET ERUIT.
Het nieuwe haar zorgt daar voor maar als dat nog niet ver genoeg is valt het er niet vanzelf af.
Dus goed borstelen stimuleerd de nieuwe vacht en je kunt dit soort vervilt haar best flink wegtrekken of borstelen,pony zal je danbaar zijn!.
Groet Conny