Christel Provaas schreef op woensdag 12 juli 2006, 16:19:


De hoeven van Apache zijn wel wat harder geworden maar niet echt van "wow". Gewoonlijk staan de paarden 's nachts op de wei en overdag in de paddock, met harde bodem voor de eetbak.
Apache is een Normandische Cob (eigenlijk een licht trekpaard). Hij heeft een hele zware voorhand en zware hals. Zijn achterhand is in verhouding te weinig ontwikkeld. Zijn galop vertrekt steeds vanuit zijn voorhand en bij een traag galopje blijft hij vanachter gewoon draven, niet echt comfortabel.
Als ik hem dan vraag om sneller te galoperen, dan begint hij supersnel te draven terwijl de andere paarden volop in galop zijn. Ook niet echt comfortabel.
Iemand heeft mij gezegd dat, om zijn achterhand te ontwikkelen, hij veel achteruit bergop moet stappen. Daar heeft hij zelf erg weinig zin in, na een paar meter stopt hij en begint hij te zuchten. Op vlak terrein kan ik hem bij mij vragen en achteruit sturen terwijl ikzelf blijf staan maar achteruit bergop,
dat lukt echt niet.

Marianne
Wat wél echt is verbeterd, is dat hij bijna nooit meer struikelt.

Marianne Sychold schreef op woensdag 12 juli 2006, 17:30:


Apache is nu mank beginnen lopen in draf, op het zachte zand van de paddock. Ik denk dat hij hoefbevangen is.
Weet er iemand een natuurljk bekapper in de buurt van Schilde bij Antwerpen? Ik zou heel graag het advies hebben van iemand die hier meer ervaring mee heeft. Spijtig genoeg hebben wij zelf geen trailer.

Groeten, Marianne

Marianne Sychold schreef:



Hoi Marianne,
Waarom denk je dat hij hoefbevangen is?
In een eerder bericht schrijf je namelijk over zijn hielen, dat hij niet graag achterwaarts bergop wil en je het gevoel hebt dat hij niet graag 'landt' op zijn hielen. Ook nu in het zand loopt ie niet lekker. Voor mij eerder tekenen van problemen in de hiel ipv in de toon.

Kunnen het niet gewoon de hielen zijn? Dat je ze te kort hebt gezet?
Gisteren op de cursus was er nog iemand die vertelde dat zijn paard pijnlijk liep, ook op zachte ondergrond. En tijdens het praktijkgedeelte bleek dat hij de steunsels en de hielen bijna helemaal wegsneed.

Je kunt het ook zien aan de manier waarop je paard staat:
Staat Apache met zijn benen naar voren: toon ontlasten - pijn in de toon, dus misschien toch hoefbevangen, of erg onderstandig: hielen ontlasten - pijn in de hielen ?

Groet, Pien

Spirit schreef op zondag 16 juli 2006, 9:53:


Bedankt voor de tip Pien. Hij staat in ieder geval niet met zijn benen naar voren en zijn voorste hoeven voelen ook niet warmer aan. Ik hoop dat ik voor niets gepanikeerd heb.
Ik zal eens in de gaten houden of hij onderstandig staat.
Hij loopt ook gevoelig over de betontegels bij zijn eten. Het is nu tien dagen geleden dat hij bekapt is en hij loopt nu gevoeliger dan in het begin. We zullen zijn hoeven vandaag nog eens uitvoerig bekijken.

Apache is ook erg lui. Maar is dit nu alleen te wijten aan zijn aard of ook voor een deel aan die zere voeten? Of ligt dit ook voor een deel aan mij omdat ik gemakkelijk zeg van "Maar jongen toch, doe maar wat kalmer aan met die zere voeten." Apache is een slim paard en hij kent mij door en door.

Groeten, Marianne

Marianne Sychold schreef op zondag 16 juli 2006, 11:29:


Omdat ik uit deze berichten begrijp dat Froukje dus niet het enige paard is dat op het moment erg gevoelig loopt, wil ik toch even reageren.
Froukje is in oktober vorig jaar, na 17 jaar, van de hoefijzers gehaald. De hele winter is ze behoorlijk gevoelig geweest, maar in maart/april begon ze steeds beter te lopen. In mei, de eerste droge periode was dat weer over.
Ik werd er behoorlijk wanhopig van. Ze strompelde zo'n beetje over het land. Van alles geprobeerd, natuurlijk bekapper erbij, maar niets hielp. Af en toe ging het weer even beter, maar daarna ging het geheid weer mis. Wat mij toen ook op begon te vallen was, dat de stralen van Willem, onze 5 jarige ruin, altijd wat soepel bleven, terwijl ze bij Froukje keihard werden met droog weer.
Ik ben toen een dagboek bij gaan houden. Weersomstandigheden, hoe de ondergrond was en hoe ze liep. Daar kon ik al heel snel uithalen dat ze veel beter liep als de grond drijfnat was en niet alleen in de prut, maar ook op andere ondergronden (o.a. grind) liep ze dan veel beter. Daarom de eerst volgende dag dat ze minder liep, haar voeten in emmers water gezet. Dat gaf aanmerkelijk verbetering. Dus een vijver gegraven en haar daar driemaal daags een kwartier in laten weken. Dit hielp op zich wel, maar niet langer dan een paar uur. Omdat ik dus echt het idee kreeg dat de stralen teveel uitdroogden, de stoute schoenen aangetrokken en er een lik uierzalf ondergesmeerd. Tot mijn grote verbazing gaf dit onmiddelijk verbetering.
Op het moment ga ik als volgt te werk. 's Morgens en 's avonds maak ik de hoeven schoon en vet de stralen en de hoefballen in met uierzalf, in de middag gaat Froukje 20 minuten met de voeten in bad. Dit werkt voor haar erg goed. Ik kan nu zonder problemen 5 km. met haar wandelen en doe dit drie maal per week. De andere dagen wandel ik minstens een half uur met haar over het asfalt. Ook het achterwaarts gaan, gaat haar een stuk beter af.
Ik gebruik de uierzalf van Bogena, waar ook lanoline inzit. Heb een tijdje laurierzalf gebruikt, omdat de uierzalf op was, maar dat werkte een stuk minder goed. Heb ook al eens een avond het invetten overgeslagen, maar toen liep ze de volgende morgen meteen weer slecht op het beton.
Weet niet waarom het zo goed helpt bij Froukje, maar wellicht heeft iemand wat aan mijn ervaringen.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op zondag 16 juli 2006, 15:11:


bij goofy zijn de problemen ook begonnen met de droogte, maar dus alleen direkt na het bekappen. eerst in juni, dat viel nog mee, maar nu is t dus een ramp. tussen deze 2 kapbeurten liep ie toch gewoon goed. af en toe even auw op een steentje, dat was t. ik maak de hoeven nat als ze hooi krijgen, paar keer per dag of als ze gewoon voor de stallen staan. nu willen ze echt niet meer op t gras,al vanaf 10.00 staan ze hier voor de stal. ik ga ze vannacht maar in de wei doen. t is hier ook wel erg met de dazen, zelfs in t bos waar we wekelijks heen gaan, is t niet zo erg. ik wilde die schoenen nog wel doorverkopen, ik heb ze lang niet meer gebruikt. ik denk dat ik nu beter maatschoenen van smit kan bestellen. heb nu marquis, 2 verschillende maten, de linker te groot en de rechter zit ook niet helemaal pas, want die verlies ik nog wel s. een beetje depri, snif ingrid

Els Kleverlaan schreef op zondag 16 juli 2006, 15:11:


Prachtig, leuk is dat, eerst onderzoeken en dan uitproberen.
En dan werkt het ook nog!

Voor mensenvoeten met veel eelt hebben we thuis nog een tube Klovenzalf, dat zal ook wel werken denk ik, goed inmasseren staat erop. Speciaal voor eelt, gebarsten droge en ruwe huid, merk Gewol.

Michiel

Michiel schreef op zondag 16 juli 2006, 19:49:


Els zou het bekappen ook makkelijker gaan met de uierzalf van de dag ervoor? Jur heeft namenljk platen van overgroeide rand (rond de straal) en aan de haakse slijper gaan voor die paar weken droogte ... dan liever maandag uierzalf kopen.
Michiel

Marianne Sychold schreef op zondag 16 juli 2006, 11:29:


Hoi Marianne,

Lichte hoefbevangenheid kan ook zonder dat ze met de voeten naar voor (teen-ontlastend) gaan staan, dus als jij onverklaarbare gevoeligheid blijft zien zou ik toch die mogelijkheid maar in gedachten houden en eventueel een geen-gras-dieet starten. Mijn paarden werden gevoelig op steentjes, en je zag bij het draaien op het harde dat Lolita dat voorzichtiger ging doen, en ze was af en toe licht mank in draf. De zolen werden helemaal plat. De kroonrand was warmer en er waren duidelijk voelbare pulsaties. Erger is het niet geworden (en het gaat nu op dieet al weer beter), en met name Lolita is al die tijd gewoon haar (voor haar normale) onderstandige houding blijven houden. Voor wat het waard is...

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Michiel schreef op zondag 16 juli 2006, 20:35:


De uierzalf lijkt voor het bekappen niet veel uit te maken, de steunsels bij Froukje zijn nog steeds knalhard. Wat daar wel voor het helpt, is ze voor het bekappen een tijdje in het water zetten. Ik heb net Willem z'n hoeven onder handen genomen. Hij had net een tijdje staan spletsen, alleen met zijn voorhoeven in het water. Die waren een stuk beter te bewerken dan zijn achterhoeven. Ik heb Froukje al eens met 4 benen in 4 emmers water gehad, ze bleef daar heel rustig in staan. Nu hebben we een poeltje dat met een draadje dicht gezet kan worden. Is erg handig en de paarden vinden het nog leuk ook.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op zondag 16 juli 2006, 22:10:


Goed om te weten, en wéér een idee wat werkt.
Ik zal eens kijken en overleggen of we geen waterrand
kunnen metselen ergens bij de spoelplaats.
Extra potlander er door heen en het is winter en watervast.

Als ik alles wil uitvoeren wat ik graag wil, siergrind, waterplaats, heuvels in de wei, kruiden, geen droog kuilvoer maar goed hooi, niet meer afwachten welk paard komende winter bij Jur buiten mag staan, dan kan ik beter een andere plek zoeken, Nikki om stalling vragen bijvoorbeeld ha ha zou ze meelezen?

Michiel

Marianne Sychold schreef :


Ik denk niet dat een paard gevoeligheid kan simuleren; er zal wel degelijk iets aan de hand zijn. Heb je hem zelf bekapt of heb je een natuurlijk bekapper laten komen? Aan zijn manier van bewegen kun je veel zien. Kunnen het de stralen zijn die erg uitsteken? Of de hielen die te laag gemaakt zijn? Kijk eens onder de voeten naar de stralen; steken ze teveel uit, dan mag je daar best een laagje vanaf snijden hoor, als ze de grond maar blijven raken als je paard zijn been neerzet.


Pijn maakt sloom. En het is een inschatten waardoor dat is. Kom je alleen maar achter als je de oorzaak gevonden hebt.

Groet, Pien

Spirit schreef op maandag 17 juli 2006, 8:31:


Nu weet ik het eigenlijk helemaal niet meer...!
Vanavond hebben we Apache (zelf) bekapt. Zijn stralen zijn niet hard en komen niet voorbij zijn zolen. (Hebben we een lat tegen gehouden om zeker te zijn.) Pien, we hebben nu niets van zijn hielen afgehaald om "zeker"
te zijn. We moesten zijn hoeven, zoals zovele anderen moeten doen, niet in water weken om gemakkelijk te kunnen werken.

Apache staat volgens mij normaal en zijn voorhoeven zijn niet warmer dan zijn achterhoeven en ik voel niets "pulseren". Vooraan is de witte lijn
verbreed, de hoefwand concaaf en de zolen platter dan plat. Ik vind hem wel dik maar dat is misschien normaal voor zijn ras.

Gisterenavond is hij de wei opgedenderd, vol energie. Er stonden twee nieuwe merries met kleine veulentjes en hij moest "zijn" nieuwsgierige jaarling Sela afschermen van de strenge moeders en nam alle klappen in ontvangst. "Zijn" merrie Indy wilde liever bij de hengst van ernaast en die moest hij ook op andere gedachten brengen. Veel werk aan de winkel.

Vanochtend wilde hij niet mee naar huis, liep wat te lummelen en te grazen, liet de anderen (Sela en Indy) uit het oog. De hele dag lusteloos in de paddock rondgehangen.

Vanavond dus bekapt, gelongeerd, in stap niets te zien maar in draf mankt hij links binnen. En hij draaft met heel korte passen en landt toch wel op zijn tonen...!

Groeten, Marianne