epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:30:


Een tijdje geleden is dit inderdaad al eens voorbij gekomen. Het ging toen ook over de tinker van een vriendin van mij. Op de pensionstalling waar dat paard staat, kan die maar met enkele paarden op de wei. Het merendeel van de paarden daar valt haar aan. En dat zijn dan vaak dieren waarmee ze vroeger wel samen kon staan, maar die zich plots tegen haar hebben gekeerd. 1 ruin met wie ze meer dan twee jaar samen heeft gestaan, en die plots moordneigingen kreeg als ze nog maar in zijn buurt kwam. En bij de andere paarden liep het dorgaans mis na een aantal weken/maanden.

Als het echt aangedragsveranderingen ligt, waarom gaat het dan wel zolang goed?

groetjes
Ans

sandratien schreef op woensdag 20 september 2006, 9:45:


Niet veralgemenen zei ik dus : Er zijn andere gevallen , ik ben ook niet "voor" dit type honden hoor en waar ik mee eens kan zijn is dat als je ze "onvoorbereid" een uitdaging voor zet dat indien de rem (zoals je zegt ) eruit is gefokt , je er wel "een andere" rem kan intrainen. Ik zeg niet dat het makkelijk is . De manier waarop je neef het probleem "optilde" is begrijpelijk maar niet de goede manier .

Ans Jondral schreef op woensdag 20 september 2006, 9:50:


Ik vind het raar dat Tinkers de enige paarden op de wereld zijn bij wie dat gedrag zo veranderd is. Zo lang worden die toch nog niet 'misbruikt' in de fok? Daarmee bedoel ik dat de Tinker pas de laatste jaren in opkomst is als modepaard, zo snel heb je dat gedrag er toch niet uit gefokt ?
Ik geef toe dat ik geen Tinker expert ben wat fokken betreft; wel heb ik met een tiental Tinkers gewerkt die allemaal, stuk voor stuk, danig in de problemen zaten. Allemaal geïmporteerd, het begrazingsverhaal en bijna allemaal gedragsgestoord met veel agressie naar mensen toe. Ik denk echt dat ze in hun thuisland mishandeld werden.

Wat groepsgedrag betreft heb ik altijd aangenomen da het door de kleur kwam, zo is bekend dat paarden niet altijd veel ophebben met witte paarden (te opvallende kleur). Ik weet ook dat Paints het ook niet altijd goed doen in een eenkleurige groep.
Maar misschien heeft het idd toch een andere oorzaak dan ik dacht.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op woensdag 20 september 2006, 9:50:


Het blijft raar. het is net alsof ze zich eerst een hele tijde ergeren en dan ineens de bom barst.
Bij die van mij zag ik dat binnen het groepje een paar merries elkaar opzochten en vervolgens als een muur op haar afgingen om haar gezamelijk in elkaar te meppen. Het was zelfs zo erg dat als ik terugkwam van een buitenrit en ik langs die paddock met paarden reed ik die paarden zich al zag verzamelen terwijl we nog aan de andere kant van het draad reden.
Die mensen ook met hun fokneigingen. Als we nu een standaardpaard hebben dan krijg je dit soort dingen niet.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 20 september 2006, 9:57:


Tis toch mooi dat je alles al weet. En kent, en gezien hebt. De hele wereld kan van je leren. De wereld heeft jou niets meer te leren. Want jij bent wijs en weet alles al wat er ooit te leren viel. Das mooi Eddy, das mooi. Als ik zou willen was ik ook al zo wijs. Niet omdat ik alles weet maar omdat ik alles meen te weten. Tja. Ogen dicht, stoppen in mijn oren. Ik weet alles al wat er ooit viel te leren, ik ben wijs, zo wijs, zo wijs.

Spirithorses schreef op woensdag 20 september 2006, 9:59:


Zigeuners (daar komen de tinkers vandaan) fokken al heel lang tinkers. Zij wilden paarden hebben die voor de wagen rotsvast waren. Hun hele bezit zat immers in die karren en vaak hun hele gezin ook. De zigeunerwagens hebben geen uitgang aan de achterkant, alleen aan de voorkant bij de bok. Ging de tinker aan de kletter en gebeurde er wat dan was het gelijk goed mis ook.
Die dieren zijn dus altijd gefokt op hun rust, betrouwbaarheid, kalmte. Ik kan me voorstellen dat normaal paardengedrag zoals binnen de groep wordt gehanteerd om de rangorde vast te stellen bij deze dieren anders is. Ze zijn extreem op het omgaan met mensen gefokt.