Zoals ik al eerder schreef: "doe het zelf" maar begin opnieuw en anders.
Je hébt niemand nodig. Hak het gedrag wat je uiteindelijk wilt zien in kleine stukjes, Rafel het uit elkaar en ga TRAINEN. Leer "stap" en "ho" aan vanaf de grond, niet met lange lijnen, maar met gewoon korte teugels, terwijl je op dezelfde positie naast het paard loopt als waar je normaal zit. Geef met lichaamstaal aan wanneer je wilt gaat stappen en weer wilt stoppen. Doe dit vaak genoeg en je hebt geen teugels meer nodig. Leer hem ook links en rechts op deze manier, gebruik je arm over zijn schoft en draai je lichaam naar rechts als je links loopt. Wees niet tevreden voordat hij alleen op je lichaamstaal reageert.
Ik stel voor dat je dit eerst gaat doen, dan is hetzelfde aanleren vanaf de rug een peuleschil als je zoveel mogelijk dezelfde lichaamstaal gebruikt en werk je naar een zo licht mogelijk reagerend paard. Neem er de tijd voor, bv 2 weken om alleen dít perfect aan te leren ...stap, links , rechts en ho...., vraag niks meer dan dit, wees concequent, hou vol en vermors geen tijd met longeren. In de rondte jagen is niet van belang en als je dat wilt kan dat later altijd nog.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

KimNando schreef op woensdag 31 oktober 2012, 0:11:

Mag ik vragen hoe hij in eerste instantie op jou begeleidster reageerde(dus voordat hij gewend was?)
Dat zou wel eens goed uit kunnen komen? Ik heb namelijk het idee dat je paard ook niet met jou begeleidster verder wil?
Ik weet niet of het zo is natuurlijk, maar ik zou mij in ieder geval niet onder druk willen laten zetten, door haar, om toch naar dit soort dwangmiddelen te gaan grijpen.

Ik denk dat je idd. zoals Piet al schrijft, best zelf aan de slag kan gaan met je paard.
Begin met een aantal stappen terug te gaan en dan in hele kleine stapjes weer vooruit.
Let goed op je paard, gaat het een dagje wat minder, sluit dan af met iets makkelijks en stop ermee voor die dag, we hebben allemaal wel eens een minder goede dag.
en trap vooral niet in de val om te grote stappen te nemen, omdat het zo goed gaat, bevestig en beloon dit goede gedrag en stop dan voor deze dag, morgen weer een dag en je hebt alle tijd (2jaar?) voor hij volgroeid is.
Zorg verder dat je ook goed naar jezelf kijkt, als jij niet goed in je vel zit voelt je paard dat ook waardoor de samenwerking voor die dag ook al een negatief tintje krijgt.
Set it up for succes !
Je kan het vast! en je paard ook!

Hier op het forum zijn nog een aantal mensen die het helemaal zelf gedaan hebben, zonder begeleiding van mensen die het horen te weten dus vraag maar raak zou ik zeggen.

nog even over de sitepul, als jij zelf het gevoel hebt dat hij verder goed reageert op dit hoofdstel zou ik dit niet zomaar gaan veranderen.

Succes ermee !

Groetjes Marlies

Man wat ben je goed bezig!

Gewoon lekker dicht bij jezelf blijven: de adviezen van Piet opvolgen: je kan idd naast je paard staan (daar waar je anders zit), gewoon je touwhalster met teugels en al vanalles gaan doen, zonder dat je erop hoeft. Vergeet dan niet om dit zowel vanaf links als rechts te doen: je zult zien dat hij een makkelijke kant heeft en een moeilijke- als je dat niet al wist)

En 2e tip: als je denkt, dat je het in kleine stapjes doet, kunnen ze NOG veeeeeeeeeel kleiner en dus makkelijker en dus leuker voor jou EN je paard!

En vergeet vooral niet de bovenste zin!

Veel plezier, Bianca

Ik ben momenteel ook mijn paard aan het inrijden en dat gaat echt van een leien dakje al zeg ik het zelf. Ik had helemaal geen ervaring met groene paarden en dan heb ik ook nog eens een paard met een nogal vurig temperament en beslist geen dooie diender. Maar toch ervaar ik het hele inrijden als een piece of cake. Als je eenmaal weet hoe je je paard iets kunt leren, en je paard vindt dat ook nog eens heel erg leuk, dan kun je je paard álles leren. Stap voor stap, zodat je paard niet voor verrassingen komt te staan.

Persoonlijk smeer ik het wel uit over een langere tijd. Ik vind het eerlijk gezegd niet kunnen om met zo'n onervaren en nog veel te jong paard al te galopperen onder het zadel. Het lijf van een 4,5 jarig paard is daar echt nog niet aan toe! Mijn paard is een jaar ouder en daar heb ik pas een aantal keer korte stukjes op gestapt. Ook al een keer buiten de wei gereden. Gewoon een lang stuk rechtuit over harde ondergrond aan de lange teugel en verder nog niets gevraagd.

Als ik jou was zou ik opnieuw beginnen en het in ieder geval zelf gaan doen. Zodra iemand je komt helpen ga je een bepaald stappenplan volgen en volg je dus niet meer je eigen gevoel.

Katwijk is trouwens bij mij om de hoek. Als je het leuk vindt dan kan ik wel een keer bij je langskomen om mijn ervaringen te delen. Of jij komt bij mij kijken, dat mag ook.

Dani62 schreef op woensdag 31 oktober 2012, 10:29:
Helemaal mee eens!


Kijk... en dat is 'n aanbod wat ik gelijk met beide handen zou aangrijpen! 2 weten meer als 1 he?

Succes met je paard!

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Ok dank jullie wel allemaal!
@Piet:Daar ga ik dan mee aan de slag, kleine stapjes, op de grond naast hem en sturen. Fijn dat ik dit met jullie gedeeld heb. Iedereen roept altijd, haal er een professional bij, want die weet het en anders verpest je je paard. Maar ik ga gewoon mijn eigen gevoel volgen. Veel beter voor mijn zelfvertrouwen ook

@Marlies: Even om antwoord te geven op je vraag, hij was erg terughoudend toen hij voor de eerste keer de begeleidster ontmoette. Maar dat was hij tegen de meeste mensen eigenlijk wel, dus ik schonk er niet veel aandacht aan. Maar hij had het dus niet bij alle mensen. Dus ik had beter moeten opletten Want wat jij zegt kan heel goed kloppen.

@Dani62: Dat lijkt me erg leuk, idd om een keer ervaringen uit te wisselen. Het is gewoon fijn te weten als je goed bezig bent. Sta jij bij April toevallig? Ik meen wat te herkennen van de foto's uit je advertentie.

KimNando schreef op donderdag 1 november 2012, 0:28:


Hey wat grappig, dat klopt inderdaad!
Je kent het dus waar mijn paard staat? Ik stuur je wel even een privé mailtje, want dit gaat wel erg offtopic...

Mijn paardje begon op een gegeven moment ook raar te doen tijdens het beleren (na een paar maanden, maar het beleren duurt bij ons heel lang.... ); opeens begon hij te schudden en wilde hij onder het zadel krabben totdat ik eraf stapte.

Bij Tytse was het een miniprobleempje in de ruggengraat (lombaire) dat binnen 1 sessie osteopaat was opgelost!

Controleer dat eerst! Je wilt niet op je paard zitten als dat pijn doet.
Verder kan het dus het zadel zijn of hij vindt het niet meer leuk…

Nadat fysieke en zadel-problemen zijn uitgesloten, volg de raad van Piet op en doe het zelf en begin opnieuw! Leer ‘m eerst alle hulpen aan de hand, feliciteer ‘m, zorg dat hij trots op zichzelf is en er plezier in heeft en ga er dan pas op zitten. Persoonlijk zou ik ook niet zo snel al gaan draven en galopperen. Eerst lekker stappen, leren stoppen, stilstaan, bochtjes maken, heupen opzij, voorpootjes opzij etc etc … en pas verder gaan als dat er allemaal goed inzit.

Succes !

Hallo,
Hier even een update van mij. Het lag dus toch aan het zadel!! Dit was te smal geworden en drukte op zijn schouderbladen. Ongelofelijk dat hij binnen 3 maanden uit zijn zadel gegroeid is! Dus voor mij een wijze les dat ik voorlopig rustig aan doe, lekker wandelen, totdat hij uitgegroeid is. Ik heb nu een nieuw zadel, met verwisselbare boom, dus hopen dat hij weer snel vertrouwen krijgt dat het geen pijn meer doet! (voor de boomloze fans, ik heb bewust voor een boomzadel gekozen).

Nu ik weet dat het aan het zadel ligt, is het nog nodig om een osteopaat erbij te halen? Hij loopt verder soepel en rolt makkelijk om, geeft ook nergens pijn aan. Doe het met alle liefde maar ze zeggen vaak, als je eenmaal hieraan begint blijf je bezig (en ik spreek uit ervaring met mijn oude paardje).

Bedankt voor de reacties! Mede door jullie heb ik de zadelmaker erbij gehaald. Erg blij en opgelucht dat ik mijn eigen gevoel heb gevolgd en geen dwang heb toepast :)

KimNando schreef op zaterdag 10 november 2012, 18:48:


Fijn!
Het zadel hoort ACHTER de schouderbladen te liggen. Als het op de schouderbladen drukt, zoals je schrijft, dan ligt het te ver naar voren. De schouderbladen horen vrij te liggen, anders wordt de beweging beperkt. Anyway, detail. Belangrijkste is dat de oorzaak achterhaald is en dat er nu een passend zadel op komt.

Als hij zich verder normaal gedraagt en zijn hals durft te laten zakken met jou erop en gemakkelijk naar links en rechts buigt, zou ik er niet ook nogges een osteopaat bij halen. Spaar je uitgave voor een later moment, dat vast wel gaat komen.

Wat fijn dat je het probleem hebt kunnen achterhalen en super dat je hem nu eerst wil laten uitgroeien

Wat de osteopaat betreft, veel problemen waar een osteopaat voor wordt besteld, zijn het gevolg van de manier van rijden/belasten (bijvoorbeeld door een bepaalde houding te forceren...). Dan kan er wel een osteopaat bij worden gehaald, maar als de oorzaak (veelal de manier van trainen) niet wordt aangepakt, zal het probleem na een tijdje weer terugkomen. Dan blijf je inderdaad bezig, en je ziet inderdaad vaak dat mensen elk half jaar een osteopaat laten komen, maar daarna weer vrolijk op dezelfde manier doorrijden.

Aïe...da's minder.
ik las Piet z'n opmerking, je hebt idd niemand nodig.
Aanvankelijk hadden mensen problemen om m'n oudste merrie op te leren (Ridade) en buiten te rijden, ze is ubergevoelig.
Ik ben een jaar gaan stappen aan de hand met haar, ervoor zorgend dat ze mijn grenzen kent(zie Chris Irwin) én dat ze gehoorzaam is terwijl ik in alle zones stap (zone 1-2-3, zie Hempfling). Doe dat alleen, op een rustige baan.
Resultaat? Ik ben voor het ogenblik de enige die m'n merrie goed kan berijden (Charlot hier kan dat bevestigen) , de band is gesmeed en het vertrouwen bevestigd.
Belangerijkste oefening die mij meest helpt: situatieschets: paard wordt nerveus, wil je lijn van schouders passeren, stante pede reageren en stap achteruit zetten, op den duur moet paard je volgen, paard moet vanzelf passen achteruit zetten als jij dat doet, versnellen en vertragen op jouw tempo. Dit 1 à 2 jaar regelmatig doen, meer moet dat niet zijn! Kost geen centjes en je hebt niemand nodig, alleen je tijd (als je daar geduld voor hebt, de oefening ook doen in vrijheid).
Na een jaar ga je erop, met dezelfde soort van energie die je had toen je ernaast liep, nooit forceren, maar focussen. Jij wil daarnaartoe, al de ruis eromheen negeer je, enkel datgene wat je wil zit helder in je hoofd. Handen goed naar voren houden tijdens moeilijke momenten, als je toch moet bijsturen, heel korte signalen geven, nooit blijven houden, kijken waar je heen wil.
Mijn paard wou aanvankelijk niet graag op kop lopen, aanvaarde geen benen (ging heftig in verzet door te slaan naar de benen,, overgevoelige merrie), steigeren als ze bang was (ze is/was enorm bodemschuw van alles wat anders is op de grond/omgeving, reclameborden, enz...).
Nu: met losse teugel laveren we overal, maar dan ook overal door. De kers op de taart, beloning voor geduldwerk!
Succes!

Owja, en ik heb voor m'n paardje een fantastisch leuk bitloos hoofdstelletje ontworpen, kan met zowel de sturing zoals bij gewone sidepull, als sturing vanaf onderaan gebruikt worden. Deze heeft me ook al enorm geholpen om fijntjes te werken na het touwhalster! Bij interesse stuur ik je foto's door . Bit is niet nodig als je een band hebt

Lees pas dat je je paard beleert in de bak....zelf heb ik daar ook problemen mee gehad met m'n bruine merrie. Ik leer ze op straat, achter een ander paard aan. Dat vinden de mijne leuker en ze hebben minder de neiging om te gaan bokken. Pas als het op de baan werkt, ga ik terug opnieuw beginnen in de bak. Laatste keer reden we voor eerste keer met de andalusier in de bak en toen ze van de andere merrie moest wegstappen, was het bokken en steigeren.
Helemaal herbeginnen met grondwerk, in de bak, want wat ze in vertrouwde omgeving kennen, vergeten ze in nieuwe situatie. Pas rijden als dat 100% lukt. Na weekje superbraaf paard, ik had in feite niet gedacht dat het zo snel zou gaan.