Wat fijn dat je het probleem hebt kunnen achterhalen en super dat je hem nu eerst wil laten uitgroeien

Wat de osteopaat betreft, veel problemen waar een osteopaat voor wordt besteld, zijn het gevolg van de manier van rijden/belasten (bijvoorbeeld door een bepaalde houding te forceren...). Dan kan er wel een osteopaat bij worden gehaald, maar als de oorzaak (veelal de manier van trainen) niet wordt aangepakt, zal het probleem na een tijdje weer terugkomen. Dan blijf je inderdaad bezig, en je ziet inderdaad vaak dat mensen elk half jaar een osteopaat laten komen, maar daarna weer vrolijk op dezelfde manier doorrijden.

Mijn pony's hebben ook geregeld perioden (weken) gehad dat ze hun mest aten (soms echt flinke hoeveelheden ), maar dat ging na een tijdje vanzelf weer over. Ik zou me er dus niet al druk om maken.

Marlies Sanders schreef op zaterdag 17 november 2012, 15:06:


O jeetje, dat is wel heftig! Voerde je alleen graszaadhooi of wisselde je het af met gewoon hooi? En voerde je het in netten of gewoon los?

Ik ben op het moment ook aan het proberen om onbeperkt te voeren, en tot nu toe bevalt het goed. Ze krijgen alleen graszaadhooi, en dat is dan ingepakt in dubbele hooinetten. Nu merk je dat ze tussendoor steeds weer even de wei in gaan. Ze krijgen het in 2 hooibakken, die een meter of 50 bij elkaar vandaan staan. Het viel me al mee dat ze geregeld heen en weer lopen - ik was bang dat vooral mijn merrie bij 1 bak zou blijven hangen tot die leeg was.

Vanmiddag stond ze zelfs een beetje te dutten naast een bak waar nog hooi in zat. Had niet gedacht dat dat mogelijk zou zijn bij haar . Vooralsnog houd ik dus hoop, vooral omdat ik in kilo's gezien maar net ietsjes meer voer dan vorig jaar. Ik voer nu per 24 uur ongeveer 15 kg (daadwerkelijk gewicht) graszaadhooi per pony.

Zonder netten zou ik het overigens niet aandurven. Nu lijken ze te stoppen als ze het te veel gepruts vinden om het hooi te pakken te krijgen. Als ze weer een beetje trek krijgen, gaan ze wel weer verder met dezelfde portie, maar de netten lijken een drempel te zijn om door te (vr)eten met een maag die al vol is.

Het blijft afwachten hoe ze het de komende maanden gaan doen op dit regime, maar deze eerste maand heeft me wel hoop gegeven.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 17 november 2012, 20:17:


Hm, dan heb ik de calculator hier blijkbaar verkeerd begrepen (en me er te weinig in verdiept). Als ik die invul, staat er namelijk onder het kopje fosfor het volgende:

"Het is belangrijk dat jouw paard voldoende Fosfor krijgt. Fosfor is belangrijk voor het skelet. Let wel op dat de hoeveelheid Fosfor in de voeding nooit hoger wordt dan het aandeel Calcium! (Let op het aantal gram, niet op het percentage ADH). De hoeveelheid Fosfor is met het door jou gekozen rantsoen lager dan de hoeveelheid Calcium, dus dat is in orde."

Alle waarden zitten overigens in het groen (binnen de marges).

De pony's hebben verder wel het hele jaar toegang tot gras, al is de opname daarvan in de wintermaanden minimaal en zal dat weinig invloed hebben op de scheve verhouding. Zouden zemelen dit nog een beetje kunnen rechttrekken of is dat te simplistisch gedacht?

Nils Vellinga schreef op maandag 19 november 2012, 21:27:


Als ik 11.6 kg DS aan graszaadhooi invul (ongeveer equivalent aan 14 kg daadwerkelijk product, volgens het kader boven de calculator), staat bij mij toch echt alles in het groen (en ja, ik heb de voorgeprogrammeerde hooihoeveelheid eerst verwijderd, en voor de zekerheid ook eerst stap 2 berekend met 0 kilo hooi - dan staat inderdaad alles in het rood). Ik ben uitgegaan van een merrie van 500 kg die geen arbeid verricht en altijd buiten staat. Misschien dat ik iets fout doe bij het invullen, maar ik zou eigenlijk niet weten wat dat kan zijn. Vorig jaar heb ik het ook berekend en ook toen stond alles in het groen. Dus als ik iets fout doe, doe ik dat in elk geval wel consequent - dus ik zou dan wel graag willen weten wat het is .

Heb je de mogelijkheid om in de wei een stukje met grind of zo te verharden (bijvoorbeeld rond de hooi- of waterbak)?

Een van mijn pony's is in natte perioden ook altijd gevoelig geweest op steentjes, en ik heb ook altijd het idee gehad dat dit kwam door haar stralen (die door de natte wei dan zachter waren geworden).

Deze zomer hebben we in de wei een stuk met puin verhard, en dat lijkt nu al te helpen. In het begin liep ze daar heel erg gevoelig op, en verkoos ze altijd het modderpaadje naast het puin. Inmiddels loopt ze nog wel iets voorzichtig op het puin, maar al een stuk beter dan eerst. Ook loopt ze nu vaker op het puin dan ernaast. Ook op straat merk je al dat ze wat vlotter begint te lopen op de stukken waar losse asfaltsteentjes liggen.

nescio schreef op vrijdag 23 november 2012, 9:33:


Steentjes zijn natuurlijk ook wel wat anders dan een vlakke stenen ondergrond. Mijn pony's stonden vroeger in de winter ook altijd op een vlakke verharde ondergrond, maar de oudste bleef altijd gevoelig op steentjes. Ik zie dat nu pas verbeteren, nu ze ook op een puinverharding loopt. Eigenlijk was ik van plan om op een groot deel van het puin een zandlaag aan te brengen (voor comfort voor de pony's en uitmestgemak voor mij ), maar nu vind ik dat eigenlijk zonde omdat ik merk dat de oneffene ondergrond haar hoeven/stralen toch wel veel goed doet. Misschien dat het dan toch maar alleen een grote lig-/rolplek met zand gaat worden...

Via Facebook vond ik laatst deze kerstkaarten: http://www.tails-of-whoa.com/

Ik vond het een goed excuus om na tig jaar weer eens kerstkaarten te versturen

De tekenaar heeft trouwens ook een Facebook-pagina waar soms tekeningen op geplaatst worden die wel passen bij de PN-gedachte: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=398906716849022&set=a.398905496849144.94908.398900323516328&type=3&theater

Even kijken of deze werkt: http://www.ingeteblick.be/pdfs/itclicks-nummer6.pdf?utm_source=ItClicks+Magazine&utm_campaign=96c699d978-Nieuwsbrief_19_12_2011&utm_medium=email

Het tekstje bij deze pdf was als volgt:

"Magie

Hallo liefste (clicker-)trainer,

Het was koud, deze nacht - het wordt nu echt winter, met zo’n waterzonnetje ‘s ochtends. Als ik van achter mijn bureau naar buiten kijk zie ik twee paarden intens naar mij staan kijken; Cliff en Adje wachten op hun ontbijt, elk op hun vaste plaats. Minneke en Zip staan ook op hun plaats, dat weet ik, hoewel ik hen van hieruit niet kan zien. Ik varieer m’n voertijden een beetje, anders ontwikkel je van die klokvaste gewoontes en wordt het een probleem
als het eens een keer anders is. Dan wordt je ‘comfortzone’ gewoon veel te klein.

Dat is ook weer mijn plan, vóór ik aan het Rijboek begin te werken - mijn comfortzone weer uitbreiden.
Ik ben zo gefocust geweest op de wetenschap van het leren die verklaart waarom je zo’n fantastische resultaten ziet met clickertraining, dat ik nu de behoefte voel terug te keren naar de magie van de woordenschat van alle praktische tussenstations waar ik doorheen de jaren ben gepasseerd. De Tom Dorrance-mensen, bijvoorbeeld - ik was vergeten hoe mooi, maar ook hoe vaag de woorden waren voor mensen die maar net Tom Dorrance (of Ray Hunt) hadden ontdekt. Ik herinner me dat ik 15 jaar geleden Tom Dorrance’s ‘True Unity” las, en er niks van begreep. Ik deed er vijf jaar of zo over om het een praktisch boek te vinden waar ik iets aan had.
Zo is er het magische “ask the horse”. Ik had er werkelijk geen idee hoe je het paard iets kon vragen! Het waren echt andere tijden dan nu, besef ik, en ik kwam vers uit een hele traditionele manège. Pas veel later leerde ik dat er heel concreet mee werd bedoeld dat je lichte druk moest gebruiken (negatieve bekrachtiging) en kijken of het paard daarop zou reageren. Als het paard dat niet zou doen, betekende dat dat je iets een beetje anders moest doen. Voila, drie woorden voor dat hele concept. Maar die woorden doen meteen méér dan alleen een techniek samenvatten. “Ask the horse” geeft meteen een emotionele binding mee. Mooi toch?

Soms denk ik dat clickertraining ‘moeilijk’ is omdat het niet ‘magisch’ gebracht wordt. We noemen het zoals het is, en dat geeft soms het gevoel dat clickertraining ‘maar’ een mechanische reeks oefeningen is. Maar het is wel degelijk magie - de magie van de werkelijkheid. Net zoals snaartheorie en het multiversum en dat we allemaal sterrenstof zijn.

Als je straks het Denkwerk-boek leest krijg je een heleboel dingen compact uitgelegd. Hoe, waar, wat, waarom. Feiten, weliswaar de ingekorte en tijdelijke essentie; soms een beetje een willekeurige kronkellijn binnen de veelheid van mogelijke onderwerpen. Alleen voorwoord en nawoord zijn eigenlijk heel emotioneel. De pagina’s daartussen zijn dat niet - de anecdotes erin wel, maar niet al die uitleg die daar tussenin staat.
Ik denk dat ik dat onbewust zo heb gedaan. De emoties zitten als een geschenkverpakking rondom de feiten, aan het begin, en aan het einde. Emoties maken de werkelijkheid de moeite waard.

Inge"

Het zit je echt niet mee met de paarden, he?

Misschien dat je duivelsklauw (http://www.paardendrogist.nl/6159/duivelsklauw) zou kunnen proberen?

Volgens mij hebben ze het bij De Paardendrogist niet meer in zuivere vorm (vroeger volgens mij wel, heb het een jaar of 15 geleden gekocht voor m'n eerste pony), maar het is bijv. wel hier te vinden: http://shop.reiterhofcuxland.de/rc123/product.php?id_product=861

Ik heb het vroeger te kort gebruikt om resultaat te zien, maar volgens mij wordt het vaak gebruik als minder schadelijk alternatief voor fenylbutazon.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 4 december 2012, 14:10:


Ik weet niet wat Metacam bij jullie kost, maar dat lijkt me veel te duur om voor langdurig gebruik te overwegen. Volgens mij kost het hier meer dan EUR 100 voor 250 ml en doe je - voor 1 paard - nog geen 2 weken met die hoeveelheid, al kan het natuurlijk goed dat een onderhoudsdosering lager zal zijn (ik gebruikte het voor een pony met hoefbevangenheid).