Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:40:
Door slijtage en compromiskeuze Frans. Bij álle mechanische off-road sporten is juist de rand van het profiel in het rubber cruciaal voor de grip. Elk type ondergrond stelt specifieke eisen. Zo wil je op gras-op-klei een messcherpe rand en op droog, diep zand is veel grip juist een nadeel en wil je weer 'drijf'vermogen bv. Dat is met paardenhoeven uiteraard niet anders waar het om tractie gaat.

De paardenhoef is van nature een wonder van samengestelde gripcompromissen;
- een flexibele binnenzool in een harde rand; twee hardheden
- een zelfreinigend 'M&S'profiel door de straal: een V-profiel dat door de richting van de V grip geeft, maar door de verminderende diepte en flexibiliteit niet volloopt
- een permanent macro-profiel door een holle, flexibele zool
- door de groeiregeling vanuit de straal is het profiel ook nog eens bijna automatisch zelfregelend

Ik heb zelf geen helder antwoord op de zin of de onzin van afronden.
Op harde ondergrond heb je de grip van de scherpe rand niet nodig en zou deze makkelijk kunnen beschadigen maar slijt deze ook vanzelf afgerond af.
Op zachtere ondergrond is een scherpe rand vaak wel zinvol, kan door de meestal ook zachtere hoeven makkelijker beschadigen maar beschadigt door die zachtere ondergrond en grotere taaiheid ook weer veel minder snel.
Tis (voor niet-wedstrijdgebruik) maar wat je zelf het meeste gewicht vind hebben denk ik.

Hier in het zuiden is er bij San Lucar een profi strandrace langs de vloedlijn. Die race is een schítterend voorbeeld van hoezeer het eigenlijk lood-om-oud-ijzer is; de natuurlijke hoef heeft bijna ideaal grip op hard nat zand en een eventuele scherpe extra tractie gevende rand zou na een klein stukje al afgerond zijn.
Het kleine theoretische tractievoordeel bij de start is irrelevant omdat de natuurlijk hoef dáárvoor al grip genoeg heeft én de race relatief lang is.

Nienkemulder schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:29:


Dan zijn jullie volgens mij in goede handen. Overigens; als je het even echt niet meer ziet zitten kun je hem natuurlijk bellen. Hij is degene die je hiermee moet helpen.


Tsja, dan is ze dus na het afnemen van de ijzers niet echt optimaal bekapt. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. Hoe was ze er aan toe toen ze bij jullie kwam? Liep ze toen probleemloos?

[knip uitleg hoefbevangenheid]

Als ze een abces ontwikkelt merk je dat echt wel. Ze is dan stokkreupel aangezien een abces extreem pijnlijk is. De remedie: zoveel mogelijk bewegen (circulatie helpt om het abces zo gauw mogelijk naar buiten te laten komen) en evt. in een emmer warme aardappelpuree of gekookte lijnzaad zetten. Als het abces is doorgebroken kun je de betreffende voet een paar keer per dag in water met 10% appelazijn zetten om het proces te helpen. En: blijven lopen.


Nee, ik denk niet dat je je daar zorgen over hoeft te maken. In dit geval wordt de bevangenheid waarschijnlijk veroorzaakt door de schade in de voeten en heeft niet te maken met voeding. En bovendien, ook een hoefbevangen paard heeft normaal voedsel nodig. Het is een ziek dier en het moet dus alle voedingsstoffen hebben, inclusief eiwitten en suikers. Dus tenzij je paard heel erg veel te dik is zou ik me hier op dit moment geen zorgen over maken.


Een andere aanrader is het boek "Barefoot stories". Zie http://www.paardenwerkplaats.nl/strasser/boeken.php, bijna onderaan de pagina. De verhalen zijn geschreven door eigenaren en SHP's van over de hele wereld. Sommige verhalen maken je aan het huilen maar ze lopen allemaal goed af.


Hoefschoenen zijn heel bruikbaar in de overgangsfase als het paard erg veel pijn heeft. Als hij zonder hoefschoenen niet wil lopen maar met hoefschoenen wel, dan gebruik je ze. Maar alleen op wandeling; geen 24 uur per dag.

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP

Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:38:


Ik weet het, en vind het in bepaalde gevallen ook verantwoord. Tis alleen niet iets dat ik standaard zou willen toepassen, maar als ik het goed begrijp doe je dat ook niet standaard.


Het gewicht zit op de voorhand, dat klopt. Maar als je naar de hoef kijkt dan zie je dat die vóór het been uitsteekt. Er zit een scharnier aan de bevestiging van de hoef, hij kan dus als het ware achterover vouwen. Het zwaartepunt ligt achter de hoef, omdat het been achter de hoef naar boven gaat en het gewicht dus achter de hoef terecht komt. Ik leg het misschien wat lastig uit, maar denk nog wel even over een gemakkelijkere uitleg.


Dat komt door het afwikkelen. Dat is bij mijn voetsporen ook zo, maar dat gebeurt pas wanneer ik wegloop.


En zo worden de verschillen tussen de diverse bekappingsmethoden steeds kleiner. Uiteindelijk komen we toch met zijn allen uit op één universele bekapping, speciale "herstelbekappingen" daargelaten.

Groeten,
Frans

Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:51:



Ik heb ook echt heel veel vertrouwen in hem hoor en we zetten dit door maar vooral het lezen van anderen dat deze moeilijke fase ook echt een fase is helpt mij om de moed niet te verliezen.Ik zit nu op mijn werk voor 24 uur lang en zit in de wachtperiodes overal info te zoeken en juist dan kom ik met allerlei vragen en ideen het is dus erg fijn dat jij hier weer antwoordt op geeft, het is of langzaam maar zeker allerlei puzzelstukjes op zijn plaats vallen maar het zijn er zoveel


Toen liep ze wel kort maar wel beter als nu.Het rare vind ik dus dat ze nu dus achter heel erg kreupel lijkt en daar zaten geen ijzers onder.Ook zet ze dus links achter dus helemaal buiten het spoor en linksachter heel kort en daardoor loopt ze nu helemaal in een bocht (met haar achterhand)naar links als het ware.


Op zich wil ze nog wel lopen in het begin van de wandeling erg moeizaam maar na een uur gaat ze uit haar zelf stukjes achtermee op het fietspad lopen(is vlak asfalt)

Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:38:


Ben blij dat te horen!
Legt ze ook uit waarom ze tot dit vernieuwde inzicht is gekomen?
Is nogal een ommezwaai, lijkt me zo.

Vind het overigens erg leuk dat we hier nu meer over Strasser te horen krijgen via jou.
Is goed als we over verschillende methodes kunnen 'discussieren'.
Isabel

Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:40:



Mmm....die prive mailtjes kunnen wij dan natuurlijk niet lezen.....en ook ik , waarbij ik even aaneem dak niet de enige ben hier.....ben best benieuwd naar de antwoorden in deze discusie....dus graag toch via dit forum?

Gr, Nick

Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:38:



Natuurlijk alles gelezen maar hier speciaal even over nagedacht.....
Die afdruk zou alleen geldig zijn als je hierbij de hoef rechtstandig omhoog haalt?
De afdruk in een weiland zegt mij in dit geval dus niets....tis de toon die dieper wegzakt....maar dat is natuurlijk simpel omdat het zich daarmee afzet bij elke stap?
Ook deze jongen duikt eens in de modder....maar tilt dan de hoef op om dit te bekijken.....
Gr, Nick

Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:40:

Graag wil ik hier even op reageren.
Zoals menigeen nog wel zal weten maak ik niet de mustangroll aan de hoef die jullie hier op de site omschrijven. Wel een beetje, want met messcherpe hoefwand zou ze anders haar schoenen aan de binnenkant stuklopen (waar een kennis van mij helaas "ervaring" mee heeft).

Geen problemen gehad ..... tot een tijdje geleden. Nu ik zonder schoenen aan het mennen ben, loopt ze inderdaad hele kleine stukjes steeds van de onderkant van de hoefwand af. Minimaal, maar na iedere rit kan ik standaard hoevenkrabber en vijl hanteren.

dus mijn conclusie is nu, toch wat meer mustangroll als ze over harde moet gaan lopen.


Ik ook nog altijd
Altijd al geweest en ik hou het ook allemaal in de gaten.

Mijn persoonlijke ervaring is op dit moment dat ik mensen ken die al een jaar een soort strasseren en nu nog steeds problemen hebben met de hoeven, terwijl het bij Isa juist alleen maar vooruit is gegaan (zonder strasseren)

Groetne,
Ingrid

Wendy-hb schreef op woensdag, 15 juni 2005, 8:46:


Wat bedoel je met een soort strasseren ??? strasser wordt volgens mij uitgevoerd door een strasser hoofcare specialist waarbij je bij een gezonde hoef "klein" onderhoud zelf kan doen na duidelijke begeleiding maar minimaal 1 keer per jaar nacontrole

Nienkemulder schreef op woensdag, 15 juni 2005, 11:02:


Ik kreeg het volgende mailtje van Ingrid Als antwoord

Hoi,

Ik zal je nu even op deze manier moeten beantwoorden, want ik kan alleen op hoefnatuurlijk via een pc van een collega van me en die was net al wat boos dat ik op zijn werkplek zat en nog wel op een paardenforum haha.

Een soort strasseren ... ja was wat krom omschreven.

Zij hebben beiden een strasser hoefbekapper, maar beide kennissen laten een niet volledige strasserbehandeling toe. Er worden wel zgn. openingcuts in de zolen bij de verzenen gemaakt, maar daar houdt de behandeling mee op.

Ik weet zelf te weinig van strasser om dus te kunnen bepalen of dit nu wel of geen strasseren is, maar omdat het wel strasser hoefsmeden zijn en er "gesneden" wordt in de zolen, is het zeker geen natuurlijk bekappen.

Je mag deze uitleg ook op HN zetten als je wilt en vind dat dit nodig is voor "de rest".

Met vriendelijke groeten

Ingrid den Ouden

Ik ben overgestapt op Strasser nadat ik bijna een jaar de hoeven zelf had bijgehouden. Ik ben toen overgestapt omdat de hoef vrij stijl bleef staan hoewel ik echt amper meer iets van de hielen af kon halen. Na nu ong 6 bekappingen (eerst met intervallen van 2 weken) is zijn hoef al enorm verbeterd! Ook zijn stap is ruimer. Hij heeft het hele proces niet gevoelig gelopen (behalve op kleine steentjes maar dat was eerst ook al).
Er wordt bij Sjo niks zwaar gecorrigeerd en toch vind ik het een verbetering tov NB zoals ik het eerst deed. Ook andere 'Strasserklantjes' die ik ken en die hun paard al blootsvoest hadden lopen merken verschillen op na overstappen op Strasser. Vaker vierkant staan, ruimer lopen en geen voorkeursvoet meer hebben bij het grazen.


Ik kom met Sjobrend vrij veel over het asfalt. Hij heeft zelf ene mustangroll gecreeerd aan zijn achterhoeven. Aan de voorkant is er een hele kleine mustangroll ontsaan, toch brokkeld de hoef maar amper af. Eén keer in de zoveel tijd schilferd er eens een klein stukje af van de hoefwand.
Al met al ben ik heel tevreden met mijn overstap en merk ik echt niks van de vooroordelen die er bestaan over de methode van Strasser

Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:08:

[zool dun snijden]

Klopt. Helaas is het in de praktijk wel zo dat je, als je voor het eerst aan een paard begint, een behoorlijke hoeveelheid zool verwijdert, omdat ze bij aanvang praktisch allemaal gecontraheerde zolen hebben. Maar als de hoef zich herstelt en de zool decontraheert stop je daarmee. Bij mijn eigen paard bijvoorbeeld verwijder ik nauwelijks zool. Alleen bij de uiteinden van de steunsels, naar de straal toe. Maar da's officieel geen zool- maar steunselmateriaal.


Maar hij kan toch net zo goed voorover vouwen? Hoe vaak zie je niet bij paarden dat het hoefbeen geroteerd is en het gewricht in de hoef uit balans is geraakt? Die situatie is bijna gewoon. Andersom, waarbij het gewricht bij wijze van spreken naar achteren scharniert, komt in de praktijk slechts hoogst zelden voor.


Hmm, inderdaad. Zoals je het hier beschrijft ben ik het pertinent met je oneens. In een gezonde hoef met een grondparallel hoefbeen zijn de krachten gelijk verdeelt en is er niet meer gewicht op de achterkant van de hoef dan op de voorkant, of vice versa.


Ja, daar heb je gelijk in. Dat was geen valide argument.


Daar lijkt het wel op he?

Nienkemulder schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:19:


Vertel mij wat! Ik heb net een tamelijk intensieve opleiding achter de rug van bijna een jaar. In die opleiding gaat het uitsluitend over het paard en zijn voeten, en alles wat daarbij komt kijken. En dan blijkt dus dat alles daar bij komt kijken: beweging, water, voeding, etc. Alles houdt met alles verband. Ik zal dus ook niet beweren dat ik, nu ik gecertificeerd ben als SHP, alles weet en begrijp. Ik ben nog maar net begonnen en waarschijnlijk nooit uitgeleerd. Ook voor mij blijven er dagelijks puzzelstukjes op hun plaats vallen. En de puzzel blijkt oneindig groot.


Het is erg moeilijk om via internet werkelijk te beoordelen wat er aan de hand is. Ik kan er dus falikant naast zitten. Dat gezegd hebbende kan ik mij een paar dingen indenken:

De achterhoeven waren welliswaar onbeslagen, maar waarschijnlijk hadden ze geen optimale vorm en functioneerden ze dus ook niet optimaal. Nu ze bekapt zijn en meer hoefmechanisme hebben worden er veranderingen in gang gezet. Ik heb al eerder geschreven dat veranderingen in het lichaam per definitie gepaard gaan met meer of minder pijn. Daarop zijn deze hoeven geen uitzondering. Hoogstwaarschijnlijk zitten er momenteel ontstekingen in de hoeven. Die zijn nodig om voor verbetering te zorgen, maar ze zijn wel pijnlijk. Blijf met je paard bewegen, dat is het allerbelangrijkst. En zorg ook dat de hoeven dagelijks in contact komen met water. De droge tijd breekt nu aan, en hoeven kunnen alleen optimaal functioneren als ze lekker flexibel zijn.

Het kort en krom lopen doet vermoeden dat er ook hogerop in het lichaam iets niet in orde zit. Het meest voorkomende euvel in dit soort gevallen is verkrampte spieren. Het paard heeft wellicht jaren verkeerd op de voeten gestaan en de pijn geprobeerd te verlichten door de beenstand aan te passen (gezicht meer naar voren verplaatsen). Nu staat hij goed op de voeten, maar die spieren zijn zo lang aangespannen geweest dat ze niet meer vanzelf kunnen ontspannen. Daar hebben ze hulp bij nodig. Van een fysiotherapeut, paardenmasseur, accupressur, of nog iets anders. Als ze maar los worden gemaakt.

Een andere mogelijkheid is een probleem in de wervelkolom. Daar zou een osteopaat of cranio sacraal therapeut wellicht opheldering over kunnen geven.


Hieruit blijkt maar weer wat het belang is van beweging. Het effect dat je beschrijft is het gevolg van het op gang komen van de bloedcirculatie. Na een goede warming up (in dit geval dus een uur wandelen) functioneert het hele lijf beter. Ga maar na bij jezelf: als je een flinke griep hebt gehad heb je vaak overal spierpijn. Maar als je aan de beterende hand bent en je gaat dan een blokje om voel je je vervolgens toch een stuk beter. Moe, maar beter.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 20:21:


Mwoa, ommezwaai . . . het is een accentverschil. Openingcuts en scoop waren er allebei al. Alleen heeft voortschrijdend inzicht het accent verlegd van de openingcuts naar de scoop. Hoe ze tot dat inzicht is gekomen? Gewoon door zo veel mogelijk cases goed te documenteren en met elkaar te vergelijken.


Vind ik ook. Wil ik ook graag, alleen ben ik soms dagen achtereen afwezig (paarden bekappen), dus ik kan niet altijd even snel en actief aan de discussie deelnemen.

Nick Altena schreef op woensdag, 15 juni 2005, 0:51:


Alles gaat via dit forum. Frans en ik hebben geen enkele mail prive uitgewisseld. Als ik dan toch de moeite neem om te discussieren, dan wil ik wel graag dat zoveel mogelijk mensen daarvan deelgenoot zijn :)