Myriam schreef op vrijdag 1 september 2006, 8:31:


Hallo, Myriam,
Naar mijn ervaring kan een hoefzweer op verschillende manieren ontstaan. Rottig op een steentje staan, daardoor een kneuzing kan leiden tot een hoefzweer. Mijn paard had in het begin hele dunne zolen, dank zij mijn hoefsmid. Je kon ze gewoon indrukken. Steentjes waren fataal, een stap op een steentje en daar was weer zo'n rottige zweer.
Van binnen naar buiten kan ook is mijn ervaring. Mijn paard kreeg ze simpelweg op zachte ondergrond in de bak, waar werkelijk geen steen te bekennen was. De enige verklaring die ik kan bedenken is kneuzing van de hoef door te steile hoeven (want die had ze altijd) en daarmee verkeerde stand van het hoefbeen die steeds de zool van binnenuit kneust. Een voorbeeld toen Indy last van haar schouder had. Ze zette haar voet eerst met de toon op de grond. Na een week had ze in die hoef een hoefzweer - in de toon, die er ook nog bij de kroonrand uitkwam. Indy heeft tegewoordig hoeven die ook zonder problemen over grind kunnen, dus een dunne gevoelige zool kan niet het probleem zijn.
Een hoefzweer kan naar mijn ervaring zeer zeker naar binnen slaan en een infectie in het hele been veroorzaken. Indy had in het verleden eens een hoefzweer (een van de vele) en toen die rijp was kon mijn dierenarts hem openmaken in de zool. De etter spoot eruit en Indy voelde zich duidelijk beter toen de troep eruit was. Ze liep zelfs helemaal niet meer mank. Ze kreeg een hoefverband en hobbelde de rest van de dag tevreden over het weiland. De volgende dag leek het goed te gaan. Toen werd ik echter op mijn werk gebeld dat ik onmiddellijk moest komen, Indy stond te hinniken en te zwalken van de pijn. Ik hals over kop naar huis (fantastisch, zo'n directeur, ik mocht zomaar weg.....), haar hele been was tot aan boven toe enorm dik en warm. Ze voelde zich duidelijk ontzettend ellendig. Mijn dierenarts was er heel snel en schrok verschrikkelijk dat er nog zo'n ontsteking opgetreden was, het leek zo goed te zijn. Ze kreeg een aantal injecties. Ik moest haar in de gaten houden en het moest binnen een paar uur beter gaan, anders moest ik bellen. Na een tijdje hinnikte ze niet meer en keek ze helderder uit haar ogen, toen begon ze hooi te knabbelen en ging ze af en toe naar het weiland. s' avonds was de zwelling duidelijk afgenomen, en was ze er door.
Misschien heb je hier wat aan.
Groeten,
Monique

ElkeW schreef op donderdag 31 augustus 2006, 20:29:


Kan je aub mij dat artikel mailen?

Nick Altena schreef op vrijdag 1 september 2006, 2:40:

... ik schreef, Jose schreef, jullie zeiden, ik zeg, zij schreef....
Oftewel: weer heel veel flauwekul.

Nick als jij vindt dat dit forum opgedoekt moet worden, dan kun je hier ook gewoon niet komen?

Dus bij deze geef ik jou nu het advies:
blijf hier weg of reageer niet op dit soort berichten.

(voor alle duidelijkheid: ik sta volledig achter dit advies en draag er de volle verantwoordelijkheid voor

Nog even over mevrouw Millecam:
Hoe je over deze heel zaak schrijft vind ik ontzettend grof, onfatsoenlijk en respectloos.
Je kent haar niet, je weet niet het fijne van de situatie, je gist maar wat...
... maw: hou er alsjeblieft je mond over!

Christel Provaas schreef op vrijdag 1 september 2006, 7:40:


Gewoon stro kan ik niet geven want ze heeft enkele maanden geleden een serieuze koliek gekregen van het stro.

Het water kan ik laten onderzoeken maar ik denk het niet vermits ze het al had in haar vorige verblijfplaats en het water is verschillend. ginder gewoon leidingwater en hier putwater.
zemelen kan ik proberen. ook heeft de dierenarts hier gezegd algaroba (das een vrucht van een boom hier die zou stoppen maar heb t al geprobeerd en het helpt niet echt.

de vaste mest is wel wat vochtig maar dat komt bij de anderen ook voor en dat zou liggen aan het feit dat ze veel hooi en alfalfa krijgen waardoor de mest niet zo vast is en dat is geen probleem.

heb hier in 1 van de berichten iets gelezen over dat zand. datzou een mogelijkheid kunnen zijn. Ik zou haar dus nu iets willen geven om het eventuele zand uit haar darmen te krijgen. ze zitten tenslotte constant de graantjes van de grond te plukken. Wat kon ik haar weer geven?

gr
belinda

belinda defraene schreef op vrijdag 1 september 2006, 10:57:


Als je merrie op gras staat en je voert droge stof bij (hooi) dan zouden ze juist minder vochtige mest moeten krijgen. Als zand de oorzaak is dan kun je per dag een paar handjes lijnzaad koken met wat water (minuut of 8) dat wordt een slijmerige brij.
Dit kun je dagelijks gedurende een week of zo voeren, dit zou het zand mee naar buiten moeten nemen.

Op ons terrein staat nogal wat perzikkruid en de paarden eten dat. Daarom dacht ik dat het vast niet giftig is. Maar gisteren hoorde ik van iemand dat het erg giftig is voor paarden.
Hoe zit het nu echt? Is perzikkruid giftig en zo ja, om welke delen van de plant gaat het dan? En wat zijn de gevolgen voor het paard dat ervan eet?

Ik heb zelf wat gegoogeld, maar het is nogal vaag en tegenstrijdig wat ik vind.

Moniek

Ik weet dat het een moeilijke vraag ,maar ik ben op zoek naar de samenstelling van hooi. Welke vitamines en mineralen erin zitten.Ik begrijp dat dat ook afhankelijk is van de grondsamenstelling , maar zou zo graag een globale indicatie krijgen...
Weet iemand een linkje??

BVD!

Gr Esther

Nils Vellinga schreef op vrijdag 1 september 2006, 0:38:

Welnee, koliek is koliek, in 2004 en in 2006!


Ja precies! Ik ben wel 20 keer naar het hek gelopen, begon me af te vragen of er wegopbrekingen of omleidingen waren ofzo. Terwijl ze in feite toch echt direct en rechtstreeks gekomen was.

Mijn koliekpatiënt is overigens alweer volledig hersteld. Ze is uit de ziekenboeg gebroken en stond midden in de hoogberg....

Moniek schreef op vrijdag 1 september 2006, 11:14:


Dit heb ik gevonden in mijn cursus plantkunde:

Polygonum persicaria L. (Perzikkruid)
Giftige delen: Waarschijnlijk alle groene delen bij inname.
Mens: Het eten van rauwe bladeren kan een overgevoeligheid voor licht veroorzaken, bloedaandrang in gezicht en aan oren, huidvlekken, lever- en nierbeschadiging en branderige ogen.
Dier: Niet gevaarlijk voor paarden en runderen. Bij bepaalde dieren (bvb. varkens): maagdarmontstekingen en irritatie van urinewegen.

groetjes
Ans

ElkeW schreef op donderdag 31 augustus 2006, 20:29:


ik had ook graag een copytje
bedankt
belinda

Heeft iemand wel eens meegemaakt dat zijn of haar ruin zijn koker kapot trapt?
Ik heb het altijd geweten aan jeuk door de seme , en dat gedeelte van zijn lichaam kon moeilijk ingepakt worden door de boett .
Maar nu staat hij buiten geregeld zonder boett, vanwege het weer , hij schuurt niet , maar trapt zijn koker aan gort?!!
Mijn gedachte is nou dat het tegen zijn koker trappen los staat van de seme...
Mijn dierenarts heeft geen flauw idee wat dit zou kunnen zijn. Toch doet hij ook dit alleen maar zomers.

Ben benieuwd.

Gr Esther.

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Nou wat ik en enkele van jullie al dachten is uitgekomen. Gisteravond ontdekte we op de kroonrand van het linkerachterbeentje een vochtig plekje. De lucht die eruit kwam was niet te harden. Daar hebben we dus de hoefzweer. De veearts erbijgehaald en die heeft Mercredi haar linkerachtervoetje ingepakt in watten en jute en nu moeten we twee maal daags dat voetje besprenkelen met water opdat het gaat broeien waarop de zweer goed openbreekt. Hij heeft nog flink in de zool lopen snijden omdat hij hoopte dat de zweer er alsnog via de zool uitkwam. Helaas was ik hier niet bij want ik vraag me af of het uberhaupt wel mogelijk is dat een hoefzweer die zich een weg naar buiten baant door de kroonrand, zich dan bedenkt en dan toch maar via de zool eruit komt. Rare zaak hoor! Het probleem met achterbeentje is dus opgelost en ik voel me erg opgelucht. Ik hoop Mercredi ook als de druk er eindelijk af is. Kan ik nog wat doen om het verder openbreken te bespoedigen? Of is het nathouden van de watten voldoende? Lopen met haar lijkt me nog geen optie omdat ze het beentje nog steeds niet belast aangezien hij nog niet geheel is opengesprongen. Zondag mag het eraf. De medicijnen moet we dit weekend nog blijven geven. Nou de bekapper komt zondag en de afspraak met de osteopaat voor volgende week zaterdag blijft staan want dat er iets niet goed zit in dat lijfje is wel duidelijk. Wordt vervolgd!

Groetjes,
Monique