KFH vertaling, deel 2
__________
KFH: … en dat kunnen we denk ik redelijk snel doen. We kijken terug naar de tijd van het baroque rijden waar we min of meer het idee hebben van een paard dat uit de wildernis komt. Het is een wild paard en we kunnen speciale houdingen van het paard zien die komen van het natuurlijke paard. Dus, piaffe, passage, wat voor soort oefeningen we ook rijden met ons paard, die zijn gewoon exact overgenomen uit de natuur. Omdat daar de hengst, bijvoorbeeld, exact deze bewegingen laat zien om zichzelf te presenteren als klaar om te vechten, etc etc.
Dus, het hele idee is om het paard daar te laten waar het is, het van de wildernis te halen, niet het paard compleet te controleren. Dit is gecombineerd met, bijvoorbeeld, de tuinen van Louis XIV, bijvoorbeeld, in Versailles in Frankrijk. Daar heb je niet één boom die kan groeien zoals het wil en elk van die tuinen, zelfs tegenwoordig, we hebben dit soort shows om te zeggen: goed, ik neem de wildernis, ik wil de wildernis niet kapotmaken, maar ik wil die wildernis controleren op een heel oppervlakkige en kunstzinnige niveau. Dit is de manier van het baroque rijden. Later vinden we een verandering in de samenleving met een man genaamd Baucher. En daar startte opeens iets in de paardenwereld, vanuit het boerenpaard, vanuit het normale werkende paard, tot op het niveau van deze kunstmatig hoog gecontroleerde paarden, en deze man zei: Nou, wat jullie daar doen beste dames en heren, is iets dat erg veel tijd kost. Maar het is tijd om te veranderen. We hebben heel veel paarden nodig om op te offeren op onze slagvelden. Dus we kunnen niet, zoals zij deden, tien jaar besteden om de eerste echte dingen te doen met een paard van 12 jaar oud. Dus, deze man was een genie en hij deed dingen die ik nooit met een paard zou doen, maar op zijn minst behield hij toch het niveau van empathie voor het paard. En hij was echt in staat om een paard uit te zoeken dat niet al te snugger was, en na drie dagen kon hij absoluut spectaculaire dingen doen met dat paard. En hij zei één ding, hij zei: Waar het paard ook tegen protesteert, de wil van de ruiter zit in de nek.
Dus, hij kwam met dat nieuwe idee, hij zei: Als je een paard graag wilt controleren dan hoef je je alleen maar op de nek te focussen. Als je de nek (hals) onder controle hebt dan heb je het paard onder controle. Dus, hij was de man die het hele idee uitvond om een paard op te sluiten tussen de teugels en de benen, omdat tot die tijd de werkende ruiter en de kunstzinnige ruiter etc., zij zeiden: Ik controleer het paard met mijn gewicht en met mijn benen, en de teugels zijn er alleen maar om signalen te geven. Maar deze man zei dus: Nee, ik knijp het paard tussen de teugels en mijn benen. Ik (.. onverstaanbaar) de sporen frequent en bouw zo’n soort cirkel op. En voordat hij begon om het paard te rijden, deed hij heel specifieke oefeningen met de nek van het paard. Dit was de sleutel voor zijn manier van rijden. Hij verkocht dit aan de soldaten. Die zijn niet zo succesvol geweest als hij zelf was, omdat je overduidelijk veel talent nodig hebt om dit systeem te gebruiken.
Dus als we nu teruggaan en kijken naar, laten we zeggen de springruiters, dan is het nog steeds heel populair om dit gedeelte van Baucher’s ideeën toe te passen. Ze weten vaak niet hoe het heet, ze weten niet de precieze methode, ze weten de geschiedenis niet. Maar ze gebruiken dit soort methode om flexibiliteit te bereiken en die flexibiliteit in de hals van het paard te brengen. Dus dit is wat te doen om te controleren, je zei ’t al, om het paard te controleren. Dus, als ze nu dit type van Rollkür doen, … ik weet niet hoe je dat uitspreekt in het Engels…
Mark: I geloof dat het een Duits woord is. Maar jij mag het precies zo zeggen als je zelf wilt (gelach in de zaal)
KFH: … dan gaat het precies daar om, het controleren van de hals van het paard. Maar het punt is dat dat wat ze nu doen beneden alle peil is, omdat zelfs de empathie en het begrip voor het paard, die je wel vindt in Baucher’s idee, nu compleet wordt overgeslagen en alleen het laatste stukje is overgebleven, door met brute kracht aan de teugels te trekken.
Maar, zonder enige twijfel en ik bediscussieer dat (rollkür, kk) niet. Ik heb het nooit in het echt gezien, omdat ik het niet wíl zien. Maar de reden is het paard te controleren, en Mark, we moeten ons realiseren dat het ze lukt. Ze zijn succesvol. Zij krijgen dit sneller voor elkaar. Dus, ik kan alleen zeggen dat als iemand heel snel wil zijn in het controleren van het paard, en als dat zijn werk is, en hij heeft geen enkel gevoel meer over van empathy of een soort van gevoeligheid en een soort van ethiek, dan ja, je bent er succesvol mee.
Omdat zelfs als je een paard snel in de dressuur sport kunt beleren, wat ze steeds sneller en snelleren sneller doen, maar met dit ben je nog sneller. Omdat je op deze manier de nek (hals) van het paard controleert. Dus, naar hun mening, er is een réden voor. Het is niet alleen maar gewelddadig (bruut), het is niet alleen maar stom, als je kijkt naar welke doelen zij hebben.
Mark: Ja. Ik bedoel, Mary uit Plainwater, Michigan schrijft en zij zegt: Hoe kan een klassieke trainer zijn of haar klanten overtuigen dat het trainen van hun prachtige, getalenteerde, en waarschijnlijk kostbare warmbloed in de basis van dressuur meer tijd zal kosten dan een maand; en daarvoor heb je de doorlopende kosten, niet alleen van de training maar ook het tarief van de trainer en misschien het mislopen van inkomsten door aan competities mee te doen. Terwijl er wellicht een trainer verderop in de straat zit die zegt: Geen probleem, ik doe dat wel in een maand voor jou. En natuurlijk, daar krijgen ze de teugels strak aangetrokken, en daar ga je dan. Het is een lastige kwestie. Wat voor soort zenuwbeschadiging wordt er veroorzaakt door het gebruik van de dubbele teugel en de toepassing daarvan in deze extreme houding? Wat voor soort fysiologische problemen komen voort uit het trainen van een paard op deze manier? Of uit het rijden op die manier?
Hempfling: Ik zou eerst dit willen zeggen Mark, de paarden die ik ontvang, nu sinds 15 jaar… laten we zeggen dat de problemen van de paarden waarmee ik geconfronteerd wordt, die zijn behoorlijk veranderd in de afgelopen 15 jaar.
15 tot 20 jaar geleden, …. 20 jaar geleden… toen ik startte, waren veel van de paarden “alleen maar” geslagen. Er waren mensen die zeiden (tegen het paard, kk): Ik wil dat je dit doet en dit en dat, en als je het niet doet dan zal ik je daarvoor straffen. Of als je het echt heel goed doet dan krijg je misschien een beloning. Dit type paarden, die waren redelijk simpel om weer te corrigeren omdat, hoe bruut het ook is, maar er zit een consequentie achter (achter het gedrag van het paard, kk). Het paard weet echt: Wow! Deze vent wil dat ik dit en dat en wat dan ook doe en als ik het niet doe, (KFH imiteert geluid van een zweep, “
woosh” kk), dan zwaait er wat.
________
Warboel
