trea hoex schreef op donderdag 14 september 2006, 0:07:


Niet ieder mens krijgt in november griep.
Niet elke hoef is vergelijkbaar van kwaliteit.

e m kraak schreef op donderdag 14 september 2006, 4:25:


Makkelijk oplosbaar als je een weiland vol met merrie's hebt.
Hij heeft pech, want ik heb er geen 1. En ook niet van plan om nog iets aan te schaffen. Het probleem is denk ik ook de qua paarden vrij dichtbevolkte omgeving.
Het is niet te vermijden, op wandelingen, andere paarden tegen te komen.
Hij zal hier dus gewoon aan moeten wennen.

Straks eerst maar weer eens bekappen, en da's al een hele klus...

Groeten
Wil

Els Kleverlaan schreef op donderdag 14 september 2006, 8:45:


Ook weer een der vele hoevenraadselen... Chaser en Willem hebben dus op dezelfde plek een groeiring(etje). Zou je toch zeggen: weersovergang of zo...
Niet ieder paard is hetzelfde... vind dit eigenlijk wel apart.
Misschien komt Piet er nog eens achter...

Groetjes, Wil

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 11:06:


Toch zou een genoeg kunnen zijn.

Hallo,
Indy heeft een bewonderaar - de tweejarige Fries/draver (klop)hengst van mijn collega. Het is prachtig om te zien hoe die twee met elkaar omgaan. De andere merries van mijn collega nemen hem (nog) niet serieus en gaan met hem om in de trant van "Ga weg broekie, als je nog langer aan mijn staart snuffelt krijg je een dreun......" , terwijl mijn merrie hem heel serieus neemt.
Hij begint erg onderdanig met veulenkauwen en je ziet hem gewoon groeien als hij merkt dat ze hem als paard/hengst ziet en niet als veulen.
Ik ben echt wel blij dat er een draadje tussen zit, erg imponerend zoals hij met gitzwarte wapperende manen en staart aan komt draven. Ik ben heel benieuwd hoe hij eruitziet als we een paar jaar verder zijn! Je ziet heel duidelijk de Fries in hem, hij is alleen wat lichter gebouwd.
Indy snuffelt en frutselt graag een paar minuten met hem en verliest dan tot zijn spijt het interesse. Ze komt dan naar mij toe en drukt haar neus in mijn gezicht, het teken dat ze verder wil. Op de terugweg merk ik altijd dat Indy van binnen gegroeid is, ze komt erg zelfverzekerd en tevreden over.
Groeten,
Monique

Moniek schreef op donderdag 14 september 2006, 11:28:


Dat zou best kunnen.... maar ik wil helemaal geen merrie's meer hier hebben. Buiten dat zit het in de planning dat we naar Portugal gaan verhuizen, dus deze boerderij staat te koop. Allemaal onzeker genoeg om niet nog meer paarden aan te schaffen.
Eigenlijk vind ik 2 paarden over zo'n slorige 2800 km verhuizen al voldoende.

Groetjes,

Wil.

Monique Meijer schreef op donderdag 14 september 2006, 11:40:


Vind het zo leuk om zulke verhaaltjes te lezen. Niet iedereen heeft schijnbaar problemen, of zoekt oplossingen. Sommigen delen gewoon. Dat vind ik erg positief!

Een vier jaar geleden, waren we op zoek naar een tweede tinker als rijmaatje voor onze Enya. In eerste instantie zagen we die grijze merrie, dat bottenpak, helemaal niet zitten, dus kozen we een leuk 2half jarig bont ruintje.
Enya was gelijk helemaal hoteldebotel-verliefd. Heeft een maand lang die arme ruin gestalkt. Hij wist helemaal niet wat ie met die verliefde merrie aan moest, en stond er maar droogjes bij te koekeloeren. Werd er ook niet warm of koud van. Minstens 6x per uur duwde Enya met haar neus vragend tegen zijn handeltje aan.
Het was een grote teleurstelling voor Enya, toen het ruintje tóch niet het paard van onze dromen bleek te zijn, en het grijze bottenpak er voor in de plaats kwam. Het zijn nu dikke vriendinnen hoor, maar ik vergeet nooit meer hoe heftig de gevoelens voor mijn "koele" merrie waren, en hoe ze erdoor veranderde.

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 11:14:


Laten we dat hopen.
Maar omdat Willem volgens mij zo gezond is als een paard maar zijn kan, zou ik me er bij Chaser dan ook maar niet al te veel zorgen om maken. (misschien wel weer een héél fout advies....)

Groetjes, Els.

trea hoex schreef op donderdag 14 september 2006, 11:59:


Ik vind het ook leuk over dat soort dingen te lezen, wat mensen soms voor eigenaardige of grappige situaties meemaken. Wat sneu voor Enya dat haar grote liefde weg ging......
Indy heeft sinds haar 3e jaar (ze is nu 9) toen ze kreupel geschopt is nooit weer contact gehad met een hengst of ruin die echt hengstgedrag vertoont. De ruin van de achterburen is wel een felle pony maar tegenover Indy een echte goedzak die geen last heeft van hormonen. Ik sta er dan ook van te kijken dat Indy zich niet als een verliefde puber gedraagt, terwijl haar vriendje overduidelijk laat zien dat hij haar helemaal geweldig vindt. Ik had eigenlijk verwacht dat haar hormonen zouden opspelen, maar nee hoor. Indy voelt zich duidelijk heel belangrijk en begeerd, maar ze gaat er erg waardig mee om. Indy is trouwens nooit overduidelijk hengstig geweest (hinniken oid doet ze eigenlijk niet), ik merk het als ze niet goed oplet en "in gedachten" lijkt te zijn.
Herinnert me aan een buitenrit met een vreselijk hengstige haflinger van mijn collega die om de paar meter stond te plassen en zelfs koeien erg interessant vond. Indy sjokte met grote ogen mee en wist absoluut niet wat ze daar wel mee aanmoest. Ze heeft de hele buitenrit gepruttelt. We hebben vreselijk gelachen, er stond gewoon met grote letters op Indy haar voorhoofd geschreven met een grote pijl richting de haflinger: ZIJ IS HENGSTIG !!!!!
De volgende dag was Indy ook hengstig (erg solidair he?). Ze ging twee keer op mijn tenen staan en plette mij tussen haar schouder en het hek. Ook maaide ze me bijna van de voeten met haar kont. Echt niet te geloven, Indy is zo onhandig en onnadenkend als ze hengstig is. Ben je aan het rijden is ze in staat links af te gaan als ik rechtsaf wil, of ze stopt niet en wandelt gewoon door om erachter te komen dat ze bijna in een sloot staat. En dan die verwijtende blik die je krijgt "Kun je niet uit je ogen kijken, kijk nou, val ik bijna in die sloot...." Normaal ziet zij dat soort dingen eerder en wijkt ze simpelweg uit. Als ze hengstig is laat ik haar dus gewoon op het weiland laten staan. Veel beter voor mijn tenen.........
Groeten,
Monique

Hallo,
Heeft wel niets met paardjes te maken, maar naar aanleiding van het probleem van uitvallende airco op mijn werk en een vreselijk vrolijke monteur die meende mij (puffend van de warmte, rood hoofd, zweterige kleding en een rotcopieer apparaat dat niet mee wilde werken) op te kunnen vrolijken:

Eerste hulp bij uitvallen van de airco:
1. arko: alle ramen kunnen open
2. akku: alle kleren kunnen uit

Ik kon het niet erg waarderen, het was overal snikheet en dan die breed grijnzende monteur die net uit zijn van airco voorziene auto stapt, en opmerkt dat het een lekker weertje is, bah....
Nu de airco weer draait vind ik het wel grappig........
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 14 september 2006, 12:38:


Hoi Monique,

Ik vind het ook grappig, als het warm is kun je veel water drinken helpt ook en roeien met de riemen die je hebt.
groetjes Feyona

Dit is ook wel grappig....

Vorige week liep ik te mopperen dat ik 'hoevenkrabber' kwijt was... Kon het ding nergens meer vinden en natuurlijk lag alles al klaar om voeten te bewerken....
ergernis!
Mopperend liep ik over het erf te zoeken, het knalrode ding wat ik had is kennelijk nog steeds onvindbaar. En hij hoort toch echt in de poetsbak of in de tas met bekapgereedschappen te zitten!

Op dat moment is er een kennis geweest, waar wij weleens de post uit de brievenbus halen als zij op vakantie zijn....
Verder hebben we niet echt veel contact en hun weten echt absoluut niets van paarden.

Gisteren wandelde ze het erf op... met een klein pakje en nogmaals bedankt voor de goede zorgen. Ze was alweer weg voordat ik het pakje open kon maken of zeggen dat dit helemaal niet nodig was geweest......

Raden wat er in het pakje zat?? Juist, 5 splinternieuwe hoevenkrabbers!
Eh??????? 2 felle fluoriserende groenen, 1 rode, 1 gele en 1 blauwe.... )
Nu zat ik even in de gulle geefster's gedachten: paarden hebben toch 4 hoeven?
Mooi! 4 hoevenkrabbers dus nodig en mocht ze er weer 1 kwijtraken heeft ze in ieder geval 1 reserve!



Wil.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 14 september 2006, 12:02:


Ach Els, zorgen maken valt wel mee. Wat zijn ekzeem betreft gaat ie gewoon erg goed op dit moment, en nog steeds zonder ekzeemdeken hoor!
Ik moet zeggen dat die kokosolie, wat Cedric adviseerde, wel wat doet. In ieder geval verzachtend en kennelijk ruikt het zo lekker, dat ie m'n handen helemaal af wil lebberen.... Eindelijk iets om te smeren waar ie geen hekel aan heeft...
Ook de mengeling van Espree, warm water, en dan een volle theelepel NEEMprut erbij (halve liter, flinks schudden) werkt goed. Of de vliegen helemaal afstand houden weet ik nog niet maar het valt me wel op dat hij in de schemer rustig staat. Geen staartzwiepen of stampen, terwijl Catcher dat wel deed! En een dag later ruik ik de Neem nog!
Z'n hals wordt nu eindelijk ook weer soepeler, ik voel geen pulsaties in de koten... Maar hij loopt op dit moment erg veel en dat zal ook schelen.
Ik zit echt niet te wachten tot hij weer eens HB wordt... moet er niet aan denken!

Daarom zit ik ook zo op die traumaringen te letten..... maar heb dus zelf niet het idee dat het NU verkeerd aan het gaan is.... Dit is wel een gevaarlijke periode van het jaar... Na al die grijze dagen met regen deze hitte... dat gras RAMT de grond uit!

Dus: zoals Isabel het zou kunnen zeggen: MINDER GRASSPRIETJES VOOR LAMINIETJES!

Wil.

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 13:17:


Kijk, dat zijn kadootjes waar je tenminste wat aan hebt! Voor elke hoef een eigen hoevenkrabber, lux hoor!
Mijn moeder was eens zo lief om het onkruid tussen de stenen van de oprit uit te krabben, omdat ik erg weinig tijd had en meldde 's avonds enthousiast dat zij zich ook maar zo'n krabding moest aanschaffen, ideaal, vooral ook met die borstel, waar ik die wel gekocht had.......
Bleek dus dat ze mijn hoevenkrabber gebruikt had. Het ding was helemaal versleten en er zat nauwelijks nog haar op de borstel......
Mja, zo kun je ook een hoevenkrabber gebruiken.
Monique

Simon Lingbeek schreef op woensdag 13 september 2006, 10:22:



Dit is het adres:
vrijdagavond een demonstratie Equine Touch
die gegeven wordt door Jock en Ivana.

Dit begint om 19.00 tot ca. 20.30 uur.
Dit wordt gegeven bij :
Hippisch Centrum Hoeksche Waard
Randweg 31
3263 RA Oud-Beijerland

Meer info: www.equinetouch.nl