Ik ben dringend op zoek naar weidegang voor mijn 2 minishetjes in de omgeving van Utrecht.
Ik wil graag dat ze het hele jaar door buiten kunnen lopen.
Wie kan mij uit de brand helpen.

epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 23:13:


Dat was toch ijsthee in dat flesje op de kast, hips. Ik heb je dochter ook een glaasje gegeven! Hips. Nu ja, Eddy zegt dat we vroeg moeten beginnen met beleren toch! Hips. Hoe is het met haar? Hips.

jose schreef op woensdag 20 september 2006, 0:24:

Eénjarige José, Eénjarige. en je zegt weer "leren" . Je moet ze dat niet "leren" ze kennen kunnen dat al net zo natuurlijk als "tetten" bij de mama , alleen moeten ze "weten" wat je bedoelt . En O.K we verschillen van mening en van manier van opleiden en dat respecteer ik, maar ik noem jouw manier van paarden trainen niet "slecht voor hun of hun geest" . Ik heb nog nooit een afgetobd veulen gezien met het systeem dat ik toepas integendeel , die gezamelijke wandelingen door het bos en veld zijn echt een bron van vermaak en soms kan je zelfs los met hun werken/spelen op rustige plekken in het bos als we een oudere merrie als Alfa meenemen , jongesn das echt genieten .

epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:30:


Een tijdje geleden is dit inderdaad al eens voorbij gekomen. Het ging toen ook over de tinker van een vriendin van mij. Op de pensionstalling waar dat paard staat, kan die maar met enkele paarden op de wei. Het merendeel van de paarden daar valt haar aan. En dat zijn dan vaak dieren waarmee ze vroeger wel samen kon staan, maar die zich plots tegen haar hebben gekeerd. 1 ruin met wie ze meer dan twee jaar samen heeft gestaan, en die plots moordneigingen kreeg als ze nog maar in zijn buurt kwam. En bij de andere paarden liep het dorgaans mis na een aantal weken/maanden.

Als het echt aangedragsveranderingen ligt, waarom gaat het dan wel zolang goed?

groetjes
Ans