jose schreef op dinsdag 23 mei 2006, 9:30:

.....

Idem ruíters! Paarden en ruiters dienen behoorlijk aan elkaar gewaagd te zijn en dan nóg: er is altijd wel íemand of een paard dat ergens wat moet, iets aan het materiaal heeft of wat ook.
Oversteken, een hek, een koe in de wei, een gele paal: álles is aanleiding voor íets.
Dat is nog wel vol te houden voor een ommetje, maar een rit van 5 uur wordt minimaal 1 uur tijdverlies met je niet kan verzinnen wát.

Zelf vind ik 3 paarden optimaal en 5 maximaal voor een ook maar enigzins serieuze rit. Uiteraard ook dán met vergelijkbare paarden en ervaren ruiters, want anders is het gewoon geen gezamelijke rit maar een begeleide rit. Dat is zowel voor de 'begeleiders' als voor de 'begeleiden' niet leuk.
Ik zie niet wat de toegevoegde waarde van zóveel paarden bij elkaar is.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op dinsdag 23 mei 2006, 13:58:


Inderdaad , een belangrijk feit waar nog niet aan werd gedacht.

Dank voor het meedenken en delen van jullie ervaringen, hier hebben we zeker wat aan. Als ik alles meeweeg dan denk ik dat onze groep niet klaar is voor zo'n grote groepsrit. Op welke manier we wel iets gezamelijks kunnen doen, daar moet ik nog eens over nadenken, en uitproberen. Het probleem is ook dat vele paarden alleen in het bos rondjes rijden en te weing verkeersmak zijn. Ons bos is echter klein, dus wil je een langere rit maken dan is verkeersmakheid iets waarop geoefend diend te worden.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 23 mei 2006, 15:58:


Rustig aan beginnen Michiel T'is zomer (alhoewel;-( in kleine groepjes met de goeie lobbesen voorop effe een dorpskern nemen via dat bosje van jullie af en toe eens een drukkere weg nemen voor enkele meters enz.. en zo verderwerken naar een echte ,lange rit. Good luck.

Michiel schreef op dinsdag 23 mei 2006, 15:58:


ehm miss soort puzzeltocht en in kleine groepjes op pad gaan?
dan doet de hele stal wat leuks maar wel ieder op zijn eigen niveau.
de paardjes mogen bij mij evt wel ff rusten en wat drinken.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 mei 2006, 16:29:


Hallo, Michiel,
Ik ben eens in een grijs verleden op vakantie geweest naar een paardrijkamp. We gingen met een stuk of 8 paarden elke dag zeer uitgebreide buitenritten maken. Ik had pech dat ik het beste kon rijden van de hele groep en een smal driejarig ruintje toegewezen kreeg, niet in staat voetjes te geven, niet verkeersmak, alleen te houden met een eng scharenbit en doodsbang voor de andere paarden. Hij was de dag ervoor voor het slachthuis weggekocht. Het waren erg avontuurlijke twee weken moet ik zeggen.....
Dat er ervaren paarden voorop liepen had helaas niet zoveel effect. Ik ben menigmaal de groep voorbij gedenderd omdat meneer weer iets engs zag en stoppen was er ook niet snel bij, want dat had hij niet geleerd. Hij had moeite met draven en galloperen, met voeten sorteren, gewoon van de zenuwen om het maar goed te doen. Na een week 's avonds en onderweg een beetje oefenen kon ik hem aardig sturen, laten stoppen en met veel aanmoediging ook een stapje achteruit laten gaan. Dat arme beest had schijnbaar zoveel meegemaakt, hij was zo ontzettend hard in de mond en had littekens om zijn mondhoeken. Met hoeven uitkrabben stond hij echt helemaal als versteend. Toen was ik nog niet toe aan een eigen paard (financieel, geen passende stalling, weiland en tijd), maar eigenlijk had ik dat arme beest daar gewoon weg moeten kopen. Hij had verder een fantastisch karakter en het klikte. Ik ging na twee weken echt met pijn in mijn hart weg......
Maar ik dwaal hopeloos af, wat ik eigenlijk wilde zeggen, om de rit leuk te houden is het fijn als paarden en ruiters op hetzelfde niveau zitten, ongeveer hetzelfde tempo hebben, de paarden grotendeels verkeersmak zijn en je op elkaar aankunt in moeilijke situaties. Anders kunnen dingen die normaal kleinigheden zijn tot grote problemen leiden.......
Eddy zijn idee vind ik goed, eerst met korte ritten beginnen met weinig enge dingen en die steeds uitbreiden, en natuurlijk met goeie lobbesen voorop. Zo kun je langzaam naar een fijne, lange rit toewerken waar paard en ruiter van kunnen genieten!
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op dinsdag 23 mei 2006, 13:58:


Pascal, wij rijden één keer per jaar mee in de paardenzegening en dat zijn ook heel wat paarden bij elkaar. Ik moet er niet aan denken met zo'n grote groep te gaan gallopperen want dat geeft geheid ongelukken.
Ik zou er in elk geval nooit aan mee durven doen.
Er hoeft maar één stalpaard de kolder in de kop te krijgen en aan het bokken te slaan en de rest maakt het dolletje wel kompleet.
Drafje ; leuk, maar veel meer kun je met zo'n grote groep niet verwachten.

Wat je kunt doen is een langzame- of een beginnersgroep met daarin ook jouw pas ingereden paard en een snellere- of gevorderdengroep samenstellen, zo houd je het leuker.
Of je spreekt af dat iedereen blijft stappen of draven (maar dan is 5 uur slenteren érg uitputtend). Of je splitst op een gegeven moment de groep in tweeën.
Zo houd je het veilig.
En ik weet zeker dat het dan net zo goed nog gezellig is.

Veel plezier !
Pien

Michiel schreef op dinsdag 23 mei 2006, 15:58:


Ow hellep.... en dan ook nog galloperen met zo'n groep niet verkeersmakke paarden?

Nee toch he ?!
Pien

Michiel schreef op dinsdag 23 mei 2006, 15:58:


Aan de lange lijn wandelen!
Als dan de bomzekerheid is toegenomen onder het zadel.

Inderdaad niet in galop met zóveel paarden.

Ik zie nog steeds de toegevoegde waarde er niet van. Het is inherent onveilig: als er wat fout gaat escaleert het en je hebt geen enkele invloed op wat de rest doet.
Op San Isidro vorige week in de optocht meegereden: dat zijn allemaal bómzekere paarden, ik reed op SuperArabella en tóch hou ik altijd een nooduitgang open. Mijn verantwoordelijkheid betreft daarbij uitsluitend mijn eígen paard en ik kan gaan, staan, komen, gaan wanneer en hoe ik wil. Dan nóg komt het voor dat een vrachtwagen of randmongool in een auto de boel ontregelt, een paard soort van flipt en ik uit voorzorg alvast over een greppel spring
Als je in een groep gezamelijk op pad gaat kan je je net zo gedragen want dan ben jij met jouw paard gezamelijk verantwoordelijk.
Ik doe het dus niet. Ik vertík het om zelf veiligheidsrisicos te moeten nemen vanwege een ander.
Ik zie gewoon echt niet waarom je met zo'n grote groep zou willen. Dat een ander niet uit het bos komt is jouw probleem niet en het is wel jouw verantwoordlijkheid naar jouw paard om ervoor te zorgen dat het dit niet wordt. Ga gewoon een stukje verder met een paar combis die er wél aan toe zijn.

HC
htpp://users.telenet.be/huertecilla