Hoi,

Zoals zoveel hier een niet zo originele binnenkomer: ik lees al lang mee, af en toe wat gepost maar dan nu een probleem waar ik graag de mening van meer mensen over zou horen.

Het wormenverhaal: mijn paard is sinds hij jong is al een beetje een zorgenkind, niet altijd fit en vaak periodes van erg mager worden en vaak hoge koorts, wanneer het weer twee maanden beter ging. Toen gewoon periodiek ontwormd en nooit bewust problemen gehad met wormen.
Het laatste jaar lijkt hij er echter niet af te komen. Hij is het najaar van 2009 ontwormd (hij was toen voor het eerst dat jaar in goede conditie) ivm het verhuizen naar een nieuwe plek en de wens van de eigenaren aldaar. Daarna in januari ivm gedoe verhuist naar een (tijdelijke) nieuwe plek. Op dat moment was hij al wat vermagerd, maar was het niet heel goed zichtbaar door zijn wintervacht (die hij wel naar hartelust aanmaakt, ongeacht zijn gezondheid).

Het mager worden beschouwde ik vooral als teken van stress en onwennigheid in de nieuwe kudde, alsook nog niet altijd bij het eten mogen. Het leek bovendien langzaam beter te gaan tot ik hem begin april toch maar ontwormd heb wegens de combi doffe vacht, mager en wat suf paard met wel een duidelijk bolle buik. Redelijk wat wormen gezien en daarna een paard dat weer een beetje fitter werd en aankwam.

In april weer het paard verhuist naar een verder perfecte plek, maar weer een paard dat magerder werd alsook een doffe vacht. Waarschijnlijk weer door de stress van een nieuwe plek en de nieuwe kudde. In juli gelijk met zijn nieuwe kuddegenoten een wormeitelling laten doen met als resultaat een besmetting met bloedwormen. (de rest van de paarden was in orde) Dit maal moxidectine gebruikt (voorgaande keren ivermectine) en een paard dat nu weer fitter is en wat mij betreft op goed gewicht (ribben net zichtbaar). Alleen zijn vacht glanst niet, maar misschien heeft dat te maken met het wisselen van vacht.
Nu hoopte ik dat ik het voorlopig weer bij eitellingen kon houden, tot ik hem afgelopen week bekapte en hij na een aantal keer mesten flink wat platte mest met grote aantallen kronkelende wormen produceerde. Aantallen die je normaal verwacht na een ontworming en dit een paar keer mesten na elkaar. (hij maakt zich nog wat druk om de comforttrim..).

Wat ik zie zijn volgens mij spoelwormen. Ik heb foto's gemaakt voor de zekerheid, maar wist het eigenlijk wel.
Los van opnieuw een wormeitelling doen en een ontwormingskuur geven zou ik graag horen wat anderen zouden doen en ideeen wat nou maakt dat dit paard zo gevoelig is, aangezien er zulke aantallen wormen naar buiten komen, niet meer dan 1,5 maand na de vorige ontworming.

Alvast bedankt!

Tijd voor een update!! Noppes groeit wel zoooo kanonnehard dat ie al een halfwas hond is!

Het standaardtraject in de vroege ochtend: ga je mee?? Gaan we naar de paardjes!
Is er helemaal ingebakken. Catcher heeft ie zelf vanaf dag 1 tot z'n grote vriend gebombardeerd, zal het de kleur wezen soms?

Hij rent naar beneden, omhoog..... eerst krijgt Catcher een paar snelle neuslikken.
2 weken geleden moest ie daarvoor nog omhoog springen.... en nu is het al uitrekken.
Catcher is wel zo vriendelijk om voor 'm te buigen zodat ie erbij kan.

Meegemaakt dat de vriendschap en het wederzijds vertrouwen zo diepgaand is dat de pup op z'n rug gaat liggen en Catcher z'n buikje mag groomen
Vind het zelf echt ongelofelijk wat 'n vertrouwen die pup in dat paard heeft!
Maar ja... wie ben ik om zo'n vriendschap te dwarsbomen?
Oh, hij is ook vriendelijk tegen Chaser hoor... maar Catcher is z'n afgod!

De routine van waterbakken schoonmaken (Noppes jat de afwasborstels), vullen met vers water (Noppes lebbert gewoon uit de slang), naar boven lopen en de kruiwagen pakken (Noppes doet aan mestvaaltracen), mestschep, bezem (bezems zijn mónsters!) en harkje pakken.... Noppes vermaakt zich wel met Catcher, of graaft ergens een fikse kuil die ik dan later snel weer dichtgooi.... is al helemaal ingeburgerd. Zodra de kruiwagen volgeladen is moet ie naar de mestvaalt, Noppes speelt verkeersleider. Niks leukers als verse mest die gestort wordt!
Kun je heel fijn zover mogelijk verspreiden, prima voor de natuur toch?

Daarna lopen we altijd het hele terrein even over. Nop doet wat Nopjes in de natuur moéten doen.... en ik loop allerlei struikgewas uit te trekken. Kortom: we vermaken onszelf prima. Omdat ik in het begin met beloning gewerkt heb komt ie nu gelijk als ik hem roep. Tenzij die de natuur aan het bemesten is.... dan moet ik eventjes geduld hebben ) Noppes heeft de vreemde gewoonte om z'n hoopjes uitsluitend achter struikjes of achter bomen te deponeren en al zeker niét als ik toevallig KIJK.

Achter het huis heeft Noppes z'n schatkamer gebouwd. Van alles en nog wat aan interessant sloopmateriaal ligt daar opgeslagen voor barre tijden.
Barre tijden zijn in zijn geval gloeiende hitte. Op de noordzijde waait meestal wel een verkoelend briesje en er is schaduw. Zo af en toe, als ie niet kijkt... ruimen we wél wat kurk en eikenhout, stokken, volgestopte sokken etc.etc. op hoor... Alleen nodigt dát dan wel weer uit tot het nog meer meeslepen van alles wat zo'n hond interessant lijkt en dat is dus zowat het halve bos!

De kat is een interessant schepsel. Kun je leuk mee speluh toch????
Hmmmm... deze kat is wel een flink uitslaand schepsel, niet te beroerd om in een flits van een seconde drie meter te overbruggen en al gillend naar 'n hondeneus uit te halen. Nooit geweten dat zo'n kat minimaal conservatorium in hoge tonen gehad moet hebben! Inmiddels is Noppes Oostindisch doof voor de jammerplank en daagt 'm lekker uit. Gevolg is nu dat ook de kat vaak meegaat op wandeltocht en ieder struikje een potentiële overvalplaats geworden is.
Nou... ze zijn aan elkaar gewaagd. Noppes kan net zo snel achteruit... als de kat vooruit. Ik heb nog geen serieuze krassen kunnen ontdekken.

'n paar weken geleden heb ik Noppes meegenomen in de auto. Vond dat hij dit ook maar goed moest leren.
Nu is onze auto een pick-up, maar met een gesloten laadbak. Superhandig hondenvervoer! Omdat ik dagelijks de honden van onze buurman moest verzorgen, en dit nog geen 2 km. rijden is... leek me dit een prima trainingsrondje om mee te beginnen.
Ja... wat denken jullie nou?? Noppes is zo braaf... die blaft niet?? FOUT.
Noppes deed z'n bek open en hield nooit meer op. Leuk joh, zo'n auto!
Aha.... horen kon ie me kennelijk niet.... maar ik hem wél!
Potverdorie......
Tsja...toen kreeg ik een beetje laten we zeggen onorthodox idee
En ik heb 'n flinke stamp op de rem gegeven.....
Noppes hield het niet en kukelde achterover. (haha!).
Nou... ik schat dat ik toch zeker wel een dertig keer geremd heb op die 2 km.
En toen werd het eventjes stil.... Inmiddels aangekomen, Noppes mocht eruit.
En daar was natuurlijk de beloning. Vreemde honden, ander terrein... de wereld gaat open voor zo'n puppie hoor!
Goed... gedaan wat ik moest doen. Noppes weer in de laadbak getild.
En rijden maar weer. Eerst was hij stil... en toen begon het geblaf weer.
Aha.... gelijk bovenop de rem. Het werd stil! Ja, hij heeft het nog een paar maal geprobeerd. Maar al flink minder. De volgende dag heb ik welgeteld 1 blaf gehoord, gevolgd door 'n stamp op de rem. Daarna bleef het stil. Bij thuiskomst natuurlijk gelijk uit de bak gehaald en 'm flink beloond voor het goede gedrag.
Zo.... hij is daarna nog meer keren meegeweest, ik heb 'm niet meer gehoord.
De ultieme test was vorige week, rondje DA voor z'n herhalingsentingen.
En die DA zit wél 15 km. verderop.
We hebben 'm helemaal niet gehoord. We kunnen zien dat ie op z'n gat zit, door de achterruit naar buiten kijkend. Noppes is autoproof!
Oh ja... flink gegroeid is hij ook wel! Op die weegschaal van 9.2 nu al naar 16 kilo!
En dat in ruim vijf weken tijd?? Noppes groeit als de bekende kool....

Dwars door het huis doordenderen is leuk.... maar niet als hij de 50 kilo gaat halen en flinke baggerpoten overal achter gaat laten.
Noppes moest dus leren om geen gebruik te maken van de vier grote gaten in huis... zijnde: 1 voordeur en 3 grote schuifpuien die met dit weer allemaal wagenwijd openstaan. Als de zwaluwen zo door het huis kunnen vliegen.... kan er ook wel een pup doorheen toch?
Aangezien Noppes iedereen in de gaten wil houden en bij de mensen wil zijn... geeft dat problemen als er meer dan 1 persoon is. In vijf weken tijd was de training 1:1 en alle aandacht was gericht op slechts 1 persoon, ik dus.
Toen Jules terug kwam had ie het moeilijk... want hoe hou je in vredesnaam 2 personen in de gaten? De 1 gaat de kipjes voeren... en de andere zit aan de andere kant van het huis?
Nou.... dan ren je dus dwars door het huis! Die gaten zijn er toch niets voor niets?
Natuurlijk had ie al een keertje geleerd dat ie niet zomaar binnen mocht komen... aan beide zijden zijn flinke terrassen, dus daar konden we Noppes altijd vinden.
Ik ben begonnen, ja, in de gloeiende hitte, om de schuifpuien bijna dicht te doen, zodat hij er nét niet doorkon..... Voordeur gesloten. Toen aan de andere kant van het huis gaan roepen... En dát.... was best wel ff nadenken voor hem. Totdat ie doorkreeg dat hij aan beide zijden rond het huis kon rennen. Je zou denken: dat snapt zo'n hond gelijk... maar dat is dus niet zo. Net zoals paarden het soms niet begrijpen dat ze om moeten lopen, doet 'n hond dat dus ook niet!

En Noppes rende de allereerste keer helemaal rond het huis. Braaaaaf!!! Goed zo Noppes! Knappe hoooooooond!!! (Koekje).
Paar maal getraind.... en later het commando OMLOPEN eraan verbonden.
Plus een rondraaiende opgestoken wijsvinger, zoals je een lasso ronddraait.
Je zág 'm denken..... (dat mens is gestoord!).
Maar....... het kwartje is gevallen!
Noppes loopt aan 2 zijden het huis rond op mijn geroep en het ronddraaiende wijsvingertje + commando. Vandaag had ik zowel de voordeur als alle puien open... (hihi.... gemeen he??? Echt de ultieme test!!)
En dát was echt heel erg leuk om te zien gebeuren: ik roep aan de voor hem verkeerde kant.... hij zet 1 poot binnen en je zag 'm denken: oh nee... moet niet zo, mag niet.... omlopen! Trekt de poot terug en komt met 'n noodvaart rond het huis aanrennen. Geweldig!! Echt kicken!

Ik heb 'm maar 'n klein beetje halfdood geknuffeld

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Dag Anne, als ik je verhaal zo eens lees krijg ik het vermoeden dat jouw paard vanaf z'n veulentijd misschien niet goed ontwormd is geweest?
Of téveel, zodat hij resistente wormen heeft gekweekt? Want dat schijnt nu vaker voor te komen. Probeer eens een ander middel? Andere samenstelling?
En kijk uit met een vermagerd paard met moxidectine he??
Echt heel nauwkeurig het gewicht van je paard achterhalen en de moxi daarop doseren.

Verder, heb je weleens een bloedonderzoek laten verrichten?
Om te zien in hoeverre je paard een tekort aan iets heeft?

Verhuizen zal stress opleveren ja.... maar niet onoverkomelijk lijkt mij.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op woensdag 8 september 2010, 12:05:


Niet dat het veel zal uitmaken...

Ik was benieuwd, omdat ik daar geen reactie kreeg maar hier wel het topic opnieuw zag verschijnen, vandaar. :)

Ik weet vrijwel zeker dat als jij paard niet inrijdt, ze wel een ander zullen vinden die het doet. Maar hey, punt gemaakt, en jouw zorg verder niet meer... Zo zul je het moeten zien, ik ben zelf erg bang dat ze je niet zullen gaan snappen. Maar goed, laten we hopen dat ik pessimistisch ben.

Neeee!!!!
Hoe kan dit nou?
Ik had het een klein beetje verwacht in het begin toen je begon met ontzanden ...
Maar juist in het begin ging het goed.
Sterkte Marlies!!!

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Hilarisch gewoon!!!

Leuk geschreven Wil ,en knuf voor noppes.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk om te lezen Wil! Goed bezig jij en die reus van je !

Mag ik ook even jubelen in jou topic?

Onze Charlie vliegt eindelijk weer! (Charlie = grijze roodstaart van 5 die 4,5 jaar niet heeft kunnen vliegen en met niet bedoel ik dat hij gewoon als een baksteen uit de lucht donderde, zo slecht waren zijn vleugels).

We hebben afgelopen voorjaar er toch weer een kraag op gezet en nu is eindelijk zijn tweede vleugel ook herstelt. Zo gaaf! Hij vliegt ook al heel goed. Eerst durfde hij moeilijk, want ja hij had geleerd dat hij volledig aan de zwaartekracht overgeleverd was. Hij heeft wat keren bloedpennen gebroken en zijn snavel is ook een paar keer gebroken.
Na een aantal oefensessies van een stok naar de zachte bank toe groeide zijn zelfvertrouwen en afgelopen maandag is hij zomaar opeens 2 rondjes door de kamer gaan vliegen! Hij redde helaas niet zijn kooi net niet, maar dat mocht de pret niet drukken, hij was helemaal blij !

Foto's en film maken is erg lastig, maar je weet hoe mooi het eruit ziet

Wie nu denkt huh, waar heeft ze het over. Op mijn site is het complete verhaal inclusief foto's te lezen, beetje te lang om hier uit te leggen.

Groetjes Karin

Ik kan inderdaad zelf mijn coach samenstellen door voor elk aspect iemand te zoeken, veel te lezen, hier veel te posten, etc..

De reden waarom ik eigenlijk een personal coach zou willen is dat ik het toch erg moeilijk vind om door alle bomen het bos nog te zien. Iedereen zegt wat anders, of het lijkt wel op elkaar maar met andere draai. Op zich niet verkeerd, ik moet ook zelf kunnen nadenken, mijn weg vinden en kijken waar mijn paard goed op reageert. Maar zoek maar eens uit welk totaalplaatje nu klopt.

Ik heb nu iemand die bij me op de wei komt en samen met mij het begin maakt met mijn paard. Veel wist ik al, heb ik ook al gedaan, maar de bevestiging is prettig. Het meest waardevol vind ik om nu eens vanuit een toekijkende positie de interactie tussen je eigen paard en de mens te zien. Wanneer ik zelf met haar bezig ben, ben ik als beginner toch ook erg gefocused op hoe ik het moet doen en mis ik dus gemakkelijk de subtielere signalen van mijn paard.
Maar, hoewel ik me helemaal kan vinden in haar manier van werken, is het een en al voedselbeloning. En niet gekoppeld aan click, target etc.. Dus wat gebeurde er gisteren toen ik op de wei kwam: mijn niet -het -halster-om-willende paard komt nog net niet op me afgerend maar scheelde niet veel, duwt neus in mijn zak en kijkt me aan met een blik van 'hier die appel'.
En dat wil ik dus niet. Goed, dat kan ik dan bespreken met diegene. Maar ik word er zo moe van dat iedereen maar wat anders doet. Ja, elk paard is anders. Maar globaal moet het toch hetzelfde zijn?
Dus duik ik maar weer het internet op, leen het boek van Inge Teblick en koop de dvd van die heel aardige Piet. En ga ik dus bij het volgende consult zelf vertellen aan mijn begeleider hoe ik het wil. En doe ik het dus toch eigenlijk (gedeeltelijk) weer zelf.

Een pc is iets van deze tijd, voor mensen zonder tijd, een luxe goed. Voor een paard moet je tijd maken,dat weet ik. Ik ben ook in de gelukkige positie dat ik veel tijd heb. Toch denk ik dat een pc in de paardenwereld nog niet zo gek is. Voor mensen die het gewoon graag helemaal goed willen doen. Om het paard te beschermen tegen nog meer ellende. Want daar komt het uit voort: trial and error. Ja, maar die error kan veel kapotmaken bij een heel gevoelig paard of al beschadigd paard. Daarom wil ik het gewoon in 1x goed doen.
Nou ja, 2x dan, want de 1e keer heb ik al verbruikt

Stephanie Pots schreef op donderdag 9 september 2010, 7:12:


Ik vraag me af hoeveel iemand die clickert zonder bridge dus zonder een marker te gebruiken die zegt tegen je paard "dit, wat je nu doet, heb je goed gedaan en daar krijg je later een beloning voor" weet van clickertraining. Als je het paard dan ook nog niet geleerd hebt dat er aan jouw lijf nooit iets te halen is, dat hij uit jouw persoonlijke bubbel moet blijven, vraag je inderdaad om een opdringerig paard wat niemand zou moeten willen.
Aan de andere kant is het wel mooi dat je gezamenlijk iets kunt doen.


Je begint zelf over m'n dvd, dus mag ik misschien wel even er iets oer zeggen zonder te spammen.
Er is aandacht geschonken aan het afwisselend werken als trainer en coach.
De trainer traint een korte periode het paard, terwijl de coach de trainer traint. en even later zijn de rollen weer omgedraaid, een uitstekende methode om door middel van te clicken aan de trainer te laten weten dat het heel goed is wat zij deed. Of niet te clicken als het plaatje wat je zag niet klopt met wat je in je hoofd hebt. Zo leer je van elkaars fouten en bovendien wordt je concentratie, timing en focus bij de les en scherp gehouden.
Ik denk niet dat iemand eerder deze manier van werken op een dvd besproken en laten zien heeft.

Paarden zijn heel vergevend, zolang iets niet echt een trauma is vervaagt het wel, vooral als je er ander gedrag voor in de plaats kunt trainen.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Ik ga vandaag ook contact met ze opnemen erover. Ik baal er behoorlijk van dat er melasse in zit. Er staat op de website en volgens mij ook op de verpakking dat de enige ingredient pure lijnzaad is van een hele goede kwaliteit en dat het daarom dus ook niet nodig is het eerst te koken maar zo uit het handje gegeven kan worden.
Ik geef het al maandenlang elke dag, denkend goed bezig te zijn maar heb ze dus elke dag suikerstroop gegeven

Gr jean

Ik snap ook erg goed je twijfel. Ieder heeft zijn eigen mening over hoe je een paard moet hanteren en je kunt helemaal gaar worden van de vele verschillende manieren van werken.

Niet doen. Gek worden dus. Gewoon rustig blijven en misschien ff stapje terug en je eens flink inlezen/inkijken.
En dan gaan proberen. Idd... trial en error. Dat is nl de enige manier om te ontdekken wat bij jou en je paarden past.
En zolang je het paard geen trauma's bezorgd (met positief trainen is die kans al erg klein, maar op ieder gebied geldt... houdt je ogen goed open, kijk wat je paard je probeert te zeggen) is het echt niet erg als je fouten maakt.

Hulp is natuurlijk ideaal. Maar als ik heel erg eerlijk mag zijn.... doorlopende voerbeloningen zonder bridge vind ik persoonlijk toch wel risico's inhouden.
Je zou haar kunnen vragen waarom ze zo werkt.
Ik ken wel een aantal zeer bekwame paardenmensen die met voerbeloning werken, zonder te clicken, zoals bv Piet Bakker of Marijke de Jong Maar dat zijn mensen met veel paardenervaring en de paarden waarmee ze werken weten wel waar de grenzen liggen.
Als beginneling lijkt het mij niet zonder risico.
Maar goed... dat is dus mijn bedenking en je zou dat bespreekbaar moeten maken.

Is het toch niet wat je ervan had verwacht, dan zul je een andere begeleider moeten zoeken.
Totdat je een methode vind waar jij en je paard zich prettig bij voelen
Rome werd ook niet in een dag gebouwd.

Geweldig Wil, heb van je verhaal genoten... (wat kan jij schrijven zeg!)
Wat een heerlijk dier!
Waarom maak je geen boek van je verhalen over Noppes etc.

En Karin.. Super, wat zal dat genieten zijn!

Corinne Corten schreef op woensdag 8 september 2010, 21:35:

Westernzadel heb ik idd aan gedacht, maar is hier stervensduur. Ken er maar eentje in de wijde omtrek en dan ben ik toch al snel 2.500 euro kwijt. Goed... toegegeven.... paard is belangrijk en daar zit ook wel wat in.
Maar dan zit ik alleen nog met dit ene probleem......
Mijn paard heeft een eigen mening en maakt die (gelukkig) duidelijk.
De vorige eigenaresse heeft eindeloos zadelpassers bij haar paard gehad, kocht uiteindelijk een duur goed passend zadel en kreeg van het paard te horen dat ze kon ophoepelen met haar duur zadel. Ze vond het niet lekker zitten.
En daar sta je dan...
Dan zal je gebeuren als je een zadel op maat laat maken van 2500 euro. Want het paard boeit het niet dat je er zoveel geld aan hebt uitgegeven. Zit het niet lekker, dan zit het niet lekker. Ongeacht of het perfect lijkt te passen.
(zo was ze, typisch genoeg, bij de vorige eigenaresse dan wel weer braaf met een barebackpad met beugels
Het laatste, ook erg dure, zadel van de vorige eigenaresse was ook aangemeten en leek prima te liggen, maar toch vreemd dat ze behoorlijk rugproblemen had en zo scheef was als een wokkel. Dan kan het toch niet optimaal liggen? Of heb ik dat nu.
En natuurlijk... vet zet niet meteen aan op de rug. Maar gezien haar scheefheid en het feit dat ik daaraan werk, hoop ik wel op een verandering van spieren.

In principe dacht ik om die reden aan een goed boomloos. Trekker hoor ik veel goeds over, maar die kan ik hier niet uitproberen en een zadel wat ik niet eerst kan uitproberen wordt het niet. Startrek is hier wel bekend, kan ook hier alleen nog geen uitprobeer mogelijkheid vinden, maar das een kwestie van beter zoeken. Ben ik nog mee bezig. Ook niet goedkoop trouwens, maar goed... zou kunnen sparen.
Verder hoor ik veel van vogue, maar daar lopen de meningen over uiteen. Masterback heeft flex bomen. Zou ook een optie kunnen zijn.
En ik kijk naar Hidalgo/chezz met lederen boom. Die kan ik iig uitproberen en ze zijn redelijk in prijs. Bovendien zijn ze in extra korte versie verkrijgbaar. Maar ik probeer gebruikerservaringen op te sporen, maar dat lukt nog niet zo. Ze zijn nog niet zo bekend. Geen idee van voor/nadelen van een lederen boom
Punt is dat er absoluut geen druk op de schoft mag komen, de ruggenwervel vrij moet liggen en het zadel kort moet zijn

Gaat dan overigens om spaanse zadels.