Eva Saegerman schreef op donderdag 1 maart 2007, 12:27:

Het goede nieuws is, dat het helemaal niet zo lang gaat duren om die oren aan te mogen raken, wij hebben een paard met verminkte oren, uit beide oren is een stuk geknipt, bij haar was het ook een probleem om die oren aan te mogen raken, alleen in de buurt komen van die oren was al een probleem.
Waar je goed rekening mee kunt houden is dat een paard vlak voor zich een blinke vlek heeft, daar ziet ie niets. Gebruik die kan dan ook niet. Zorg dat ie je wel kan zien. Wij zijn vanaf de manen begonnen met duidelijk krabbelen, vond ze heerlijk en die bovenlip was gelijk een kameel. Zo kun je steeds wat meer opschuiven, maar stoppen als paard zich oncomfortabel voelt, dan ga je gewoon weer een stukkie terug. Ik denk dat het bij elkaar allemaal binnen een maand was opgelost, een halster aanschuiven over haar oren heen was geen enkel probleem meer. Vreemde mensen aan haar oren vertrouwt zo nog niet helemaal, maar het geeft geen problemen meer.

Es

trea hoex schreef op donderdag 1 maart 2007, 12:18:



Inderdaad! Bij CT vrààg je iets: fase 0.01 eigenlijk en de rest volgt

Omdat Troy zélf de beslissing heeft genomen om er op te gaan, omdat hij het vertrouwde, en ik ben zeker, ook omdat hij de kéuze heeft weg te rennen als hij schrik krijgt

Ken je de CT-scan (niets clickertraining maar een hersenscan!) waar iemand in een smalle tunnel moet met een hels lawaai.
Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die een "noodknopje" in hun handen kregen, die alles stil legde en dan meteen de mens bevrijdde, veel ontspannender met minder schrik waren, dan mensen zonder knopje, en dat het knopje nooit gebruikt werd.

Dat geldt ook zo voor trailerladen denk ik: wéten dat je kàn wegstappen maakt het al veel minder beangstigend
Onvoorwaardelijk wegstappen he
Niet: je mag wegstappen, maar wel slechts zo lang of men leidtouw kort is...

Dénk ik ...