Christel Provaas schreef op zondag 11 oktober 2009, 8:10:


Trudy, ik baal met je mee hoor! Hopelijk komt het snel weer goed, en het is idd handig om die animalintex in je ehbo doos te hebben. Echt een ellende die hoefzweren. Sterkte met Vera. Goofy kreeg van de hoefschoen hele rare opgezwollen verzenen, toen heb ik ingetaped met luier en daarna vetrap eromheen. Ducktape schijnt het ook goed te doen, heb ik nu ook alvast ingeslagen voor de eerstkomende hoefzweer. Groetjes Ingrid

Spirithorses schreef op zondag 11 oktober 2009, 8:30:


een hartverwarmende groepsknuffel bv

Cedric Coucke schreef op zaterdag 10 oktober 2009, 19:31:


Ik zou idd Piet zelf even mailen. Ik weet wel meerdere mensen in NL die hier les in geven, iemand heeft zijn eigen lange teugel showteam ook bijvoorbeeld, en er worden lange teugel dagen georganiseerd, maar daar heb jij op zo'n afstand niet zoveel aan.
In ieder geval zit er bij de orginele dvd's ook dat boekje waarin alles nog eens uitgebreid staat beschreven. Aan de hand van dat boekje kun je zelf ook heel goed aan de slag.

Succes ermee

Arabesk schreef op zondag 11 oktober 2009, 9:37:


En een paard is ook niet gemaakt om op te gaan zitten. Als je ervoor kiest dat wel te doen en hem alleen maar lekker rechtuit op z'n voorhand laat tuimelen, dan krijg je pas problemen. Vraag dat maar eens na bij mensen zoals de Bodt en anderen die al die rechtendoor wandelpaardjes weer recht proberen te breien.


Ik ben wel eens benieuwd naar de wetenschappelijke studie waaruit je dit hebt.
Linkje?


Zucht, mijn vraag ging eigenlijk gewoon over een solarium. Ik vraag me af wat dat met pezen te maken heeft?

Zoals ik al schreef, paard vindt longeren duidelijk leuk.Dat ik hem brainless cirkeltjes laat lopen, dat maken jullie ervan.
En het gaat erom dat hij beweegt en spieren opbouwt en sterker wordt. Zonder dat ik er persé bovenop ga zitten. Als ik er naast ga wandelen zal het vooral ik zijn, die spieren krijgt. En paardlief is 1m76 en beweegt zoals een dressuurknol, ga ik heel hard mogen steppen om hem bij te houden in een simpel drafje.
Maar weet je, laat ook maar weer. Ik kom hier niet vragen om trainingsadvies voor dit paard. Ik wilde alleen een simpele vraag stellen over de werking van een solarium.

Wel proficiat, erg fijn voor jou.

Anja Seijn schreef op zondag 11 oktober 2009, 0:15:


Ik had al eerder geschreven dat ik toen wel vaker ontwormde (...Dan kwam het schemaatje weer tevoorschijn..) maar daar schijn jij overheen te lezen.....of vanwaar anders dat "geluk" ?
Ik begrijp dat echt niet hoor.

Ik denk gewoon een beetje anders , Anja....Zoek altijd naar t positieve...
Geweldig voor jullie, dat je nu niet hoeft te ontwormen , dit zou namelijk ook zeer ongezond(dodelijk!) zijn voor je dure wormen op de mesthoop !
groetjes terug ,
Marlies
Ps. mijn monsters gaan morgen op de post...

Ans Jondral schreef op zondag 11 oktober 2009, 10:29:


Dat rijden ook niet natuurlijk is is geen argument om dan WEL te gaan longeren.


Heb jij een wetenschappelijke link naar een studie dat dressuur rijden WEL goed is voor een paard?

En wat betreft je solarium: waarom niet gelijk in de wasdroger?

Toch ook nog even reageren

Ik was een echte tradi dressuurmiep, rijden op de manege, wedstrijden, enzovoorts, alles erop en eraan. Heb best veel plezier gehad in die tijd hoor, maar de manier waarop er met paarden werd omgegaan daar werd ik al nooit blij van. Ik paste er ook niet echt bij hoor moet ik eerlijk toegeven, ik reed nooit op de beste paarden en was eerder het meisje wat dat ene overgebleven paardje ging poetsen terwijl iedereen in kantine naar de lessen aan het kijken was. Als commentaar kreeg ik altijd al dat ik strenger moest zijn, enzovoorts.
Toen ik 17 was moest Sieta (daar reed ik op de manege wedstrijden en carrousel mee, was mijn 'verzorgpony') naar de slacht en daar hebben mijn ouders toen godzijdank een stokje voor gestoken en haar voor me gekocht.
Toen begon het drama

Ze was zacht uitgedrukt, moeilijk, en ik had het helemaal niet in huis om daar iets mee te beginnen. Na alle adviezen die ik kreeg van mensen om me heen, uitgevoerd te hebben, was de situatie nog véél erger geworden. Na het zoveelste gevecht en de zoveelste keer dat ik huilend in de stal zat, besloot ik dat ik zo geen paard wilde hebben, omdat het eigenlijk vooral veel ruzie, frustratie en teleurstelling was.
Gaan googelen op termen als 'gedragsproblemen' op de site van PN terechtgekomen en toen ging er een wereld voor me open.

Niet alles heb ik meteen kunnen realiseren, bitloos rijden ben ik vrijwel meteen gaan doen, maar ze heeft nog een flinke tijd op die pensionstal gestaan (waar ze overigens overdag wel de hele dag naar buiten gingen in de winter en 's zomers 24/7 op het land) omdat ik nergens natuurlijke huisvesting kon vinden. En tja, je bent jong, zit nog op school, moet alles op de fiets doen.. niet zo heel eenvoudig dan.
Met natuurlijk bekappen ben ik ook vrij snel begonnen, maar dat werd een drama. Uiteindelijk zijn er toch weer ijzers onder gekomen en besloot ik dat als ze lichamelijk weer wat beter was en ik haar natuurlijk kon huisvesten, ik het nog een keer ging proberen.

Inmiddels staat ze alweer een tijdje natuurlijk gehuisvest op de Veluwe, weliswaar 80 km van mijn huis vandaan, maar ik ben ontzettend blij met de plek waar ze nu staat. Haar achterijzers waren er alweer een tijdje af, haar voorijzers nu bijna een jaar, en dat gaat echt fantastisch en boven verwachtingen. In het begin nog mijn smitjes nodig gehad voor over de weg, die ik dan uit deed in het bos, maar inmiddels is dat ook niet meer nodig en kiest ze zelfs gewoon voor de grindberm.

Een Happy End dus

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 oktober 2009, 21:01:


Bedankt voor je duidelijker antwoord. Die links zijn in het engels in gespecialiseerde hoefsmeden taal en daar kan ik geen chocolade van maken.