Misschien een onnozele vraag, maar is het een probleem om het paard richting 'eng' voortuig te laten draaien?
Met wandelen doe ik dit eigenlijk altijd. Zie hier ook niet echt een probleem in.
Voor een paard is het veel minder bedreigend om te zien wat op hem afkomt
Logisch, gezien het een prooidier betreft.
Paadje in lijkt me ook een goede optie, als die er is. Anders zou ik persoonlijk laten kijken.
Maar wellicht zijn er redenen om dat niet te doen?
Kan er zelf geen bedenken

Paard doet zelf eigenlijk hetzelfde als ie bang wordt bv in de wei (of buitenrit als ie niet wordt tegengehouden)
Rent stukje weg, stopt, draait om en kijkt. Normaal gedrag dus, lijkt me. (dat willen kijken)

Ik heb het idee dat gevaarlijke situaties ontstaan als het paard niet mag kijken, nerveus wordt en het 'verkeerde' doet door spanning/kort houden van de ruiter en daardoor paniek.
Ergens voor springen om de ruiter te beschermen lijkt me nogal kul
Paard is een prooidier met overlevingsinstinkt. Voor hemzelf.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 18 juni 2010, 7:27:


Het kan gevaarlijk zijn als er geen ruimte is. Als je net op een smalle weg rijdt bijvoorbeeld, of er moeten 2 voertuigen tegelijk langs... Dan wil je niet dat je paard dwars op de weg komt te staan zonder dat je hem weer recht kan keren.

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 13:32:


Het aardige is, dat de wet daar in heeft voorzien
Overig (gemotoriseerd) verkeer, dient te vertragen en zo nodig te stoppen, in dien het paard verschijnselen van angst vertoond.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Nils Vellinga schreef op vrijdag 18 juni 2010, 20:38:


Dus? Het lijkt me zinvol het paard te trainen zodat ook achteropkomend verkeer er normaal langs kan zonder dat er potentieel gevaarlijke situaties ontstaan.
De meeste automobilisten hebben geen idee welke acties paarden kunnen maken en het is niet zozeer omdat de wet iets al dan niet voorschrijft, dat je niet moet denken om je veiligheid. Het is bovendien nogal onhandig als die trekker toch wil passeren (na langzaam rijden e.d.) en je paard daar nog steeds dwars op de weg staat of die herrie met zijn neus wil volgen...

Ik denk dat je dat nog het beste aan de hand kan trainen. Maar heb verder geen tips, het paard waar ik mee bezig ben, daar kan een trekker nog niet eens bij in de buurt komen.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 18 juni 2010, 20:38:


Nils .... Kom eens een weekendje gezellig bij mij logeren en probeer die mafkezen bij mij in de buurt dat maar eens uit te leggen. Wekelijks auto's in de sloot ... dat is gaaf, man! Je kunt de wet aan je zijde hebben, maar daarmee voorkom je nog geen ongelukken!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Anja

Een vat vol geleerdheid is nog geen Druppel
wijsheid waard! ~ Pythagoras ~

Dat is dan weer het aardige, aan deze wet tekst, dat het niet perse de begeleider van het paard moet zijn, om ongelukken te voorkomen.
Een paard is een zelf denkend wezen, een auto niet.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Er zijn zat bestuurders die daar anders over denken.

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 20:51:


Nja... misschien zijn alleen hier bermen? Wij hebben iig overal bermen langs de weg, waar je prima je paard de kans kan geven even te kijken wat er aan komt. In principe zijn onze paardjes allemaal behoorlijk verkeersmak (nou ja, we hebben dus alleen nog silja en de twee shetten... maar hetzelfde was ook van toepassing op amber -wat toch echt een stresskonijn was- en toontje -die half blind was- )
Maar we geven ze dus altijd de kans om te kijken naar datgene waar ze nerveus van worden. Als iets engs voor hen is, mogen ze ff stoppen, kijken en laten bezinken. Daarna lopen ze gewoon door. Alsof ze ff moed hebben verzameld. Iets engs aan de kant mag ook worden bekeken (wordt zelfs aangemoedigd) en als iets engs achterop komt, mogen ze ook even kijken wat het is (die drang hebben ze zelf en dat mogen ze, mits ze in de berm blijven)
Merk eigenlijk geen paniekerig op de weg springen als ze mogen kijken welk monster nadert.
(we trainen dus ook aan de hand in eerste instantie)
Ik denk eigenlijk dat je daarmee gewoon natuurlijk gedrag van het paard gebruikt, waardoor het minder bedreigend is.
Overigens merk ik dat als ze in het begin de kans krijgen om iets te bekijken of ja, achterom te kijken, dat het geluid/gevaarte ed al snel bekend wordt en dat de drang om om te draaien steeds minder wordt. De shetten doen het vrijwel nooit en zelfs sil wordt alleen nog ongerust als het iets heel aparts is wat voorbij wil razen. De rest deert haar niet eens meer.
Dus in zekere zin is laten kijken volgens mij een manier van trainen. Toch?

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 19 juni 2010, 8:03:


Helemaal mee eens. Ik gebruik het mogen kijken en indien veilig mogelijk ook het mogen aanraken van het enge, ook als training en het werpt snel z'n vruchten af.
Als je paard ongerust is en jij geeft hem géén ruimte om dat te uiten door bijv. kijken naar het enge, dan verlies je al snel vertrouwen. Het paard wordt er rustig van als het wéét dat jij luistert naar zijn (of haar) gevoelens en dat je dan rustig en vol zelfvertrouwen besluit hoe te reageren op 'het gevaar'.
Natuurlijk moet je niet de leiding over wat er gebeurt aan je paard overlaten, maar je kunt heel goed je paard ruimte geven om op zijn eigen manier angstverminderende dingen te doen, terwijl je tóch het initiatief van wat er wanneer gebeurt bij jezelf houdt. Het resultaat is een paard dat bij angst aan de ruiter vraagt "wat zullen we doen?" en een ruiter/begeleider die dan een bij het paard en de situatie passende beslissing neemt.

Karen

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 19 juni 2010, 8:03:




Dat zal inderdaad het verschil zijn. Op een redelijk rustige weg met voldoende berm kun je op die manier prima je paarden laten kijken naar 'eng' verkeer en ze zodoende bomproof laten worden. Bij drukkere wegen, wegen waar weinig berm is of een combinatie daarvan is dat moeilijker. Zoals hier in de Randstad.
En zoals de weg waar TS het over had...