Maar hoe vertel ik dat tegen het meisje op stal wat haar Fjord gebruikt voor springwedstrijden en dat steeds hogere 'gedressuur' van haar, waar haar paard totaal geen lol in heeft?
'Je misbruikt je paard joh!' Tja, dan halen we allebei onze schouders op en gaan verder met waar we mee bezig waren...

Logisch dat je geen dingen doet met je paard wat het A: niet leuk vindt en B: niet aankan. Maar als we dat dan lekker toch doen, en daarmee willen bewijzen dat het dus ook wel met dit paard kan, wie houdt zoiemand tegen? Vaak worden deze mensen juist als 'knap' beschouwd om 'zo ver' met bv een Fjord te komen.
Gebrek aan alles behalve aan geld creëert dit soort situaties.

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 11:09:

En dat is...?

Een mens erop zetten?
Een mens erop zetten en ze een hindernis overjagen?
Een mens erop zetten en ze een drukke optocht insturen?
Een mens erop zetten en ze een lange zware bergtocht laten lopen?
Als vluchtkuddedier in zijn eentje vastzetten tussen een paar bomen en ze een zware kar laten trekken?

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:02:

Ik geloof trouwens dat mijn paarden een aardig end in de richting van hun genetisch vastgelegde specialisatie komen. Ze staan zo goed als de hele dag een beetje rustigjes aan te vreten op een grote open vlakte .

Op zo nu en dan wat (on)gewenste intimiteiten van de ruin bij de merries hebben ze weinig problemen. Nee. Ze hebben het beter voor elkaar dan ik. Ik maak me meer zorgen over wat er van mijn eigen genetisch vastgelegde specialisatie terecht gaat komen.

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:02:


Citaat,

Ik pretendeer niet het antwoord noch de grenzen te kennen. Het erop gaan zitten is al een stap het hellend vlak op.
Het, de stelling en de ethische vraag die eraan ten grondslag ligt, is wellicht confronterend voor veel ruiters en dat is natuurlijk helemaal goed!
Ook al is er geen best of enig juist antwoord.

HC

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:44:

Het probleem van een evt. antwoord begint al bij die zogenaamde genetische specialisatie.

Wat is dat. Bestaat het eigenlijk wel. Is die specialisatie op evolutie gebaseerd of op menselijke ideeën. Want dan zijn we er he?

Dat een dikke vacht en aanleg voor vetopslag vooral geschikt is voor een kouder klimaat is een duidelijke zaak, dat heeft moedertje natuur vernuftig uitgedacht.

Maar waar de mensheid dolenthousiast eigenschappen of kenmerken naar eigen inzicht gaat in- en uitfokken ben je nog niet jarig. Ademhalings-, bekken- en heupproblemen, kippen die na 6 weken door hun eigen poten zakken, inteelt - ook al zo'n gevoelig onderwerp in die kringen, bekijk doorsnee Fries eens goed van dichtbij...

Dit alles ter eer en meerdere glorie van zo leuk door mensen bedachte "gebruiksmogelijkheden".

Is het niet gewoon een beetje gezond verstand en empathisch vermogen dat ervoor zou moeten zorgen dat je een Huskie niet uit zijn noordelijke ongeving haalt? Of dat je als grote dikzak niet op een ieniemieniepaardje gaat zitten? Of dat je gewoon op je dier let en kijkt wat hij/zij wel of niet prettig vindt?

marjolijn schreef op vrijdag 17 maart 2006, 13:29:

..en een arabier niet in een NoordHollands polderlandschap zet? .. en een Noriker niet in de zomer over de bergen naar Spanje rijdt?

Ik ben het verder helemaal met je eens: gezond verstand en empathisch vermogen ja. Maarreh... kijk eens om je heen?
Een complicerend punt is dat er veel kán en mensen creatief zijn in het 'aanpassen' van paard en omstandigheden bijvoorbeeld door scheren en met dekens, bijvoedingen en schuildingen.
Feit blijft dat bijvoorbeeld een NewForest, Pottok, Shet, IJslander of vul in, meer in het element zal zijn, minder conditie zal verliezen, in een winters polderlandschap dan een even robuust gehouden Arabier, Akhal Te, Sorraia of vul maar in.
Vul ook maar in in hoeverre jij het verantwoord vindt dat mindere geschiktheid leidend tot meer conditieverlies of grotere belasting of oververhitting of een andere factor ondergeschikt is aan jouw persoonlijke wens een bepaald ras te bezitten.

Waar Frans terecht stelt dat je geen paard dient te houden als je niet de mogelijkheden hebt het dier paardgericht te houden voeg ik daar de ethologie van de specialist aan toe.
Ik schreef ooit het inmiddels breed overgenomen: 'je kan geen vissen houden als je geen aquarium hebt 'en voeg daar nu aan toe; 'en geen zeevissen als er geen zeewater in zit'.

Dit zal veel mensen te ver gaan. Net als 'robuust houden' wat nu terrein wint een handvol jaren geleden veel mensen te ver ging.
Dat robuust houden is op zich niets nieuws maar kijk eens naar de 'aktief-stallen': deze ontwikkeling was tot voor kort ondenkbaar.
Ik leg de imaginaire ethische lat gewoon nog wat hoger met geen ander doel dan tot overdenken te prikkelen.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 14:29:


Je weet vast meer dan ik. Ik heb helemaal niet de indruk dat "robuust" terrein wint, behalve dat het ondertussen "natural" genoemd wordt....
In het ijslandergebeuren krijg ik juist de indruk dat het steeds verder van robuust verwijdert raakt.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op vrijdag 17 maart 2006, 16:38:


Ik kijk misschien niet dezelfde kant op Egon: in ieder geval van een afstand.
Ik lees dat er een toenemende belangstelling is voor robuust onder de term natural, er zijn nu twee 'actief-stallen' en in FS en het duitse verkoopblad dat op de gele gids lijkt maak ik ook deze trent op.
Ook ga ik ervan uit dat de Duitse- en NL hoefsmeden niet te hoop lopen tegen het niet beslaan als dat geen grote, groeiende beweging is.

Ja, ik lees ook dat de IJslanders meer mode-, lifestyle paarden worden. In FS zelfs laatst een artikel over de voordelen van HogeSchool dressuur voor gnagenpaarden met een inhoudt over exclusief ijslanders.

Hier is Spanje zijn er nu twee 'actief-stallen' die gebracht worden op dezelfde manier als in NL maar in feite een stap terug zijn van extensief op het veld naar arbeidsextensieve stalhouding.
In NL is de stap vanuit traditionele stalhouding een stap vooruit, hier is de stap vanuit de dehesa een stap achteruit.

Wellicht zijn mijn beeld en conclusie verkeerd Egon en leg ik de lat onterecht hoger en is 'robuust houden' al hoog genoeg of zelfs te hoog.
Het is heel goed mogelijk dat het een fenomeen is zoals 'ik doe aan natuur; ben lid van grienpies' en verder verandert er niets.
Ik hóópte (hoop) dat de 'natural'-mode een trend in de goede richting is ook al is de vlag waaronder vaag.

Blijft dat de stelling van het topic staat en de lat neerlegt waar jij die al heel lang hebt liggen. Of vergis ik me en heb jij jouw ijscos voor ½barok-historische/ life-style verkleedfeestjes

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 10:33:


Helemaal mee eens - ! MEE EENS- Wij gaan vrijwillig naar het hete Spanje (hé HC) maar laat die paarden met rust en ga om met de paarden die ergens thuishoren.

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 12:44:


Maar HC...als je dit:

Dat het 'op een omheinde een postzegel' houden van paarden om erop >>te rijden al een onnatuurlijke situatie en egoïstische keuze is, dat leg ik >>op mijn site al glashelder uit Frans.

al als toegestane maar egoistische keuze behandeld...wie bepaald dan dat de andere zaken die wij met paarden doen meer of minder egoïsitsch is ?
Waarom zouden je daar dan béter op moeten letten ?
Een beetje verkeerd kan net zo erg zijn als veel verkeerd toch ?

IK denk juist dat het er alleen al op gaan zitten , ongeacht of je dressuur rijd, springt of recreatief bezig bent , al het toppunt van egoïsme is, samen met het opsluiten , het niet in een kudde houden en het beslaan van de hoeven.

Nick

Myriam schreef op vrijdag 17 maart 2006, 18:01:

Met 'trekdieren' is hier trouwens iets opvallends aan de hand. Daar worden hier in de regel géén paarden voor gebruikt. Wel voor de elegante koetsen en daar staan er doorgaans gelijk twee keer zoveel voor als in NL gebruikelijk is bij eenzelfde koets, maar als daarwerkelijk werkdier niet.

Daarvoor worden nog steeds ossen en muildieren ingezet. Bij de romeria naar el rocio worden de karren ook steevast getrokken door ossen en muildieren. Op het moment is de blauwtongziekte de spelbreker en vorig jaar hebben veel paarden noodgedwongen de ossen vervangen omdat er gewoon niet genoeg muildieren waren en daar zijn héél veel nare lijdenswegen t/m dode paarden het gevolg van geweest.
Dat El Rocio is een gebeuren wat in NL wat de dieren betreft niet zo zou kunnen bestaan. De DB zou dat volkomen terecht plat laten leggen. Daar kan Belinda over meepraten.
Ossen maken zich niet druk, nooit en muildieren kunnen veel beter tegen de warmte; dat hebben ze van hun pa.

Het héél incidentele koudbloed trekpaard (en wat niet recent door buitenlanders is meegenomen) is steevast een Percheron van een zelfs voor een Percheron zeer licht en slank type en die welke ik hier in andalucia gezien heb waren ook steevast uit wat hoger gelegen streken. Heel fraaie paarden en ik was bijna 3 jaar geleden alweer he-le-maal verliefd op een blonde ruin die op de feria in Veléz te koop stond. De ratio overwon en dat was een goede beslissing al heb ik nog wel 'spijt' van de Sorraia-merrie die ik toen heb laten staan.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla