Hoi,

Zoals zoveel hier een niet zo originele binnenkomer: ik lees al lang mee, af en toe wat gepost maar dan nu een probleem waar ik graag de mening van meer mensen over zou horen.

Het wormenverhaal: mijn paard is sinds hij jong is al een beetje een zorgenkind, niet altijd fit en vaak periodes van erg mager worden en vaak hoge koorts, wanneer het weer twee maanden beter ging. Toen gewoon periodiek ontwormd en nooit bewust problemen gehad met wormen.
Het laatste jaar lijkt hij er echter niet af te komen. Hij is het najaar van 2009 ontwormd (hij was toen voor het eerst dat jaar in goede conditie) ivm het verhuizen naar een nieuwe plek en de wens van de eigenaren aldaar. Daarna in januari ivm gedoe verhuist naar een (tijdelijke) nieuwe plek. Op dat moment was hij al wat vermagerd, maar was het niet heel goed zichtbaar door zijn wintervacht (die hij wel naar hartelust aanmaakt, ongeacht zijn gezondheid).

Het mager worden beschouwde ik vooral als teken van stress en onwennigheid in de nieuwe kudde, alsook nog niet altijd bij het eten mogen. Het leek bovendien langzaam beter te gaan tot ik hem begin april toch maar ontwormd heb wegens de combi doffe vacht, mager en wat suf paard met wel een duidelijk bolle buik. Redelijk wat wormen gezien en daarna een paard dat weer een beetje fitter werd en aankwam.

In april weer het paard verhuist naar een verder perfecte plek, maar weer een paard dat magerder werd alsook een doffe vacht. Waarschijnlijk weer door de stress van een nieuwe plek en de nieuwe kudde. In juli gelijk met zijn nieuwe kuddegenoten een wormeitelling laten doen met als resultaat een besmetting met bloedwormen. (de rest van de paarden was in orde) Dit maal moxidectine gebruikt (voorgaande keren ivermectine) en een paard dat nu weer fitter is en wat mij betreft op goed gewicht (ribben net zichtbaar). Alleen zijn vacht glanst niet, maar misschien heeft dat te maken met het wisselen van vacht.
Nu hoopte ik dat ik het voorlopig weer bij eitellingen kon houden, tot ik hem afgelopen week bekapte en hij na een aantal keer mesten flink wat platte mest met grote aantallen kronkelende wormen produceerde. Aantallen die je normaal verwacht na een ontworming en dit een paar keer mesten na elkaar. (hij maakt zich nog wat druk om de comforttrim..).

Wat ik zie zijn volgens mij spoelwormen. Ik heb foto's gemaakt voor de zekerheid, maar wist het eigenlijk wel.
Los van opnieuw een wormeitelling doen en een ontwormingskuur geven zou ik graag horen wat anderen zouden doen en ideeen wat nou maakt dat dit paard zo gevoelig is, aangezien er zulke aantallen wormen naar buiten komen, niet meer dan 1,5 maand na de vorige ontworming.

Alvast bedankt!

Dag Anne, als ik je verhaal zo eens lees krijg ik het vermoeden dat jouw paard vanaf z'n veulentijd misschien niet goed ontwormd is geweest?
Of téveel, zodat hij resistente wormen heeft gekweekt? Want dat schijnt nu vaker voor te komen. Probeer eens een ander middel? Andere samenstelling?
En kijk uit met een vermagerd paard met moxidectine he??
Echt heel nauwkeurig het gewicht van je paard achterhalen en de moxi daarop doseren.

Verder, heb je weleens een bloedonderzoek laten verrichten?
Om te zien in hoeverre je paard een tekort aan iets heeft?

Verhuizen zal stress opleveren ja.... maar niet onoverkomelijk lijkt mij.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Tegen de spoelwormen zal je toch opnieuw moeten ontwormen, helaas. Er wordt steeds meer resistentie geraporteerd bij de spoelworm (Parascaris equorum) voor ivermectine en moxidectine. Je kan proberen met fenbendazol of pyrantel pamoaat te ontwormen. Vaak is de spoelworm daar weer wel gevoelig voor.

Dankjewel Wil en Joop,

Ik zat zelf te denken aan ontwormen met pyrantel, maar wil eerst honderd procent zeker weten dat het spoelwormen zijn en of dit de enige aldaar feestvierende wormen zijn. Aangezien er op deze manier wel erg veel ontwormingsmiddel achter elkaar ingaat. Wormeitelling duurt een dag, dus daar zal mijn paard niet onder lijden.

Maar het frustreert me dat ik nog nooit een jaar lang een fit paard heb gehad, altijd is er wel iets. Vorig jaar heb ik meerdere malen bloedonderzoek laten doen, in een periode waarin hij erg vermagert was en koorts had, kwam daar een sterk eiwit tekort uit alsook verhoogde ferritine en IgG waarden. Na luzerne bijvoeren en een antibiotica kuur een maand later nogmaals bloed afgenomen, maar de waardes waren goed, enkel nog die iets hogere ferritine en IgG waardes, maar verwaarloosbaar. Toen weer een gezond paard gedurende de zomer en herfst en vanaf de winter dus weer mager worden en wormenproblemen.
Overigens is hij als veulen en jaarling wel regelmatig ontwormd (3 keer per jaar), tot ik eitelling als optie ontdekte.

joop schreef op donderdag 9 september 2010, 10:14:


Yep, mijn idee. Moxidectine heeft niet zo'n nut tegen spoelwormen dacht ik, dat is vooral bedoeld tegen ingekapselde bloedwormen.
Spoelwormen komen normaal gesproken eigenlijk alleen voor bij veulens, volwassen paarden horen er een natuurlijke afweer tegen te hebben. Het standaard ontwormen is eigenlijk vooral gericht tegen de bestrijding van bloedwormen.
Wisselen van plaats en kudde kunnen voor sommige paarden dermate ingrijpend zijn dat ze bevattelijk worden voor spoelwormen.

Je hebt niet beschreven hoe je de ontworming doseert: voor de zekerheid wijs ik je er dan toch maar even op dat je onder geen beding een ontworming moet onderdoseren. ALS je ontwormt, liever een te hoge dosis dan een te lage dosis. Bij een te lage dosering selecteer je de sterkste wormen uit (die blijven dan leven) en de nakomelingen hiervan vererven de hogere bestendigheid tegen het ontwormmiddel. Na een paar generaties (wat gezien de korte levenscyclus van de worm heel snel gebeurt) ontstaat er dan een resistente stam wormen, die niet meer gevoelig is voor het ontwormmiddel.

Bij vermoeden van resistentie kun je het beste overstappen naar een totaal ander middel, en dat eerder over- dan onderdoseren. Daarna proberen herbesmetting zoveel mogelijk te voorkomen. (Dan moet je je even verdiepen in de levensstadia van de spoelworm, ik weet zo uit mijn hoofd niet meer hoe die ook al weer overwintert enzo).

Frans

Anne Schuite schreef op donderdag 9 september 2010, 11:17:


Gezien het bericht dat je hierna schreef denk ik dat die wormen niet meer dan een gevolg zijn van een onderliggend probleem. Los dat andere probleem op en je paard zal meer weerstand krijgen tegen de wormen.


Wow. Koorts? Eiwit tekort? Is er geen verder onderzoek gedaan? Er is een antibioticakuur ingegooid, maar is er nooit uitgezocht wat je paard nou precies voor een probleem had? Bedoel, stel je voor dat jijzelf koorts hebt en je niet zo lekker voelt. De huisarts komt niet met een diagnose maar geeft je gewoon "een antibioticakuur". Misschien heb je blaasontsteking, maar het kan ook de mazelen zijn, of hepatithis, longontsteking, of weet ik veel wat. Voor het ene zal antibiotica goed zijn, maar voor het andere is het nutteloos. En daarbij zijn er duizenden soorten antibiotica die allemaal alleen maar goed werken tegen een bepaalde soort bacterie, en dan alleen maar in een specifiek orgaan. En tegen virussen of asecptische ontstekingen werken antibioticakuren sowieso niet.

Ik heb zo'n vermoeden dat de willekeurig uitgekozen antibioticakuur niet zo goed heeft uitpakt, en dat je paard nog steeds ergens ernstig last van heeft. Die tekorten en spoelwormen zijn alleen maar een gevolg van dit ernstigere onderliggende probleem.

Kortom, ik zou de dierenarts vragen om een duidelijke diagnose (eventueel een andere dierenarts zoeken), zodat je weet wat het probleem precies is, en dan dit probleem aanpakken. Is dat eenmaal aangepakt dan zal de weerstand tegen wormen e.d. ook vanzelf weer hoger worden.


Ja, maar dat zegt niets. Bij elke ziekte schommelen de bloedwaarden, en heb je betere en slechtere perodes. Vaak worden de altijd voorkomende betere periodes onterecht toegeschreven aan iets dat je vlak daarvoor hebt gedaan of gegeten, of dan nou antibiotica was, peperkoek, homeopathie, kruiden, magische kristallen, geklop op kopere ketels, of wat dan ook was. Helaas blijkt lukraak medische gerommel zelden echt effect te hebben, al lijkt dat zo door de toevallige synchronisatie met de altijd vanzelf voorkomende pieken en dalen. Je komt doorgaans alleen verder als je precies uitzoekt WAT er aan de hand is en daar een gericht behandelplan voor samenstelt.


Winter? Misschien dat hier een sleutel is te vinden? Staat hij in de winter op stal? Krijgt hij in de winter behalve hooi ook "bijvoer"?

Frans

Echt willekeur was het niet. Hij was voor de eerste (jawel, hij heeft meerdere gehad) AB kuur goed ziek met ontzettend dikke lymfeknopen, 42 graden koorts en ook een snotneus, waarschijnlijk droes. (dit was najaar 2008). De reden van de AB was de hoge koorts die op bleef lopen en de angst dat het paard om zou vallen voor hij op eigen kracht uitgeziekt zou zijn.
De tweede ABkuur was ik niet bij aangezien mijn paard nog in NL stond en ik in Belgie studeerde. Hij had toen weer dezelfde symptomen, maar de koorts kwam tot 41.
De derde keer niks gedaan toen de koorts niet hoger dan 40 kwam en de DA toch weer met AB, bloedonderzoek en koortsremmers zou komen. Enkel zijn kiezen laten doen ivm de wisselproblemen (proppen maken) en haken op zijn kiezen. (maart 2009). Daarna werd hij weer gezond tot dus het vermageren vanaf eind december.


Deze is wel degelijk gegeven ah van bloedonderzoek (bloed is ook doorgestuurd naar een ander lab voor een second opinion), maar de DA wist het gewoon niet. Overigens ben ik daarna nooit meer bij die DA geweest gezien ze behalve niets dan ab voorschrijven en roepen dat mijn paard op ijzers moest ook nog eens bang voor mijn paard was.


Ik denk zelf stress van het verhuizen en 'gedoe' op de plek aldaar na een paar maanden, voederbieten en muesli gevoerd krijgen (zonder mijn weten en later ook niet meer) en het daarna weer verhuizen omdat hij op het laatst alleen moest staan.

Het rare is dus dat hij geen afwijkende bloedwaardes liet zien, behalve het eenmalige eiwit tekort door de combi ziek zijn en tandproblemen en die iets verhoogde onstekingsindicaties.

Anne Schuite schreef op donderdag 9 september 2010, 12:10:


Tsja, het blijft lastig om er een goed beeld van te krijgen als er in ieder bericht weer nieuwe informatie naar boven komt. Het KAN dus droes zijn geweest (maar dan zijn meestal vele paarden in je omgeving ook tegelijk ziek, want het is uiterst besmettelijk. Als jouw paard de enige was die het had, dan was het waarschijnlijk GEEN droes).


Droes krijgen ze doorgaans maar 1 keer. Het nut van antibiotica bij droes is overigens nogal "omstreden".


Drie keer droes?


Enfin, je paard heeft dus een recente geschiedenis van koortsaanvallen, gebitsproblemen, al dan niet nutteloze AB-kuren, verhuizingen, alleen staan, wisselend voerbeleid, etc.
In die omstandigheden vind ik het niet zo verwonderlijk dat er sprake is van afvallen en gebrekkige weerstand (tegen o.a. spoelwormen).
Allereerst zou ik dit paard nu stabiliteit gaan aanbieden. Een vaste plek, kudde, etc. Daarbij nog een keer goed ontwormen tegen spoelwormen.
Dit soort problemen verdwijnen even langzaam als dat ze gekomen zijn. Ga er maar rustig van uit dat je paard eerst nog wel verder zal afvallen, daar kun je niet echt veel tegen doen. Gelukkig komt het maar uiterst zelden voor dat een paard dood gaat aan vermageren. Als dan, met die stabiliteit, je paard in de lente niet begint aan te komen, of toch weer opnieuw koorts krijgt, dan zou ik toch echt een grondiger onderzoek overwegen.


"Ik weet het niet" telt niet als diagnose. Als de dierenarts het niet weet is er geen sprake van een diagnose. Dan moet er verder worden gezocht tot er WEL iets zinnigs uitkomt. Tenminste, als je het probleem gericht wilt behandelen.


Was het maar zo dat je aan "een bloedonderzoek" direct kon zien wat er aan de hand is. Nu bestaat er om te beginnen al geen standaard bloedonderzoek, maar moet je aan de hand van de anamnese gericht gaan zoeken in het bloed. Doorgaans ben je er niet met 1 bloedonderzoek, maar wordt het eerste globale bloedonderzoek gebruikt om te bepalen in elke richting je verder moet gaan zoeken. Het is heel goed mogelijk dat er afwijkende bloedwaardes zijn, maar dat die niet zijn opgemerkt omdat ze niet zijn gemeten. Zoals het er nu uitziet wijst het op een of andere sluimerende ontsteking die bij stress iedere keer weer opleeft.

Maar ok, ik zou het nu dus houden bij het aanbieden van stabiliteit, gezond voedsel (dus geen granen), een goede ontwormkuur, en de winter rustig afwachten.

Frans

Ab is zoo slecht voor de darmen net als ontwormkuren. Gezonde darmen zijn o zo belangrijk voor paarden (lees ook voor andere levende wezens). Met ab maak je steeds een beetje de weerstand minder, net als met ontwormkuren, dat is gewoon gif dat je erin stopt. Probioticia of mest van een gezond paard door het eten om de bacterien in de darm weer op peil te krijgen lijkt me voor jouw paard nu belangrijk. Gr. Ingrid

probiotica heb ik nog wel aan gedacht, nu ziet hij er echter weer goed uit en is hij ook actief.

Naar aanleiding van Frans' berichtje: Er is eindeloos zijn per bloedonderzoek op meerdere waarden getest en ook de tweede 'controle' (toen hij er zelf goed uitzag) was een uitgebreid onderzoek. Met dus een second opinion van een andere dierenarts. Met als enige resultaat die steeds iets verhoogde onstekingsindicatoren. Uiteindelijk ben ik er mee gestopt aangezien mijn paard er niet vrolijk van werd en voor het eerst een lange periode gezond bleef.

Zojuist heb ik twee foto's hier gezet (maar weet niet hoe ik deze moet koppelen aan dit topic) van de wormen in de mest van mijn paard. Ik dacht aan spoelworm, maar eigenlijk zien ze er niet uit als een parascaris als ik verder kijk op internet en de site van het Het Woud. Als het grote bloedworm is, dan weet ik niet waar ik nu mee moet ontwormen, aangezien hij pas is ontwormt met moxidectine en deze nu aardig zijn werk gedaan zou moeten hebben.

oeps.. shame on me voor de d-t fouten..

Anne Schuite schreef op zondag 12 september 2010, 22:40:


Zijn dat geen aarsmaden? Schuurt jou paard zijn staartwortel regelmatig? Dan zou je ze zelfs kunnen zien zitten onder de staart..